تور لحظه آخری
امروز : دوشنبه ، 5 شهریور 1403    احادیث و روایات:  امام صادق (ع):پيامبر خدا هنگام نشستن، بيشتر رو به قبله مى نشست.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

تریدینگ ویو

کاشت ابرو

لمینت دندان

لیست قیمت گوشی شیائومی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید

تور دبی

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

طراحی کاتالوگ فوری

تعمیرات مک بوک

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

قیمت فرش

آموزش کیک پزی در تهران

لوله بازکنی تهران

میز جلو مبلی

آراد برندینگ

سایبان ماشین

بهترین وکیل تهران

دانلود رمان

وکیل کرج

خرید تیشرت مردانه

خرید یخچال خارجی

وام لوازم خانگی

نتایج انتخابات ریاست جمهوری

خرید ابزار دقیق

خرید ریبون

موسسه خیریه

خرید سی پی کالاف

واردات از چین

سلامتی راحت به دست نمی آید

حرف آخر

دستگاه تصفیه آب صنعتی

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

کپسول پرگابالین

خوب موزیک

کرکره برقی تبریز

خرید نهال سیب سبز

قیمت پنجره دوجداره

سایت ایمالز

بازسازی ساختمان

طراحی سایت تهران سایت

دیوار سبز

irspeedy

درج اگهی ویژه

ماشین سازان

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1812580663




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

سوره ي حمد، جامع همه ي مراتب سلوک


واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
سوره ي حمد، جامع همه ي مراتب سلوک
سوره ي حمد، جامع همه ي مراتب سلوک بدان که سوره ي مبارکه ي حمد چنانچه مشتمل است به جميع مراتب وجود، مشتمل است به جميع مراتب سلوک، و مشتمل است- به طريق اشاره- به جميع مقاصد قرآن. و غور در اين مطالب گرچه محتاج است به بسطي تامّ و منطقي غير از اين منطق، ولي اشاره به هر يک از آنها خالي از فائده بل فوائدي براي اصحاب معرفت و يقين نيست.پس، در مقام اول گوييم که ممکن است بسم الله الرحمن الرحيم اشاره به تمام دائره ي وجود و دو قوس نزول و صعود باشد. پس، «اسم الله» مقام احديت قبض و بسط، و «رحمن» مقام بسط و ظهور است، که قوس نزول است؛ و «رحيم« مقام قبض و بطون است، که قوس صعود است.و الحمد لله اشاره توان بود به عالم جبروت و ملکوت اعلي بکه حقايق آنها محامد مطلقه اند. و ربّ العالمين به مناسبت «تربيت» و «عالمين»، که مقام سوائيت است، اشاره توان بود به عوالم طبيعت که به جوهر ذات، متحرک و متصرّم و در تحت تربيت است.و مالک يوم الدين اشاره به مقام وحدت و قهاريّت و رجوع دائره ي وجود است. و تا اينجا تمام دائره ي وجود نزولاً و صعوداً ختم شود.و در مقام دوم گوييم که «استعاذه» - که مستحب است- اشاره شايد باشد به ترک غير حق و فراز از سلطنت شيطانيه. و چون اين، مقدمه ي مقامات است نه جزء مقامات- زيرا که تخليه، مقدمه ي تحليه است و بالذات از مقامات کماليه نيست- از اين جهت، استعاذه جزء سوره نيست، بلکه مقدمه ي دخول در آن است.و «تسميه» اشاره شايد باشد به مقام توحيد فعلي و ذاتي، و جمع بين هر دو. و الحمدلله تا ربّ العالمين شايد اشاره باشد به توحيد فعلي. و مالک يوم الدين اشاره به فناء تامّ و توحيد ذاتي. و از اياک نعبد شروع مي شود به حالت صحو و رجوع. و به عبارت ديگر، «استعاذه» سفر از خلق است به حق و خروج از بيت نفس است.و «تسميه» اشاره به تحقق به حقانيت است پس از خلع از خلقيت و عالم کثرت. و الحمد تا ربّ العالمين اشاره است به سفر از حقّ بالحق في الحقّ. و در مالک يوم الدين تمام شود اين سفر. و در اياک نعبد سفر از حق به خلق به حصول صحو و رجوع شروع شود. و در اهدنا الصراط المستقيم اين سفر به اتمام رسيد.و در مقام سوم گوييم که اين سوره ي شريفه مشتمل است بر عمده ي مقاصد الهيه در قرآن شريف ؛ زيرا که اصل مقاصد قرآن، تکميل معرفة الله و تحصيل توحيدات ثلاثه، و رابطه ي مابين حق و خلق، و کيفيت سلوک الي الله، و کيفيت رجوع رقايق به حقيقة الحقايق، و معرفي تجليات الهيه جمعاً و تفصيلاً و فرداً و ترکيباً، و ارشاد خلق سلوکاً و تحقيقاً، و تعليم عباد علماً و عملاً و عرفاناً و شهوداً؛ و جميع اين حقايق در اين سوره ي شريفه با کمال و جازت و اختصاري که دارد موجود است.پس، اين سوره ي شريفه «فاتحة الکتاب» و «ام الکتاب» و صورت اجماليه اي از مقاصد قرآن است. و چون جميع مقاصد کتاب الهي برگشت به مقصد واحد کند و آن حقيقت توحيد است، که غايت همه ي نبوات و نهايت مقاصد همه ي انبياء عظام عليهم السلام است، و حقايق و سراير توحيد در آيه مبارکه ي بسم الله منطوي است؛ پس اين آيه ي شريفه اعظم آيات الهيه و مشتمل بر تمام مقاصد کتاب الهي است؛ چنانچه در حديث شريف وارد است.(1)و چون «باء» ظهورتوحيد، و نقطه ي تحت الباء(2) سرّ آن است، تمام کتاب ظهوراً، و سراً در آن «با» موجود است. و انسان کامل، يعني وجود مبارک علوي عليه الصلوة و السلام همان نقطه ي سرّ توحيد است؛(3) و در عالم آيه اي بزرگتر از آن وجود مبارک نيست پس از رسول ختمي صلي الله عليه و آله و سلم ، چنانچه، در حديث شريف وارد است.(4)پی نوشت:1- بحار الانوار، ج92، ص238. سه حديث در اين باب آورده است.2- قولنا نقطه ي تحت الباء و اگر اشکال شود که در رسم الخط کوفي که در وقت نزول قرآن کريم متعارف بوده نقطه وجود نداشته است مي توان گفت که اين به حقيقت و واقعيت ضرر نرساند گرچه نقش در ظهور متأخر باشد که آن را تأثيري در حقايق نيست بلکه در صحت اين ادعا بطور مطلق نيز دليلي قانع کننده نيست و مجرد تعارف دليل بر عدم مطلق نيست، تأمل.3- «انا النقطة تحت الباء». اسرار الحکم، ص559.4- تفسير صافي، ج2، ص779. ذيل آيه ي شريفه ي (عن نبأ العظيم).منبع:کتاب آداب باطني و اسرار معنوي نماز





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 986]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن