تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
خرید سوسیس پرکن اصل با گارانتی
تشخیص دیسک و صفحه اصلی از تقلبی (6 راه ساده)
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
ده راهنمایی برای نوازندگان مبتدی یوکللی
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1806637110
مراسم سالمرگ ژازه طباطبايي برگزار شد
واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: تاریخ انتشار دوشنبه 28 بهمن 1387 تعداد مشاهده : 108 مراسم سالمرگ ژازه طباطبايي برگزار شد خبرگزاري فارس: بهروز دارش، در مراسم بزرگداشت ژازه طباطبايي گفت: ژازه در مجسمه‌سازي همان كاري را كرد كه نيما در شعر انجام داد. به گزارش خبرنگار هنرهاي تجسمي فارس، بزرگداشت ژازه طباطبايي در نخسين سالگرد درگذشت اين هنرمند، با حضور دوستان و ياران قديمي‌اش از جمله خسرو سينايي، گيزلا وارگا سينايي، بهروز دارش، عباس مشهديزاده،داريوش اسدي و ... در نگارخانه برگ برگزار شد. ***ژازه تأثيرگذارترين هنرمند نوگراي ايران بود موسوي مدير نگارخانه برگ آغازگر اين مراسم بود كه درباره ژازه گفت: ژازه مثل بسياري از هنرمندان تجسمي كشور در زمان حيات و درگذشتش مغفول ماند و چنان كه بايد شناخته نشد. موسوي، ژازه را از تأثيرگذارترين هنرمندان نوگراي ايران خواند و گفت: آثار نوگراي او باعث رونق و معرفي آثار هنرمندان هم‌عصرش شد. مدير نگارخانه برگ همچنين گفت: اين مراسم به همت حسن حامدي مدير هفته‌نامه تنديس برگزار شد و بيشتر آثاري كه از اين هنرمند در اين نگارخانه به نمايش گذاشته شده است، از گنجينه شخصي افراد مختلف به امانت گرفته شده است. البته بيشتر آثار اين هنرمند هم‌اكنون در منزلش نگهداري ميشود كه اميدوارم امكاني براي نمايش و بازديد از اين آثار نيز فراهم شود. ***منزل ژازه بي‌كم وكاست يك موزه است حسن حامدي مدير نشريه تنديس هم گفت: پيشنهاد برگزاري اين مراسم را به خانه هنرمندان ايران و فرهنگستان هنر داده بودم كه امكان آن ميسر نشد و در نهايت نگارخانه برگ از پيشنهاد ما استقبال كرد كه براي هنرمنداني كه اگر تا 10 سال ديگر به آن‌ها و آثارشان پرداخته نشود، از يادها خواهند رفت، مراسم بزرگداشت و يادبود بگيريم. وي با اشاره به شخصيت چندوجهي ژازه طباطبايي ابراز اميدواري كرد كه منزل ژازه نيز بدون هيچ كم و كاستي تبديل به موزه شود و شهرداري يا هر ارگان ديگري اين مكان را قدر نهد و مسئله تبديل آن به موزه را پيگيري كند. ***با رفتن ژازه يك مكان فرهنگي در اين شهر گم شد خسرو سينايي دوست ديرين ژازه طباطبايي نيز اين هنرمند را داراي استعداد عجيبي در خنداندن دوستانش و در عين حال رنجاندن آن‌ها عنوان كرد و گفت: نيروي تخيل و انرژي فوق‌العاده او تا پايان عمر همه ما را به تحسين واداشته بود. سينايي گالري هنر جديد ژازه را دوران ساز خواند وگفت: ژازه اين گالري را به همت شخصي خودش راه‌اندازي كرد كه دومين گالري تأسيس شده در ايران بود. همه دوستاني كه در آن زمان در گالري ژازه جمع مي‌شدند شاعر، نويسنده،نقاش يا مجسمهساز بودند و ژازه نيز هنرمندي چندوجهي بود كه مي‌نوشت، بازيگري مي‌كرد، شعر مي‌گفت، مي‌ساخت و نقاشي مي‌كرد، گالري او كاخ خصوصي او بود و آن‌جا را به هر جايي ترجيح مي‌داد. من و دوستان ديگري بارها به او گفتيم كه اين آهن‌آلات را رها كند و با جاي ديگري برود، اما او تا آخر عمرش ميان فرزندان آهنين خود زندگي