واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: «خلیج فارس» به یونسکو می رود؟
کیومرث قورچیان تابلوی «خلیج فارس» را تمام کرده و امیدوار است بتواند از این اثر متفاوت و گویا در یونسکو پرده برداری کند. این هنرمند نقاش «خلیج فارس».را در 13 قطعه ایجاد کرده ایست. تابلویی که در ابعاد دو متر و نیم در دو متر و نیم، ایجاد شده است؛ یک قطعه آن 110 در 110 سانتیمتر وسط کار و 12 قطعه هم در ابعاد 60 در 60 سانتیمتر دور اثر قرار میگیرد و قابلیت جمع و باز شدن را دارد.او این تابلو را در پاریس می کشید که دکتر صدیقی کاردار فرهنگی ایران در پاریس از او خواست، تابلو را جایی به نمایش نگذارد تا در یونسکو پرده برداری شود چرا که به اعتقاد صدیقی این اثر از نظر تکنیک میتواند در جهان جایگاه ویژه هنری داشته باشد، موضوع خلیج فارس هم به این شکل کار نشده و در نتیجه میتواند مورد توجه قرار بگیرد. این هنرمند معتقد است که با خلق تابلوی خلیج فارس توانسته بی مرز بودن هنر را نشان دهد و از زبان جهانی این هنر بهره بگیرد. چرا که نقاشی مانند شعر یا ادبیات به ترجمه محدود نمی شود و بنابراین نقاشی از خلیج فارس می تواند ماهیت این خلیج را بی هیچ واسطه ای انتقال دهد. قورچیان برای خلق این اثر، ضمن مرور تاریخ خلیج فارس، منطق الطیر عطار و شاهنامه را نیز مطالعه می کرد، نتیجه این مطالعات به صورت تصاویر ذهنی، به مدد این هنرمند آمدند تا تابلوی خلیج فارس شکل بگیرد. قورچیان می گوید که برای کشیدن نقاشی «خلیج فارس» به طور کامل تحت تأثیر جزر و مد این خلیج بوده و وقتی در درون این آبها غوطهور شد، نقش آن را در درونش احساس کرد. او درباره ترکیب کارش هم می گوید: این ترکیب به این دلیل است که نوع کار من از قبل طراحی نمیشود و آنچه دیده میشود نوعی ویرایش سطح آبستره است. دریافتهایی که از رنگ آب داشتم به کار گرفتم، هنگام نقاشی آب و خلیج فارس مصداق معنایی خاصی داشت، به خصوص با صحبتهایی که اخیراً در رابطه با نام خلیج فارس شده بود؛ برای کشیدن این نقاشی حس عجیبی داشتم. او در این نقاشی از نمادهای بسیاری استفاده کرده است از جمله سیمرغ که نشانه ای است از معنویت متعالی در نقاشی. این هنرمند درباره بهره گرفتن از نمادها می گوید: بعد از اینکه سیمرغ در فضا پیدا شد؛ احساس کردم که تنهاست و احساس نیاز کردم که سیمرغ دیگری در کار باید باشد، که تلاش میکند خود را به سیمرغ بالا دست خود برساند؛ با این طرحهای اساسی کار را غبار روبی کردم و به آن شکل بخشیدم. همچنین قورچیان برای خلق این نقاشی تلاش کرد، اقیانوس را درک کند، چرا که خلیج فارس خلیجی است که به بیکرانه راه دارد. همواره درون آب چیزهایی وجود دارد که از دنیای بیرون دیده نمیشود و این خاصیت شباهت زیادی به شخصیت آدمها دارد که برای شناخت آنها باید به اعماقشان سفر کرد. این هنرمند معتقد است که با خلق تابلوی خلیج فارس توانسته بی مرز بودن هنر را نشان دهد و از زبان جهانی این هنر بهره بگیرد. چرا که نقاشی مانند شعر یا ادبیات به ترجمه محدود نمی شود و بنابراین نقاشی از خلیج فارس می تواند ماهیت این خلیج را بی هیچ واسطه ای انتقال دهد. حالا قورچیان تابلوی «خلیج فارس» را تمام کرده و امیدوار است کاردار فرهنگی ایران بتواند در این باره به وعده اش عمل کند و این اتفاق در زمانی مناسب رخ دهد. گروه فرهنگی هنری تبیان / سیما مهاجری
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 314]