ادب شكرگزاري

واضح آرشیو وب فارسی:خراسان: ادب شكرگزاري
محمدعلي ندائي

لقمان به نوشته برخي از «قصص قرآن» غلام سياهي بود از مردم سودان كه با وجود چهره نازيبا، دلي روشن و روحي مصفا داشت، گرد محرمات نمي گشت و در اطاعت خدا استقامت داشت. در هر موضوعي عميق مي انديشيد و از هر حادثه اي عبرت مي گرفت. هرگاه دو نفر با يكديگر اختلاف مي كردند، تا صلح و صفا ميان آن ها برقرار نمي كرد، از پا نمي نشست و مجالست با دانشمندان را غنيمت مي شمرد. در حديثي نقل شده است كه روزي يكي از بزرگان بني اسرائيل از محلي عبور مي كرد، ديد گروهي دور لقمان جمع شده اند و حل مشكلات خود را از او مي خواهند. آن شخص با تعجب رو به لقمان كرد و گفت: تو آن كسي نيستي كه مدت ها با ما گله داري مي كردي؟ گفت: آري. پرسيد: پس از كجا اين همه علم و حكمت نصيب تو شد؟ در پاسخ گفت: اين به خواست خدا بود و اداي امانت و راستگويي و اعراض از كارهاي بيهوده. با اين كه لقمان پيامبر نبود و مقام و موقعيت اجتماعي هم نداشت، خداوند در قرآن از او به بزرگي ياد كرده و نصايح او به فرزندش را بيان كرده است. در آيه ۱۲ سوره لقمان خداوند متعال ابتدا از نعمتي كه به لقمان عطا كرده است، سخن مي گويد و سپس به مسئله شكر و سپاس از نعمت اشاره مي كند و مي فرمايد: «ولقد آتينا لقمان الحكمة ان اشكرلله و من يشكر فانما يشكر لنفسه و من كفر فان الله غني حميد؛ ما به لقمان حكمت داديم (و به او گفتيم) شكر خدا را به جاي آور، هر كس شكرگزاري كند به سود خويش شكر كرده و آن كس كه كفران كند (زياني به خدا نمي رساند) زيرا خداوند بي نياز و ستوده است.» در اين آيه شريفه آفريدگار هستي از ادب شكر و سپاس سخن مي گويد و مي فرمايد: ما به لقمان دستور داديم خدا را شكر كند. بعد براي اين كه براي كسي اين توهم پيش نيايد كه خداوند از شكرگزاري سود مي برد، تاكيد مي كند كه، هر كس شكرگزاري كند، به سود خويش شكر كرده و هركس ناسپاسي كند، زياني به خدا نمي رسد، زيرا خداوند بي نياز و ستايش شده است. در حقيقت اين آيه اهميت شكر و تقدير از ديگران را به انسان ها متذكر مي شود و بيان مي كند كه يكي از آداب ارتباط با آفريدگار جهان، سپاس گزاري از نعمت هاي اوست. همچنين به طور غيرمستقيم به مردم يادآوري مي كند كه در معاشرت با ديگران اعم از خانواده و اقوام و ديگر انسان ها، بايد با روحيه سپاسگزارانه رفتار كرد و خدمت هاي آنان را نسبت به خود همواره در نظر داشت. زندگي با طعم شكر از سفارش هاي قرآني است كه در آيات متعدد قرآن آمده است. در منطق توحيدي اسلام شكر و سپاس در اصل مخصوص خداست اما به تعبير روايات، كساني در سپاس خدا موفق تر هستند كه از خدمات مردم تقدير كنند. لقمان حكيم هم نمونه مجسم شكر بود كه خداوند به سبب اخلاص و تقوايش حكمت نيز به او بخشيد.

يکشنبه|ا|28|ا|اسفند|ا|1390

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خراسان]

[مشاهده در: www.khorasannews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 126]