گزارشي از متن و حواشي فيلم «33 روز»

واضح آرشیو وب فارسی:کيهان: گزارشي از متن و حواشي فيلم «33 روز»
اميد صدرايي
توليد و به نمايش درآمدن فيلم «33 روز» به كارگرداني جمال شورجه را بايد يك اتفاق بزرگ و تاريخي درسينماي ايران به حساب آورد.
از يك طرف، اين فيلم روايتي است درباره سرنوشت سازترين جنگ يك دهه اخير درجهان. جنگي كه بدون شك مسير تاريخ جهان و به طور خاص خاورميانه را تغيير داد. از طرف ديگر، نمايش اين گونه فيلم ها مي تواند پاسخي به هجمه هاي شديد و متراكم فرهنگي و رسانه اي دشمنان ايران و اسلام به حساب آيد.
«33 روز» همخوان با جو ضد صهيونيستي و ضد سرمايه داري منطقه و جهان است و گام رو به جلوي بزرگ و محكم درحوزه سينماي مقاومت به شمار مي آيد؛ فيلمي است با ساختاري عظيم و خيره كننده كه صحنه هاي جنگي و رزمي آن درسينماي كشورمان جلوه اي كم نظير دارد.
از آغاز تا توليد
33 روز ابتدا «جنوب آسماني» نام داشت. 23مرداد سال 89 را بايد ميلاد اين فيلم دانست. روزي كه معاون سينمايي وزارت ارشاد و مديرعامل بنياد سينمايي فارابي در لبنان حضور يافتند و توليد آن را افتتاح كردند. علاوه بربنياد سينمايي فارابي، حزب الله لبنان و دولت آن كشور نيز درتوليد اين فيلم مشاركت كردند.
فيلمنامه اوليه اين اثر، به دست جواد شمقدري و شهاب ملت خواه در زماني كه شمقدري هنوز مشاور هنري رئيس جمهور بود نوشته شد و «عروس ليتاني» نام داشت. پس از آن كار بازنويسي و اصلاحات فيلمنامه توسط علي دادرس انجام شد. سپس به عربي ترجمه شد و در نهايت متن فيلمنامه عربي به وسيله هادي قبيسي (نويسنده لبناني) بازنويسي شد.
روايت فيلم «33 روز» داراي فراز و فرودهاي نمادين و معناداري است. تم و حال و هواي فيلم درآغاز، انساني و رمانتيك است. مردم روستاي عيتاالشعب درجنوب لبنان در حال گذراندن زندگي خود هستند. آن ها خود را براي برگزاري يك مراسم عروسي آماده مي كنند. اما ناگهان جنگ غالب مي شود. به اين ترتيب فضاي صلح آميز و آميخته با احساس فيلم تغيير چهره مي دهد. اما اين پايان ماجرا نيست. چون مردم روستا- حتي زنان - دربرابر مهاجم مي ايستند و بارديگر صلح را پيروز مي كنند. كابوسي كه به حماسه تبديل مي شود. پس از پيروزي باز هم فضاي فيلم به وضعيت اوليه برمي گردد. اما اين بار يك ولادت هم اتفاق مي افتد. فرزندي زاييده مي شود كه از دوران جديد و حيات تازه اي دردنيا و به خصوص درخاورميانه خبر مي دهد.
به گفته جمال شورجه، كارگردان «33 روز» مخاطب اصلي اين فيلم خارجي ها هستند؛ غربي ها وعرب ها. در آينده نزديك نيز اين فيلم دركشورهاي منطقه از جمله لبنان و مصرو ... نمايش داده خواهد شد. به همين دليل هم زبان اصلي فيلم ، عربي است و درجشنواره فيلم فجر سال گذشته نيز با زيرنويس فارسي اكران شد. اما براي نمايش درسينماهاي كشور به فارسي دوبله شده است.
