محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826542007
ديدار با مسعود رايگان...
واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: جام جم:مسعود رايگان از جمله بازيگراني است که در عين سادگي و رواني در ايفاي نقش خود بسيار هوشمندانه و به دور از اغراق ، ماهيت کلي يک کاراکتر را اجرا مي کند. با نگاهي دقيق به فيلمهاي اين بازيگر خوش قريحه سينما بخوبي مي توان لطافت ، زيبايي و هوشمندي را در جنس بازي او ديد. با مسعود رايگان که اين روزها با دستهاي خالي در تازه ترين فيلم ابوالقاسم طالبي روي پرده سينما ظاهر شد قرار چندين گپ و گفتگو را درباره چگونگي بازي در اين فيلم و بررسي کاراکتر سنجري وفا گذاشتيم ، اما هر بار بنا به دلايلي اين قرار به سرانجام نمي رسيد تا اين که در شلوغي برگزاري جشنواره مطبوعات از او خواستم ضمن حضور در غرفه «جام جم» و ديدار با مردم به پرسش هاي ما درباره فيلمهايي که تاکنون بازي کرده و همچنين موضوعات ديگر پاسخگو باشد و او هم پذيرفت و در روزهاي آغاز جشنواره مطبوعات و در ميان انبوهي جمعيت به کانون پرورش فکري کودک و نوجوان ، محل برپايي اين جشنواره آمد و با حضور در ميان مردم علاقه مند به روزنامه جام جم به پرسش هاي ما پاسخ داد. مسعود رايگان درباره موضوعات مختلفي چون آمار توليد فيلمهاي سينمايي در ايران و مقايسه اجمالي آن با توليدات خارج از کشور با وضعيت کنوني مطبوعات و بررسي کيفي روزنامه جام جم به بازي در دستهاي خالي و فيلم در نوبت اکران مانده گوشواره ، در خصوص زندگي خود و رويا تيموريان به عنوان يک زوج هنري و چگونگي برقراري ارتباط و ايجاد تعادل و تعامل بين زندگي شخصي و حرفه اي و در نهايت به پرسش هاي برخي بازديدکنندگان حاضر در غرفه روزنامه جام جم درباره برخي بازي ها سخن گفت که با هم مي خوانيم : به نظر مي رسد سنجري وفا در فيلم دستهاي خالي نمونه بارز مردي است که رو در روي با مذهب قرار گرفت و به نوعي ستيزه جويي با خدا و دين را پيش گرفته و براي مقابله با اعتقادات مذهبي حريف ميدان مي طلبد و به نوعي در مواجهه با پدر و دختر در بند عرض اندام مي کند. با تغيير رفتار سنجري وفا به ستيزه جويي با مذهب ، دين و خدا کاملا مخالف هستم ، چرا که معتقدم او نه تنها ستيزه جويي نمي کند بلکه با توجه به خصوصيات ظاهري او با کور سويي از نور ايمان که هنوز در وجودش روشن است ، ولي به دليل قرار گرفتن در شرايط خاص لجبازي مي کند. کاراکتر سنجري وفا را بيش از هر عنواني بايد به چشم يک بيمار اجتماعي نگريست تا يک مرد عياش و دائم الخمر، بنابراين با صراحت مي گويم که سنجري وفا به هيچ عنوان ستيزه جويي با مذهب و خداوند ندارد. در واقع برداشت من به عنوان بازيگر اين نقش اينچنين نيست. اما کاراکتر وفا از نگاه بيروني دو شخصيت پردازي به عنوان يک بيمار اجتماعي تعريف نمي شود. توجه داشته باشيد سنجري وفا انسان درمانده اي است که همسرش را از دست داده و پسرش هم در حالت بيهوشي کامل به سر مي برد. از سوي ديگر ، دختر خود را در يک حادثه رانندگي از دست مي دهد. در نتيجه با توجه به اين مصيبت سنجري وفا به الکل پناه مي برد و رفتارهاي غيرمعقول نشان مي دهد بنابراين بايد از اين زاويه به پرسوناژ وفا نگاه کرد. در واقع با در نظر گرفتن تمام اين مسائل ، مصائب و شرايطي که بر او گذشته ، بايد او را مورد بررسي قرارداد و نتيجه گرفت که آيا او نشان ستيزه جويي است يا خير.