چين از ايران طلاق مي گيرد؟ روزنامه وال استريت ژورنال در مقاله اي با طرح اين پرسش كه آيا «جدايي چين از ايران نزديك است؟» ضمن يادآوري روابط تجاري نزديك دو كشور مي نويسد كه حمايت هاي چين از ايران در سال هاي اخير همواره باعث شده است كه فشارهاي جامعه بين المللي براي انزوا و تنبيه ايران به ثمر نرسد.اما در ماه جاري علايم مسرت بخشي ديده مي شود حاكي از آنكه دولت چين در حال تجديد نظر در همكاري هاي استراتژيك خود با جمهوري اسلامي ايران است.چين در پي تحريم بانك مركزي ايران توسط دولت آمريكا و احتمال تحريم نفت ايران از سوي اتحاديه اروپا ميزان خريد نفت خود از ايران را محدود كرده است.در ماه جاري، چين واردات نفت از ايران را حدود ۲۸۵ هزار بشكه در روز كاهش داده كه حدود نيمي از واردات روزانه آن كشور از ايران است. مقامات انرژي چين اعلام كردند كه اين كاهش در ماه هاي فوريه و پس از آن نيز ادامه خواهد يافت.اين تصميم مسلما موجب نگراني رهبران ايران و ضربه اي به بلند پروازهاي هسته اي آن كشور خواهد بود چون ثروت و درآمد اقتصادي ايران تا حد زيادي به رشد معاملات با چين بستگي دارد.وال استريت ژورنال يادآوري مي كند كه رشد شتابان اقتصادي طي دو دهه اخير، چين را به يكي از بزرگترين مصرف كننده انرژي در جهان بدل كرده و تا پايان دهه آينده چين با نياز روزانه هشت ميليون بشكه نفت به بزرگترين مصرف كننده اين محصول بدل خواهد شد.به همين خاطر كاملا طبيعي است كه روابط چين و ايران بر اساس معامله انرژي با كالاهاي مصرفي و تكنولوژي ساخت چين به يك همكاري استراتژيك بدل شده باشد. سه سال پيش ايران تامين كننده ۱۵ درصد از نفت مورد نياز چين و دومين تامين كننده بزرگ انرژي آن كشور بود. سال گذشته نيز سهم ايران در تامين نفت مورد نياز چين حدود ۱۲ درصد بود.در مقابل، چين يكي از حاميان كليدي ايران در راستاي پيشبرد برنامه هاي هسته اي آن كشور بوده است. دولت چين در بسياري موارد كمك هاي فني شركت هاي چيني به برنامه هاي هسته اي ايران را ناديده گرفته و با استفاده از موقعيت ديپلماتيك خود سعي كرده است از فشارهاي جامعه بين المللي بر ايران بكاهد.كارشناسان خلع سلاح هسته اي معتقدند كه اگر دولت چين واقعا ارسال تجهيزات و فن آوري هاي ساخت چين را به ايران ممنوع كند برنامه هاي هسته اي ايران حداقل در كوتاه مدت فلج خواهند شد.روزنامه وال استريت ژورنال خاطر نشان مي كند كه دولت چين تاكنون هيچ اقدامي براي ممنوع كردن صادرات مربوط به فن آوري هاي هسته اي به ايران انجام نداده است. دولت آمريكا نيز نگران از وضعيت اقتصاد جهاني و احتمال لطمه خوردن مناسبات با پكن از مجازات شركت هاي چيني طرف معامله با ايران پرهيز كرده است.با همه اين احوال، اقدامات اخير چين در حوزه تامين انرژي نشان مي دهد كه احتمالا محاسبات قديمي اين كشور در ترجيح دادن معامله با ايران در حال تغيير است. سياستگذاران چين از مدت ها پيش دريافته اند كه ادامه مناسبات بسيار نزديك با جمهوري اسلامي ايران در بلند مدت ممكن است به يك نقطه ضعف ژئوپليتك براي چين بدل شود.چيني ها مي دانند كه مجالس قانونگذاري آمريكا كه براي اعمال فشار بيشتر بر ايران مصمم هستند در آينده ممكن است شركت هاي چيني طرف معامله با ايران را هدف مجازات هاي اقتصادي قرار دهند. در عين حال آنها مي دانند كه بلند پروازي هاي هسته اي ايران و حمايت هاي ضمني چين از جمهوري اسلامي به زودي به يكي از محورهاي كارزار انتخاباتي جمهوري خواهان عليه باراك اوباما بدل خواهد شد.وال استريت ژورنال مي افزايد كه احتمالا مهمترين زنگ خطر براي دولت چين تهديدهاي اخير ايران به بستن تنگه هرمز بود. اين رويداد دولت چين را در مورد امنيت جريان صدور نفت كه اقتصاد آن كشور به شدت به آن محتاج است به شدت نگران كرده است.دولت آمريكا و متحدان اروپايي آن بايد از اين فرصت استفاده كرده و دولت چين را تشويق كنند كه به جاي ايران به دنبال منابع ديگر صدور انرژي باشد. بايد به چين نشان داد كه آينده انرژي آن كشور نمي تواند به جمهوري اسلامي وابسته باشد و جامعه بين المللي نيز به سهم خود خواهد كوشيد تا اين تغيير جهت چين را به شكل مثبتي پاسخ گفته و راه را براي جدايي هميشگي چين از ايران هموار كندجمعه 23 دى 1390 22:45

