واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: بيستوهفتمين جشنواره فيلم فجر در چهارمين روز برگزاري، فيلم «برف» محصول مشترك ايران، بوسني، فرانسه و آلمان را در بخش «جام جهاننما» به نمايش گذاشت. به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اين فيلم به كارگرداني «آيدا بگيج» اگرچه براي برخي تماشاگران حاضر در سالن آنقدر جذابيت نداشت كه تا پايان آن را دنبال كنند، اما نشستن پاي صحبتهاي اين كارگردان و «الما تاتاراگيچ»، تهيهكننده و فيلمنامهنويس اين فيلم جذابيتهاي خود را داشت. روز گذشته پس از پايان نشست نقد و بررسي فيلم «برف»، «آيدا بگيج» در گفتوگويي با خبرنگار ايسنا، ابتدا گفت: «اخيرا فيلمهاي ايراني زياد تماشا نكردهام، اما درگذشته آثار كيارستمي، مخملباف و جعفر پناهي را ديدهام كه تحسينبرانگيز هستند. سبك فيلمسازي آنها تفاوت عمدهاي با يكديگر دارند. اگرچه وجه اشتراكي ميان آنها نيست، اما سينماي ايران را در جهان بااهميت جلوه دادهاند.» وي افزود: «درباره ديگر كارگردانان ايراني چون شناختي ندارم، نميتوانم نظري بدهم؛ اما اين سه كارگردان بزرگ، افرادي هستند كه سينماي ايران را در سطح جهان از جايگاه مهمي برخوردار كردهاند. آنها نوع نگاه ما اروپاييها به سينما را عوض كردند. بحث فقط در مورد ايرانيها نيست، آنها در نوع نگاه من و سينماي جهان تغيير ايجاد كردهاند. اين سه نفر پنجرههاي جديدي از روايت داستان، كارگرداني و فيلمسازي را بهروي ما گشودند و براي سينماي جهان نوعي كشف جديد به ارمغان آوردند.» اين كارگردان 33 ساله در ادامهي اين گفتوگو اظهار كرد: «از اينكه به جشنواره فجر آمدهام، احساس شادي و غرور ميكنم؛ اما من معمولا درباره كيفيت و برنامهي جشنوارهها نظر نميدهم. پيش از اينكه به ايران بيايم هيچ شناختي از جشنواره فجر نداشتم و اين تنها مختص اين فستيوال نيست؛ درمورد هيچيك از جشنوارهها با دوستانم صحبت نميكنم. چون برنامهريز يا مسوول انتخاب فيلمها نيستم. اين مردم هستند كه بايد اينجا بيايند تا سينماي ايران و سينماي منطقه (خاورميانه) را بهتر بشناسند و همين مهم است؛ با فقط يك روز حضور در جشنواره، نميتوانم درباره كيفيت آن نظر بدهم.» «بگيج» به انتخاب لوكيشن محدود براي ساخت «برف» اشاره كرد و گفت: «جنگل در اين فيلم، استعاره از كشور خودمان بوسني است. بازيگران اين فيلم در اين جنگل دورافتاده، منزوي شدهاند و نميتوانند از اين منطقه كوچك خارج شوند. كشور بوسني هم چنين وضعيتي دارد. ما در قلب اروپا واقع شدهايم، اما نميتوانيم آنطور كه بايد به ديگر كشورها برويم. شخصيتهاي اين داستان بهنوعي نمود شهروندان امروز بوسني هستند.» در ادامهي گفتوگو به سراغ «الما تاتاراگيچ» رفتيم كه علاوهبر تهيهكنندگي، در نگارش فيلمنامه «برف» نيز مشاركت داشت. وي به خبرنگار ايسنا گفت: «من چهار سال اينجا در تهران زندگي كردهام. در هنگام جنگ ايران و عراق اينجا بودم، اما به بوسني رفتم، آنجا هم جنگ ديگري شكل گرفت. پس بايد بگويم فيلم «برف» الهامگرفته از تجربيات و دوراني است كه همهي ما در كشورمان داشتهايم. اين فيلم اگرچه اشاره به همهي جنگها دارد، اما بيشتر حكايت از دوران جنگ در بوسني دارد.» وي دربارهي منابع مالي و چگونگي تامين هزينههاي اين فيلم گفت: «فيلم برف با هزينهي يك ميليون يورويي ساخته شد و ايران حدود هشت درصد از منابع مالي اين فيلم را تامين كرد. عمده مخارج اين فيلم از سوي بوسني متقبل شده است، پس از آن طرف آلماني، فرانسوي و در آخر ايران بهترتيب بيشترين مشاركت را داشتهاند. اين ميزان هزينه شايد در ايران براي يك فيلم زياد باشد، اما در اروپا يك فيلم كمهزينه محسوب ميشود. ما نميتوانستيم همه بودجهي فيلم را در بوسني تامين كنيم. بوسني يكي از فقيرترين كشورهاي اروپا است كه كاملا در جنگ تخريب شده است. بنابراين مجبور شديم كه با ديگر كشورهاي اروپايي و براي اولينبار با ايران مشتركا فيلم بسازيم و متاسفانه ساخت آن تنها در بوسني ممكن نبود.» كارگردان فيلم در تكميل صحبتهاي خانم «تاتاراگيچ» گفت: «ما در بوسني نه دوربين داريم، نه لابراتور فيلم و نه هيچ امكانات فيلمسازي. ساخت يك فيلم كمهزينه توسط خود بوسنيها خيلي خوشحالكننده است، اما امكان آن اصلا وجود ندارد. شما بايد دوربين را از يك كشور وارد كنيد، مراحل پس از توليد را در يك كشور ديگر انجام دهيد كه اينها همه هزينههاي كلان بههمراه دارند.» وي افزود: «توليد مشترك يك فيلم توسط چند كشور امروزه يك پروسهي عادي و رايج شده است. «برف» هم يك توليد مشترك از كشورها و فرهنگهاي مختلف و دوراز يكديگر است كه هدف مشتركي دارند و با احساسات و تخصصهاي مختلف، سعي دارند اثري واحد خلق كنند.» «الما تاتاراگيچ» به وضعيت كنوني صنعت سينماي بوسني اشاره كرد و گفت: «صنعت سينماي بوسني اصلا حال و روز خوبي ندارد. سال گذشته فقط دو فيلم بلند توليد شد كه «برف» يكي از اين دو بود. البته دو فيلم كوتاه و 10 فيلم مستند نيز ساخته شدند كه البته اين تعداد بسيار نااميدكننده است؛ اما توجه داشته باشيد كه در بوسني، هيچ منابع مالي براي ساخت فيلم وجود دارد و بودجه سالانه سينماي بوسني فقط يك ميليون يورو است.» وي در پايان اين مصاحبه به خبرنگار ايسنا گفت: «طي بيست سال گذشته در بوسني اين سوال هرروز ما بوده كه چرا بايد در كشور بمانيم و چرا از اينجا نرويم؟ اين همان پرسش و ايده اصلي ساخت فيلم «برف» است كه ساكنان اين روستا از يكديگر ميپرسند. چرا بايد در اينجا بمانيم؟ اين فيلم متاسفانه براساس واقعيت ساخته شده، چون بعد از جنگ هزاران زن بوسنيايي تنها ماندند و خانوادههايشان كشته يا مفقود شدند.» انتهاي پيام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 239]