تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1834839308
باباي درخت ها
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
باباي درخت ها نويسنده:مجيد شفيعي من ازصداي دراتاق مي ترسيدم.هي گيژويژ مي کرد. هي خر و خر مي کرد. در، مثل مريض ها آه و ناله مي کرد. به مامان گفتم: «اين در چرا اين قدر گيژويژمي کند؟» مامان گفت: «اگر تو هم از مادرت دور بودي، مريض نمي شدي؟ آه و ناله نمي کردي؟» گفتم: «مامان جان! مگر درها مامان دارند؟» گفت: «خيال کردي فقط خودت مامان داري!» گفتم: «مامان، مامان اين درخت کجاست؟» مامان گفت: «مامان اين درخت، درختي است توي يک جنگل.» گفتم: «کدام جنگل؟»گفت: «يک جنگل آن دور دورها!» گفتم:«يک جنگل آن دور دورها!واي! بيچاره الآن دارد دنبال بچه اش مي گردد. خسته مي شود. مامان! اين درخت ها بابا هم دارند؟» مامان گفت: «بله که دارند.»گفتم: «هميشه پيش بچه هاي شان هستند؟» مامان گفت: «هم هستند، هم نيستند.» گفتم: «نکند باباي اين درهم مثل باباي من، هيچ وقت پيش او نبوده که بچه اش سر از خانه ي ما در آورده!»مامان گفت: «بابا بايد زياد کار کند تا ما بتوانيم راحت زندگي کنيم.» گفتم: «نمي شود بابا کارش را توي خانه بياورد؟» مامان گفت: «کاربابا خيلي بزرگ است؛ توي خانه جا نمي شود.» گفتم: «خوب يک خانه ي بزرگ تر بخريم!»مامان گفت: «پس تا آن موقع بابا بايد خيلي کار کند. الان هم بايد آقاي نجار بيايد و در را درست کند.» فردا آقاي نجار آمد. ظرفي هم توي دستش بود. آن را به کمرو پشت در ماليد و با يک چکش، دو تا ميخ به پاي در زد و من به جاي در، دردم گرفت. آقاي نجار رفت گيژويژ درهم تمام شد. شب به بابا گفتم: «شما که نيستيد تا آه و ناله ي در را بشنويد. در، آمد پيش من گريه کرد و گفت: «من، درخت جنگل بودم. درخت خوبي بودم. حرف گوش کن بودم. ازبابايم دور شدم. حالا ناراحتم. پشتم درد مي کند.» اگر آقاي نجار به دادش نمي رسيد، خيلي بد مي شد.» بابا من را بغل گرفت و گفت:«درخت ها که بابا ندارند!»گفتم:«بابا دارند؛ اما مثل شما اين قدر کار نمي کنند! باباها بايد هميشه پيش بچه ها باشند.» بابا هم دو تا ماچ آبدار به من کرد و من را روي دستش گذاشت و چرخيد و چرخيد و چرخيد.منبع:ماهنامه فرهنگي کودکان ايران ،پوپک شماره 180/خ
#اجتماعی#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 140]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها