واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: هفته منابع طبیعی و وظیفه مازمانی كه رشد و توزیع نامتوازن جمعیت در سراسر جهان، جهانی شدن و آثار خردكننده آن بر ملل گوناگون بهخصوص در مناطق روستایی، خطر محو و نابودی برخی از قبایل و فرهنگهای بومی را به تصویر میكشد، آیا میتوان تحقق آیندهای سازگار با زندگی بشری را امید داشت؟
گرم شدن زمین، شور شدن منابع آبی زیرزمینی و افزایش قناتها و چاههای خالی از آب، فرسایش بیرویه خاك و از همه مهمتر روند جنگلتراشی و مسابقه تند و تیزی كه میان برخی دستگاهها بر سر تخریب بیضابطهاش مشاهده میشود، آیا همگی گواه روشن و خدشهناپذیری از وضعیت بغرنج محیطزیست زمین و به موازات آن محیطزیست ایران در همه ابعادش نیست؟ فراموش نكنیم كه هفته منابع طبیعی فقط روز درختكاری نیست بلكه تنها یك روزش روز درختكاری است و از یاد نبریم كه طبیعت را برای همیشه میخواهیم ،هر ماه، هرهفته، هرروز....اگر برداشت بیرویه شن از بستر رودخانهها همچنان ادامه دارد؛ اگر قاچاق چوب، با وجود قانون مدونی كه در این باره موجود است، هنوز در برخی از مناطق جنگلی دیده میشود، اگر همچنان اراضی كشاورزی و مرتعی جای خود را به شهركها و ویلاها میسپارند، اگر در قلب جنگلهای مازندران و گیلان و مناطق حفاظت شده البرز مركزی، بولدوزرها به تسطیح زمین میپردازند و درختها یكی پس از دیگری شكوه خود را از دست میدهند؛آیا باز هم میتوان امیدوار بود كه منابع طبیعی كشور رشد طبیعی خود را ادامه میدهند وآیا نباید از زایش بیابانهای بیحاصل در مناطق شمالی یا جنگلی كشور نگران بود؟و اگر همه این اتفاقها مدام رخ میدهد،
آیا این امر ناشی از ضعف قانون است یا اجرای نادرست قانون؟ شكی نیست اگر دستگاه مجری قانون وظایفش را به خوبی انجام دهد اما پشتیبانی از انجام وظایف قانونی بهصورت مستمر صورت نگیرد، دلسردی بر مجموعه مجریان قانون حاكم میشود و سرانجام این منابع طبیعی است كه چوبش را باید بخورد.حال كه هفته منابع طبیعی در پیش است، شاید بد نباشد كمی در كنار جشنهایی كه به این منظور از مهد كودكها و مدارس تا سطح ادارهها برگزار میشود و بهصورت نمادین چند نهال در خاك جا خوش میكند و تا سال بعد دیگر خبری از منابع طبیعی و چنین مراسم و تكریمهایی از طبیعت نیست (كه میدانیم نیست) كمی درباره اینكه چرا كشور ما از حیث شاخصهای زیستمحیطی در رده های اولیه قرار ندارد و چرا همچنان ناقوس مرگ طبیعت ایران روز به روز با طنینی رساتر به گوش میرسد، كمی- فقط برای چند لحظه- تأمل كنیم و راههای برونرفت از آن را پیدا كنیم.فراموش نكنیم كه هفته منابع طبیعی فقط روز درختكاری نیست بلكه تنها یك روزش روز درختكاری است و از یاد نبریم كه طبیعت را برای همیشه میخواهیم ،هر ماه، هرهفته، هرروز....منبع: همشهری آنلاین ( باتلخیص و تغییر)تنظیم برای تبیان: عطاالله باباپور
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 1070]