محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1853541002
سوره ي حمد، جامع همه ي مراتب سلوک
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
سوره ي حمد، جامع همه ي مراتب سلوک بدان که سوره ي مبارکه ي حمد چنانچه مشتمل است به جميع مراتب وجود، مشتمل است به جميع مراتب سلوک، و مشتمل است- به طريق اشاره- به جميع مقاصد قرآن. و غور در اين مطالب گرچه محتاج است به بسطي تامّ و منطقي غير از اين منطق، ولي اشاره به هر يک از آنها خالي از فائده بل فوائدي براي اصحاب معرفت و يقين نيست.پس، در مقام اول گوييم که ممکن است بسم الله الرحمن الرحيم اشاره به تمام دائره ي وجود و دو قوس نزول و صعود باشد. پس، «اسم الله» مقام احديت قبض و بسط، و «رحمن» مقام بسط و ظهور است، که قوس نزول است؛ و «رحيم« مقام قبض و بطون است، که قوس صعود است.و الحمد لله اشاره توان بود به عالم جبروت و ملکوت اعلي بکه حقايق آنها محامد مطلقه اند. و ربّ العالمين به مناسبت «تربيت» و «عالمين»، که مقام سوائيت است، اشاره توان بود به عوالم طبيعت که به جوهر ذات، متحرک و متصرّم و در تحت تربيت است.و مالک يوم الدين اشاره به مقام وحدت و قهاريّت و رجوع دائره ي وجود است. و تا اينجا تمام دائره ي وجود نزولاً و صعوداً ختم شود.و در مقام دوم گوييم که «استعاذه» - که مستحب است- اشاره شايد باشد به ترک غير حق و فراز از سلطنت شيطانيه. و چون اين، مقدمه ي مقامات است نه جزء مقامات- زيرا که تخليه، مقدمه ي تحليه است و بالذات از مقامات کماليه نيست- از اين جهت، استعاذه جزء سوره نيست، بلکه مقدمه ي دخول در آن است.و «تسميه» اشاره شايد باشد به مقام توحيد فعلي و ذاتي، و جمع بين هر دو. و الحمدلله تا ربّ العالمين شايد اشاره باشد به توحيد فعلي. و مالک يوم الدين اشاره به فناء تامّ و توحيد ذاتي. و از اياک نعبد شروع مي شود به حالت صحو و رجوع. و به عبارت ديگر، «استعاذه» سفر از خلق است به حق و خروج از بيت نفس است.و «تسميه» اشاره به تحقق به حقانيت است پس از خلع از خلقيت و عالم کثرت. و الحمد تا ربّ العالمين اشاره است به سفر از حقّ بالحق في الحقّ. و در مالک يوم الدين تمام شود اين سفر. و در اياک نعبد سفر از حق به خلق به حصول صحو و رجوع شروع شود. و در اهدنا الصراط المستقيم اين سفر به اتمام رسيد.و در مقام سوم گوييم که اين سوره ي شريفه مشتمل است بر عمده ي مقاصد الهيه در قرآن شريف ؛ زيرا که اصل مقاصد قرآن، تکميل معرفة الله و تحصيل توحيدات ثلاثه، و رابطه ي مابين حق و خلق، و کيفيت سلوک الي الله، و کيفيت رجوع رقايق به حقيقة الحقايق، و معرفي تجليات الهيه جمعاً و تفصيلاً و فرداً و ترکيباً، و ارشاد خلق سلوکاً و تحقيقاً، و تعليم عباد علماً و عملاً و عرفاناً و شهوداً؛ و جميع اين حقايق در اين سوره ي شريفه با کمال و جازت و اختصاري که دارد موجود است.پس، اين سوره ي شريفه «فاتحة الکتاب» و «ام الکتاب» و صورت اجماليه اي از مقاصد قرآن است. و چون جميع مقاصد کتاب الهي برگشت به مقصد واحد کند و آن حقيقت توحيد است، که غايت همه ي نبوات و نهايت مقاصد همه ي انبياء عظام عليهم السلام است، و حقايق و سراير توحيد در آيه مبارکه ي بسم الله منطوي است؛ پس اين آيه ي شريفه اعظم آيات الهيه و مشتمل بر تمام مقاصد کتاب الهي است؛ چنانچه در حديث شريف وارد است.(1)و چون «باء» ظهورتوحيد، و نقطه ي تحت الباء(2) سرّ آن است، تمام کتاب ظهوراً، و سراً در آن «با» موجود است. و انسان کامل، يعني وجود مبارک علوي عليه الصلوة و السلام همان نقطه ي سرّ توحيد است؛(3) و در عالم آيه اي بزرگتر از آن وجود مبارک نيست پس از رسول ختمي صلي الله عليه و آله و سلم ، چنانچه، در حديث شريف وارد است.(4)پی نوشت:1- بحار الانوار، ج92، ص238. سه حديث در اين باب آورده است.2- قولنا نقطه ي تحت الباء و اگر اشکال شود که در رسم الخط کوفي که در وقت نزول قرآن کريم متعارف بوده نقطه وجود نداشته است مي توان گفت که اين به حقيقت و واقعيت ضرر نرساند گرچه نقش در ظهور متأخر باشد که آن را تأثيري در حقايق نيست بلکه در صحت اين ادعا بطور مطلق نيز دليلي قانع کننده نيست و مجرد تعارف دليل بر عدم مطلق نيست، تأمل.3- «انا النقطة تحت الباء». اسرار الحکم، ص559.4- تفسير صافي، ج2، ص779. ذيل آيه ي شريفه ي (عن نبأ العظيم).منبع:کتاب آداب باطني و اسرار معنوي نماز
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 1058]
-
گوناگون
پربازدیدترینها