در يكي از قمر زحل، اكسيژن كشف شد

واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاين: در يكي از قمر زحل، اكسيژن كشف شد
نجوم - طيف‌سنج پلاسمايي كاسيني نشان مي‌دهد يون‌هاي مولكولي اكسيژن (O2+) در جو بالايي اين قمر وجود دارند. بمباران دائمي دايوني توسط مغناطيس‌كره قوي زحل باعث شكل‌گيري اين يون‌ها شده است.

محبوبه عميدي: فضاپيماي كاسيني كه سال 1997/1376 زمين را به مقصد زحل ترك كرد، موفق به كشف جديدي شده است. محققان آزمايشگاه ملي لس‌آلاموس و تيم تحقيقاتي بين‌المللي همكار آنها مي‌گويند ابزارهاي مورد استفاده در اين فضاپيما از وجود يون‌هاي مولكولي اكسيژن (O2+)در جو بالايي قمر دايوني، يكي از 62 قمري كه به دور سياره زحل در گردش هستند، خبر مي‌دهند. به گزارش ساينس ديلي، وجود يون‌هاي مولكولي اكسيژن توسط حسگر CAPS يا طيف‌سنج پلاسمايي كاسيني در حالي كه اين فضاپيما در سال 2010/ 1389 در اطراف قمر دايوني در حركت بوده، كشف شده است.

(در عكس، قمر دايوني را در كنار قمر تايتان، بزرگ‌ترين قمر سياره زحل و در مقابل بخشي از سطح اين سياره و حلقه‌هاي آن مشاهده مي‌كنيد).

قمر دايوني كه در سال 1684/1063 توسط جيوواني كاسيني، اخترشناس ايتاليايي كشف شد، به دور زحل و تقريبا با فاصله‌اي برابر فاصله ماه از زمين گردش مي‌كند. اين قمر كوچك كه تنها 1127 كيلومتر قطر دارد، بيشتر شبيه به كره‌اي يخي است كه كره سنگي كوچك‌تري را احاطه كرده و هر 2.7 روز يكبار به دور زحل گردش مي‌كند. به همين دليل دايوني دائما توسط ذرات بارداري كه از مغناطيس‌كره فوق‌العاده قوي زحل منتشر مي‌شوند، بمباران مي‌شود. اين يون‌ها هستند كه با شكستن مولكول هاي آب طي پديده كاتدپراني باعث شكل‌گيري يون‌هاي مولكولي اكسيژني در جو دايوني مي‌شوند و پس از آن توسط مغناطيس‌كره قوي زحل از خارجي‌ترين لايه اتمسفر دايوني جذب مي‌شوند.

روبرت تاكر و ميشل تامسون، محققانآزمايشگاه ملي لس‌آلاموس مي‌گويند: «تراكم اكسيژن در جوي دايوني تقريبا برابر تراكم آن در ارتفاع 483 كيلومتري جو زمين است و همان‌طور كه مي بينيد براي حيات موجودات زنده كافي نيست اما آنطور كه از تحقيقات ما در قمرهاي ديگر زحل و مشتري برمي‌آيد، حجم قابل‌توجهي از اكسيژن مي‌تواند در اجرام آسماني يخ‌زده و به شيوه‌اي مشابه توليد شود. ذرات باردار و فوتون‌ها مي‍تواند توسط خورشيد يا هر جسم نوراني ديگري كه در نزديكي اجرام ديگر آسماني وجود دارد، به اطراف آنها گسيل شود».

در قمرهايي كه در سطح آنها آب وجود دارد، اتفاق شگفت‌انگيز ديگري هم مي‌تواند رخ دهد. به عنوان مثال اگر قمر اروپا را در نظر بگيريم كه يكي از اقمار مشتري است، يون‌هاي مولكولي اكسيژن توليدشده در سطح آن مي‌توانند با كربن موجود در درياچه‌هاي سطحي تركيب شده و اولين واحدهاي ساختاري موجودات زنده را تشكيل بدهند. مأموريت‌هاي آتي به مقصد اين قمر مي‌تواند قابل سكونت بودن آن را با دقت بيشتري بررسي كند.

53273

يکشنبه|ا|14|ا|اسفند|ا|1390

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خبر آنلاين]

[مشاهده در: www.khabaronline.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 193]