واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
نگاهی كوتاه به افسردگی در حاملگی مادر در طول حاملگی، یكی از پرتنش ترین دوران زندگی خود را تجربه می كند. رشد تدریجی انسانی دیگر در بدن او، همراه با نگرانی درباره سلامت جنین، گاه باعث می شود تا تغییرات هورمونی و متابولیكی كه تجربه می كند، برایش غیر قابل تحمل باشند. یكی از عوارض نسبتاً شایع این بحران روحی برای مادر، احساس افسردگی در حین حاملگی و یا پس از تولد نوزاد است. افسردگی عبارت است از:احساس غم و اندوه، بدبختی و بیچارگی. بسیاری از ما نیز گهگاه و به مدت كوتاه چنین احساساتی را تجربه می كنیم، اما در بیماری افسردگی، غم، ناتوانی، خشم و سرخوردگی با روند عادی زندگی بیمار تداخل ایجاد می كنند و مدت زمان طولانی تری با او همراهند. شیوع حقیقی افسردگی حاملگی، مشخص نیست؛ زیرا علایم آن بسیار شبیه تغییرات عادی دوران زایمان است. از آن جمله، خستگی، اختلال خواب، واكنشهای تند احساسی و تغییرات وزن را می توان نام برد. اما محققان معتقدند كه افسردگی حاملگی، شایعترین عارضه حاملگی در زنان است كه به درستی شناسایی و درمان نمی شود. گاه مادر در نخستین روزهای پس از زایمان، دچار احساس غم می شود. این احساس دركمتر از یك هفته برطرف می شود و با خلق و خوی متغیر، ناراحتی، گریه، بی اشتهایی، اختلالهای خواب، زودرنجی، بی قراری، اضطراب و احساس تنهایی همراه است. این تغییرات نشانه افسردگی حاملگی نیستند و خود به خود برطرف می شوند. اما پشت سر گذاشتن این مرحله، زمانی راحت تر می شود كه برای گذر از آن، از همسر خویش و یا مادران با تجربه دیگر كمك بگیرید. در افسردگی حاملگی، علایم ممكن است هر زمان در طول دوران بارداری یا در یك سال اول پس از زایمان بروز یابند. این علایم بسیار مشابه موارد ذكر شده اند، با این تفاوت كه طولانی تر بوده و با احساس گناه یا بی ارزشی همراه می باشند. همچنین، در افسردگی، حاملگی علایم بیماری، زندگی طبیعی فرد را دچار مشكل كرده و مانع حضور مؤثر او در جامعه می شود. در برخی مواقع، خانمهای مبتلا سعی می كنند علایم و احساسات خود را پنهان كنند. برای این افراد، احساس افسردگی، آن هم پس از تولد نوزادشان كه اصولاً باید مایه شادی و نشاطشان باشد، شرم آور و گاه با احساس گناه همراه است. انكار فقط باعث می شود كه مادر و نوزاد بیش از پیش رنج ببرند؛ پس بهترین كاری كه مادر مبتلا می تواند انجام دهد، تقاضای كمك است.صحبت كردن درباره مشكلات موجود و تبادل تجربه، بهترین راه برخورد با این بیماری است. گروههای مختلفی برای حمایت از این بیماران و آشنا كردن آنها با یكدیگر وجود دارند. برخی تحقیقات هم نشان داده اند كه داروهای ضد افسردگی می توانند كمك بزرگی باشند. در این باره، بهترین مشاور شما پزشك است كه می تواند راههای مختلف رهایی از بیماری را نشان دهد.اگر احساس كردید در طول حاملگی و یا پس از زایمان از علایم افسردگی رنج می برید، حتماً پزشك و یا مامای خود را در جریان بگذارید. علاوه بر كمكهایی كه مستقیماً به شما ارائه خواهد شد، این افراد می توانند شما را به یك متخصص بهداشت روان معرفی كنند. توجه به نكات زیر هم بسیار مفید می باشد: ،تا حد امكان استراحت كنید. سعی كنید خواب خود را با نوزاد تنظیم نمایید. ،تلاش نكنید حتماً تمام كارها را به نحو احسن انجام دهید؛ فقط در حد توان خود فعالیت كنید. ،برای انجام كارهای منزل و تغذیه شبانه كودك، از دیگران كمك بگیرید. از همسر خود بخواهید كودك را برای شیردهی نزد شما بیاورد و در طول روز در صورت امكان، از كمك افراد با تجربه تر استفاده كنید. ،احساسات خود را با همسر، خانواده و دوستانتان در میان بگذارید. ،سعی كنید زیاد تنها نمانید. برای پیاده روی و هواخوری، از منزل خارج شوید. ،و نكته آخر اینكه، در طول زایمان هیچ تصمیم اساسی در مورد زندگی خود اتخاذ نكنید. چنین تصمیماتی بر تنش شما می افزایند. اما اگر مجبور به چنین كاری شدید، تقاضای كمك و حمایت از اطرافیان را فراموش نكنید. سؤال از "ام.