با بهزاد خداداد ، كاپيتان تيم ملي تكواندو برگشتم تا در اوج بروم

واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین: با بهزاد خداداد ، كاپيتان تيم ملي تكواندو برگشتم تا در اوج بروم
جام جم آنلاين: بايد خيلي سخت باشد كه هميشه با اين احساس دست و پنجه نرم كني كه مي‌توانستي در ميداني بدرخشي كه همه آرزوي يك بار پا گذاشتن در آن را دارند؛ ميداني به وسعت المپيك. ميداني كه هر مدالش هميشه تو را در خاطره ملتي ماندگار مي‌كند، اما ناگهان و تنها بر اثر يك غفلت يا شايد هم لجبازي اين فرصت طلايي را از دست مي‌دهي.

فراموش كردن چنين اتفاقي نبايد چندان آسان باشد بويژه اگر بهزاد خداداد باشي؛ با كوله‌باري از مدال‌هاي رنگارنگ، يادگار سال‌ها مبارزه در شياپ چانگ.

خداداد اولين مدالش را سال 98 در مسابقات جام جهاني آلمان و در اولين سال حضورش در تيم ملي كسب كرد تا ظهور يك ستاره درخشان را در آسمان تكواندوي ايران نويد دهد؛ ستاره‌اي كه سال‌هاست مي‌درخشد و هنوز هم همه به درخشش دوباره‌اش اميد دارند. امروز همه و خودش از اتفاق تلخ نرفتن به المپيك پكن ناراحت و پشيمانند.

او با حضور دوباره‌اش در اردوي تيم ملي مي‌خواهد يك بار ديگر خودش را به اثبات برساند؛ تا اينجا نيز در شياپ چانگ انتخابي تيم ملي بخوبي اين را نشان داده است.

خودش مي‌گويد: فقط به تمرين در تيم ملي و تبعيت از مربيان فكر مي‌كنم. خداداد اين روزها كاپيتان تيم ملي است و بازوبندي را به دست بسته كه تا همين چند ماه پيش بر بازوي اسطوره‌اي همچون پهلوان هادي ساعي بود.
«‌هادي بهترين تصميم را گرفت. او در اوج رفت. من هم دلم مي‌خواهد در اوج بروم... طلاي المپيك لندن.» بايد ديد تا المپيك لندن چه اتفاقاتي مي‌افتد. خودش كه اميدوار است... .

اين همه مدال داري، اما هنوز جاي مدال المپيك در اين كلكسيون خالي است.

دقيقا همين طور است. 4، 5 سال براي حضور در المپيك زحمت كشيدم و در حالي كه در يك قدمي المپيك آتن بودم براحتي بهترين شانس دوران ورزشي‌ام را از دست دادم و از تيم ملي كنار گذاشته شدم. به هر حال گذشته برنمي‌گردد و بايد به آينده نگاه كرد. به راحتي از كنار مدال المپيك نمي‌گذرم و تمام تلاش خودم را براي حضور در المپيك لندن و كسب مدال در آن مسابقات به كار مي‌گيرم. اميدوارم بتوانم به اين هدف بزرگ برسم تا تنها جاي خالي كلكسيون مدال‌هاي بهزاد خداداد پر شود.

چه مسائلي پيش آمد كه فرصت طلايي حضور در المپيك پكن را از دست دادي؟

با توجه به اين كه خاطره بسيار تلخي است، راجع به آن اتفاقات فكر نمي‌كنم. به طور كلي مسائلي را كه قبل و بعد از المپيك اتفاق افتاد فراموش كرده‌ام و پس از حضور در مسابقات انتخابي هم‌اكنون با قدرت در تمرينات تيم ملي حضور دارم. در واقع با طرز تفكر بهتر و درس گرفتن از تجربه تلخ گذشته مي‌خواهم باز هم خودم را ثابت كنم و حتي آماده‌تر از گذشته باشم.