واضح آرشیو وب فارسی:باشگاه خبرنگاران جوان: چين از ايران طلاق مي گيرد؟ روزنامه وال استريت ژورنال در مقاله اي با طرح اين پرسش كه آيا «جدايي چين از ايران نزديك است؟» ضمن يادآوري روابط تجاري نزديك دو كشور مي نويسد كه حمايت هاي چين از ايران در سال هاي اخير همواره باعث شده است كه فشارهاي جامعه بين المللي براي انزوا و تنبيه ايران به ثمر نرسد.اما در ماه جاري علايم مسرت بخشي ديده مي شود حاكي از آنكه دولت چين در حال تجديد نظر در همكاري هاي استراتژيك خود با جمهوري اسلامي ايران است.چين در پي تحريم بانك مركزي ايران توسط دولت آمريكا و احتمال تحريم نفت ايران از سوي اتحاديه اروپا ميزان خريد نفت خود از ايران را محدود كرده است.در ماه جاري، چين واردات نفت از ايران را حدود ۲۸۵ هزار بشكه در روز كاهش داده كه حدود نيمي از واردات روزانه آن كشور از ايران است. مقامات انرژي چين اعلام كردند كه اين كاهش در ماه هاي فوريه و پس از آن نيز ادامه خواهد يافت.اين تصميم مسلما موجب نگراني رهبران ايران و ضربه اي به بلند پروازهاي هسته اي آن كشور خواهد بود چون ثروت و درآمد اقتصادي ايران تا حد زيادي به رشد معاملات با چين بستگي دارد.وال استريت ژورنال يادآوري مي كند كه رشد شتابان اقتصادي طي دو دهه اخير، چين را به يكي از بزرگترين مصرف كننده انرژي در جهان بدل كرده و تا پايان دهه آينده چين با نياز روزانه هشت ميليون بشكه نفت به بزرگترين مصرف كننده اين محصول بدل خواهد شد.به همين خاطر كاملا طبيعي است كه روابط چين و ايران بر اساس معامله انرژي با كالاهاي مصرفي و تكنولوژي ساخت چين به يك همكاري استراتژيك بدل شده باشد. سه سال پيش ايران تامين كننده ۱۵ درصد از نفت مورد نياز چين و دومين تامين كننده بزرگ انرژي آن كشور بود. سال گذشته نيز سهم ايران در تامين نفت مورد نياز چين حدود ۱۲ درصد بود.در مقابل، چين يكي از حاميان كليدي ايران در راستاي پيشبرد برنامه هاي هسته اي آن كشور بوده است. دولت چين در بسياري موارد كمك هاي فني شركت هاي چيني به برنامه هاي هسته اي ايران را ناديده گرفته و با استفاده از موقعيت ديپلماتيك خود سعي كرده است از فشارهاي جامعه بين المللي بر ايران بكاهد.كارشناسان خلع سلاح هسته اي معتقدند كه اگر دولت چين واقعا ارسال تجهيزات و فن آوري هاي ساخت چين را به ايران ممنوع كند برنامه هاي هسته اي ايران حداقل در كوتاه مدت فلج خواهند شد.روزنامه وال استريت ژورنال خاطر نشان مي كند كه دولت چين تاكنون هيچ اقدامي براي ممنوع كردن صادرات مربوط به فن آوري هاي هسته اي به ايران انجام نداده است. دولت آمريكا نيز نگران از وضعيت اقتصاد جهاني و احتمال لطمه خوردن مناسبات با پكن از مجازات شركت هاي چيني طرف معامله با ايران پرهيز كرده است.با همه اين احوال، اقدامات اخير چين در حوزه تامين انرژي نشان مي دهد كه احتمالا محاسبات قديمي اين كشور در ترجيح دادن معامله با ايران در حال تغيير است. سياستگذاران چين از مدت ها پيش دريافته اند كه ادامه مناسبات بسيار نزديك با جمهوري اسلامي ايران در بلند مدت ممكن است به يك نقطه ضعف ژئوپليتك براي چين بدل شود.چيني ها مي دانند كه مجالس قانونگذاري آمريكا كه براي اعمال فشار بيشتر بر ايران مصمم هستند در آينده ممكن است شركت هاي چيني طرف معامله با ايران را هدف مجازات هاي اقتصادي قرار دهند. در عين حال آنها مي دانند كه بلند پروازي هاي هسته اي ايران و حمايت هاي ضمني چين از جمهوري اسلامي به زودي به يكي از محورهاي كارزار انتخاباتي جمهوري خواهان عليه باراك اوباما بدل خواهد شد.وال استريت ژورنال مي افزايد كه احتمالا مهمترين زنگ خطر براي دولت چين تهديدهاي اخير ايران به بستن تنگه هرمز بود. اين رويداد دولت چين را در مورد امنيت جريان صدور نفت كه اقتصاد آن كشور به شدت به آن محتاج است به شدت نگران كرده است.دولت آمريكا و متحدان اروپايي آن بايد از اين فرصت استفاده كرده و دولت چين را تشويق كنند كه به جاي ايران به دنبال منابع ديگر صدور انرژي باشد. بايد به چين نشان داد كه آينده انرژي آن كشور نمي تواند به جمهوري اسلامي وابسته باشد و جامعه بين المللي نيز به سهم خود خواهد كوشيد تا اين تغيير جهت چين را به شكل مثبتي پاسخ گفته و راه را براي جدايي هميشگي چين از ايران هموار كندجمعه 23 دى 1390 22:45
روزنامه وال استريت ژورنال در مقاله اي با طرح اين پرسش كه آيا «جدايي چين از ايران نزديك است؟» ضمن يادآوري روابط تجاري نزديك دو كشور مي نويسد كه حمايت هاي چين از ايران در سال هاي اخير همواره باعث شده است كه فشارهاي جامعه بين المللي براي انزوا و تنبيه ايران به ثمر نرسد.