كرد. سينايي با بيان اين كه ژازه فرد خاصي بود گفت: ژازه زندگي ساده‌اي داشت،او مثل ديگران نبود، نامي را بر خود گذاشت كه تاكنون كسي نشنيده بود، طباطبايي را تباتبايي مي‌نوشت و اكنون با رفتن ژازه، يك مكان فرهنگي در اين شهر گم شد. سينايي همچنين گفت: برخي از هنرمندان حتي وقتي كه هستند انگار كه نيستند ولي هنرمنداني همچون ژازه حتي وقتي كه نيستند انگار حضور دارند. وي در بخش ديگري از سخنانش به دوران كودكي ونوجواني ژازه اشاره كرد و گفت: ژازه در نوجواني خانه پدري را ترك كرد، چرا كه نمي‌توانست مقررات وضع شده يك پدر نظامي قزاق را بپذيرد، او پشت خانه پدري سكونت كرد و شروع به نوشتن كرد. سينايي به فعاليت‌هاي هنري او اشاره كرد وگفت: ژازه با نويسندگي و بازيگري در سال 1334 شروع كرد، پس از آن روي نقاشي و مجسمه‌سازي متمركز شد، ژازه پيرو مكتب خاصي نبود و خودش مكتب‌ساز شد، گرچه آثار او را به عنوان راهي در مكتب سقاخانه معرفي مي‌كردند. وي افزود: ژازه پس از سفر به اسپانيا آثار نقاشان بزرگ اسپانيايي را به سبك خودش نقاشي مي‌كرد، ابتدا با فرم‌هاي سيمي كار مي‌كرد و بعدها به مجسمه‌سازي با اجزاي ماشين‌هاي قراضه روي آورد. سينايي در ادامه به آغاز آشنايي‌اش با ژازه اشاره كرد و گفت:من هرگز شاگرد ژازه نبودم اما به اين مفهوم كه بياموزم چگونه با هنر زندگي كنم شاگرد او بودم. سينايي گفت: در سال‌هايي كه من براي تحصيل به اروپا رفته بودم ژازه گالري هنرجديد خود را تأسيس كرد و بعد از آن در سفري كه به وين داشت از من خواست تا مقدمات برپايي نمايشگاهي از كودكان ايران را فراهم كنم، او به همت شخصي خودش اين نمايشگاه‌ها را براي معرفي فرهنگ ايران زمين و آثار جوانان ايراني در ديگر كشورها برپا مي‌كرد. سينايي گفت: زماني كه همسرم گيزلا تازه به ايران آمده بود، با كمك ژازه توانست دو نمايشگاه از آثارش در ايران برپا كند و من هم كه كارم را سال 42 با شعر شروع كرده بودم به همت ژازه بود كه توانستم اين اشعار را در قالب كتابي چاپ كنم. كتاب «تاول‌هاي لجن» كه تنها يك بار چاپ شد. وي افزود: ژازه بعد از بازگشت از اروپا به من گفت بيا فيلم بسازيم، فكر كردم بهتر است فيلمي درباره خود ژازه بسازم و به اين ترتيب فيلم «شرح حال» را ساختم. اين فيلم داستان كبوتر سفيدي بود كه به پشت پنجره گالري هنر جديد مي‌آيد، آدم‌هاي آهنين ژازه كه درون اين گالري محبوسند، او را وسوسه مي‌كنند به درون گالري برود، كبوتر مي‌رود و روي سر مجسمه آفتاب مي‌نشيند، آفتاب رفته رفته تاريك ميشود و آدم‌هاي آهنين اين گالري شروع به آزار و شكنجه و در نهايت كشتن كبوتر مي‌كنند، كبوتر مرده روي دستان آدم‌هاي آهنين تبديل به كبوتر آهني ميشود. سينايي در ادامه گفت: به ژازه گفتم كه من در اين فيلم مي‌خواستم تو را نشان بدهم، تويي كه مي‌خواهي آزاد باشي ولي از اطراف به تو فشار مي‌آيد كه مثل ديگران باشي. اين فيلمساز ادامه داد: در فيلم شرح حال ژازه حضور ندارد و دوست داشتم فيلمي بسازم كه خود او هم در آن حضور داشته باشد و به همت آقاي بهشتي كه آن زمان مسئول فضاهاي فرهنگي شهر تهران بود، بالاخره اين فيلم را ساختم. خسرو سينايي با اشاره به گالري هنر جديد گفت: امروز ژازه نيست و هيچ كس هم نيست كه از اين گالري كه حاصل زحمت 50 ساله ژازه است نگهداري كند. ما از پيش از انقلاب چنين فضايي را نداشته‌ايم و نداريم. وي افزود: ژازه بنده هيچ كسي نبود