تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1819794405
مشتبه شدن امر بزرگ ترین آفت سیاستمداران ایرانی
واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: "مشتبه شدن امر" بزرگ ترین آفت سیاستمداران ایرانی
عصر ایران – " مشتبه شدن " امر برای سیاستمداران و تصمیم گیران کشور یکی از بزرگ ترین آفات تاریخی سرزمین ما بوده است .به واسطه سنت های استبدادی ، شاهان و درباریان که از بدنه جامعه به دور بودند ، شناخت درستی از واقعیت های اجتماعی و سیاسی و بین المللی نداشتند و درباریان نیز به خاطر اینکه همچنان در پست و مقام خود بمانند شروع به تملق و چاپلوسی می کردند تا مبادا خدای ناکرده خاطر همایونی را مکدر کنند و خشم سلطان را برانگیزند .شایداشاره به ماجرای تاریخی و ننگین قرار داد ترکمانچای برای بسیاری از خوانندگان تکراری باشد ، اما ذکر این مثال تاریخی نمونه ای گویا و واقعی از متوهم بودن سلاطین قدیم ایرانی است. در اوائل دوران قاجاریه ، فتحعلی شاه پس از دوره دوم جنگ های ایران و روس بخش های اعظمی از قفقاز و آذربایجان ایران را از دست داده بود و ژنرال پاسکویچ روسی هم تهران را تهدید به حمله نظامی می کرد و برای این که حمله را محقق نسازد ، شروطی را برای شاه تعیین کرده بود . در واقع ، مملکت در آستانه فروپاشی کامل قرار داشت و قاجار هم قشونی برای مقابله با روس ها و دفع خطر نداشت. در چنان شرایط بغرنجی ، شاه قاجار باز هم از توهم خود برتر بینی و خود بزرگ بینی رهایی نیافت و ثبت مکالمات او با چاپلوسان درباری در آن اوضاع و احوال – که این شاه بی کفایت در آستانه پذیرش قرار داد ننگین ترکمانچای قرار داشت – خود به خوبی گویای درد تاریخی استبداد و توهم تصمیم گیران است .اوضاعی که آن روزها بر ایران حاکم بود چنین تصویری داشت: تبریز و شهرهای دیگری چون مرند و خلخال و مشکین (مشکین شهر) و سراب و گرمرود تا میانه ، به اشغال نیروهای روسیه در آمده و تنها برخی مناطق ، از جمله اردبیل و ارومیه و ساوجبلاغ و تالش و مغان ، تحت حاکمیت قاجار باقی مانده بودند و این در حالی بود که ژنرال پاسکویچ ( فرمانده نیروهای روسی در جنگ ) دولت ایران را تهدید کرده بود که در صورت عدم تمکین به خواست های روسیه اشغال مناطق و شهرهای ایران تا تهران و سقوط دولت قاجار ادامه خواهد یافت .پاسکویچ در چند دور مذاکره بین نمایندگان ایران و روسیه - با میانجیگری انگلیس - چهار شرط را برای پذیرش قرار داد صلح با ایران تعیین کرد که عبارت بودند از : 1- واگذاری ایروان و نخجوان و اردوباد به روسیه و تعیین رود ارس به عنوان مرز دو کشور 2- واگذاری تالش و مغان به روسیه 3- پرداخت بیست کرور اشرفی (ده هزار سکة طلا) غرامت به روسیه 4- عذرخواهی نایب السلطنه ( عباس میرزا ) یا شاه ایران ( فتحعلی شاه ) از امپراتور روسیه در شهر سن پترزبورگ روسیه این شرایط اوضاع واقعی جبهه جنگ و پیشروی نیروهای روسیه به داخل خاک ایران بود و این در حالی بود که در دربار فتحعلی شاه اوضاع به گونه ای دیگر بود ." قبله عالم " که نه خود شناخت درستی از اوضاع عالم داشت و نه اینکه درباریان متملق شجاعت ابراز نظر داشتند ، در آن وضعیت بحرانی ، بین درباریان شمشیر خود را به نیمه از غلاف بیرون می کشد و فریاد می زند که اگر شمشیر خود را کامل از غلاف در آورد چه بر سر روسیه می آید ؟ چاپلوسان و متملقان درباری که خود در دل به خوبی از اوضاع و احوال جبهه های جنگ خبر داشتند متملقانه ندا سر می دهند : " وای به حال روسیه ! وای به حال روسیه ! " و سپس از قبله عالم ملتمسانه می خواهند که از کشیدن شمشیر خود صرف نظر کند !شاه در نهایت در اثر اصرار درباریان ، متملقان و ریزه خوران خود ، از بیرون کشیدن کامل شمشیر از غلاف به دلیل اینکه روسیه را خراب و ویران می کند !! پشیمان می شود و در نهایت همان شاهی که فکر می کرد اگر شمشیر از نیام بیرون کشد ، روسیه به خاک سیاه خواهد نشست ، ناگزیر شد دستور امضای ننگین ترین قرار داد تاریخ روابط خارجی ایران - یعنی همان قرار داد ترکمانچای – را صادر کند .شکاف بین واقعیت و توهم در واقع همان شکاف موجود بین شمشیر نیمه بیرون آمده از غلاف فتحعلی شاه و امضای قرار داد ترکمانچای است . شکافی که آن قدر عظیم و هول انگیز است که تنها ذهنیت متوهمانه فتحعلی شاه و فتحعلی شاه ها می تواند آن را پر کند . می گویند تاریخ معلم انسان هاست ؛ اگر مسوولان کشور در دوران سیاه قاجار ، چنان متوهم بودند که فکر می کردند به یک اخم و شمشیر آنها ، دنیا از هم می پاشد ، شاید بتوان آن را به حساب بی اطلاعی آنان از مناسبات جهانی گذاشت ولی امروز از فلان مسوولان دولتی تحصیل کرده و دنیا دیده نمی توان "مشتبه شدن امر" را پذیرفت و توجیهش کرد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 127]
-
گوناگون
پربازدیدترینها