واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: سلامت:بسياري از مادران چه شاغل و چه خانهدار هميشه ميپرسند كه آيا مهدكودك جاي خوبي براي بچههاست؟ مريم درخشان نژاد بسياري از مادران چه شاغل و چه خانهدار هميشه ميپرسند كه آيا مهدكودك جاي خوبي براي بچههاست؟ و آيا همه بچهها بايد مهدكودك بروند؟ و در اين صورت مناسبترين سن براي رفتن به مهدكودك چه سني است؟ تحقيقات نشان داده است كه شخصيت و اعتقادات هر فردي در دوران كودكي او شكل ميگيرد. به همين علت است كه تربيت و نگهداري كودك يكي از مسائل مهم به شمار ميآيد. كودك از سن 7-9 ماهگي افراد آشنا را از غريبه تشخيص ميدهد و چهره پدر و مادر و كساني كه به طور مداوم با او در ارتباط هستند را به خوبي از ديگران شناسايي ميكند و اينجاست كه اگر كودك از پدر و مادر خود جدا شود ،گريه ميكند و در برابر چهرههاي ناآشنا علائم اضطراب را نشان ميدهد و به اصطلاح عاميانه، غريبي ميكند. با نزديك شدن به سن 2 تا 2/5 سالگي كودكان به دليل رشد حافظه و ايجاد تجربه ميتوانند كمكم به دوري از پدر يا مادر عادت كنند. البته بازيهايي از قبيل قايم موشك ميتواند به كودك اين اطمينان را بدهد كه اگر در حال حاضر مادر نيست، حتما بعد از مدتي پيش او خواهد آمد. بنابراين سن 2/5 تا 3 سال، سن خوبي براي روانه كردن كودكان به مهدكودك است. آماده سازي كودك براي ورود به مهدكودك اول بايد كودك را با محيط مهد آشنا كرده و براي او توضيح داد كه ميتواند در مهد بازي كند، دوست پيدا كند و كارهاي جديد ياد بگيرد و در ضمن به او توضيح داد، در آنجا مربياني هستند كه آنها هم او را دوست دارند و به طور مداوم به او اطمينان داد كه بعد از يك ساعت مشخص، پدر و مادر حتما دنبال او خواهند آمد. در روزهاي اول بهتر است حدود نيم ساعت همراه كودكان در مهدكودك ماند و سعي كرد او را با ديگران آشنا كرد تا كمكم حس امنيت و اعتماد به ديگر كودكان و مربيان مهد در او ايجاد شود. از روزهاي بعد ميتوان او را در حدود 1تا2 ساعت در مهد گذاشته و به او قول داد كه براي مثال در عرض 2 ساعت حتما دنبالش خواهيم آمد و حتما آنرا اجرا كنيم. اگر كمي دير شود، كودك حتما مهدكودك را جاي امني نميداند و آن را موجب جدايي خود از مادر ميبيند، پس با ديدن مادر به او ميچسبد و ديگر علاقهاي به رفتن به مهد نخواهد داشت؛ به همين دليل است كه ايجاد امنيت دركودك اهميت مييابد و حتما بايد به آن توجه كرد. كمكم ميتوان زمان باقيماندن كودك در مهد را بيشتر كرد ولي نبايد بدين گونه باشد كه كودك را از ساعت 7 صبح تا 4 بعدازظهر در مهد بگذاريم، زيرا در صورتي كه كودك ساعاتي طولاني تحت مراقبت كسي غير از مادر خودش باشد، از لحاظ وابستگي به مادر دچار مشكل خواهد شد و نسبت به مراقبان مهدكودك علاقه پيدا كرده و جدا شدن از آنها هم برايش سخت خواهد بود. فرضيهاي كه روانشناسان آن را فرضيهتك مادري مينامند، مويد اين مطلب است كه كودك بهتر است بيشترين ساعات روز را تحت مراقبت يك نفر به خصوص مادر باشد نه اينكه بيشترين زمان خود را در مهد كودك بگذراند. ويژگيهاي مهدكودك خوب روانشناسان معتقدند كه در يك مهدكودك خوب بايد نسبت مربيان به كودكان 1 به 3 باشد. علاوه بر اين، فضاي مناسب براي بازي كودكان وجود داشته باشد و بچهها در گروههاي كم تعداد بازي كنند. مربيان بايد در زمينه رشد كودك و تعليم و تربيت او خوب آموزش ديده باشند و بازيهاي مناسبي را براي كودكان تدارك ببينند. مزاياي مهدكودك والدين علاوه بر برآوردن نيازهاي جسماني كودكان خود بايد به نيازهاي رواني كودكانشان نير توجه كنند، زيرا اين نيازها تنها در كنار پدر و مادر برآورده نميشوند. با اينكه مادران ميتوانند در محيط خانه تا حدودي با ايجاد سرگرميهاي مناسب براي كودكان به رشد شناختي آنها كمك كنند اما اين كافي نيست. كودكان از سن 3 سالگي كنجكاوتر ميشوند و محيط اطراف خودشان را جستجو ميكنند. بازي با ديگر همسالان و گذراندن وقت با آنها از سرگرميهاي خوب در اين سنين است كه هم براي كودكان لذت بخش است و هم جز ضروريات رشد شناختي كودك است. گروههاي همسالان، محيطي را براي كودك فراهم ميكند كه درآن خود را بشناسد. كودك از طريق اين محلهاي بازي ميآموزد كه پذيرفته شده و با ديگران شريك شود. از حقوق خود دفاع كند و به ديگران احترام بگذارد. بنابراين كودك از دنياي خودمحور به مرحله اجتماعي شدن قدم ميگذارد. برخلاف تصور اكثر افراد، مهدكودك فقط جايي براي بازي كردن نيست بلكه كودك در آن دائم در حال يادگيري است و تواناييهاي خود را توسعه ميدهد. مثلا وقتي او در اتاق بازي، به بازيهاي نمادين ميپردازد، اطلاعاتي درباره خانه و خانواده به دست ميآورد. نقاشي كردن و چكشكاري يا بازي با خمير به رشد عضلات بازوها و دستهاي كودك كمك ميكند كه بعدها اين امر او را در نوشتن ياري خواهد كرد. مهدكودك علاوه بر اين مزايا، معايبي هم دارد از جمله اينكه ممكن است كودك شما در خانه ناآرام شود يا پرخاشگري كند كه از اين مسائل ميتوان با انتخاب يك مهدكودك مناسب و صحبت مداوم با مربيان مهد جلوگيري كرد. در پايان بايد متذكر شويم كه مهد كودك نبايد تبديل به يك محل اجباري مثل مدرسه شود كه كودك هر روز صبح زود مجبور باشد از خواب بيدار شود و به آنجا برود و اين موضوع او را اذيت كند. كودك ميتواند در هفته 3 روز به مهد برود، بهتر است رفت و برگشت درساعات مشخصي باشد تا بدين گونه نظم را هم ياد بگيرد. با اينكه مهدكودك جاي تعليم و تربيت و محبت پدر و مادر را نميگيرد ولي ميتواند در رشد شناختي و اجتماعي كودكان تاثير قابل توجهي داشته باشد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 287]