ولي اگر به جاي بندگي هنرش، كمي هم بنده عقل بود، شايد امروز گالري او وضعيت بهتري داشت. ژازه راه هنر را نه عاقلانه كه عاشقانه طي كرد. ***ژازه كاري را در مجسمه‌سازي كرد كه نيما در شعر بهروز دارش هنرمند مجسمهساز ديگر سخنران اين مراسم بود. دارش مهمترين ويژگي شخصيت ژازه را منش هنرمندانه او عنوان كرد و گفت: ژازه منش هنرمندانه داشت و تأثير خود را بر قلب‌هاي همه ما مي‌گذاشت. ژازه هنرمندي متعهد بود كه تمام زندگي خود را كار كرد و آفريدن را ترك نكرد. دارش همچنين گفت: در مجسمه‌سازي دوره مدرنيته، هيچ‌كس همچون ژازه به جز علياكبر صنعتي كار نكرد. او هنرمندي خيال‌پرداز و نفي‌گرا بود كه هنر هم بدون خيال‌پردازي چيز مهملي است و نفي‌گرايي هم‌پايه هنر است. اين هنرمند مجسمهساز، علاقه به نوگرايي را از ديگر ويژگي‌هاي ژازه عنوان كرد وگفت: او در جواني، نامش را به ژازه تغيير مي‌دهد و نامي هنرمندانه بر خود مي‌گذارد و با تمام نفي‌گرايي‌هايش، بسيار انسان‌گرا و اومانيست بود. طوري كه بيش از 10 سال از مادرش روي صندلي چرخ‌دار نگهداري كرد و روي دستان او از دنيا رفت. دارش سخن گفتن درباره هنر ژازه را بسيار سخت عنوان كرد وگفت: سخت است كه من هنرمند درباره هنر هنرمند ديگري سخن بگويم اين كار منتقدي است كه وجود ندارد. دارش، ژازه را هنرمند تأثيرگذاري دانست و گفت: او اولين فردي است كه در ايران با آبژه‌ها كار مي‌كند، با حاضرآماده‌هايي كه جنبه استتيكي ندارند و اسقاطي‌اند، اما ژازه به آن‌ها ارزش هنري مي‌دهد. وي افزود: ژازه همان كاري را در مجسمه‌سازي كرد كه نيما درشعر و ايجاد آفرينش اثر از طريق ابژه‌ها اولين بار به دست او انجام شد. دارش با اشاره به مجسمه‌سازان هم‌دوره ژازه نظير تناولي و صنعتي گفت: تناولي و صنعتي مجسمه را مي‌ساختند، اما ژازه حاضر آماده‌ها را به كار مي‌برد كه حرف تازه‌اي بود. ژازه معتقد بود كه ايده مهمتر از مواد و متريال است و اين شعور هنرمند است كه از حاضرآماده‌ها اثر هنري مي‌سازد و به اين ترتيب از شعور هنري خود در خلق آثار هنري استفاده كرد نه از مهارتش. چرا كه آثار او تنها جوشكاري شده است. دارش همچنين تصريح كرد: من درباره ژازه نه گزافه‌گويي مي‌كنم و نه كم‌گويي، آثار ژازه در مناسبات ساختاري و المان‌هاي بصري چيزي براي گفتن ندارد. در آثار فيگوراتيو او هيچ اثري نيست كه قرينه كار نشده باشد و اين ويژگي آثار اوست. بنابراين اگر جذابيت، خشونت و پتانسيل‌هاي بصري اين آهن‌آلات را از اين آثار بيرون بكشيم، چيزي از اثر او باقي نمي‌ماند. وي در ادامه به مقايسه آثار سه هنرمند هم‌دوره ژازه پرداخت و گفت: ژازه طباطبايي، پرويز تناولي و بهمن محصص سه ضلع يك مثلث‌اند. محصص كاري با ژازه و تناولي ندارد و خود را يك هنرمند بين‌المللي مطرح مي‌كند و در آثارش مدرنيته، سوبژكتيو شده است در حالي كه در آثار تناولي و ژازه مدرنيته، آبژكتيو است. دارش افزود: ژازه وتناولي در آثارشان با سنت و فرهنگ اصيل خود ارتباط دارند اما تفاوتشان در اين است كه تناولي سنت را به سمت مدرنيته متمايل مي‌كند و عناصر سنتي و ايراني اسلامي را در سامانه انتزاعي اثر خود به كار مي‌برد، اما ژازه مدرنيته را به سمت سنت متمايل مي‌كند و حاضرآماده‌ها را در نظام كلاسيك به كار مي‌برد و به همين دليل تناولي در سطح بين‌المللي موقعيت‌هايي را يافت اما براي ژازه اين امكان ميسر نشده است. ***بايد در سطح جهاني