واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: جام جم آنلاين: مجموعه صفات و رفتار در شرايط عادي معرف شخصيت افراد بوده و اغلب ثابت و قابل پيشبيني است. اختلال شخصيت يعني رفتار بدون انعطاف يا انطباق. به دنبال بخش قبلي اين مقاله چند اختلال شخصيتي ديگر توضيح داده ميشود. شخصيت وسواسي - جبري اين اختلال با انضباط شديد، پشتكار، لجاجت و خونسردي و ترديد مشخص ميشود. در مردها و در فرزند ارشد خانواده بيشتر ديده ميشود. اموري مثل مقررات، آداب و رسوم، نظافت، جزئيات كارها و كمالطلبي، ذهن آنها را بهخود مشغول ميكند. بسيار رسمي و جدي و مقرراتي هستند و اطرافيان خود را فراري ميدهند. از تصميم گرفتن طفره ميروند زيرا بيم دارند كه مرتكب اشتباه شوند. ممكن است بعدها به اسكيزوفرني و افسردگي بينجامد. معيار تشخيص: اشتغال ذهني به جزئيات، كمالطلبي علاقه مفرط به كار و كنار گذاشتن تفريح و ارتباط با دوستان، انعطافناپذيري،ناتواني در دور انداختن اشياء فرسوده و بيارزش، ترديد در تفويض امور يا همكاري با ديگران، خست در خرج كردن پول براي خود و ديگران، ابراز سرسختي. شخصيت افسرده اين اختلال در تمام جنبههاي زندگي وجود دارد، در مرد و زن يكسان است و در خانوادههايي كه اختلال افسردگي شايع است، بيشتر ديده ميشود. معيار تشخيص: بدبيني،ضعف انگيزه، وظيفهشناسي، شكاك به خود و همواره غمگين،از زندگي خود لذت نميبرد ، وقار و تنهايي را دوست دارد دلتنگ و بلاتكليف و نااميد است بسادگي و اغلب در تنهايي گريه ميكند كمبود اعتماد به نفس دارد. از نظر روانپزشكي، عدم توجه والدين و فقدان زودرس آنها و احساس گناه مطرح است. احتمال ارثي بودن اين اختلال وجود دارد. براي تعيين ميزان افسردگي ميتوان از پرسشنامه معروف و معتبر BDI (تست ِبك) استفاده كرد. شخصيت وابسته اين افراد توقع دارند كه ديگران مسووليت امور مهم زندگي آنها را متقبل شوند. اعتماد به نفس ندارند و از تنهايي ميترسند. اين اختلال در زنها شايعتر است و 5/2 درصد از مجموع موارد اختلال شخصيت را شامل ميشود و در بچههاي كوچكتر خانواده و افرادي كه در كودكي ناراحتي مزمن جسمي داشتهاند شيوع بيشتري دارد. الگوي رفتاري اين افراد به طور كلي وابستگي است بهگونهاي كه بدون كمك و دلگرمي ديگران نميتوانند تصميم بگيرند. مسووليت قبول نميكنند و اگر مجبور به اين كار شوند دچار اضطراب ميگردند. براي انجام كارهاي خودشان پشتكار ندارند، ولي در انجام كارهاي ديگران احساس راحتي بيشتري ميكنند. معيار تشخيص: بدون توصيه و حمايت ديگران قادر به تصميمگيري در مسائل روزمره نيست ترديد در ابراز مخالفت با ديگران بهدليل ترس از قطع حمايت آنان در شروع كردن برنامهها و انجام كارها به تنهايي دچار مشكل است در جلب محبت و حمايت ديگران افراط ميكند احساس درماندگي به هنگام تنهايي بهدليل ترس از ناتواني در مراقبت از خود با قطع شدن يك رابطه دوستي بلافاصله به جستجوي يك دوست جديد ميرود همواره نگران رها شدن و تنها ماندن است. درمان اختلال شخصيت: درمان اصلي معمولا رواندرماني و روشهاي روانكاوي است و گاهي داروهاي ضدافسردگي و ضداضطراب نيز تجويز ميشود.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 188]