چه چيزي باعث شده در اين باره هيچ حرفي نزني؟

مطرح كردن مسائلي كه بهترين شانس زندگي را از من گرفت، هيچ فايده‌اي ندارد و باز هم حاشيه‌ساز شده و روند تمريناتم را مختل مي‌كند؛ نمي‌توان با همان نگاه گذشته زير نظر كادر فني تمرين كرد. امروز رابطه خوبي با مهماندوست سرمربي و افلاكي مربي تيم ملي دارم و نمي‌خواهم خدشه‌اي به اين رابطه خوب و بي‌حاشيه وارد شود. از طرفي قبلا تنها بهزاد خداداد در تيم ملي بودم، اما امروز كاپيتان تيم ملي هستم و بايد الگوي خوبي براي جوانان و تازه‌واردان به اردوي تيم باشم. سعي مي‌كنم هم به عنوان بازيكن و هم به عنوان كاپيتان به طور كامل در خدمت تيم ملي باشم، هم از كادر فني نكاتي ياد بگيرم و هم به جوانان تيم نكاتي ياد بدهم.

خداداد با كسب عنوان نخست در سومين مرحله مسابقات انتخابي تيم ملي به اين تيم برگشت. درباره مسابقات انتخابي بگو.

باانگيزه و طرز تفكر جديدي پا به عرصه مسابقات گذاشتم و تمامي مسائل قبل از المپيك را به دست فراموشي سپردم. قبل از شركت در مسابقات انتخابي وزن دوم گفته بودم تمامي هم و غمم اين است كه آمادگي مطلوبم را نشان دهم. به همين دليل تمرينات اختصاصي‌ام را زيرنظر مرتضي كريمي و بيژن مقانلو انجام دادم و نتيجه تمرينات اين بود كه توانستم همان بهزاد گذشته باشم. در اين مسابقات تمامي مدعيان با آمادگي و انگيزه لازم آمده بودند تا بتوانند در اردوهاي تيم ملي حضور يابند، من نيز مي‌دانستم ميدان سختي در پيش دارم و همه حريفان با انگيزه مي‌آيند تا پس از المپيك جاي مرا بگيرند، اما ‌من بازيكني نيستم كه جا بزنم و شانه خالي كنم.

چه چيزي اين انگيزه را در تو ايجاد كرد؟

باانگيزه و روحيه مناسبي كه از طريق دوستان و اعضاي خانواده كسب كرده بودم، مبارزه كردم و نفر اول وزن 58- كيلوگرم شدم، من براي همه حريفان احترام قائلم و اين عنوان را مديون كساني هستم كه در كنارم تمرين كردند. من بهترين مبارزات خود را براي كسب نظر كادر فني تيم ملي انجام دادم. اين مسابقات از حساسيت زيادي برخوردار بود و هر بازي برايم حكم فينال را داشت، زيرا چكيده‌اي از بهترين‌هاي تكواندوي ايران در اين مسابقات حضور داشتند. امروز نيز مانند مسابقات قهرماني دانشجويان جهان كه به سرمربيگري مهماندوست تيم ملي قهرمان جهان شد، مجددا باانگيزه و اعتقاد كار خود را آغاز كردم و در تركيب تيم ملي به كسب مهم‌ترين عنوان و مدال طلا مي‌انديشم و تحت هيچ شرايطي اجازه نمي‌دهم حواشي گذشته تكرار شود و تنها به حضور در مسابقات آينده مي‌انديشم.

از دور جديد تمرينات تيم ملي گفتي. در حال حاضر روند تمرينات چگونه است؟

پس از برگزاري 3 دوره مسابقات انتخابي تيم ملي، كادر فني 27 نفر را به اردوي آماده‌سازي دعوت كرد. حدود يك ماه است كه تمرينات تيم به صورت جدي در خوابگاه شماره يك آزادي در حال پيگيري است. البته ابتدا چون تمرينات با امتحانات درسي تعدادي از ملي‌پوشان مصادف شده بود آنها روزهايي را كه امتحان داشتند با اجازه مربيان در تمرينات غايب بودند، با وجود اين تمرينات به شكل منظم و مداوم پيگيري شد و هيچ مشكلي در اين زمينه وجود نداشت.