نظريه‌پرداز باشيم وي افزود:تناولي و ژازه گرچه هنرمندان تأثيرگذاري بودند اما در مقياس جهاني حرف تازه‌اي براي گفتن نداشتند كه نظريه تازه‌اي را مطرح كنند و از آن دفاع كنند، ما در مقياس جهاني دنباله‌رو بوده‌ايم و جهان از ما مي‌خواهد كه فرهنگ خودمان را ابتدا به دنيا بشناسانيم اما بايد تلاش كنيم كه نظريه تازه‌اي را در سطح جهان داشته باشيم. ***ژازه به تنهايي يك شهر بود عباس مشهديزاده هنرمند نقاش و دوست ديگر ژازه نيز در اين مراسم گفت: ژازه به نظر من يك كابينه دولت به تمام معنا بود. يك نفر اما يك شهر آدم بود. وي افزود: چندكاره بودن علاوه بر ژازه در خيلي از هم‌نسلان ژازه نيز ديده ميشود، كساني كه از ديدگاه تك ساحتي گريزان‌اند. ***گالري هنر جديد محفلي براي جوانان بااستعداد بود مهدي تقوي هنرمند ديگري كه از دوستان ژازه بود نيز گالري هنر جديد ژازه را محفلي براي جوانان بااستعداد خواند و گفت: اگر محيط گالري ژازه نبود، شايد امروز كساني كه نقاش، شاعر و مجسمهساز شده‌اند به اين جا نمي‌رسيدند. وي دوران زندگي ژازه را به قبل و بعد از فوت مادرش تقسيم كرد و گفت:ژازه تا پيش از مرگ مادرش روزي 15 ساعت كار مي‌كرد، اما بعد از مرگ مادرش ژازه هم سقوط كرد. تقوي گفت: ژازه بعد از آن كه كتاب خسرو سينايي را چاپ كرد، كتاب شعر مرا هم چاپ كرد. ***در آثار ژازه تقابل تاريخي وجود دارد داريوش اسدي سخنران بعدي اين مراسم بود كه درباره ژازه گفت: انسان‌ها بعد از مرگ به ملكوت پروردگار مي‌روند، اما هنرمند با اثري كه از خود به جا مي‌گذارد در همان لحظه به زندگي بازمي‌گردد. هنرمند هرگز نمي‌ميرد. وي همچنين مردن را ديده شدن عنوان كرد وگفت: هنرمندان زماني كه مي‌ميرند تازه ديده مي‌شوند و اين نگراني ندارد چرا كه همه هنرمنداني كه امروز نام ونشاني ندارند، بعد از مرگ ديده خواهند شد. اسدي درباره آثار ژازه گفت: ژازه اولين مجسمه‌سازي است كه در ايران از ضايعات خودرو‌هاي اسقاطي نوعي زيست جديد مبتني بر زيبايي‌شناسي ساخت. در مجسمه‌سازي معمولاً مواد را ناقص مي‌كنند تا از دل آن زيبايي پديد آيد مثل مجسمه داوود ميكل آنژ اما ژازه از مواد ناقص مجسمه‌هايي تكميل مي‌سازد. وي افزود: ژازه از عناصري استفاده مي‌كند كه ابتدا خاصيت زيبايي‌شناسي ندارند مثل ميل‌لنگ و سوپاپ كه با ذوق هنري خود مفهوم قدسي به آن‌ها مي‌بخشد. اما درعين حال ژازه درآثارش از زمانه و تنهايي نسل خود انتقاد مي‌كند. او در مخالفت با برگزاري جشن‌هاي 2500 ساله شاهنشاهي،تاجي از سوپاپ‌هاي ماشين براي خود مي‌سازد و عنوان مي‌كند كه اين تاج يك هنرمند است. اسدي در ادامه گفت: ژازه در آثارش تقابل تاريخي داشته است و اسامي آثارش از فرهنگ گفتاري و عمومي مردم دردهه 20 گرفته شده است و در كتاب‌هايش همچون «ابلق» و «اجق وجق» يك علامت تعجب بزرگ بود چرا كه مي‌دانست نسل او مفهوم كتاب‌هايش را درك نمي‌كند. پايان بخش اين مراسم بازديد از نمايشگاه آثار ژازه طباطبايي بود. در نگارخانه برگ آثاري از اين هنرمند به نمايش گذاشته شده است كه از مجموعه‌داران خصوصي به امانت گرفته شده است. نقاشي‌ها، مجسمه‌هاي آهنين و عكس‌هاي اين هنرمند به همراه نمايش فيلم كبوتر سفيد اثر خسرو سينايي در نگارخانه برگ آماده بازديد علاقه‌مندان است. انتهاي پيام/ا
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 148]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها