واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: جام جم:شايد يكي از بدشانسترين هنرپيشگاني كه تا به حال از افتخار به دست آوردن جايزه اسكار دورمانده است پيتر اوتول 74 ساله باشد. او كه يك سال براي بازي در نقش هنرپيشهاي انگليسي به نام موريس در فيلم «ونوس» نامزد دريافت جايزه اسكار بود تا به حال 8 بار نامزد دريافت اسكار شده است. اولين بار او براي بازي در فيلم «لورنس عربستان» در نقش تيايي لورنس در سال 1962 نامزد اسكار شد . و پس از آن براي فيلمهاي بكت (1964) ، شير در زمستان (1969) ، خداحافظ آقاي چيپس (1969) ، طبقه حاكم (1972) ، بدلكار (1980) و سال مورد علاقهام (1982) نام او در بين نامزدان اسكار ديده شد ؛ البته اتول 4 سال پيش يك اسكار افتخاري براي يك عمر فعاليت سينمايي دريافت كرد. با اين نامزدي ، شما براي هشتمين بار در صدد كسب جايزه اسكار هستيد؟ بله. خيلي از هنرپيشهها دوست دارند كه حتي يك بار نامزد اين جايزه شوند. شما در كنار جودي اتيكو بازي مكملي در فيلم ونوس داشتيد؟ جودي هنرپيشه جوان و شجاعي است ؛ البته نقش خوبي هم در اين فيلم به او محول شده و به او اين امكان را داد تا بازي خوب خودش را ارائه كند. به نظر من نقش خوب باعث به وجود آمدن هنرپيشههاي خوب ميشود. شما در برنامه تلويزيوني «نمايش با جان استوارت» اشاره كرديد كه كاترين هپيورن هنرپيشه ، الگوي شما بوده است و شما پس از مرگ اسپنسر تويسي فيلم «شير در زمستان» را در كنار هم داشتيد. آن فيلمنامه اول به من ارجاع شد و در خلال مطالعه آن هميشه فكر ميكردم كه بهترين گزينه براي نقش النور چه كسي است و در اواخر مطالعه آن متوجه شدم كه كاترين هپيورن بهترين گزينه براي اين نقش است. من از اواسط دهه 1950 او را ميشناختم و او به نوعي الگوي من بود. شما تجربه مشترك تئاتر هم داريد؟ بله او هميشه باعث تشويق و پيشرفت من ميشد و به ديگران هم سفارش ميكرد تا بازيهاي مرا تماشا كنند. زماني كه اسپنسر تويسي درگذشت، او بازيگر مقابلش در نمايشنامه «تاكستان مارتا» را از دست داده بود و من به جاي تريسي در آن نمايشنامه بازي كردم. ظاهرا اريك پورتر هم بر بازيگري شما تاثير زيادي داشته است. زماني كه من در تئاتر سلطنتي شهر بريستول بودم ، او بازيگر اصلي آن تئاتر محسوب ميشد و در نقش شاهلير و عمو وانيا بازي كرده بود. او در آن زمان 29 سال داشت و فقط چند سال از من بزرگتر بود ، ولي شجاعت لازم را براي بازيگري داشت. آيا هرگز كوشيدهايد جاي پورتر را بگيريد؟ قصد نداشتم ، ولي يك بار اين كار را ناخواسته انجام دادم و البته اين يكي از هولناكترين خاطرات زندگيم بود. من نقش كورنول در شاه لير را دوست داشتم و همه تلاشم را براي ارائه بازي خوب در اين نقش انجام داده بودم ؛ اما هيچ كس از يك جوان 23 ساله مانند من انتظاري نداشت تا اينكه روزي در اتاق تمرين نشسته بودم كه مدير تئاتر به سراغم آمد و گفت: چون پورتر نيامده است و نيم ساعت به شروع نمايش مانده ، من بايد خودم را براي بازي آماده كنم. من به رختكن رفتم تا لباس بپوشم و خودم را آماده كنم ، ولي نميتوانستم اين نقش را به جاي پورتر بپذيرم تا اينكه او در آخرين لحظه رسيد و مرا نجات داد. حضور شما در صحنه تئاتر دهه 1950 بايد جالب باشد ؛ چرا كه همه چيز رنگ و بوي ديگري پس از جنگ گرفته بود. ما ديگر در حال جنگ نبوديم و بمبارانها قطع شده بود. ما كودكان جنگ بوديم كه نتوانسته بوديم آموزشهاي لازم را ببينيم، ولي تصميم گرفتيم به سراغ تئاتر برويم و از بازي كردن لذت ببريم. به نظر ميرسد شخصيت شما در فيلم ونوس (موريس) هم يكي از همان بازيگران دوران پس از جنگ دوم جهاني است. او دلايل زيادي براي ارائه زندگياش دارد كه بسيار مهم هستند. او ميداند كه در شرف مرگ است و به همين دليل دوست دارد كارهايي را انجام دهد كه به آن علاقه دارد و البته زندگي او پس از آشنايي با آن دختر دچار تحول ميشود. به نظر ميرسد سكانس كنار دريا ، آخرين سكانس فيلم بوده كه فيلمبرداري شده است! بله ، همين طور است. در واقع هوا بسيار سرد بود. سرماي هوا همه ما را كلافه كرده بود و البته من هم به دليل كهولت سن ، مشكلات زيادي با سرما داشتم.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 138]