واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: به طور قاطع می توآن گفت که در دورآن مختلف تاریخ بشری و در اکثر جوامع دیدگاه جامعه نسبت به زن و مرد متفاوت بوده است و به طور عمده زنان در جنبه های مختلف عقب نگه داشته و جایگاه پایین تری داشته آند. اما ادیآن الهی با تبعیض و ظلم علیه زنان مخالف بوده و همواره در جهت رفع آن کوشیده آند. از این میان توجه و بینش مترقی دین مبین اسلام نسبت به زن و جایگاه او در نظام اجتماعی تحولات بی دلیلی را در بیش از 14 قرن پیش ایجاد نموده. اما در جهان غرب توجه به زن وسلامت او از حدود نیم قرن قبل با غوغا و جنجال فراوان آغاز گردید .برای سالها توجه به سلامت زنان به سلامت دورآن حاملگی، زایمان و نقش مادری معطوف و تفاوت زن و مرد صرفا از نظر بیولوژیکی مورد بحث بوده و سایر تفاوتها و تبعیضها در جوامع کمتر مورد توجه قرار داشته است. طی دهه های اخیر علاوه بر اینکه (سلامت) به عنوان یک حق انسانی برای زنان مطرح گردید؛ استفاده از تحلیلهای جنسیتی در مباحث سلامت روند رو به فزونی یافته و گروه های مختلفی در سرتاسر جهان در این زمینه فعال گردیده اند . در حقیقت جنبش احقاق حقوق زنان با هدف حصول وضعیتی عادلانه برای زنان و به ارمغان آوردن پیشرفت و سعادت جهانی آغاز شده.این جنبش بر خلاف سایر حرکتها مدعی است که بر پایه تفاهم صلح و گفتگو طرح ریزی شده و با گامهای عملی بین المللی در این راستا همراه گردیده است.اولین گام این حرکت بین المللی در ابتدابا پی ریزی سازمان ملل متحد ((U.N1 آغاز گردیدو حقوق مساوی برای زنان و مردان در منشور سازمان ملل در سال 1945 مورد تایید قرار گرفت.در سال 1948 سازمان ملل متحد در منشور خود نه تنها تبعیض براساس جنسیت را محکوم کرد بلکه قوانین نهادینهای را برای مقابله با آن وضع نمود.اولین بار در سال 1975 روز بین المللی زنان تعیین شد و سپس دهه هايی با عنوان دههء زنان نام گذاری گردید. طی همین سالها ارتقاء مراقبتهای بهداشتی زنان و کودکان تحت عنوان ((مراقبتهای بهداشتی اولیه))(2) P.H.Cتوسط سازمان بهداشت جهانی که در سال 1978آغاز گردید گام مهمی در راستای ارتقاء سلامت زنان بود (3) در همان زمان شعار(( سلامت برای همه)) تا سال 2000 مطرح گردید که هر چند هدفی غیر واقع گرایانه بود ولی ثمرات مفیدی در پی داشت. سازمان ملل متحد چندین اقدام را در سطح بین المللی برای بهبود وضعیت زنان به عمل آورده است از جمله: تاسیس شاخه زنان سازمان ملل (U.N.I.F.E.M (4 ,وکمیسیون وضعیت زنان ((C.S.Wشاخه زنان سازمان ملل در حقیقت همان U.N.I.F.E.M میباشد)) که در سال 1976 ایجاد گردید و همیاری برنامه ها و راهکارهای ارتقاء حقوق و سلامت زنان را از نظر مالی و تکنیکی به عهده دارد. در حال حاظر در بیش از 5 صد کشورها فعالیت داشته و دارای چهارده مدیر برنامه ءمنطقه ای است. اما کمیسیون وضعیت زنان به عنوان یک کمیسیون اجرایی انجمن اقتصادی و اجتمايی سازمان ملل در سال 1946 پایه گذاری شد تا پیشنهادات و گزارشات پیرامون ارتقاء حقوق زنان در کشورهای مختلف را در زمینه های سیاسی واقتصادی مدنی آموزشی .برای انجمن تهیه نماید .این کمیسیون سالیانه یک بار به مدت ده روز به طور رسمی با شرکت 45 عضو از کشورهای مختلف تشکیل جلسه میدهد"علاوه بر آن وظیفه گزارش موارد حاد و مشکلات نیاز مند توجه فوری در حیطه حقوق زنان را بر عهده دارد. ((کنوانسیون بین المللی رفع تمام انواع تبعیض علیه زنان )) یا (C.E.D.A.W (5 که در سال 1979 در جلسه عمومی سازمان ملل مورد تصویب قرار گرفت .از اولین لایحه های قانون حقوق زنان محسوب میشود. این کنوانسیون کشورها را به خاتمه انواع تبعیض و بی عدالتی علیه زنان فرا میخواند. در حال حاظر 170 کشور ( بیش از دو سوم اعضای سازمان ملل) آن را تاييد و امضاء نموده آند . (( هر گونه تمایض و محرومیت و محدودیت مبتنی بر جنسیت که تاثیر یا هدف ناقص یا باطل نمودن شناخت.لذت یا بهره مندی زنان را در پی داشته باشدبدون توجه به تاهل یا تجرد بر مبنای برابری مرد و زن در حقوق بشری و آزادیهای اساسی در زمینه های سیاسی .اجتماعی .فرهنگی.اقتصادی.مدنی یا سایر زمینه های حیات)). هر چند این کنوانسیون در بسیاری از کشورها موفقیت های مطلوبی را در پی داشته است اما متاسفانه عدم توجه به تفاوتهای فطری . غریزی. بیولوژی. جسمی و روحی زن ومرد در این کنوانسیون. ظلم های پنهانی را بر زنان تحمیل نموده است.