اين اردو به منظور شركت در چه مسابقاتي تشكيل شده است؟

در 6 ماه اول سال آينده مسابقات حساس و سنگيني پيش رو داريم؛ جام جهاني، مسابقات قهرماني جهان، جشنواره هنرهاي رزمي، مسابقات جام فجر و چند تورنمنت سنگين اروپايي. در صورتي كه مربيان تيم، مرا براي شركت در هر كدام از اين مسابقات انتخاب كنند، اميدوارم باز هم بتوانم افتخارآفرين باشم.

رمز موفقيت تكواندوي ايران چيست؟ موفقيتي كه به شكلي تداوم داشته كه ورزش‌دوستان در هر مسابقه‌اي از تكواندو انتظاري جز قهرماني ندارند.

تكواندو همواره به لحاظ نظم، انضباط و هماهنگي در بين همه رشته‌هاي ورزشي زبانزد خاص و عام است. در واقع تكواندو خانواده‌اي صميمي است كه هيچ تنش حادي بين اعضاي اين خانواده وجود ندارد. در اردوهاي تيم ملي نفرات جوان و تازه وارد به دليل صميميت حاكم بر تمرينات خيلي زود با ساير نفرات اخت مي‌شوند و ضمن رعايت احترام به قديمي‌هاي تيم با آنها شوخي هم مي‌كنند. مي‌خواهم بگويم فضاي خشك و تنش آلود در اين سال‌هايي كه من در تيم ملي هستم بر تمرينات تيم حاكم نبوده است. امروز هم اين روند ادامه دارد. طبيعي است كه اين خواسته كادر فني است كه صميميت در تمرينات تيم ملي موج مي‌زند.

نظرت درباره خداحافظي هادي ساعي چيست؟

حدود 11 سال با هادي در تيم ملي بودم، به عنوان يك بازيكن همواره جاي او در تيم ملي خالي است. او اسطوره و اعجوبه تكواندوست، اما به هر حال از تيم ملي خداحافظي كرده و ما بايد به اين وضعيت عادت كنيم. با همت و تلاش دسته‌جمعي بايد جاي خالي هادي ساعي را پر كنيم.خود من سعي خواهم كرد از هادي به عنوان يك استاد مشاوره بگيرم.

معتقدم ساعي بهترين تصميم ممكن را گرفت و در اوج از دنياي قهرماني كنار رفت. اينك هر جا نام تكواندو شنيده مي‌شود، همزمان نام ساعي نيز مطرح است. جهان تكواندو، ايران را به اسم ساعي مي‌شناسد و ساعي الگوي هر تكواندوكار ايراني و خارجي است. اين درست است كه نبود هادي در تيم ملي تكواندو باعث حسرت است ولي همواره به افتخارات وي مي‌باليم و از اين كه هم تيمي ساعي بوده‌ام افتخار مي‌كنم.

ليگ برتر را چطور مي‌بيني؟ امسال اين ليگ توانسته انتظارات را برآورده كند؟

تكواندوي ايران بي‌شك مديون ليگ است. نونهالان و همه رده‌هاي سني موفقيت خود را مديون ليگ هستند، اما امسال متاسفانه ليگ دچار افت شده است. فدراسيون در اين زمينه برنامه‌ريزي لازم را داشته ولي به نظر من مي‌توانستيم ليگ برتر را با تعداد تيم‌هاي بيشتري برگزار كنيم. از طرفي صدا و سيما هم به ليگ تكواندو بي‌مهري مي‌كند، پخش زنده ليگ مي‌تواند موجب افزايش انگيزه اسپانسرها و همچنين تكواندوكاران شود تا شاهد پويايي هر چه بيشتر ليگ باشيم. ورزش المپيكي و افتخارآفرين تكواندو بايد ليگش از تلويزيون پخش مستقيم شود. روابط عمومي فدراسيون بايد در اين زمينه بيشتر تلاش كند. به عنوان يك ملي‌پوش با سابقه و كاپيتان تيم ملي از اين كه ليگ برتر پخش مستقيم نمي‌شود، دلخورم، چرا كه در بي‌خبري مردم، رقابت هم هيجان خاصي ندارد.

