محبوبترینها
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826098139
20 نويسندهاي كه حسادت خیلیها را برمیانگیزند!
واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی:
فهرست 20 نویسنده برتر زیر40 سال به انتخاب نیویورکر اعلام شدنتخاب 20 نويسنده برتر به انتخاب نيويوركر؛ واكنش‌هاي زيادي به دنبال داشت. برخي نوشتند؛ دوران اقتدار فرهنگي به سرآمده و برخي نوشتند؛ اسامي منتشر شده فقط كساني هستند كه براي نيويوركر مي‌نويسند. بعضي هم مقابله به مثل كردند و فهرست 80 ساله‌ها را منتشر كردند. ایلنا: وقتی در ویژه‌نامه داستانی شماره جدید هفته‌نامه معتبر و معروف «نیویورکر» اسامی 20 نویسنده برتر زیر 40 سال منتشر شد؛ واکنش‌های زیادی را در مطبوعات و رسانه‌های آمریکا به دنبال داشت. بعضی از روزنامهها به این فهرست ایرادهای مختلفی وارد کردند؛ مثلا، «مولی فیشر»، منتقد روزنامه «نیویورک آبزرور» گفت که بیشتر این نویسندگان با داشتن سی و چند سال سن آنقدرها هم جوان نیستند و می‌بایست نویسندگان بیست و چند ساله بیشتری برای این فهرست انتخاب می‌شدند. یا مثلا یک منتقد دیگر به طعنه گفته هرکس که خواننده مجله نیویورکر باشد، این 20 نویسنده را می‌شناسد، درحالیکه بعضی از این نویسندگان تاکنون هیچ مطلبی در این مجله نداشته‌اند. نظردهندگان اینترنتی هم اکثرا از فهرست نیویورکر انتقاد کرده‌اند؛ مثلا، یکی از نظردهندگان نیویورک تایمز از وجود اسامی نویسندگان تثبیت شده در این فهرست (مثل فوئر، شتینگارت، و آدیچیه) انتقاد کرد، و یک نظردهنده اینترنتی دیگر با لحن بسیار تندی گفت: "مجله نیویورکر کی می‌خواهد متوجه بشود که دوران اقتدار فرهنگی‌اش به سر آمده؟" واکنش یک سری از مطبوعات هم در نوع خودش جالب بود؛ مثلا، یکی از روزنامهها در اقدامی طنزآمیز فهرست 10 نویسنده بر تر بالای 80 سال را منتشر کرد! یا روزنامه بریتانیایی دیلی تلگراف فهرست 20 نویسنده برتر زیر 40 سال بریتانیا را منتشر کرد. هشت تا از نویسندگانی که اسمشان در فهرست نیویورکر آمده (دانییل آلارکن، جاناتان سافران فوئر، نیکول کراؤس، نل فرویدنبرگر، یی ون لی، گری شتینگارت، زی. زی. پکر، و کارن راسل) سه سال پیش در فهرست 20 نویسنده زیر 40 سال مجله بریتانیایی «گرانتا»، آورده شده بود. در این فهرست نام 10 نویسنده زن و 10 نویسنده مرد آورده شده؛ از طنزنویس گرفته تا مدرنیست؛ از شهرهای میامی و شیکاگو و کشورهای اتیوپی و پرو. هیچ‌یک از این نویسندگان پیش از سال 1970 به دنیا نیامده‌اند. هفته‌نامه «نیویورکر» فهرست داستان‌نویسان جوان باعنوان «20 زیر 40» برگزیده است. این نویسندگان که ارزش پیگیری آثارشان را دارند، طی روندی طولانی و پنهانی انتخاب شده‌اند که اضطراب قابل توجهی را در بین نویسندگان جوان ایجاد کرده است. فهرست اسامی نویسندگان برگزیده زیر 40 سال در ویژه‌نامه دوقسمتی نیویورکر منتشر شده است. از دو هفته قبل‌تر به تمام این نویسندگان اطلاع داده شده بود که برای فهرست مزبور انتخاب شده‌اند. اسامی این نویسندگان (به ترتیب حروف الفبای انگلیسی) به این قرار است: چیماماندا انگازی آدیچیه، 32 ساله؛ کریس آدریان، 39 ساله؛ دانییل آلارکن، 33 ساله؛ دیوید بزمازگیس (Bezmozgis)، 37 ساله؛ سارا شین-لین باینوم، 38 ساله؛ جاشوآ فریس (Ferris)، 35 ساله؛ جاناتان سافران فوئر، 33 ساله؛ نل فرویدنبرگر، 35 ساله؛ ریوکا گالچن (Rivka Galchen)، 34 ساله؛ نیکول کراؤس، 35 ساله؛ یی یون