در هر حال این کنوانسیون دولتهای عضو را موظف میسازد که تبعیض را آنگونه که آنان تعریف میکنن نه تنها در نمایندگی خود بلکه از جانب هر شخص .سازمان یا تشکیلاتی بر چنین دو نگرش و عملکردهای مبتنی بر تبعیض را اصلاح نمایند. باردیگر در سال 1993 .کنفرانس جهانی سازمان ملل متحد پیرامون حقوق بشر در وین حقوق انسانی زنان را به عنوان جزء انتقال ناپذیر و غیر غابل بخشش به دیگرآن مورد تایید قرار داد. در این کنفرانس سند115 صفحه ای به تصویب رسید که برنامه عمل 1 جدیدی را با توجه محوری به برهوردن نیازها ی زنان ومردآن به عنوان فرد و نه صرفا رسیدن به اهداف جمعیتی ارائه نمود . این برنامه عمل از دسترسی همگآن به خد مات تنظیم خانواده تا سال 2015 یا زودتر به عنوان بخشی از نظریه وسیع بهداشت و حقوق تولید مثل دفاع کرده است. چهارمین کنفرانس جهانی سازمان ملل پیرامون (( زنان)) در سال 1995 در پکن برگزار شد که به اجرای سیاست اجرایی پکن منجر شد .در این بیانیه دولتهای شرکت کننده (( تصمیم گرفتند که اهداف برابری .پیشرفت وصلح برای تمام زنان را در هر جا و در تمام ابعاد انسانی فراهم نمایند )) دولتهای جهانی در این کنفرانس یک سیاست اجرایی را مورد توافق قرار دادند که بر مبنای آن (( برای ارتقاء و حفظ بهره مندی کامل زنان از تمام حقوق انسانی و آزادیهای اساسی در تمام طول حیات آنها تلاش نمایند)).(( سیاست اجرایی پکن)) در سال 1995 .ارزیابی و گزارش سالیانه کمیسیون وضعیت زنان از وضعیت پیشرفت این برنامه و در پی آنها جلسه اختصاصی مجمع عمومی سازمان ملل در سال 2000 اقدامات عملی موثری در بهبود وضعیت زنان در سالهای اخیر بودهاند.در همین حین اختیارات سازمان یونسکو در خصوص فعالیت برای ارتقاء وضعیت زنان خیلی وسیع گردیدیه است. بیست و سومین نشست سازمان ملل در سال 2000 نیز بر هدف ((تلاش برای به واقعیت پیوستن تشکیل جامعهای که در آن هم زنان وهم مردان با یکدیگر به سمت ایجاد جهانی که در آن هر فرد با هر خصوصیت بتواند از پیشرفت . کیفیت مطلوب زندگی و صلح لذت ببرد)) تاکید نمود. سازمان بهداشت جهانی از مراکز عمده ای است که نقش مهمی در پیشرفت های ایجاد شده در امر سلامت زنان داشته است . این مرکز به عنوان بازوی اصلی سازمان ملل در امر ((سلامت)) در سال 1948 بنیان گذاری گردیده و هدف آن حصول بالا ترین سطح سلامت ممکن برای تمام افراد میباشد. شاخه سلامت خانواده وجامعه در بخش سلامت خانواده واحد زن، سلامت و توسعه را ایجاد نموده است تا برنامه ها و عملکردهای سلامت زنان را در جهان تقویت نماید.دفاتر منطقهای سازمان بهداشت جهانی نیز به طور فعال در این زمینه با سازمانهای دولتی وغیر دولتی همکاری دارند. کمیسیون جهانی سلامت زنان که در سال 1992 تحت پوشش سازمان بهداشت جهانی تشکیل شد نیز برنامه عملی خود را (( سلامت برای زنان در طول زندگی )) قرار داده است .برنامه مراقبتهای بهداشتی اولیه که با تاکید بر مشارکت جامعه آغاز شد بسیاری از زنان را قادر ساخت که در بحث ها و موضوعات سلامت به صورت محلی برای اولین بار شرکت کنند . در امر سلامت زنان در کشور ما اقداماتی عمده توسط وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی و با الگوی برنامه های سازمان بهداشت جهانی به انجام رسانده است.اجرای موفق برنامه های مراقبتهای بهداشتی اولیه و حصول اهداف مورد نظر که تایید و تشویق سازمان بهداشت جهانی و دیگر سازمانهای بین المللی دخیل در امر سلامت زن را در پی داشت با برنامه ریزی و حمایت همه جانبه دولت جمهوری اسلامی ایران به انجام رسیده است . سیاستهای وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی شامل موارد زیر است: الف)اولویت دادن به مسائل بهداشتی جامعه خصوصا باروری. ب)افزایش سطح اگاهی مادران و دختران جامعه از طریق آموزشهای عمومی و وسایل ارتباط جمعی با گنجانیدن برخی آموزشها در کتب در سی یا آموزشهای چهره به چهره در کلاس ها ی ویژه پیرامون تنظیم خانواده و...... ج)توجه به آگاه نمودن بیش از بیش پزشکان جامعه از مشکلات سلامت زنان از طریق کارگاه ها و برنامههای عملی ویژه. د) ایجاد مراکز مشاوره خصوصا برای جوانان ه) برنامه ریزی و حمایت اجرائی از تحقیقات سلامت در جامعه. irantrack.com
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 524]