اما در ماه جاري علايم مسرت بخشي ديده مي شود حاكي از آنكه دولت چين در حال تجديد نظر در همكاري هاي استراتژيك خود با جمهوري اسلامي ايران است.

چين در پي تحريم بانك مركزي ايران توسط دولت آمريكا و احتمال تحريم نفت ايران از سوي اتحاديه اروپا ميزان خريد نفت خود از ايران را محدود كرده است.

در ماه جاري، چين واردات نفت از ايران را حدود ۲۸۵ هزار بشكه در روز كاهش داده كه حدود نيمي از واردات روزانه آن كشور از ايران است. مقامات انرژي چين اعلام كردند كه اين كاهش در ماه هاي فوريه و پس از آن نيز ادامه خواهد يافت.

اين تصميم مسلما موجب نگراني رهبران ايران و ضربه اي به بلند پروازهاي هسته اي آن كشور خواهد بود چون ثروت و درآمد اقتصادي ايران تا حد زيادي به رشد معاملات با چين بستگي دارد.

وال استريت ژورنال يادآوري مي كند كه رشد شتابان اقتصادي طي دو دهه اخير، چين را به يكي از بزرگترين مصرف كننده انرژي در جهان بدل كرده و تا پايان دهه آينده چين با نياز روزانه هشت ميليون بشكه نفت به بزرگترين مصرف كننده اين محصول بدل خواهد شد.

به همين خاطر كاملا طبيعي است كه روابط چين و ايران بر اساس معامله انرژي با كالاهاي مصرفي و تكنولوژي ساخت چين به يك همكاري استراتژيك بدل شده باشد. سه سال پيش ايران تامين كننده ۱۵ درصد از نفت مورد نياز چين و دومين تامين كننده بزرگ انرژي آن كشور بود. سال گذشته نيز سهم ايران در تامين نفت مورد نياز چين حدود ۱۲ درصد بود.

در مقابل، چين يكي از حاميان كليدي ايران در راستاي پيشبرد برنامه هاي هسته اي آن كشور بوده است. دولت چين در بسياري موارد كمك هاي فني شركت هاي چيني به برنامه هاي هسته اي ايران را ناديده گرفته و با استفاده از موقعيت ديپلماتيك خود سعي كرده است از فشارهاي جامعه بين المللي بر ايران بكاهد.

كارشناسان خلع سلاح هسته اي معتقدند كه اگر دولت چين واقعا ارسال تجهيزات و فن آوري هاي ساخت چين را به ايران ممنوع كند برنامه هاي هسته اي ايران حداقل در كوتاه مدت فلج خواهند شد.

روزنامه وال استريت ژورنال خاطر نشان مي كند كه دولت چين تاكنون هيچ اقدامي براي ممنوع كردن صادرات مربوط به فن آوري هاي هسته اي به ايران انجام نداده است. دولت آمريكا نيز نگران از وضعيت اقتصاد جهاني و احتمال لطمه خوردن مناسبات با پكن از مجازات شركت هاي چيني طرف معامله با ايران پرهيز كرده است.

با همه اين احوال، اقدامات اخير چين در حوزه تامين انرژي نشان مي دهد كه احتمالا محاسبات قديمي اين كشور در ترجيح دادن معامله با ايران در حال تغيير است. سياستگذاران چين از مدت ها پيش دريافته اند كه ادامه مناسبات بسيار نزديك با جمهوري اسلامي ايران در بلند مدت ممكن است به يك نقطه ضعف ژئوپليتك براي چين بدل شود.

چيني ها مي دانند كه مجالس قانونگذاري آمريكا كه براي اعمال فشار بيشتر بر ايران مصمم هستند در آينده ممكن است شركت هاي چيني طرف معامله با ايران را هدف مجازات هاي اقتصادي قرار دهند. در عين حال آنها مي دانند كه بلند پروازي هاي هسته اي ايران و حمايت هاي ضمني چين از جمهوري اسلامي به زودي به يكي از محورهاي كارزار انتخاباتي جمهوري خواهان عليه باراك اوباما بدل خواهد شد.

وال استريت ژورنال مي افزايد كه احتمالا مهمترين زنگ خطر براي دولت چين تهديدهاي اخير ايران به بستن تنگه هرمز بود. اين رويداد دولت چين را در مورد امنيت جريان صدور نفت كه اقتصاد آن كشور به شدت به آن محتاج است به شدت نگران كرده است.

دولت آمريكا و متحدان اروپايي آن بايد از اين فرصت استفاده كرده و دولت چين را تشويق كنند كه به جاي ايران به دنبال منابع ديگر صدور انرژي باشد. بايد به چين نشان داد كه آينده انرژي آن كشور نمي تواند به جمهوري اسلامي وابسته باشد و جامعه بين المللي نيز به سهم خود خواهد كوشيد تا اين تغيير جهت چين را به شكل مثبتي پاسخ گفته و راه را براي جدايي هميشگي چين از ايران هموار كند

شنبه|ا|24|ا|دي|ا|1390

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: باشگاه خبرنگاران جوان]

[مشاهده در: www.yjc.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 151]