اين مورد را به فدراسيون يادآوري نكردي؟

نه‌تنها من بلكه مربيان نيز چندبار در مصاحبه‌هاي خود خواستار پخش مستقيم ليگ شدند، اما هيچ كس توجهي به اين خواسته بحق نداشت. فدراسيون بايد همت كند، بزرگان ورزش و صدا و سيما بايد گوشه چشمي به تكواندو و ورزش‌هاي غير توپي داشته باشند. اين همه بر استعداديابي در ورزش تاكيد مي‌كنند، اما از اين نكته خيلي مهم غافل هستند كه پخش مستقيم ليگ مي‌تواند خود نقش بزرگي در جذب جوانان به اين رشته داشته باشد همان‌طور كه بعضي رشته‌هاي ورزشي مثل بسكتبال در كنار برنامه‌ريزي خود و با كمك پخش مستقيم مسابقات توانستند بسياري از استعدادهاي سطح كشور را جذب كنند، تكواندو هم بايد به اين مهم توجه داشته باشد. در يك كلام ورزش فقط فوتبال و كشتي نيست، در المپيك و مسابقات مختلف اين مساله بخوبي ثابت شده است. خيلي جالب است رشته‌هاي رزمي ديگر مثل كاراته و جودو از سيما پخش مي‌شوند، اما تكواندو اين امتياز را ندارد. اين نقص در جذب تيم‌ها براي ليگ سال آينده بسيار موثر خواهد بود. با ادامه اين روند، استقبال تيم‌ها بسيار كم مي‌شود و حاميان مالي علاقه‌اي براي سرمايه‌گذاري در ليگ تكواندو نخواهند داشت.

در ليگ امسال 2 بار شكست خوردي، يك بار مقابل بابادي و يك بار مقابل احمدي.

قبل از برگزاري هفته سوم در تمرينات، پي.سي.ال پايم پاره شد و به دستور دكتر رازي، نبايد مبارزه مي‌كردم، اما چون ديدار مس كرمان و دانشگاه آزاد خيلي حساس بود، نتوانستم از مربيان بخواهم كه استراحت كنم. در ابتداي مبارزه، 4 بر يك از بابادي جلو بودم؛ ضربه‌اي به پايم خورد كه ديگر نتوانستم به كارم ادامه دهم و مغلوب شدم.

با هوگوي الكترونيكي ديگر كره‌ايها نمي‌‌توانند با اعمال نفوذ در بين داوران حق تكواندوكاران ساير كشورها را پايمال كنند

مقابل احمدي نيز اتفاقي شكست خوردم. در آن مبارزه هم اگر ضربه احمدي به سرم اصابت نمي‌كرد، نمي‌باختم، چون با نتيجه 3 بر يك از حريف جلو بودم. به هر حال، من براي مسابقات انتخابي تمركز كرده بودم و خوشبختانه به هدفم براي برگشتن به تيم ملي رسيدم. البته موفقيت تيم‌هاي باشگاهي كه در عضويت آنها هستم، هميشه برايم اهميت زيادي دارد.

به استعداديابي و پشتوانه‌سازي اشاره كردي، تكواندو در اين زمينه موفق بوده است؟

شك نكنيد. يكي ديگر از عوامل موفقيت تكواندوي ايران، پشتوانه سازي است.وقتي جواناني كه از دل ليگ شكل گرفته‌اند، در مسابقات قهرماني آسيا براي اولين بار تيم ايران را قهرمان آسيا مي‌كنند، نشان‌دهنده چيست؟ پشتوانه‌سازي ضامن موفقيت‌هاي آينده خواهد بود و به همين دليل، بر توجه بيش از پيش به ليگ تاكيد دارم.

يعني اين اميد را بايد داشت كه پس از كنار رفتن بزرگاني مثل ساعي، بي باك و خداداد، ستارگاني جانشين آنها خواهند شد؟

معتقدم نسل طلايي تكواندوي ايران در راه است. به يقين نوجوانان و جواناني كه الان در تكواندو مي‌بينيم، در 3 سال آينده جا پاي بزرگان تكواندو خواهند گذاشت. اين مرهون برنامه‌ريزي فدراسيون است كه تيم ملي ما با اين روند، هيچ‌گاه از وجود ستاره خالي نخواهد بود و نوار موفقيت‌هاي تكواندوي ايران در مسابقات گوناگون تداوم خواهد داشت.

