اكليل كوهي

واضح آرشیو وب فارسی:سایت دانلود رایگان:

Rosmarinus officinalis :..‏

نام علمي اكليل كوهي رزمارينوس به معني شبنم دريا مي‌باشد؛ چرا كه زيستگاه طبيعي گياه بيشتر در نواحي ساحلي است. در يونان باستان اعتقاد بر اين بوده ك اكليل كوهي (رزماري) ذهن و حافظه را تقويت مي‌كند و به همين دليل دانشجويان يوناني در وقت امتحان دادن، تاج گل‌هايي از اكليل كوهي به دور سر خود مي‌پيچيده‌اند. بعدها از اكليل كوهي براي حفظ خاطره استفاده شد و در تشريفات تدفين، عزاداران شاخه‌هايي از اكليل كوهي تازه را بر روي مقبره قرار مي‌دادند تا شخص متوفي فراموش نشود، در مراسم عروسي اين گياه به علامت وفاداري بوده و شاخه‌هايي از آن در ميان دسته گل عروس قرار داده مي‌شده است .
ارتباط اكليل كوهي با سر از همان هنگامي معلوم شد كه گياه پزشكان براي درمان سردرد، استفاده از آن را آغاز كردند. روغن اكليل كوهي از قديم براي درمان نقرس و دردهاي عضلاني مورد استفاده قرارا مي‌گرفته و يكي از اجزاي اصلي داروي معروف «آب مجارستان» را تشكيل مي‌داده است. اين معجون، زندگي را به اليزابت ملكه مجارستان كه دچار رعشه و فلج دست و پا شده بود، بازگردانيد. در طول قرن پانزدهم، مردم شاخه‌هايي از اكليل كوهي را در منازل خود مي‌سوزانيدند تا آنها را از مرگ سياه (طاعون) حفظ كند؛ همچنين در جنگ جهاني دوم، اكليل كوهي را به همراه سرو كوهي در بيمارستان‌هاي فرانسه مي‌سوزانيدند، تا از بروز عفونت جلوگيري به عمل بيايد .
در منزل اكليل كوهي از گياهاني است كه در طباخي مورد استفاده قرار مي‌گيرد. مزه تند آن گوشت گوساله‌ي سرخ شده را خوشمزه و غذاي تهيه شده از مرغ و ماهي را لذيذ مي‌نمايد. اين گياه همراه ديگر سبزي‌ها نيز پخته مي‌شود و به مصرف مي‌رسد. اكليل كوهي در تهيه لوازم آرايشي نيز به كار مي‌رود و روغن آن يكي از اجزاي مواد تقويت كننده و شامپوهاي مخصوص موي سر مي‌باشد .

زيستگاه طبيعي :
گياه بومي حوزه مديترانه است و به طور گسترده در آب و هواي معتدل پرورش داده مي‌شود. اكليل كوهي همچنين به طور خودرو بر روي صخره‌ها و تپه‌هاي ساحلي مديترانه به عمل مي‌آيد .

مشخصات ظاهري :
اكليل كوهي گياهي بوته‌اي و هميشه سبز و بسيار معطر مي‌باشد. طول آن به يک و نيم متر مي‌رسد و شاخه‌هاي متعدد آن هنگامي كه جوان هستند، نرم و كركدار است. اما با گذشت زمان چوبي و سخت شده و پوست آن فلس مانند و قهوه‌اي مايل به خاكستري مي‌شود. برگ‌هاي گياه بسيار باريك، شبيه چرم و حالت سنبله را دارند. سطوح رويي برگ‌ها سبز پررنگ و زير آنها نرم و خاكستري كم‌رنگ مي‌باشد. وقتي كه برگ‌ها به هم ماليده شوند، عطري بسيار قوي از آنها متصاعد مي‌شود كه بوي كافور و كمي هم بويي شبيه كاج مي‌دهد. از اوايل بهار تا اوايل تابستان گل‌هاي دو لپه‌اي آبي و كم‌رنگ به صورت خوشه‌اي از انتهاي ساقه‌هاي اكليل كوهي ظاهر مي‌شوند .

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت دانلود رایگان]

[مشاهده در: www.freedownload.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 196]