محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1853249403
نیشخندهای عبید
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: نیشخندهای عبید
دهقانی در اصفهان به در خانه خواجه بهاء الدین صاحب دیوان رفت. با خواجه سرا گفت که:« با خواجه بگوی که "خدا" بیرون نشسته است با تو کاری دارد.» با خواجه بگفت. به احضار او اشاره کرد. چون درآمد پرسید که: « تو خدایی؟ » گفت: « آری » گفت: « چگونه؟ » گفت: « حال آنکه من پیش، دهخدا و باغ خدا و خانه خدا بودم، نواب تو، ده ، باغ و خانه از من به ظلم بستدند "خدا" ماند.» * * *جنازه ای را بر راهی می بردند. درویشی با پسر بر سر راه ایستاده بودند. پسر از پدر پرسید که « بابا در اینجا چیست؟ » گفت:« آدمی » . گفت: « کجایش می برند؟ » گفت:« به جایی که نه خوردنی و نه پوشیدنی، نه نان و نه آب، نه هیزم، نه آتش، نه زر، نه سیم، نه بوریا، نه گلیم. » . گفت: « بابا! به خانه ما می برندش؟ » * * * درویشی به در دیهی (دهی) رسید. جمعی کدخدایان را دید آنجا نشسته، گفت: « مرا چیزی بدهید وگرنه به خدا با این دیه (ده) همان کنم که با آن دیه دیگر کردم. » ایشان بترسیدند، گفتند:« مبادا که ساحری یا ولیی باشد که از او خرابی به دیه ما رسد. » آنچه خواست بدادند. بعد از آن پرسیدند که:« با آن دیه چه کردی؟ » گفت: « آنجا سؤالی کردم، چیزی ندادند. به اینجا آمدم، اگر شما نیز چیزی نمی دادید این دیه را نیز رها می کردم و به دیهی دیگر می رفتم. »(عبید زاکانی، رساله دلگشا)
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 173]
-
گوناگون
پربازدیدترینها