لی، 37 ساله؛ دینا منگتسو، 31 ساله؛ فیلیپ مه یر، 36 ساله؛ سی. ئی. مورگان، 33 ساله؛ تی اوبرت (Tea Obreht)، 24 ساله؛ زی. زی. پکر (Packer)، 37 ساله؛ کارن راسل، 28 ساله؛ سالواتوره اسکیبونا، 35 ساله؛ گری شتینگارت (Shteyngart)، 37 ساله؛ و ولز تاؤر، 37 ساله. از اولین و آخرین باری که مجله نیویورکر فهرست 20 نویسنده برتر زیر 40 سال را منتشر کرد، بیش از 10 سال می‌گذرد. در فهرستی که در سال 1999 منتشر شده بود، نام برخی از ستاره‌های ادبی آینده آورده شده بود که البته در آن زمان نسبتا ناشناخته بودند، مثل جومپا لاهیری، ناتان انگلندر و جونو دیاز که هرسه آنها اکنون در ابتدای میان سالی قرار دارند. نویسندگانی مثل مایکل شی بان، جفری یوجنیدیس، و دیوید فاستر والاس هم درحالی اسمشان در این فهرست آورده شده بود که در همان زمان نسبتا تثبیت شده بودند. فهرست جدیدی که نیویورکر منتشر کرده دارای وجه تمایزهای خاص خود است. تعداد زیادی از این نویسندگان یا خودشان از خارج به آمریکا آمده‌اند یا پدر و مادرشان. همگی آنها به جز دو نفر (خانم اوبرت و خانم راسل) در دهه 30 سالگی عمرشان به سر می‌برند. و بالاخره اینکه در این فهرست، تعداد نویسندگان زن و مرد برابر است؛ خانم «دبورا ترایسمن»، دبیر بخش داستان مجله نیویورکر این قضیه را یک «حادثه سعد» می‌خواند، چون گویای ایجاد فرصت‌های برابر در زمین بازی ادبی، در این روزها است. در فهرست سال 1999 فقط اسم پنج زن نویسنده آورده شده بود. «دیوید رمنیک» (Remnick)، سردبیر نیویورکر، می‌گوید این نویسندگان جدای از سن‌شان که همگی زیر 40 سال هستند، هیچ نقطه مشترکی ندارند: "اگر آنها نقاط مشترک داشتند، خیلی کسل کننده می‌شدند. این فهرست جنبه زیبایی شناختی و هنرشناختی ندارد. در این فهرست اسامی نویسندگان امیدبخش که امید زیادی به آنها بسته شده، آورده شده است. نویسندگانی در این فهرست هستند که شیوه داستان‌سرایی‌شان بسیار قدیمی است، و نویسندگانی نیز هستند که روی صدای راوی داستان بسیار تأکید می‌کنند. نویسندگانی نیز هستند که با داستان‌های خود، خواننده را با یک فرهنگ دیگر آشنا می‌کنند." ناگفته پیداست که انتشار چنین فهرست‌هایی می‌تواند با دردسرهایی همراه باشد. قصد و غرض هرچه باشد، این فهرست‌ها گاهی وقت‌ها مثل یک نمایش تبلیغاتی هستند. محدودیت سنی اعمال شده در این فهرست‌ها، 25 سال، 35 سال، یا 40 سال، ممکن است متغیر و ناپایدار به نظر برسد. وقتی چنین فهرستی علنی می‌شود، به طور ناگزیر این انتقاد به آن وارد می‌شود که بعضی از نویسندگان برگزیده آنقدر معروف‌اند که نیازی نبود تا اسمشان در چنین فهرستی آورده شود و اینکه نیاوردن اسم یک سری دیگر از نویسندگان غیرمنصفانه بوده است. آقای رمنیک با اشاره به اینکه آقای فوئر یکی از نویسندگان فهرست جدید است که خیلیها پیش‌بینی می‌کردند اسمش آورده شود، گفت: "اگر کسانی هستند که تمام این 20 نویسنده را پیشاپیش می‌شناختند، خب بشناسند، موردی ندارد." چنین فهرستی را او اولین بار در مجله نیویورکر آغاز کرد، می‌گوید به هیچ وجه بابت نویسندگانی که برای فهرست جدید برگزیده شده‌اند، متأسف نیست: "وقتی اسامی این نویسندگان را در یک فهرست جمع می‌کنید و یک اعتبار و ژستی هم چاشنی فهرست می‌کنید، درواقع دارید می‌گویید که باید به این 20 نویسنده توجه کنید. این درواقع راهی برای دست و پا کردن مخاطبان بیشتر برای این نویسندگان است. کار از ماه ژانویه گذشته شروع شد، وقتی که دبیران بخش داستان نیویورکر با هم به مشورت و تبادل نظر پرداختند. آنها با ارسال ئی- میل از کارگزاران ادبی و ناشران و سایر نویسندگان خواستند که نامزدهای ناشناخته را پیشنهاد بدهند. دبیران بخش داستان سرانجام اسامی پیشنهاد شده را یک فهرست تقریبا 40 نفره از نویسندگان شایسته، تقلیل دادند. خانم تریسمن می‌گوید، چند داستان‌نویس برجسته، مثل «کولسن وایت هد» و «دیو اگرز» اسمشان در این فهرست آورده نشد، چون سن‌شان کمی از 40 سال بیشتر بود. «ویلینگ دیویدسن» معاون دبیر سرویس داستان نیویورکر می‌گوید: "این موضوع البته کمی نارحت کننده است. ما سعی می‌کنیم ببینیم کسی که قرار است برای فهرست نهایی انتخاب شود، قبلا چه کارهایی انجام داده، و همچنین، درحال حاضر چه کاری دارد انجام می‌دهد تا بتوانیم آن را در مجله چاپ کنیم." از تمام نویسندگانی که اسمشان به فهرست نهایی راه پیدا کرده بود، خواسته شد نوشته‌ای، چه یک داستان کوتاه و چه برشی از یک رمان را برای مجله بفرستند تا چاپ شود، ولی بعضی از آنها هیچ چیزی برای فرستادن نداشتند، و به همین دلیل کنار گذاشته شدند." خانم راسل، یکی از هشت نویسنده حاضر در فهرست نیویورکر که اسمش در سال 2007 در فهرست «بهترین رمان‌نویسان جوان آمریکا» در مجله گرانتا آورده شده بود، می‌گوید: "منتشر کردن چنین فهرستی به معنای تحسین بسیار خوبی برای نویسندگان است. ولی چنین فهرست‌هایی برای کسی که اسمش آورده شده، کمی ایجاد فشار می‌کند. آدم دلش می‌خواهد به خاطر اینکه این نشانه اعتماد به او داده شده؛ قدردانی کند؛ انگار می‌خواهد بگوید: "ممنونم که مرا بازی دادی، جناب مربی! امیدوارم من آن بازیکنی نباشم که یک پروانه حواسش را پرت کند و توپ را رها کند." انتشار فهرست نیویورکر در پشت صحنه، همانطور که پیش‌بینی می‌شد، رشک و حسادت برخی از رقبا را برانگیخته است. ناتان انگلندر که نامش در فهرست سال 1999 مجله نیویورکر آمده بود، می‌گوید: "هر نویسنده‌ای را که من کارش را دوست دارم و می‌شناسمش در تلاش و تقلا بوده که اسمش در فهرست نیویورکر آورده شود. اگر اسم شما در این فهرست آورده شود، به معنای برخورداری از یک مهر تأیید است، و اگر هم اسمت آورده نشود، هیچ اتفاق خاصی نیفتاده است." آقای جاشوآ فریس که اسمش در فهرست حاضر آورده شده، داستان کوتاهی را در ماه آوریل برای نیویورکر فرستاد که نوشتن آن را در ماه فوریه شروع کرده بود. او می‌گوید: "می‌دانستم که اگر اسمم آورده شود خیلی خوشحال می‌شوم. درست مثل نقدی که بر کتاب شما نوشته می‌شود، هیچ کنترلی بر آن ندارید، این قضیه نگرانی و اضطرابی در من ایجاد کرده بود که هیچ کنترلی بر آن نداشتم." هشت تا از داستان‌های این 20 نویسنده برگزیده در شماره هفته گذشته نیویورکر که به داستان کوتاه اختصاص دارد، منتشر شده، و بقیه داستان‌ها در شماره‌های آتی این نشریه و در طول فصل تابستان، منتشر خواهد شد. آقای جونو دیاز که نامش در فهرست سال 1999 آورده شده بود، می‌گوید آن زمان بسیار افتخار می‌کرده، ولی مطمئن نیست که آیا آورده شدن نام او در این فهرست تأثیر فوری بر حرفه نویسندگی‌اش داشته است یا نه. او می‌گوید: "در آن سال یک مجموعه داستان کوتاه نوشته بودم. با اطمینان می‌گویم که وقتی فهرست نیویورکر منتشر شد، فروش آن کتاب به هیچ وجه بیشتر نشد."
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 539]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها