واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
اكليل كوهي نويسنده: ميرحیدر به فارسي«اكليل كوهي»و باغبانهادر تهران«رومارن»مي گويند و در كتب طب سنتي با نام«الكليل الجبل»نام برده شده است.به فرانسويRomarin وRomarin officinal و به انگليسي Rosemary مي شود.گياهي است از خانوادهLabiatae ،نام علميRosmarinus officinalis L. آن مي باشد. مشخصاتگياهي است چند ساله به صورت درختچه كوچك كه ارتفاع آن 2-1 متر مي شود.برگهاي آن متقابل،باريك،دراز،نوك تيز،و كمي خشن است.روي برگ بدون كرك و سبز ولي پشت آن پوشيده از كرك پنبه اي و سفيد است.گلهاي آن سفيد مايل به بنفش مي باشدو در اواخر بهار از لابه لاي برگها بيرون مي آيد.ميوه آن چهار فندقه و به رنگ قهوه اي و سفت و گرد و تخم آن كوچك كه در داخل ميوه است.تمام برگ و شكوفه و اعضاي گياه معطر و خوشبو و برگ و شكوفه آن كمي تلخ و تند است. اين گياه در منطقه مديترانه و بيشتر در سواحل مديترانه ولي در عين حال در تپه ها و ارتفاعات مناطق خشك صحرا نيز مي رويد .درايران اكليل الجبل كاشته مي شود.تكثير ان از طريق كشت بذر آن و قلمه آن در خزانه صورت مي گيرد و روش قلمه معمولتر مي باشد و پس از اينكه قلمه ها ريشه دار شدند در فصل مناسب به مزرعه اصلي منتقل مي شوند. روش كاشت اين كه فاصله بين خطوط 1 متر و فاصله بين بوته ها روي خطوط 45 سانتي متر گرفته شود.برداشت سرشاخه هاي نازك و برگ آن ممكن است سالي دو بار انجام شود،برگها كه برداشت مي شود براي اينكه اسانس ان از دست نرود بايد فورا پس از برداشت در محل سايه پهن شده و خشك شوند و به اين ترتيب برگها رنگ سبز و بوي مطبوع تلخ وشيرين خود را حفظ خواهند كرد.تركيبات شيمياييازنظر تركيبات شيميايي اكليل الجبل داراي اسانس روغني فرار است(گياه تازه در حدود 5/1-5/0درصد).اسانس اكليل الجبل شامل آلفا-پينن،سينئول،بورنئول،كامفنورزمارن است.گلها و سرشاخه ها گلدار و برگها و اسانس ان هم در طب سنتي كاربرد دارد.خواص كاربرددرتايوان ،اكليل الجبل به عناون مهيج و سقط كننده جنين مورد توجه است و مصرف زيادتر از حد مجاز آن را سمي مي دانند.در فليپين جوشانده برگهاي ان را به عناون مقوي تونيك ،بادشكن،محرك،معرق و قاعده آور مصرف مي كنند،ولي در مصرف داخلي خيلي كم و به مقدار كم استعمال مي شود.در استعمال خارجي آب خيسانده برگهاي ان براي شست و شو ي چشم در موارد ورمهاي ملتحقه زكامي به كار مي رود و براي حمام كردن زنان كه تازه وضع حمل كرده اند،به عنوان حمام معطر و همچنين براي حمام كردن بيماران روماتيسمي و فلجها كاربرد دارد.اسانس اكليل الجبل براي جلوگيري از ريزش موموثر است و برگهاي ان به عنوان ادويه معطر در آشپزخانه به كار مي رود.اكليل الجبل از نظر طبيعت طبق نظر حكماي طب سنتي خيلي گرم و خشك است و خوردن آن براي سرفه هاي رطوبي مزمن وتنگي نفس و خفقان سر و استسقاي زقي (زرد آب در پرده صفاقي شكم جمع شود)كه با حرارت و عطش شديد توام نباشد و براي باز كردن گرفتگي هاو انسداد كبد،طحال،پاك كردن ريه،تحليل بادها،تسكين درد كبد،معالجه يرقان سوداوي،خرد كردن سنگ كليه و مثانه،ازدياد ترشح بول و حيض مفيد است.ضماد آن براي تحليل ورمهاي مزمن مفيد است و ضماد برگ آن از ساير اعضا قوي تر است واگر ضماد برگ ان را درموارد چشم درد سرد به كار برند،درد را كاهش مي دهد.اكليل الجبل براي گرم مزاجان مضراست از اين نظر بايد با سكنجبين خورده شود،مقدار خوراك آن تا 12 گرم و جانشين آن از نظر خواص دارويي افسنتين است.در مورد مصرف دم كرده آن 20-5 گرم برگ و يا سرشاخه گلدار آن براي هزار گرم آب كافي است.در مواردي كه نتيجه خوب گرفته شود اين مقدار تا 50 گرم امكان افزايش دارد.خيس كرده 40-30 گرم برگ و سرشاخه هاي گلدار آن در سركه رقيق كه مدت 3-2 روز بماند و پس از آن روزي 5-4 قاشق خورده شود به عناون مدر براي ازدياد ترشح بول و استسقا نافع است.الكولاتور اكليل الجبل :سرشاخه هاي گلدار تازه اكليل الجبل 1000گرم،الكل 80درجه 3000گرم،عرق اكليل الجبل 1000گرم ،مدت 4 روز بخيسانندو سپس در حمام ماريه تقطير كنند تا جمع محصول تقطير شده به 2500گرم برسد.مقدار خوراك 20-10 گرم بسته به مرود در يك شربت مناسب ريخته روزانه خورده شود.در فرانسه 10-5 گرم سرشاخه گلدار و گلهاي گياه را دريك ليتر آب جوش دم مي كنند و 3-2 فنجان در روز به عناون ضد اسپاسم در موارد آسم روزانه مي خورند.همچينن به عناون محرك در موارد سو هاضمه 20-10 گرم گياه اكليل كوهي خشك را در يك ليتر سركه رقيق خوب ريخته مدت يك شب مي گذارند خيس بخورند و سپس صاف كرده و در هر وعده غذا يك ليوان ازآن را مي خورند.درموارد گريپ نيز مرسوم است 60 گرم گياه خشك را در يك ليتر آب جوش دم ميكنند و 3-2 فنجان در روز به عناون ضد اسپاسم مي خورند.منبع:www.taamasrar.com/س
#پزشکی#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 296]