واضح آرشیو وب فارسی:سیمرغ: جایی که هر کسی دیگری را میشناسد اما این با خوردن یک فنجان چایی با یک نفر دیگر فرق دارد. فیلمنامه دقیق شما را روی صندلی میخکوب میکند و آن را... بوی اسکار بچهها (2010) کارگردان: توماس بالمس. 79 دقیقه. مستند. متاسفم اما این 79 دقیقهای است که میگویید "اوههههههه. خیلی بامزه است." معذرت خواهی میکنم چون مطمئنم این چیزی نیست که سازندگان این فیلم، همان کسانی که اولین سال زندگی یک کودک نامیبیایی، یک ژاپنی، یک مغول و یک آمریکایی را به تصویر کشیدهاند در نظرشان بوده. این باید مقایسهای میان این چهار زندگی میبوده و تنها مورد تفکر برانگیز همان نامیبیایی است. اما این معجزه نمیکند. مگر نه؟ خوشبینم که این فیلم میتواند به عنوان یک مستند تلویزیونی موثر باشد. شبکه اجتماعی (2010) کارگردان: دیوید فینچر. بازیگران: جیسون ایسنبرگ، اندرو گارفیلد، جاستین تیمبرلیک، رشیدا جونز، رونی مارا. 121 دقیقه. درام. داستان زمان ما. جهان یک خوره تکنولوژی –پر حرف، از نظر احساسی تکافتاده، نابغه هدفگرا، غرق در پول ولی بدون داشتن توانایی بدست آوردن یک دوست و دنیای اجتماعی دروغین اینترنت. جایی که هر کسی دیگری را میشناسد اما این با خوردن یک فنجان چایی با یک نفر دیگر فرق دارد. فیلمنامه دقیق شما را روی صندلی میخکوب میکند و آن را با دیالوگهای ناب ادغام میکند. از نظر مفهومی شبکه اجتماعی، همشهری کین قرن بیست و یک است که به تصویر میکشد که چگونه یک نفر به تنهایی در قصرش جان میدهد. من بوی اسکار کارگردانی، بازیگری و فیلمنامه به مشامم میخورد. بچه کاراته (2010) کارگردان: هارالد زوارت. بازیگران: جکی چان، جیدن اسمیت، تاراجی پی هنسن. 140 دقیقه. ورزشی. من هرگز به نسخه 1984 فکر نکرده بودم و این نسخه بسیار طولانی پر از کلیشه تقریبا اشکانگیز و کاراکترهای دورریختنی و داستانهای فرعی بدرد نخور که با هارت و پورت به نظر خردمندانه و لحظات نه چندان هوشمندانه فیلمنامه (همیشه برایم سوال بوده که چرا باید هر چینی در آخرین تورنمنت برای یک پسر آمریکایی خوشحالی کند) پر شده است. جکی چان همان سبک همیشگی برداشت تازه از همه چیز از منظر هنرهای رزمی را به کار گرفته اما باید قبول کرد فارغ از ارتباطهای فامیلی، جیدن اسمیت آینده دارد. شهر (2010) کارگردان: بن افلک. بازیگران: بن افلک، ربکا هال،جان هام، جرمی رنر، بلیک لایولی، کریس کوپر. 125 دقیقه. بن افلک. او آنچنان بازیگری نیست اما میداند چگونه بنویسد و مطمئنا میداند چگونه کارگردانی کند. این ماجرای سرقت سریعالسیر بدون درز بسیار خوب نوشته شده و ضرباهنگ داستان و گسترش شخصیتها آنقدر فوقالعاده است که تا پایان کار پلک نخواهید زد. بعد از عزیزم رفته و این یکی، افلک، بوستون را مکان محبوب فیلمهای جنایی کرده است. دستورات «مردان دیوانه» جان هام تصویر قدرتمندی از یک مامور اف بی آی را ارائه میدهد اما چشمتان به ربکا هال باشد: او به سرعت در این جهان بالا میرود.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سیمرغ]
[مشاهده در: www.seemorgh.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 485]