اس" هفته گذشته، پس از درج مطالبی پیرامون بیماری "ام.اس"، تعدادی از خوانندگان سؤالهای خود را با ما در میان گذاشتند و خواستار اطلاعات بیشتری درباره این بیماری شدند. این هفته، در ستون درمانگاه، سعی داریم به برخی از این سؤالها پاسخ دهیم. به علت تكراری بودن تعداد زیادی از سؤالها، از ذكر نام خوانندگان محترم صرفنظر می كنیم. تعدادی از خوانندگان این پرسش را مطرح كردند كه آیا می توان از "ام.اس" پیشگیری كرد؟ در پاسخ باید متذكر شویم كه با توجه به ناشناخته بودن علت اصلی بیماری "ام.اس"، راههای پیشگیری از خود بیماری هنوز ناشناخته باقی مانده است. اما در افراد مبتلا می توان با حذف برخی عوامل تشدید كننده، از بروز حملات پیشگیری كرد و یا آن را به تأخیر انداخت. این عوامل عبارتند از: 1،استرسها و فشارهای عصبی به طور مشخصی علایم بیماری را تشدید می كنند. بنابراین، فرد مبتلا باید تا حدامكان و در هر شرایطی، از مواجهه با عوامل تنش زا پرهیز كند. بسیاری از حملات بیماران، بلافاصله پس از شوكهای روحی از قبیل بیماری یا فوت نزدیكان، دیده می شوند. از این رو، نقش خانواده بیمار در فراهم آوردن محیطی صمیمی و امن، بسیار مهم و حیاتی است. 2،گرما، از عوامل دیگری است كه به طور موقت علایم بیمار را بدتر می كند؛ اما این به نشانه بروز حمله نیست. با توجه به این مسأله، بهتر است بیماران در روزهای گرم تابستان از منزل خارج نشوند و در خانه نیز از وسیله های سرمایشی قدرتمند استفاده كنند.همچنین، حمام آب گرم برای این بیماران ممنوع است. درجه حرارت آب باید به گونه ای تنظیم شود كه نه خیلی گرم باشد و نه خیلی سرد؛ چون سرمای زیاد آب نیز ممكن است موجب سرماخوردگی فرد و به دنبال آن تشدید علایم بیماری گردد.3،خستگی نیز از دیگر عوامل مضر برای بیماران است. بنابراین، مبتلایان به "ام.اس" باید از فعالیتهای سنگین بدنی كه خستگی مفرط را به دنبال دارند، خودداری كنند. 4،سوار شدن سایر بیماریها بر "ام.اس" نیز باعث تشدید علایم بیماران می شود. مواردی چون سرماخوردگی، عفونت ادراری و ... می توانند چنین اثری داشته باشند. پس بیمار "ام.اس" باید مراقب افزوده شدن دیگر بیماریهای ظاهراً ساده نیز باشد. یكی دیگر از خوانندگان نیز در مورد ارتباط حاملگی و "ام.اس"، پرسیده بود كه آیا حاملگی فرد مبتلا، برای او و جنینش ضرر دارد یا خیر؟ در پاسخ به این سؤال باید متذكر شویم، خوشبختانه اكنون با وجود داروهای خوب و مؤثری كه روند بیماری را كند می كنند، بیماران "ام.اس" می توانند زندگی عادی و خوبی داشته باشند. حاملگی نیز برای خانمهای مبتلا مجاز است. البته، بهتر است این حاملگی در اوایل بیماری كه فرد به دارو وابسته نیست، صورت بگیرد، زیرا بیمار در طول دوران حاملگی اش، به هیچ وجه مجاز به استفاده از داروهای ویژه "ام.اس" نمی باشد.نكته دیگر آن است كه بلافاصله پس از زایمان، احتمال عود بیشتر می شود كه این عارضه نیز با مصرف كوتاه مدت داروهای ایمنوگلوبولین وریدی در روزهای پس از زایمان، به میزان قابل ملاحظه ای كاهش می یابد.منبع: روزنامه قدس
#پزشکی#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 239]