ولي در يک نگاه کلي به نظر من سنجري وفا انساني آسيب ديده از اجتماع پيرامون خويش و البته زندگي شخصي اش است و مجموعه شرايطي که از سرگذرانده باعث شده او از جامعه و اعتقاداتش جدا شود و به مرور زمان ، برخي مسائل را به باد انتقاد بگيرد؛ ضمن اين که سنجري وفا به پدر دختر مي گويد که اگر به معجزه اعتقاد داري برو از خدا بخواه که پسر من را خوب کند و اين درخواست انتقادمآبانه هيچ ربطي به ستيزه جويي که شما عنوان کرديد ، ندارد. او هيچ عنادي با خدا و معصومين نه در دل و نه بر زبان ندارد. فيلم گوشواره به کارگرداني وحيد موساييان را در نوبت اکران داريد. شخصيتي که در اين فيلم ارائه مي کنيد در عين سادگي با گويش مردم لر تيپي از کاراکتر بومي و دوست داشتني به نمايش مي گذارد. اين طور نيست؟! ابتدا بايد اين نکته را متذکر شوم که تمام شخصيت هايي که من بازي کردم تيپ نيستند، بلکه همه آنها شخصيت هستند و اين شخصيت ها را مي توان در کاراکتر احمدرضا در فيلم خون بازي ، دکتر عالم در خيلي دور خيلي نزديک يا سنتوري بخوبي مشاهده کرد. من هميشه از تبديل شدن به تيپ در هراس هستم و هيچگاه سراغ آن نمي روم و اما درباره نگ و بوي بومي گرايي برخي فيلمها مثل خاموشي دريا و يا گوشواره بايد بگويم استفاده از لهجه فضاي فيلم را رنگين مي کند و باعث نزديکي هرچه بيشتر کاراکتر با تماشاگر مي شود و شايد من يکي از معدود بازيگراني باشم که معتقدم بايد از لهجه هاي مختلف در سينما، تئاتر و تلويزيون استفاده کرد؛ چرا که کشور ما به دليل تنوع اقوام و به طبع تنوع فرهنگ ها، گويش ها و زبانهاي مختلفي را نيز شامل مي شود که بايد با تسلط بر اين گويشها نقش مورد نظر را بازي کرد. فيلم مخمصه را نيز در نوبت اکران داريد. بازي در اين فيلم را چطور ارزيابي مي کنيد؟! فيلم مخمصه فيلم خوش ساختي از کار درآمده و من نگاه محمدعلي سجادي کارگردان را نسبت به اين ژانر پليسي جنايي بسيار دوست دارم و فکر مي کنم سجادي داراي لحن و زبان ويژه اي در اين گونه سينمايي است و اميدوارم اين ژانر پليسي را ادامه راه خود قرار دهد و پيش رود. با توجه به تجربه کار در سينما و تئاتر که خارج از کشور داشته ايد ، مقايسه اي اجمالي درخصوص تفاوت هاي موجود در فضاي کار در ايران و خارج از کشور بکنيد؟ ببينيد عمده ترين مساله موجود در طرح سينماي خارج از کشور ، بحث بر سر استاندارد است وگرنه از نظر تکنيک تفاوت چشمگيري وجود ندارد، اما در اين ميان مبحث برنامه ريزي يکي از مهمترين مباحثي است که به طور جدي مطرح است ، مثلا اگر قرار بود در طرحي کار کنم از 2 سال پيش مي دانستم که در فلان تاريخ کار آغاز خواهد شد ولي متاسفانه در کشور ما چنين نيست و بخشي از اين معضل به مديريت فرهنگي در برنامه ريزي برمي گردد، در حالي که بدون برنامه ريزي مدون در يک طرح هنري نمي توان قدم از قدم برداشت. تابلويي از يک شخصيت من نمي دانم و نمي توانم براي بيننده تعيين تکليف کنم. به نظر من اين خود