هجرت پيامبر از مكه به مدينه، فصل جديدي از تاريخ اسلام

واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: هجرت پيامبر از مكه به مدينه، فصل جديدي از تاريخ اسلام
تهران - مسلمانان تا قبل از هجرت پيامبر اسلام (ص) از مكه به مدينه، از قدرت اجتماعي و سياسي برخوردار نبودند؛ اما پس از اين هجرت فصل جديدي از تاريخ اسلام آغاز شد.

پس از هجرت رسول خدا (ص ) به مدينه، بلافاصله دولت اسلامي تشكيل شد و با سرعت فراواني در تمام بخش ها پيشرفت كرد و هجرت پيامبر (ص) و ديگر مسلمانان به مدينه، موجب شد كه اسلام از خطر نابودي در محيط خفقان آور مكه نجات يابد.

پس از اينكه گروهي از مردم مدينه در پيمان عقبه دوم با پيامبر (ص ) عهد بستند كه از جان ايشان حفاظت كنند، آزارها و فشارهاي مشركان بر مسلمانان مكه افزايش يافت. به همين علت پيامبر(ص ) آنان را به هجرت به مدينه فرمان داد.

آنان در گروه هاي چندنفره و برخي به صورت فردي، مخفيانه و آشكارا به مدينه هجرت كردند. قريش احساس خطر كرد و منافع خويش را در معرض تهديد مسلمانان ديد. به همين دليل 40 نفر از بزرگان قريش در محلي به نام دارالندوه (محل برپايي جلسات مشورتي بزرگان مكه ) گرد هم آمدند و پيشنهادهايي را مطرح كردند كه در نهايت اين پيشنهاد پذيرفته شد كه از هر قبيله، مردي دلاور انتخاب شود و سپس به اتفاق، با شمشيرهايشان شبانه بر پيامبر (ص ) حمله كنند و او را در بستر، به قتل برسانند و زمان اجراي نقشه، شب اول ربيع الاول مقرر شد.

حضرت علي (ع) درباره چگونگي اطلاع يافتن پيامبر (ص ) از نقشه مشركان فرمودند: جبرئيل بر پيامبر (ص ) نازل شد و او را از نقشه، آگاه ساخت. همچنين او را از شبي كه آنان گرد هم مي آيند و از ساعتي كه بر بسترش هجوم مي آورند، خبر داد. سپس جبرئيل پيامبر (ص) را به بيرون رفتن از خانه به سوي غار در وقت معين، فرمان داد.

كفار قريش براي اجراي نقشه قتل پيامبر (ص ) شبانه خانه او را محاصره كردند و صبح دم يورش بردند اما حضرت علي (ع) را در بستر رسول خدا (ص ) يافتند و آن زمان بود كه از هجرت پيامبر مطلع شدند. آنها تمام توان و امكانات خود را براي يافتن پيامبر (ص ) به كار گرفتند. تنها ابوجهل يكصد شتر با ارزش را به عنوان جايزه يابنده پيامبر (ص ) يا خبردهنده از مخفيگاه ايشان، قرار داد.

قريشيان از بهترين ره ياب آن ناحيه كه "ابوكرزه" نام داشت استفاده كردند. او رد پاي پيامبر (ص ) را تا غاري كه آن بزگوار در آن بود، دنبال كرد اما كفار با ديدن تار تنيده بر دهانه هاي غار و لانه كبوتر در پايين آن، از رفتن به درون آن صرفنظر كردند و اين چنين جان پيامبر (ص) از خطر مصون ماند. كفار سه روز در پي آن حضرت بودند و چون او را نيافتند، از جست وجو دست كشيدند.

از جمله دلايلي كه موجب شد تا پيامبر اسلام (ص ) مدينه را هجرتگاه خويش برگزيند؛ مي‌توان به مواردي چون پيوند فاميلي آن حضرت با برخي از قبيله هاي مدينه، موقعيت جغرافيايي مدينه، آباداني و ثروت شهر مدينه و آمادگي ذهني مردم مدينه براي پذيرش رسالت ايشان اشاره كرد.

در حدود سال هفدهم هجري بنا به دلائل مختلف، خليفه دوم تصميم گرفت تا براي تاريخ اسلام مبدايي قرار دهد. وقتي اين موضوع در ميان افراد مختلف مطرح شد هر يك پيشنهادي دادند، عده اي تولد پيامبر (ص)، گروهي بعثت و گروهي ديگر وفات آن حضرت را به عنوان مبدا تاريخ پيشنهاد دادند، در اين ميان اميرالمومنين (ع) پيشنهاد داد كه تاريخ هجرت رسول اكرم (ص ) به مدينه مبنا قرار گيرد كه همين نظر نيز مورد پذيرش قرار گفت.

فراهنگ ** 1003 **1588

انتهاي خبر / خبرگزاري جمهوري اسلامي (ايرنا) / كد خبر 30779464

چهارشنبه|ا|5|ا|بهمن|ا|1390

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 329]