واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: هضم و جذب مواد غذايي به طور خودکار توسط دستگاه گوارش انجام مي شود.و هر کدام مراحل خود را دارد.ابتدا قندهاي ساده و سپس قندهاي مرکب و سپس پروتئين ها و از همه دير تر چربي ها هضم ميشوتد. - براي سرخ كردن غذا معمولا از روغن زياد استفاده مي شود كه عوارض ناگواري دارد. به هنگام سرخ كردن، درجه حرارت غذا بالاتر از حرارت جوش مي رسد و در چنين درجاتي بعضي مواد مغذي موجود در غذا به مقدار زيادي كاهش مي يابند؛ لذا سعي كنيد حتي الامكان از سرخ كردن غذا خودداري كنيد و در صورت تمايل زياد به مصرف مواد سرخ كرده، به تفت دادن مختصر موادغذايي با روغن خيلي كم بسنده كنيد. روغني كه براي تفت دادن استفاده مي شود، بايد از نوع روغن هاي مايع مخصوص سرخ كردن باشد. درجات حرارت بالا، اثرات نامطلوبي بر هضم موادغذايي برجاي مي گذارد و هضم مواد خوراكي را مشكل تر مي كند. بنابراين غذاهاي سرخ شده هضم مشكل تري نسبت به ساير غذاهاي پخته دارند و هر چه مدت زمان سرخ كردن طولاني تر باشد، اثرات نامطلوب آن روي هضم غذا بيشتر خواهد بود. همچنين مصرف روغن زياد اثرات نامناسب و خطرناكي بر سلامت انسان دارد. - يكي از عادات غلطي كه امروزه به علت ماشيني شدن زندگي و صنعتي شدن بسياري از كشورها، در بين جوامع مختلف رايج است، تند غذاخوردن و خوب نجويدن غذاست. در زندگي ماشيني امروزي، به خصوص در شهرهاي بزرگ و پرجمعيت، به علت اشتغال و گرفتاري زياد، افراد زمان كافي به صرف غذا اختصاص نمي دهند و معمولاً غذاي خود را با شتاب و عجله و در فرصتي محدود مصرف مي كنند. اين امر موجب مي شود كه آنان نتوانند غذا را با آرامش و به طور كامل بجوند و ميل كنند و اين مسئله چنانچه ادامه يابد، منجر به عادت تند غذاخوردن و خوب نجويدن غذا مي شود. شتاب زدگي به هنگام صرف غذا و خوب نجويدن آن، اشكالاتي براي سلامت انسان در بردارد. قبل از شرح اشكالات فوق، بهتر است به نقش جويدن در هضم و جذب موادغذايي اشاره اي داشته باشيم. اولين مرحله هضم بعضي از موادغذايي در دهان صورت مي گيرد كه اين امر به وسيله آنزيم پتيالين موجود در بزاق انجام مي شود. اين در صورتي است كه غذا به خوبي جويده و خرد شده باشد و نيز با بزاق دهان آغشته شده باشد. - چنانچه غذا به خوبي جويده و خرد نشود و با آنزيم پتيالين موجود در بزاق آغشته نگردد، اولين مرحله هضم به خوبي انجام نشده ، در نتيجه در هضم و جذب موادغذايي اختلالاتي ايجاد مي شود كه مي تواند موجب سنگيني، احساس پري در دستگاه گوارش، دل درد و ناراحتي هاي گوارشي شود. - - خوردن زيره ،مرزه،ماست،پياز،سرکه سيب به هضم غذا کمک مي کند.و نوشيدن مايعات به مقدار زياد همراه غذا موجب رقيق شدن شيره هاي گوارشي مي شود، در نتيجه شيره هاي گوارشي نمي توانند در هضم موادغذايي اثر كامل داشته باشند كه نتيجه آن اختلال در هضم و جذب موادغذايي و ايجاد نفخ و سنگيني در دستگاه گوارش است. پس بهتر است همراه غذا يا بلافاصله بعد از غذا به مقدار زياد آب مصرف نكنيم. - سعي كنيد 6 مورد زير را بعد و قبل از غذا خوردن رعايت كنيد: 1 - بعد از غذا سيگار نكشيد: آزمايشات نشان داده است كه كشيدن يك نخ سيگار بلافاصله بعد از غذا، مساوي است با كشيدن 10 نخ در ساير اوقات؛ در نتيجه به همين نسبت خطر ابتلا به سرطان را افزايش مي دهد. 2 - بلافاصله بعد از غذا، ميوه نخوريد: خوردن ميوه بلافاصله بعد از غذا باعث مي شود كه هوا داخل معده جمع شده و نفخ شديد ايجاد شود، بنابراين حداقل يک ساعت قبل از غذا و دو ساعت بعد از غذا ميوه بخوريد. 3 - بلافاصله بعد از غذا چاي ننوشيد: مقدا زيادي اسيد در برگ هاي چاي وجود دارد كه باعث محكم شدن تركيبات و پيوندهاي پروتئيني داخل غذا و در نتيجه سخت شدن هضم غذا مي شود. به عنوان مثال چاي داراي تركيباتي است كه جذب آهن را بسيار كم مي كند. 4 - حمام نكنيد: حمام كردن باعث افزايش جريان خون در دست ها، پاها و سطح بدن و کاهش جريان خون در اطراف معده مي شود، در نتيجه باعث اختلال در هضم غذا مي شود. 5 - بعد از غذا پياده روي نكنيد: در بين مردم شايع است كه پياده روي بعد از غذا، به هضم آن بسيار كمك مي كند، ولي اين درست نيست. پياده روي پس از غذا خوردن باعث مي شود كه دستگاه گوارش در جذب غذا ناتوان شود و مواد مغذي داخل غذا جذب بدن نشوند. 6 - بلافاصله بعد از غذا نخوابيد: در اين صورت عمل هضم غذا به درستي انجام نمي شود و باعث ايجاد عفونت روده و ناراحتي هاي گوارشي مي شود. مراحل هضم مواد غذايي به شرح زير است: گوارش غذا در دهان شروع مىشود به همين دليل غذا ضمن جويدن به تکههاى بسيار کوچک تقسيم و با بزاق دهان مخلوط مىشود. بزاق توسط غدد موجود در دهان ترشح مىشود و حاوى موادى است که به تجزيه غذا کمک مىکند. اين ماده آنزيم نام دارد. در طول دستگاه گوارش آنزيمهاى گوناگونى وجود دارد که هر کدام بخش ويژه اى از غذا را خرد مىکنند. آنزيم موجود در بزاق، نشاسته موجود در سيب زمينى، نان و شيرينى را به قند ساده تبديل مىکند چنانچه يک تکه نان را بجويد پس از مدت کوتاهى بر اثر عمل آنزيم مزه شيرينى احساس مىشود. پس از آنکه غذا جويده شد و با بزاق مخلوط گرديد، فرو برده مىشود بزاق به عنوان يک نرم کننده غذا براى گذشتن از لولهاى که به معده منتهى مىشود نيز کمک مىکند. عمل بزاق در اين قسمت مانند روغن در موتور اتومبيل است که به روانى حرکت آن کمک مىکند. توسط عمل ماهيچه، غذا با فشار از لولهاى به نام مرى پايين مىرود. و پس از گذشتن از انتهاى مرى به معده مىرسد. معده يک کيسه عضلانى است که شبيه يک مخلوط کننده سيمان عمل مىکند. در معده غذا با آنزيمهاى مختلف و اسيدى قوى مخلوط مىگردد. هضم پروتئينها در معده شروع مىشود و غذا چند ساعت در معده مىماند و سر انجام خارج مىشود و از يک لوله طولانى به نام روده عبور مىکند. روده از دو قسمت اصلى تشکيل شدهاست روده کوچک و روده بزرگ. اين نامگذارى نه به علت بلندتر بودن يکى از آن دو است بلکه به دليل گشادتر بودن يکى از آنهاست. طول روده کوچک هفت متر است. سى سانتيمتر ابتداى اين لوله” دوازدهه” ناميده مىشود و در آنجا آنزيمهاى زيادى به غذا اضافه مىشود و گوارش به مقدار زيادى صورت مىگيرد. در اين نقطه غذا به يک مايع غليظ تبديل مىشود و حاوى مقادير زيادى قندهاى ساده است که از هضم کربوهيدراتها به وجود آمده است و نيز داراى اسيدهاى امينه است که از تجزيه پروتئينها به وجود آمده است. گوارش در روده کوچک کامل مىشود. ديواره روده کوچک را مىتوان با يک قطعه قالى با پرزهاى بلند مقايسه کرد. اين پرزها باعث افزايش سطح روده کوچک شده که در نتيجه غذاى هضم شده مى تواند توسط رگهاى خونى کوچک موجود در ديواره داخلى روده به خوبى جذب شود. پس از آنکه مقدار زيادى از مواد غذايى جذب گرديد. مواد اضافى از روده بزرگ مىگذرد. اين قسمت از روده فقط يک مترو نيم طول دارد و همه آب از مواد زايد جذب مىشود و قسمتهاى غير قابل استفاده و يا غير قابل هضم غذا از بين روده بزرگ مىگذرد و توسط آخرين قسمت روده به نام “راست روده” از بدن خارج مىشود. اصطلاح درست اين مواد زايد، “مدفوع” است. غذاهاى انرژىزا شامل چربيها و کربوهيدراتها، موقعى که به روده کوچک مىرسند هضم مىشوند. آنها در آنجا جذب و وارد جريان خون شده و به وسيله آن به تمام نقاط بدن مىرسند. بعضى از قندها مىتوانند بلافاصله براى تهيه انرژى بهکار روند و قندهاى اضافى براى ذخيره شدن به کبد مىروند چربيهاى هضم شده اضافى نيز در زير پوست و اطراف دستگاههايى مانند کليه و قلب ذخيره مىشوند. فراوردههاى گوارش براى تهيه انرژى و ساخت بافتها توسط بدن مصرف مىشوند وقتى که انرژى بوسيله غذا تامين شد مواد اضافى و زايد از بدن خارج مىگردد. وقتى که بدن قندها را مىسوزاند آب و دى اکسيد کربن ايجاد مىشود. دىاکسيدکربن بوسيله خون به ريهها برده مىشود و آنجا با اکسيژن مبادله مىگردد. به نظر نمىرسد که آب ماده اضافى باشد ولى اگر مقدار آن زياد باشد مىتواند نظام زندگى ما را برهم بزند. بسيارى ديگر از مواد اضافى حاصله از هضم و يا سلولهاى فرسوده در خون- که قسمت اعظم آن آب است- حل مىشود. خون، اين مواد غير قابل استفاده را به کليهها که مانند صافى عمل مىکنند مىبرد و در آنجاست که مواد اضافى همراه آب جدا شده و به صورت ادرار از بدن خارج مىشود. بنابراين کليهها که مواد اضافى، را دفع مىکنند، آخرين مرحله از انتقال انرژى در بدن ما است. موفق باشيد
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 1199]