محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830618052
نيم بها شدن بليت سينما؛ دو روز در هفته : يك بام و دو هوا
واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی:
وضعيت اقتصادي سينما طي سالهاي اخير دستاندركاران اين عرصه را به فكر راه حلي براي نجات از بحرانهاي اقتصادياش واداشته است. يكي از اين راهحلها، ايده نيمبها كردن بهاي بليت در يكي از روزهاي هفته بود. اين تصميم كه حدود يك دهه قبل گرفته شد ابتدا با استقبال تماشاگران و اهالي سينما روبه‌رو شد. نگاهي به جدول فروش فيلم‌ها در هفته نشان مي‌داد كه ميزان فروش فيلم‌ها در روزهاي شنبه (روزي كه بليت‌ها به صورت نيمبها عرضه مي‌شد) بيشتر از روزهاي ديگر است. به اين ترتيب مشخص شد كه برخلاف تصور، خيل عظيمي از تماشاگران مايل به مراجعه به سينماها در روزهايي هستند كه بتوانند بليت را با نصف قيمت خريداري كنند. در كشورهاي صاحب سينما، اين طرح به اين شكل اجرا مي‌شود كه سئانس‌هاي صبح بسيار ارزان‌تر است از سئانس‌هاي عصرگاهي و شب‌ها كه عده بيشتري از مردم فرصت سينما رفتن دارند. درواقع اين طرح نوعي حمايت از اقشاري است كه پرداخت بهاي بليت برايشان مقدور نيست. از اين گذشته با چنين سياستي خيلي از سئانس‌هاي خلوت سينما هم پررونق مي‌شد. در ايران اين طرح به شكلي ديگر اجرا شد و يك روز در هفته براي عرضه بليت به شكل نيمبها اختصاص يافت. البته در همان زمان هم مشكلات فراواني بر سر تحقق درست اين طرح بود؛ نخستين مشكل اين بود كه مالكان خصوصي و دولتي تعدادي از سينماهاي تهران با اين موضوع مخالفت كردند. به همين دليل، سياست نمايش فيلم‌ها با بليت نيمبها، تبديل به جرياني يك بام و دو هوا شد. از اين گذشته خبر آمد كه در بسياري از شهرهاي ايران هيچ علاقه و اشتياقي از سوي صاحبان سينما براي اجراي چنين طرحي ديده نشده است. تماشاگران شهرستاني كه نسبت به عدم اجراي چنين سياستي در سينماهاي شهرشان معترض بودند، اصلا نمي‌دانستند كه شكايت خود را بايد به كجا ببرند. در اين سال‌ها اين‌گونه باب شده بود كه برخي سينماها در روزهاي شنبه بليت خود را نيمبها عرضه مي‌كنند و تماشاگران همواره مي‌كوشيدند نام اين سالن‌ها را به خاطر بسپارند. چند سالي اوضاع بر همين منوال بود تا اين كه بتدريج اين قانون شكل فراگير خود را از دست داد و تقريبا مي‌توان گفت كه دست سينماها براي اجرا يا عدم اجراي آن باز ماند. از آن پس هر سينمايي مايل به عرضه بليت نيمبها در روزهاي شنبه بود، كار خودش را مي‌كرد و سينمايي هم كه به هر دليلي از اجراي اين قانون سر باز مي‌زد، جوابگوي هيچ دستگاهي نبود. همين زمان سروكله تئاترهاي عامه‌پسند پيدا شد و صاحبان سينماها كه دنبال فرصتي براي درآمدزايي هرچه بيشتر بودند، قضيه بليت‌هاي نيمبها را رها كردند و سراغ اين تئاترها رفتند. اين تئاترها كه در واقع آتراكسيون‌هاي بسيار مبتذل و بي‌ارزشي بودند، در بهترين ساعت‌هاي شب نمايش هفتگي‌شان را شروع كردند و بتدريج در تعداد بيشتري از سينماها گسترش يافتند. با رواج اين تئاترها، بحث بليت‌هاي نيمبها تازگي خود را از دست داد و تبديل به موضوع كهنه و تكراري اي شد كه هيچ كس تمايلي به صحبت درباره آن نداشت. اين روند سياست «كج‌دار و مريز» ادامه داشت تا اين كه در اين اواخر انجمن سينماداران (صاحبان سينما) پيشنهاد كرد كه نه‌تنها بحث كهنه نيمبها شدن بليت‌ها جدي گرفته شود، بلكه بهتر است به جاي يك روز، 2 روز در هفته اين اتفاق بيفتد. فعلا معلوم نيست كه اين پيشنهاد تا چه اندازه مي‌تواند عملي باشد يا نباشد اما بهتر است به دو نكته بسيار مهمي كه از متن اين خبر به دست مي‌آيد، دقت كنيم. اول اين كه اين پيشنهاد از سوي سينماداران مطرح شده است يعني كساني كه خيلي دقيق و درست مي‌دانند كه كدام طرح‌هاي اقتصادي راهبردي و تعيين‌كننده است و كدام‌ها چنين خصوصيتي ندارند. صاحبان سينماها مهم‌ترين صنفي هستند كه ديدگاه‌هايشان درباره اقتصاد سينما راهبردي و تعيين‌كننده است. آنان از نزديك شاهد بازخوردهاي سياست‌هاي اقتصادي هستند كه تا چه اندازه فرمايشي و فرماليته‌اند و تا چه اندازه بازدهي مثبت دارند. پس طرح چنين پيشنهادي از سوي آنان حتما به اين معناست كه طرح عرضه بليت‌هاي نيمبها آنقدر بازدهي دارند كه تبديل آن به 2 روز در هفته مي‌تواند رونق بيشتري به سالن‌هايشان بدهد. نكته دوم در باب اين پيشنهاد، توجه به اين نكته است كه از ابتداي سال جديد بهاي بليت سينما به شكل چشمگيري افزايش يافت. سينماهاي درجه يك تهران اينك فيلم‌ها را با بليت 4000 تومان عرضه مي‌كنند. تقابل اين دو رويكرد در زماني كمتر از 2 ماه، به طور آشكاري بيانگر نوعي تناقض در سياست‌هاي اقتصادي براي بهبود وضعيت اقتصادي سينماست. در صورتي كه مي‌خواهيم امكان استقبال بيشتر مردم از فيلم‌ها را با عرضه بليت‌هاي نيمبها در 2 روز در هفته بالا ببريم، چرا از آن سو بهاي بليت را به اين ميزان قابل توجه بالا مي‌بريم؟ هفته‌هاي آتي مشخص مي‌شود كه كدام تلقي اقتصادي از سينما قابليت اجرايي بيشتر را دارد.... امان جليليان
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14175]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها