واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی:
آمريكا در حال نابود كردن افغانستان است خبرگزاري فارس: يك تحليلگر آمريكايي با تاكيد بر اين كه جنگ آمريكا در افغانستان به جاي آباداني در حال نابود كردن اين كشور است، از دولتمردان آمريكا خواست هر چه زودتر به اين جنگ خاتمه دهند. به گزارش فارس، نورمن سولومان با درج مقالهاي با عنوان " مرداني با اسلحه، در كابل و واشنگتن "در پايگاه خبري تحليلي خانه شفاف سازي اطلاعات، به انتقاد از ادامه جنگ در افغانستان پرداخت كه چيزي جز ويراني براي مردم فقير اين كشور نداشته است. وي بعنوان مثال از كابل بعنوان شهري كه پس از 30 سال جنگ جز ويراني به خودش نديده نام برده و مي نويسد: در يك جوك قديمي، حامد كرزاي، رئيس جمهور افغانستان، "شهردار كابل " خوانده شده است. در هر چهار راه در پايتخت افغانستان، كلاشنيكوف ها در دستان مرداني كه مراقب هستند به چشم مي خورند. حكومت كرزاي، كه به طور گسترده اي فاسد، نالايق تلقي مي شود، علاوه بر اعتبار، تسلط خود را نيز از دست مي دهد. نويسنده در مقابل به ذهنيتهاي جنگ طلب در بالاترين سطوح رسمي واشنگتن اشاره مي كند كه علي رغم كاهش حمايت مردم از جنگ افغانستان به ادامه جنگ اصرار دارد. جنگي كه به گفته وي با نابودي كه درختان و كشاورزي در كوهستان هاي اطراف شهر باعث جريان يافتن غبار شديد در خيابان هاي كابل شده است. سولومان ادامه مي دهد: در بازديد از كابل در اواخر آگوست، با افراد شگفت انگيز زيادي آشنا شدم كه در بحبوحه واقعيت هاي ترسناك و مرگبار نهايت تلاش خود را به كار مي بستند. شهر آكنده از بدبيني به نظر مي رسيد.در مقابل، مباحثات سياسي عمده درباره افغانستان در آمريكا نرم و ملايم هستند. رسانه هاي خبري و كاخ سفيد اين سوال هميشگي را مي پرسند: "آيا مي توان جنگ را برد؟ " وي با اشاره به پاسخ مثبت دولت و پاسخهاي متفاوت مطبوعات معتقد است كه سؤال از اساس اشتباه بوده و بهتر اين بود كه بپرسند: آيا حكومت آمريكا بايد در راه "نجات " افغانستان به نابودي آن ادامه دهد؟ اين مقاله ميافزايد:در سرتاسر كابل مردان سلاح هاي خود را محكم در دست گرفته اند؛ برخي از آنها در پشت مسلسل ها نشسته اند. اما سلاح هاي واقعا بزرگ از سوي واشنگتن استفاده مي شوند، جايي كه جنگ طلبي دولتي بر اساس تصورات غير واقعي شكوفا مي شود. دادن دستور نابودي آنچه و هر كسي كه نامرئي است روز به روز راحت تر مي شود. در واقع، بدترين دشمن در افغانستان فقر است. اما دولت آمريكا به تكان دادن پرچم سفيد ادامه مي دهد. اين نويسنده آمريكايي با بيان اينكه بدترين دشمن در افغانستان فقر است اين پرسش را مطرح مي كند كه آيا كسي در رده هاي بالاي دولت اوباما واقعا مي فهمد كه نزديك بودن فقر در افغانستان به بدترين وضعيت جهاني به چه معناست؟ به اعتقاد سولومان نسخه كنوني كتاب "the best and the brightest " (مربوط به ريشه هاي جنگ ويتنام) بايد داده هايي از قبيل نرخ مرگ و مير نوزادان افغانستان را، كه مي توان در كتاب گيتاشناسي سيا پيدا كرد، منعكس كند. رقم كنوني 154 است. ( در هر سال از هر هزار كودكي كه متولد مي شوند، 154 نفرشان در زير يك سالگي ميميرند.) اين تحليلگر غربي با بيان اينكه در افغانستان سكههاي 10 سنتي براي شكوفايي حيات ودلارها براي نابودي آن صرف مي شود به هزينه هاي بالاي نظامي و ناچيز بودن مبالغي كه صرف نابودي فقر و . . مي شود، انتقاد مي كند: سال گذشته، با اينكه حكومت آمريكا روزانه حدود 100 ميليون دلار روي برنامه هاي نظامي در افغانستان هزينه مي كرد، آكسفام (مجموعه اي از سازمان هاي غير دولتي كه با فقر و بي عدالتي مقابله مي كنند) در گزارش خود كل مبلغي را كه از تمام منابع صرف كمك هاي بشردوستانه در كشور مي شد تنها 7 ميليون دلار در روز اعلام كرد. از آن زمان تا كنون چيز زيادي تغيير نكرده است. لايحه بودجه مكملي كه كاخ سفيد چند ماه پيش در كنگره به تصويب رساند، 90 درصد هزينه هاي آمريكا در افغانستان را به مخارج نظامي تخصيص مي دهد. اين تحليلگر آمريكايي نوشت: از فكر كردن درمورد آينده اي كه جنگ آمريكا براي كودكان لاغر كابل - كه بادبادك هاي كهنه هوا مي كنند يا با اسباب بازي هايي همچون بطري هاي پلاستيكي كه طنابي به گرنشان بسته شده است بازي مي كنند - رقم مي زند متنفرم. نورمن سولومان در پايان به نقل بخشي از سخنان مارتين لوتر كينگ جونيور در 4 آوريل 1967 مي پردازد كه معتقد است با جايگزين كردن "افغانستان " به جاي "ويتنام " در آن، حرف دل تمام مخالفين جنگ در پاييز 2009 زده مي شود: "اين ديوانگي بايد به نحوي متوقف شود. ما بايد همين حالا دست برداريم. من به عنوان يك برادر مردم بيچاره افغانستان صحبت مي كنم. من از طرف كساني صحبت مي كنم كه سرزمينشان با خاك يكسان مي شود، خانه هايشان ويران مي شود، فرهنگشان نابود مي شود. من از طرف فقراي آمريكا صحبت مي كنم كه دو برابر هزينه را براي اميدهاي از بين رفته در كشور، و مرگ و فساد در افغانستان پرداخت مي كنند. من به عنوان يك شهروند جهان صحبت مي كنم، از طرف جهاني كه در مسير انتخابي ما مات و مبهوت مانده است. من به عنوان كسي كه آمريكا را دوست دارد به رهبران ملت خودمان مي گويم: اولين گام را در اين جنگ ما برداشته ايم؛ اولين گام براي متوقف ساختن آن را نيز بايد خودمان برداريم. " انتهاي پيام/.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 206]