محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1831256459
خدیجه طاهره، به روایتی دیگر
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: خدیجه طاهره ، به روایتی دیگر
درباره خدیجه، همسر گرامی پیامبر اكرم(ص)، اطلاعات زیادی گزارش نشده است و كاش فقط با كمبود اطلاعات روبه رو بودیم. زیرا همان گزارشاتی هم كه واصل شده دارای تناقصات فراوان و شگفت آور است و متأسفانه آن قسمتی كه بر سر زبانها جریان دارد، زندگی واقعی آن بانوی بزرگوار را به نمایش نمی گذارد و این مقاله، در پی آن است، تا علاوه بر آنچه كه بر افواه جاری است سیمای دیگری از خدیجه كبری عرضه كند. در سرزمین حجاز، مردی پا به عرصه زندگی گذاشت نام احمد (یا محمد (ص)) را برایش در نظر گرفتند و او همان كسی است كه در چند دهه بعد، بشریت را با آئینی آسمانی آشنا كرد. و بارزترین نقطه عطف را در طومار دینداری رقم زد. براستی چه ویژگیهایی در آن شخص، موجب گزینش الهی وی شد؟نگارنده مقاله در صدد پرداختن به این موضوع نیست. ولی برای پرداختن به سیمای خدیجه طاهره، ناگزیر از ذكر بعضی خصوصیات حضرت محمد (ص) است. آن حضرت مظهر و نماد پاكی و پاكیزگی بود. كسی بود كه در جامعه منحط آن دیار، به عنوان یك فرد پسندیده و ستوده، شهرت یافت و راستگو و راست كردار بود و در شهر نا آشنا با آب، به پاكیزگی، بسیار اهمیت میداد.استحمام و مسواك زدن جزو برنامه مستمرش محسوب می شد. درد مردم و جامعه آزارش میداد و برای رفع آلام مردم اقدام عملی نیز میكرد و به همین دلیل در گروه معدود جوانمردان و آزادگان جای گرفت و همه از خود می پرسیدند چنان شخصی برای ازدواج چه برنامه ای خواهد داشت؟ و معیارهای انسانی كه صلاحیت ابلاغ وحی الهی را دارا خواهد شد، برای پیوند زناشوئی چیست؟ گزیده ی گزینش شده الهی كیست و باید چه صفائی داشته باشد؟ آیا همانطور كه خدا از میان آدمیان، وی را به دلایل انسانی و صفاتی نیكو برگزید، او نیز از میان بانوان آن دیار، كسی را گزینش خواهد كرد كه چنین باشد؟ مگر غیر از این احتمال دیگری متصور است؟پس سیمای همسر محمد را باید از این منظر در كتب تاریخ جستجو كرد. آری، خدیجه همان كسی است كه در جامعه مكه به طاهره یعنی بانوی پاك مشهور شد. گر چه جامعه جاهلی آن زمان به تدریج با پاكی و پاگیزگی به مفهوم عام آشنا می شد، ولی قدر مسلم با پاكی بیگانه هم نبود و پاكان را می ستود و به همین دلیل خدیجه را، طاهره لقب داد و احمد را محمد. طاهره، لقبی كه نماد تمام نمای خوبی در آن زمان و آن دیار بود. درد مردم و جامعه آزارش میداد و برای رفع آلام مردم اقدام عملی نیز میكرد و به همین دلیل در گروه معدود جوانمردان و آزادگان جای گرفت بنابر این، حلقه اتصال محمد و خدیجه (طاهره) را براحتی میتوان از این رهگذر بدست آورد و از بسیاری از گزارشات نامعقول دوری جست. گزارشاتی كه در پی آنند تا خدیجه را دارای ثروت فراوان و بی حساب معرفی كنند و همان را، نقطه آغاز این آشنائی و ازدواج دانسته و نوشته اند.خدیجه قبل ازدواج با حضرت محمد (ص) دو بار دیگر ازدواج كرده و دارای چند فرزند نیز بوده و زمان ازدواج با محمد (ص)، 40 سال و یا كمی بیشتر سن داشته است و نیز میگویند خدیجه بود كه پیشنهاد ازدواج با محمد را مطرح كرد.اینكه معروف است خدیجه طاهره قبل از ازدواج با پیامبر (ص) 2 بار ازدواج كرده، صرفاً یك گزارش تاریخی است كه متضاد آن نیز گزارش شده و در چند كتاب تاریخی آمده: «ان النبی (ص) تزوج بها و كانت عذرا» (پیامبر گرامی با خدیجه ازدواج كرد در حالیكه خدیجه دوشیزه و باكره بود) ولی مظلومیت مضاعف خدیجه در طول تاریخ به دست بعضی سیره نویسان كم دقت و راویان اولیه مغرض رقم خورده است. آنان دلیل ازدواج های قبلی وی را وجود فرزندانی از آن ازدواج ها می دانند در حالیكه كودكان مورد اشاره ی مورخان فرزندان خواهر خدیجه یا فرزندان شوهر خواهر خدیجه از زن دیگر بودند كه علی الظاهر بعد از مرگ والدین آنها (یا هر دلیل دیگری) و فقدان سرپرست، آن بانوی نمونه، فداكاری كرد، آنها را به نزد خود آورد و به همراه پیامبر گرامی (ص) با تمام محبت از آنها نگهداری میكرد و به همین دلیل است كه خدیجه، علاوه بر صفت طاهره، دارای لقبی دیگر یعنی « ام الایتام »، مادر یتیمان نیز هست و این لقب در رابطه با مادری كردن وی در حق آن كودكان است. البته این عنوان را مردم آن دوران به وی دادند و بدیهی است كه شخصیت طاهره خدیجه راضی به كاربرد كلمه ایتام و یتیمان نبوده باشند زیرا او فقط مادری كرده بدون هیچگونه طعن و نیش. حال آنكه در لقب مذكور، نوعی بی مهری مشاهده میشود.
بهر جهت، این لقب را هر كس به خدیجه داده باشد نشان از روحیه بلند و انسانی خدیجه دارد. حس نوع دوستی، فداكاری و آزادگی همان ویژگیهایی كه شوی او نیز در مرتبه بالاتر، دارای آن بود. متأسفانه در گزارش بعضی راویان مغرض، نه تنها با انتساب این فرزندان به خدیجه، ویژگی فداكاری و انسانیت او نادیده گرفته شده، بلكه همان فرزندان را یكی از دلایل ازدواج های قبلی وی قلمداد كرده اند. هر چند كه گزارشگران دیگری به این واقعیت مهم پی برده و آن را تصحیح كرده اند. از دلایل محكم در رد ازدواجهای قبلی خدیجه، گزارشی هست كه در بسیاری از كتب تاریخ آمده و كسی نیست كه آنرا نشنیده باشد. این مضمون كه می گویند، خدیجه به دلیل شخصیت ممتازش، دارای خواستگارهای فراوان بود و بزرگان و اشراف قریش، خواهان ازدواج با وی بودند ولی او به تمام اشراف مدعی جواب رد داد و چون جواب مثبت به محمد داد، مورد اعتراض زنان قریش واقع شد كه چرا به احدی از امیران جواب مثبت ندادی اما با یتیم ابوطالب (محمد) ازدواج كردی؟گزارش مذكور علاوه بر اینكه به روشنی ازدواجهای قبلی وی را مردود اعلام میكند، حاكی از آن است كه خدیجه همانطور كه از القابش (طاهره و ام الایتام) بر می آید، برای ازدواج ملاكهایی جز ملاكهای موجود در جامعه را مد نظر داشته و ثروت و دارایی امیران و بزرگان قریش او را نفریفته، بلكه پاكی او بدنبال پاكی بزرگتری بوده است (جذب پاكی بزرگتر شدن پاكان).در مورد سن خدیجه هم برخلاف آنچه بر افواه جاری و ساری است و عدد چهل قید شده، گفتنی است كه به احتمال قریب به یقین این عدد ناشی از تخمین بعضی سیره نویسان به دلیل فرض قبلی آنان در مورد دوبار ازدواج كردن خدیجه و فرزند داشتن وی بوده و اگر ازدواجهای قبلی او را منتفی بدانیم، موضوع سنش نیز خود به خود حل خواهد شد. بنا به نقل جعفر مرتضی عاملی دركتاب الصحیح من سیرة النبی الاعظم، سن خدیجه هنگام ازدواج با پیامبر (ص) متفاوت ذكر شده و مورخان مختلف آن را 25 سال، 28 سال، 30 سال، 35 سال، 40 سال، 44 سال، 45 سال و 46 سال اعلام كرده اند. در بحارالانوار (ج 16 ص 12) از قول ابن عباس سن وی هنگام ازدواج با پیامبر (ص)، 22 سال ذكر شده است.جعفر مرتضی عاملی، عدد 28 سال را قول ترجیحی اكثریت دانسته و باتوجه به رد ازدواجهای قبلی وی، قطعی است كه سن او هنگام وصلت با پیامبر گرامی (ص)، باید خیلی كمتر از آنچه شهرت دارد، بوده باشد. و اگرچه نمیتوان به طور قطع سن خدیجه طاهره را به دست آورد ولی به نظر میرسد سن اعلام شده در بحارالانوار از قول ابن عباس به صحت نزدیكتر است كه در این صورت با قول ترجیحی اكثریت (بنا به ادعای جعفر مرتضی عاملی) خیلی تفاوت ندارد. در هر صورت بعضی از سنهای ادعائی یاد شده (بویژه از 35 تا 46 سال) نه با تحلیل صحیح وقایع تاریخی سازگار است و نه با علوم پزشكی و تجارب انسانها. زیرا كسانی كه سن حضرت خدیجه را هنگام ازدواج با پیامبر (ص) حدود 40 سال اظهار كرده اند همان كسانی هستند كه ولادت حضرت زهرا (س) را، 5 سال بعد از بعثت، یعنی 20 سال بعد از ازدواج رسول اكرم (ص) با خدیجه میدانند. بدین ترتیب سن خدیجه هنگام تولد حضرت فاطمه (س) باید حدود 60 سال باشد كه طبیعی است در این حدود سن (بین 55 سال تا 66 سال) بارداری از نظر علمی و پزشكی و تجربه و واقعیت مردود است. و اگر عوام الناس بگویند سن بارداری برای سادات، 10 سال بیش از حد معمول است، باید گفت: اگر چنین باشد، همین مطلب بزرگ ترین سند و معجزه برای