تماشاچي است که بايد درباره محصولات فرهنگي نتيجه گيري کند ولي در کل تصور مي کنم اگر نويسندگان فيلمنامه در شخصيت پردازي هر يک از کاراکترها و بويژه سنجري وفا دقت نظر بيشتري به خرج مي دادند شايد مي توانستيم به نتيجه بهتري دست يابيم ، ولي در نهايت من کاراکتر سنجري وفا را دوست دارم. بخش ديگري که گمان مي کنم به اين مقوله يعني نوع برنامه ريزي سنجاق شده ، بحث امکانات است. غير از بحث کلي درباره برنامه ريزي آيا در يک نگاه جزئي تر مي توان مقوله دستيار کارگرداني را از برنامه ريزي تفکيک کرد؟ قطعا همين طور است ، يعني دو مقوله کاملا تفکيک شده است ، يعني مقوله برنامه ريزي مانند ديگر رشته هاي هنري کمي تخصصي تر مورد بررسي قرار مي گيرد و اين تفکيک موضوعيت در طرحهاي هنري خارج از کشور کاملا تعريف شده است و دستيار کارگردان نمي تواند در عين حال برنامه ريز هم باشد و اين دو مقوله کاملا منفک شده از يکديگر هستند و به نظر من مقوله برنامه ريزي قابليت تبديل به گرايش مستقل از ديگر گرايش هاي شما دارد و به خودي خود مي تواند به عنوان يک رشته دانشگاهي به صورت آکادميک تدريس شود. در صحبت هاي خود اشاره کرديد به امکانات اين مقوله. آن را چطور ارزيابي مي کنيد؟! ببينيد براي توليد کالاهاي فرهنگي به تخصيص بودجه نياز است ، يعني هر نوع امکانات مالي و فني براي توليد يک کالاي فرهنگي بايد در اختيار باشد و در همه جاي دنيا هم به همين منوال است که بخش عمده اي از حمايت هاي مالي و معنوي گروههاي فعال هنري از طريق بودجه هاي دولتي مانند وزارتخانه فرهنگ و هنر حمايت و تامين مي شود و در هيچ جاي دنيا با وجود پر بودن سالنها، دلبستگي خاصي به فروش فيلم در گيشه ندارند، چرا که گيشه حتي در بهترين شرايط فروش هم جواب منفي داده است ولي متاسفانه اين اتفاق در ايران نمي افتد و اغلب حمايت هاي مالي از طريق مراکزي چون بنياد فارابي يا مرکز گسترش مستند تجربي روي مي دهد و در عين حال پس از ساخت يک فيلم سينمايي همه چشم و اميد صاحبان فيلم در صورت اکران مناسب به فروش فيلم در گيشه است و اين اشتباه محض است. به نظر من ، به لحاظ آماري ، ايران يکي از کشورهايي است که بيشترين توليدات را در طول سال دارد و در مقابل ، با اکران خوبي نيز روبه رو نمي شود؛ اما خارج از مرزها به دليل گران بودن هنر سينما در توليد آثار، بسيار دقت و تمام جوانب کار موشکافانه بررسي مي شود.يادم هست وقتي در سوئد تعريف مي کردم که ميانگين 90 فيلم سينمايي در طول سال توليد مي شود، همه تعجب مي کردند و شگفت زده مي پرسيدند که چطور ممکن است در ايران 90 فيلم سينمايي توليد شود و اين آمار در کشورهاي اروپايي دست نيافتني است ؛ به نظر من ، بايد با ساماندهي بودجه هايي که در اختيار فيلمسازان قرار مي گيرد، سطح کيفي آثار توليدشده را بالا برد و مجموع اين بودجه ها را براي توليد نهايت 20 فيلم سينمايي خوب البته با تضمين اکران مناسب خرج کنيم. کار در مجموعه تلويزيوني «مدار صفر درجه» را چطور ارزيابي مي کنيد؟ تجربه کار با حسن فتحي و آقاي بشکوفه در مجموعه تلويزيوني مدار صفر درجه خيلي خوب و دوست داشتني بود، چرا که به نظر من ، اين مجموعه تلويزيوني در کارگرداني و نوع بازي بازيگران ، بيش از هر عنواني به سينما طعنه مي زد و اين موضوع از جمله ويژگي هاي مدار صفر درجه بود، به نظر من ، اين مجموعه ، يکي از سريال هاي موفق در رسانه تلويزيون است. ساخت فيلمهاي 90 دقيقه اي تلويزيون را چطور مي بينيد؟ متاسفانه اغلب فيلمهايي که به نام تله فيلم و يا فيلمهاي تلويزيوني 90 دقيقه اي معروف است ، فاقد هر گونه استاندارد لازم در ساختار و اجرا است که بزرگترين مشکل آن از ناحيه کمبود بودجه به سيستم کلي فيلمهاي تلويزيوني نشات مي گيرد، چرا که حداکثر بودجه اي براي يک فيلم 90 دقيقه اي در رسانه تلويزيون در نظر گرفته مي شود، بين 80 تا 90 ميليون است و اين رقم در مقايسه با فيلمهاي تلويزيوني خارج از کشور، بسيار ناچيز است ؛ به عنوان مثال آخرين فيلم برگمان به نام دري رابان يک فيلم 90 دقيقه اي به سفارش يکي از شبکه هاي تلويزيوني در سوئد بود که تقريبا حدود 150ميليون کرون هزينه شده بود با اين اوصاف ، اين رقم در توليد فيلمهاي تلويزيوني بسيار کم است و اين مساله موجب مي شود نوعي کم فروشي در کار بازي و گروه توليد به وجود آيد. يکي از بحثهاي جالب براي مخاطب و کساني که از دور به زندگي يک زوج هنري نگاه مي کنند، نوع زندگي و همخواني کار حرفه اي با زندگي شخصي آنهاست و شما و خانم رويا تيموريان هم از اين قاعده مستثنا نيستيد؛ براي علاقه مندان درباره اين وجهه از زندگي و کار خود بگوييد؟ زندگي يک زوج هنري مثل ديگر مردم در جريان است ؛ چرا که زندگي شخصي از زندگي حرفه اي کاملا مجزاست و هيچ منافاتي با هم ندارد من و خانم تيموريان مانند هر زوج ديگر درباره مسائل مختلف با هم مشورت مي کنيم ، اما وقتي مساله کار و حرفه پيش مي آيد ، قضيه کمي تخصصي تر مي شود و گاهي بحث اغنايي پذيرفتن و يا رد پيشنهاد کاري از سوي هر يک از ما پيش مي آيد و ممکن است فيلمي به هر دوي ما پيشنهاد شود اما من نپذيرم ولي همسرم بپذيرد که در آن کار بازي کند و خب طبيعتا اين نزديکي و همخواني وجود دارد ولي همانطور که گفتم مساله زندگي شخصي و کار حرفه اي از يکديگر کاملا جداست. وجود جشنواره مطبوعات و حضور مردم در اين نمايشگاه را چطور ارزيابي مي کنيد؟ بسيار عالي است. به نظر من ، صرف نوشتن و خواندن دليل بر فرهنگ و فرهنگي بودن نيست ؛ اگر مسوولان فرهنگي و مردم به سطحي از بينش براي ارتقاي سطح کيفي زندگي مردم از جنبه هاي مختلف برسند، بايد زمينه اي فراهم کنند تا فرهنگ روزنامه خواني را ميان مردم پرورش دهند و وجود چنين جشنواره هايي يکي از راههاي پرورش اين فرهنگ و انديشه است ، اما به گمان من ، اين حضور کافي نيست و تا زماني که فرهنگ روزنامه خواني در خانواده ها نهادينه نشود، مشکلي حل نخواهد شد و براي رسيدن به اين منظور، بايد روزنامه هر صبح پشت در منزل قرار گيرد تا مردم را به نوعي وادار به خواندن اخبار و اطلاعات کرده ، چراکه معتقدم هر شهروند ايراني بايد در جريان اخبار و رويدادهاي ايران و جهان قرار گيرد و خوشحالم که امروز در اين فضا و با حضور مردم در نمايشگاه مطبوعات نفس مي کشم.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 410]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها