واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: در سن 9 ماهگي عضلات رانها و کمربند شانهاي و بازوها، نوزاد را قادر به خزيدن (چهار دست و پا) ميکنند و حدود سن 12 ماهگي او قادر به ايستادن و راه رفتن ميشود که با گذشت زمان تا 18 ماهگي بدون کمک قادر به راه رفتن خواهد شد. اندامهاي تحتاني کودکان تا قبل از يک سالگي مختصري پرانتزي و قوسدار است و با گذشت زمان تا 2،3 سالگي اين حالت اصلاح خواهد شد. کف پاهاي آنها تا يک سالگي کاملا صاف وحتي پر است که اين مساله نيز با راه افتادن کودکان و تحمل وزن، اصلاح ميشود. در ماههاي اول بعد از تولد مفاصل ران از نظر تکامل اهميت خاصي دارند و معاينه تمام نوزادان بعد از تولد از نظر دررفتگيهاي مادرزادي مفصل ران و حتي شل بودن و عدم تکامل کافي آن الزامي است زيرا با تشخيص بهموقع و استفاده از وسايل مخصوص، قابل درمان است ولي در غير اين صورت، باعث اختلال در راه رفتن ميشود که حتي با اعمال جراحي متعدد مقداري عوارض به جاي ميماند. با توجه به اينکه براي راه رفتن صحيح بايد عضلات و استخوانها تکامل لازم را داشته باشند، مجبور کردن نوزادان به راه رفتن قبل از تکامل کافي نه تنها کمکي به آنها نميکند بلکه فقط باعث افزايش انحناي اندامهاي تحتاني ميشود. • پس از يک سالگي که کودکان راه رفتن را شروع ميکنند توصيه ميشود تا 2،3 ماه اول فقط از کفشهايي که جنبه محافظتي دارند، استفاده شود تا مقداري تکامل راه رفتن بيشتر شود ولي بعد از اين مدت از کفشهايي که کف بيروني و ديوارههاي جانبي نسبتا محکمي دارند، استفاده شود تا اجازه ندهد که پاها يا انگشتان هنگام راه رفتن به هر سويي منحرف شوند و توصيه ميشود کفشهايي که کف داخلي آنها مختصري برجسته يا بهعبارت ديگر قوسدار است انتخاب كنيد و پاشنه کفش بايد حدود 1تا 5/1 سانتيمتر باشد. • صافي کف پا معمولا بعد از 15 ماهگي که تکامل راه رفتن به حد قابل قبولي ميرسد ارزيابي ميشود و توصيه ميشود در صورت تشخيص، حتما از کفشها و کفيهاي مخصوص استفاده كنيد. استفاده از اينگونه کفشها و کفي، باعث ميشود که پاها حين تکامل روي قالب صحيح خود رشد کنند و از انحرافات انگشتان و مچ پاها جلوگيري ميکند.• استفاده از کفشهاي بندي و کفشهاي تزئيني و کفشهاي بين انگشتي در سالهاي اول توصيه نميشود زيرا ميتواند باعث عادات بد راه رفتن از قبيل کشاندن کف کفش به زمين يا راه رفتن روي قسمت سينه و پنجه پاها شود. اندازه کفش ارزش مهمي در انتخاب آن دارد. کفش تنگ باعث ميشود که فشار روي استخوانچههاي پا بيش از حد باشد و باعث اختلال رشد مناسب آنها ميشود و همچنين باعث ميشود انگشتان در کفش تنگ بهصورت خميده قرار گيرند که اين نيز باعث تغييرشکل انگشتان ميشود و بچه براي کم کردن فشار و درد حاصل از فشار کفش سعي ميکند که بيشتر فشار را روي پاشنهها وارد کند که اين نيز باعث عادات بد راه رفتن ميشود.• کفش گشاد باعث ميشود که پاها پهن شود و اين کودکان اکثرا براي حفظ تعادل بيشتر فشار را روي قسمت قدامي پاها وارد ميکنند و سعي ميکنند با پنجهها راه بروند.• با توجه به رشد سريع پاها در کودکان توصيه ميشود هر 3 تا 6 ماه کفشهاي آنها عوض شود. بعضي از والدين براي صرفهجويي معمولا کفش بزرگتري براي كودك انتخاب ميکنيد که اين كار باعث مشکلاتي براي کودک ميشود. توصيه ميشود اگر براي صرفهجويي کفش بزرگتري براي کودک انتخاب ميشود سايز آن را با گذاشتن يک کفي ساده اصلاح کنند و بعد از تنگ شدن کفي را برداريد.• نحوه اندازهگيري سايز مناسب کفش اين گونه است که بايد زماني که بندهاي کفش باز است يک انگشت بين پاشنه و انتهاي کفش فاصله باشد.• انتخاب دمپايي مناسب بر اين اساس است که بايد کف آن سفت باشد و پاشنه حدود 2 سانتيمتر باشد که با يک شيب ملايم به سمت پنجه کم شود و رويه دمپايي بهتر است عريضتر انتخاب شود که از ضرباتي که هنگام راه رفتن به پاشنه وارد ميکند، کاسته شود.سلامت پایگاه اینترنتی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 628]