واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: يک فوق تخصص روانپزشکي کودک و نوجوان اظهار داشت: دوستان و بازيهاي خيالي کودکان مرحلهاي طبيعي از رشد رواني- اجتماعي آنها در سنين 4 تا 2 سالگي است. دکتر تهراني دوست عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشکي تهران در گفت وگو با خبرنگار بهداشت و درمان ايسنا منطقه علوم پزشکي تهران، گفت: بازيهاي تخيلي به آن دسته از بازيها گفته ميشود که طي آن کودک هرگونه ارتباطي را که با يک جاندار در عالم خارج دارد با وسايل بازي خود برقرار ميکند. وي اضافه کرد: نوع اسباب بازي بسته به جنسيت کودک تغيير ميکند اما نکته مهم اين است که کودک براي آن وسيله بازي، موجوديت قائل ميشود. اين فوق تخصص روانپزشکي کودک و نوجوان در توضيح علت روي آوردن کودکان به بازيهاي تخيلي گفت: نياز به برقراري ارتباط با ديگران مهمترين علت روي آوردن به بازيهاي تخيلي است و کودکان با استفاده از اين بازيها سعي در برقراري ارتباط با محيط اطراف خود دارند. وي افزود: بازيهاي تخيلي ريشه در خلاقيت کودکان دارد. تخيل کودک به مرور و همگام با رشد ذهني او از مرحله بازي خارج شده و به صحنه داستانها وگفتارهاي کودک کشيده ميشود. دکتر تهراني دوست در ادامه در توضيح دوستان خيالي کودکان گفت: کودکان در جريان بازيهاي تخيلي خود ممکن است دوستان خيالي براي خود تصور کرده و با آن ارتباط برقرار کنند. وي در ادامه افزود: بيشتر اين دوستان خيالي برگرفته از شخصيتهاي تلويزيوني و وسايل بازي خود کودک است، در واقع دوستان خيالي شخصيتهاي ايده آل کودکان هستند که کودکان به آنها هويت و موجوديت مي دهند. اين عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشکي تهران در مورد نتيجه بازيها و دوستان خيالي کودکان گفت: زماني که فرد با محيط بيرون و اجتماع ارتباط برقرار ميکند بازي و دوستان خيالي کمرنگ و کم کم از بين ميروند و به تدريج که ارتباط با دوستان واقعي بيشتر شد ارتباط با دوستان خيالي کمرنگ ميشود. به گفته وي، تحقيقات جديد نشان ميدهد دوستان خيالي کودکان صرف نظر از اين که داراي شخصيتهاي مثبت يا منفي هستند براي کودکان از جنبههاي احساسي، اجتماعي، ادراکي مفيد برخوردار هستند و به کودکان براي کسب آمادگي براي مواجه شدن با زندگي واقعي کمک ميکند. دکتر تهراني دوست در ادامه در مورد نقش والدين در اين مرحله از رشد کودکان گفت: بازي و دوستان خيالي پروسهاي طبيعي از رشد کودکان است و والدين در اين شرايط نبايد مانع از بازيهاي خيالي کودکان خود شوند، والدين ميتوانند با فراهم کردن شرايط و امکانات لازم کودک را در سپري کردن اين پروسه طبيعي ياري کنند. دکتر تهراني دوست با تأکيد بر نقش مهم و تاثيرگذار برنامههاي تلويزيوني بر کودکان گفت: برنامههاي تلويزيوني ميتوانند ارتباطات اجتماعي کودکان را تسهيل بخشند؛ چرا که کودکان بسياري از شخصيتهاي خيالي و ايده آل خود را از برنامههاي تلويزيوني اقتباس ميکنند و تلويزيون ميتواند با ارائه شخصيتهاي مناسب و ايده آل به کودکان در پرورش دوستان و بازيهاي خيالي که يک روند طبيعي رشد اجتماعي- رواني کودکان است – موثر و کمک کننده باشد. انتهاي پيام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 278]