واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: تاریخ انتشار دوشنبه 23 مهر 1386 تعداد مشاهده : 98 خبرگزاري فارس: 15 اكتبر سالروز تولد «ايتالو كالوينو» نويسنده كوبايي، «فردريش ويلهلم نيچه» فيلسوف آلماني و «ميشل فوكو» متفكر فرانسوي است. به گزارش خبرنگار ادبي فارس به نقل از دانشنامه اينترنتي ويكي پديا «ايتالو كالوينو» در روز 15 اكتبر 1923 در «سانتياگو دِلاس وگاس» در كوبا به دنيا آمد. پدر و مادرش هر دو گياهشناس بودند و تأثير آنها در طبيعتگرايي آثار وي مشهود است. وي تا پنج سالگي در كوبا ماند، سپس به ايتاليا رفت و بيشتر زندگي خود را همانجا سپري كرد. كالوينو در سال 1950 به اتحاد جماهير شوروي سابق سفر كرد. يادداشتهاي اين سفر در روزنامه «لونيتا» چاپ شد و براي او جايزه به ارمغان آورد.در دهه پنجاه كالوينو به نوعي تخيل ادبيتر نزديك به حكايتهاي پندآميز گرايش پيدا كرد كه در آن هجو اجتماعي و سياسي با مضامين طنزآميز همراه است. چند كتاب از جمله «شواليه ناموجود» و «مورچه آرژانتيني» را منتشر كرد و با نشريات كمونيستي و ماركسيستي همكاري كرد، تا اين كه در سال 1957 به شكل غيرمنتظرهاي از حزب كمونيست كنارهگيري كرد و نامه استعفايش در نشريه «لونيتا» چاپ شد. كتاب «بارون درختنشين» هم در همين سال منتشر شد. همچنين كالوينو در سفر به كوبا، به زادگاهش نيز رفت و با «ارنستو چه گوارا» ديدار كرد. كالوينو در طول دهه 60 به همراه «اليو ويتوريني» نشريه ادبي «منابو» را منتشر كرد. از اين دوره به بعد، كالوينو بي آن كه از طنز دور شود و يا خوانش بسيار شخصي خود از كلاسيكها را منكر شده باشد، به داستانهاي مصور و علمي و تخيلي با تركيب بندي شكلگرايانه روي آورد. در اين زمينه ميتوان از «ماركو والدو»، «كمديهاي كيهاني»، «كاخ سرنوشتهاي متقاطع» و «شهرهاي نامرئي» نام برد. مرگ ويتوريني در سال 1966، روي كالوينو كه يكي از معدود دوستان زندگيش را از دست داده بود تأثير عميقي گذاشت. پس از آن بود كه سفرهاي زيادي به پاريس داشت و با «رولان بارت» ملاقات كرد و فعاليتهايي در زمينه ادبيات كلاسيك در «سوربن» و ديگر دانشگاههاي فرانسه انجام داد. به اين ترتيب آثار چاپ شده از او در طول دهه هفتاد از جمله «اگر شبي از شبهاي زمستان مسافري» چاشني يا درونمايهاي از ادبيات كلاسيك دارند. در سال 1981 نشان افتخار فرانسه به او اعطا شد. چهار سال بعد در 19سپتامبر 1985 بر اثرخونريزي مغزي در «سيهنا» واقع در ايتاليا درگذشت. تولد نيچه ---------- «فردريش ويلهلم نيچه» (F.W.Nietzsche) فيلسوف مشهور آلمانيدر اين روز در سال 1844 ميلادي زاده شد. از مشهورترين عقايد وي نقد فرهنگ، دين و فلسفه امروزي بر مبناي سئوالات بنياديني درباره بنيان ارزشها و اخلاق، بودهاست. نيچه ابتدا در دانشگاه فيلولوژي خواند و درجه دكتري دريافت كرد. اما انديشههاي فلسفي وي پيرامون فرهنگ، دين و اخلاق بود. افكار، نوع زندگي و ژرفاي انديشههاي وي چنان بكر و تازه بود كه حتي تا مدتي بعد از مرگش براي فلاسفه و انديشمندان اروپايي ناشناخته مانده بود. از مشهورترين آثار وي ميتوان «چنين گفت زردشت» و «فراسوي نيك و بد» اشاره كرد. در كتاب «چنين گفت زردشت» مفهوم «ابر انسان» را مطرح كرد. نوشتههاي وي نوع سبك تازه در زبان آلماني محسوب ميشد.نوشتههايي در نهايت ژرفي و ايجاز، آميخته با افكاري انقلابي كه نيچه خود روش نوشتاري خويش را گزين گوييها ميناميد. بيشتر عمر خود را با انواع بيماريها درگير بود به همين خاطر پس از مدتي از سمت استادي دانشگاه بازل بازنشسته شد و در اروپا به سير و سفر پرداخت. وي سرانجام بعد از ده سال كش مكش با بيماري رواني كه از 1889 آغاز شده بود در سال 1900ميلادي فوت كرد. تولد فوكو ---------- پُل ميشِل فوكو فيلسوف، تاريخدان و متفكر معاصر فرانسوي است. وي فرزند «آن مالاپار» و جراح متمول «پل فوكو» در 15اكتبر 1926 در ناحيه «سنت موار پوآيته» فرانسه به دنيا آمد. بعدها اسم خود را به ميشل فوكو تغيير داد. به خاطر نظريات عميق و ديدگاه انقلابي درباره جامعه، سياست و تاريخ از سرشناسترين متفكران قرن بيستم است. همچنين فوكو جزو رهبران نظري پساساختگرايي و پست مدرنيته محسوب ميشود. فوكو مي گويد كه هر رابطه اجتماعي يك رابطه قدرت است. اما او ياد آور ميشود كه هر رابطه قدرت الزاما به يك سلطه ختم نميشود. «ديوانگي و تمدن»، «تولد درمانگاه: ديرينهشناسي ادراك پزشكي»، «نظم چيزها: ديرينهشناسي علوم انساني» و «ديرينه شناسي دانش» از مهم ترين آثار فوكو هستند. در 24 ژوئن تب فوكو شدت گرفت و در ساعت 1:15بعداز ظهر درگذشت. پزشكان علت مرگ وي را عفونت مغري بهدليل آثار بيماري نقص اكتسابي سيستم ايمني بدن (يا ايدز) اعلام نمودند. انتهاي پيام/
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 193]