اما شايعاتي درباره تغيير و تحولات در مديريت فدراسيون به گوش مي‌رسد و خود رئيس فدراسيون نيز در اين زمينه، واكنش‌هايي نشان داده است.

وقتي صحبت از موفقيت يك رشته ورزشي مي‌شود، روشن است كه مديريت خوب فدراسيون آن رشته در اين موفقيت دخيل بوده است. به نظر من، آقاي پولادگر يكي از بهترين و موفق ترين مديران ورزشي ماست و بايد قدردان زحمات او بود و براحتي سرمايه‌هاي خود را از دست ندهيم.

نظرت درباره استفاده از هوگوي الكترونيكي چيست؟

هوگوي الكترونيكي، دست كره‌اي‌ها را بست. آنها ديگر نمي‌توانند با اعمال نفوذ در داوران، حق تكواندوكاران ديگر كشورها را پايمال كنند، چرا كه اساسا اين شيوه نقش داوران و خطاي انساني در امتياز دادن به تكواندوكاران را در جريان يك مبارزه به حداقل مي‌رساند. از طرفي، همين هوگوي الكترونيكي يكي از دلايلي بود كه ما توانستيم در مسابقات قهرماني آسيا پس از چند سال قهرماني را از چنگ كره‌اي‌ها در بياوريم و به حق واقعي خود يعني قرار گرفتن بر سكوي نخست قاره، دست يابيم.

وضعيت داوري در كشورمان را چطور مي‌بيني؟

تكواندوي ايران، داوران خوبي دارد و طبيعي است كه آنها نيز به مرور زمان با شيوه قضاوت جديد تكواندو، آشناتر خواهند شد و هيچ نگراني در اين خصوص وجود ندارد، اما همان طور كه گفتم، عادت كردن به اين سيستم داوري هم براي تكواندوكاران و هم براي داوران به زمان نياز دارد.

كسب كرسي‌هاي بين‌المللي تا چه حد مي‌تواند در موفقيت يك رشته ورزشي موثر باشد؟

در رشته‌هايي مثل تكواندو كه شاهد سيطره يك كشور يا چند كشور بر آنها هستيم، كسب كرسي جهاني ضروري است. در تكواندو چون كره‌اي‌ها اين رشته را متعلق به خود مي‌دانند، طبيعي است كه از هر ترفندي استفاده مي‌كنند تا از اقتدارشان در سطح جهان تكواندو كاسته نشود. بنابراين ضروري است كه ما در فدراسيون جهاني با توجه به توانايي‌هايمان در اين رشته، صاحب كرسي‌هاي تاثير‌گذاري شويم.

سال‌هاست كه كشورهايي مثل ما از بي‌عدالتي و نفوذ كره‌اي‌ها در تكواندو ضربه مي‌خورند و بايد تمهيدات لازم را در اين زمينه داشت و ضمن كسب كرسي بين‌المللي حداقل مانع پايمال شدن حق تكواندوكاران كشورمان شويم. هرچند هم اكنون در اتحاديه آسيايي كرسي‌هايي داريم، اما اين كافي نيست. كرسي جهاني موثر يك چيز ديگري است و بايد به آن هم دست يابيم. اجحاف‌هايي كه در حق ملي‌پوشان ما صورت گرفته همواره ما را نگران كرده و مي‌كند كه مبادا به ناحق زحماتمان بر باد رود.

به طور كلي شرايط تكواندو در سطح جهان نسبت به گذشته چه تغييري كرده است؟

با توجه به اين كه تكواندو در چند دوره اخير المپيك حضور داشته است، اكثر كشورهاي دنيا سرمايه‌گذاري خاصي روي اين رشته انجام داده‌اند و با طراحي برنامه‌هاي مختلف سعي مي‌كنند بتدريج خود را به قدرت‌هاي برتر اين رشته در دنيا برسانند. به همين دليل است كه ما در هر دوره از مسابقات جهاني شاهد فشردگي و حساسيت بيشتر اين رقابت‌ها نسبت به ادوار گذشته هستيم.

اگر قبلا مي‌توانستيم با روزانه 3 ساعت تمرين حضوري موفقيت‌آميز در مسابقات جهاني داشته باشيم، امروز بايد 5 ساعت به تمرين بپردازيم، چرا كه رقابت خيلي سنگين شده است. خوشبختانه كادر فني تيم ملي به اين موضوع اشراف كامل دارند و به صورت شبانه‌روزي براي موفقيت تيم ملي در كنار ملي‌پوشان تلاش مي‌كنند.

من هم در كنار ساير اعضاي تيم با تمام وجود به تمرين مي‌پردازم چرا كه نمي‌خواهم مديون مردم باشم و بايد پاسخگوي زحمات و محبت‌هاي همه آنها باشم.

فكر مي‌كني در مسابقات جهاني سال آينده بتواني انتظارات را برآورده كني؟

قبل از اين كه به فكر مسابقات جهاني سال آينده باشم بايد با انجام تمرينات منظم و كسب حداكثر آمادگي توانايي خودم را ثابت كنم.

همان‌طور كه گفتم سال آينده چند مسابقه حساس و سنگين را پيش‌رو داريم. هر تصميمي كه كادر فني بگيرند آن را مي‌پذيرم. در هر مسابقه‌اي كه عضو تيم ملي باشم با همه وجود براي خوشحال كردن دل مردم بازي مي‌كنم و با همه وجود روي شياپ چانگ حاضر مي‌شوم. اگر هم كادر فني انتخابم نكنند باز هم تصميم آنها را مي‌پذيرم و به تمريناتم ادامه مي‌دهم.

حرف آخر؟

پس از دور ماندن از صحنه المپيك به لحاظ روحي خيلي با مشكل مواجه شدم. فاصله گرفتن از شرايط ايده‌ال براي يك ورزشكار خيلي مشكل‌ساز است بخصوص اين كه اين مشكل ناشي از المپيك ‌ نهايت آرزوي هر ورزشكار در كره زمين ‌ باشد. باور كنيد در اين شرايط حتي ادامه دادن ورزش نيز كار بسيار دشواري است چه برسد به آن كه بخواهي براي قهرماني دوباره تلاش كني. به هر حال با راهنمايي‌هاي دوستان، استاد كريمي و استاد مقانلو و دلگرمي خانواده‌ام توانستم دوباره خودم را بازيابم و پس از شركت موفقيت‌آميز در مسابقات انتخابي دوباره به تيم ملي راه پيدا كردم. اميدوارم بتوانم پاسخ زحمات و محبت‌هاي همه عزيزاني را كه ياريگرم بوده‌اند بدهم و با دست پر از مسابقات پيش روي به كشورم بازگردم.

شناسنامه ورزشي خداداد

از سال 1370 يعني از 10 سالگي از منطقه جنوب تهران (كيانشهر) زير نظر استاد پرويز زماني رسما تكواندو را شروع كردم.

البته قبلش ژيمناستيك كار بودم، اما در نهايت به تكواندو علاقه‌مند شدم و از سال 1998 به تيم ملي راه پيدا كردم.

در اين چند سال، مدال نقره جام جهاني 98 آلمان، نقره مسابقات آزمايشي المپيك سيدني در سال 99، برنز 2000 ارتش‌هاي جهان در كره جنوبي، طلاي 2001 قهرماني جهان، نقره 2001 قهرماني جهان در آلمان، نقره 2005 قهرماني جهان در ايتاليا، برنز جام جهاني 2002 ژاپن، 2 طلاي دانشجويان جهان در سال‌هاي 2003 و 2005، نقره و برنز المپيك دانشجويان جهان در سال‌هاي 2004 و 2006، نقره بازي‌هاي آسيايي بوسان در سال2002، برنز بازي‌هاي آسيايي دوحه در سال 2006، طلاي قهرماني آسيا در سال 2007، كسب سهميه المپيك آتن در سال 2007، طلاي مسابقات ستارگان جهان در امارات و همچنين 20 مدال از تورنمنت‌هاي بين‌المللي مختلف كسب كرده‌ام.

اميد توفيقي

شنبه|ا|3|ا|اسفند|ا|1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: جام جم آنلاین]

[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 235]