حقانیت آئین اسلام در نزد جهانیان می توانست باشد كه البته نه چنین مطلبی واقعیت دارد و نه نگارنده به دنبال چنین موهوماتی است. گذشته از آنكه اصولا خدیجه جزو سادات مرسوم به شمار نمی آیند، از سویی ممكن است عده ای استدلال كنند در قرآن مواردی از بارداری در سنین كهنسالی مطرح شده (همسر حضرت ابراهیم (ع) و حضرت زكریا) و این امر در مورد حضرت خدیجه نیز می تواند از این نوع (معجزه الهی) باشد. جواب این است كه آیا اجازه داریم هرگاه از تحلیل و تحقیق كم می آوریم، متمسك به استثنائاتی شویم كه در قرآن و خود قرآن نیز غیرعادی و غیرطبیعی بودن آن را ذكر كرده است. ثانیا وقتی قرآن، دو مورد مزبور را در مورد پیامبران پیشین ذكر كرده چطور ممكن است معجزه ای را كه مربوط به آورنده قرآن است مسكوت گذاشته باشد.از این نكته نیز اگر بگذریم نوبت به موضوع خواستگاری خدیجه از پیامبر می رسد بدون تردید خواستگاری یك زن بیوه چهل و چند ساله كه دارای چند فرزند بوده و سابقه دوبار شوهر كردن را داشته از یك جوان نمونه قریش با حدود 25 سال سن، گستاخانه و خودخواهانه است و این امر با اخلاق قریش سازگاری نداشته است و اگر بپذیریم وی یك دوشیزه (عذراء) فداكار و پاكی بوده كه سنی حدود سن پیامبر (ص) را داشته، لذا موضوع خواستگاری از این زاویه با صفات وی منتفی است و به خصوص كه مراسم خواستگاری رسمی كسان پیامبر (ص) (به ویژه حضرت ابوطالب) از خدیجه و كسان وی، در كتب معتبر تاریخی ذكر شده است. هرچند كه ممكن است بدلیل وجود صفات برجسته محمد بن عبدالله (ص)، پیامهای اولیه از سوی خدیجه ارسال شده باشد، ولی طبیعی تر، همان خواستگاری معمول محمد (ص) و كسان وی از خدیجه و بزرگ وی به دلیل وجود صفات نیكو در این زن آزاده ای بود كه به پاكی و مهر و محبت شهرت داشته است. ظاهرا اصلی ترین امتیازی كه برای حضرت خدیجه در امر پیشقدم شدن در ازدواج مطرح میكنند همانا مال و ثروت زیاد وی است. كه اگر چنین شخصیت ملكوتی و منحصر به فرد پیامبر به ازدواج با فردی كه تنها امتیازش ثروت اوست راضی نمی شد. مگر در اصل ثروت فراوان و بسیار خدیجه، تردید كنیم هرچند نظر قطعی نمی توان داد. خدیجه در جامعه ای پا به عرضه وجود نهاد كه بسیاری از ارزشها و اخلاقیات در آن كمرنگ شده بود و او در همان جامعه ملقب به صفت طاهره (پاك) شد. او نهاد دقیق مهرورزی و محبت به كودكان بی سرپرست بود. و به دلیل همان صفات برجسته انسانی و بسیاری صفات نیكوی دیگر كه متأسفانه خبری از آنها نداریم، با اشرف انسانهای دوران آفرینش، سرچشمه نیكی و پاكی، محمد مصطفی (ص)، پیوند برقرار كرد و به همراه آن حضرت به ادامه سرپرستی از فرزندانی پرداخت كه بعدها منتسب به پیامبر (ص) و خدیجه شدند و حتی همسران آن دختران نیز، به لقب دامادهای پیامبر (ص) مفتخر شده اند . شاید بدلیل وجود همین فرزندان بوده كه آن خانواده نورانی از داشتن فرزندان حقیقی به تعداد متعارف زمان حیاتشان منصرف شده اند. اگر چه گفته میشود خدیجه طاهره اولین كسی بود كه به حضرت محمد (ص) ایمان آورد و آغاز ایمان وی به رسول الله (ص) به لحظه آغازین وحی و بعثت وی برمی گردد او از سالها قبل به پاكی محمد (ص) و خداباوری وی ایمان آورده بود و بدیهی است اگر بعد از سفارت رسمی الهی خاتم الانبیاء (ص)، اولین گرونده رسمی باشد.منبع: www.khadijeh.com_________تهیه: گروه دین و اندیشه_شکوری
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 367]
-
گوناگون
پربازدیدترینها