فيلم «33 روز» همچنين جايزه حقوق بشر بخش بين الملل بيست و نهمين جشنواره فيلم فجر را از آن خود كرد. اين اثر همچنين در بخش تجلي اراده ملي اين جشنواره حائز بيشترين جوايز شد. علاوه بر اين ها «33 روز» درجشنواره فيلم بغداد جايزه بهترين فيلم را دريافت كرد.
سازندگان اين فيلم براي ساخت آن حدود 40 فيلم مستند درباره جنگ 33 روزه را ديدند.
شخصيت «علي» هم دراين فيلم واقعي است. اما ساير شخصيت ها تخيلي هستند. در توليد فيلم «33 روز» نزديك به 60نفر مشاركت كردند و هزينه ساخت آن تقريبا يك ميليارد تومان شد.
صحبت هاي كارگردان فيلم
جمال شورجه از معدود فيلمسازهاي سينماي ايران است كه از ابتدا تاكنون هنر و تخصص خود را وقف فرهنگ مقاومت كرده و همواره بر مدار ترقي و پيشرفت بوده است. به طوري كه هر فيلم او نسبت به اثر قبلي اش برتري محسوسي دارد و به اين ترتيب، فيلم «33 روز» را بايد اوج كار شورجه دانست.
او در گفت وگويي كه پيش از اين با كيهان انجام داد، گفته بود: بستر كلي فيلمنامه واقعي است.يعني مقاومت روستايي كه در اين فيلم به تصوير كشيده شده يك واقعيت است. اين روستا هم مرز با فلسطين اشغالي است و در طول 33 روزهجمه ارتش اسرائيل درسال 2006، مقاومت مي كند و در نهايت نيز از اشغال صهيونيست ها در امان مي ماند. اين مقاومت در واقع بستر و جانمايه فيلمنامه «33روز» است كه واقعاً اتفاق افتاده. با اين حال، داستان ها و ماجراهاي فرعي هم به آن اضافه شده است كه مايه هاي دراماتيك فيلمنامه را پررنگ تر كرده اند.
شورجه درباره جذابيت هاي فيلم «33روز» گفته بود: لايه هاي انساني هم در اين فيلم با درونمايه مقاومت درهم آميخته است. اين حس و حال موجود در فيلم من را خيلي جلب و جذب كرد. ديدم بستر بسيار مناسبي است كه ما مبارزات خود را از داخل كشور خودمان بيرون ببريم و وارد خط اول مبارزه با دشمن اصلي مان كه صهيونيسم است، شويم. چراكه لبنان خط مقدم مبارزه اسلام با اين دشمن است. به اين ترتيب وارد اين عرصه شديم و دفاع مقدس مردم جنوب لبنان را به تصوير كشيديم.
وي درباره اهميت پرداختن به موضوع جنگ 33روزه در سينما معتقد است: ما نسبت به همه مسلمانان در اقصي نقاط دنيا تكليف شرعي داريم و اگر ظلمي درهرجاي دنيا اتفاق افتد مكلفيم صداي مظلوم را به گوش جهانيان برسانيم. همچنين ظلم را به منظر عامه مردم تا آنجايي كه از دستمان برمي آيد نشان دهيم؛ همين طور مقاومت افرادي را كه با اين ظلم مقاومت مي كنند به نمايش درآوريم. اين ديدگاه كه ما نبايد به ديگر كشورها بپردازيم متعلق به فتنه گران سال88 بود كه شعار هم مي دادند نه غزه، نه لبنان... اين ديدگاه و شعارها را ما به هيچ وجه قبول نداريم. اين ها تفكراتي انحرافي است و نوعي پشت كردن به آرمان هاي امام راحل محسوب مي شود. توجه به هر ظلمي كه در هر جاي دنيا رخ مي دهد يك تكليف شرعي است.
حواشي
حنان ترك يكي از بازيگران سينماي مصر است كه تصميم گرفت تا فعاليت هنري خود را با حجاب اسلامي ادامه دهد. سازندگان فيلم «33روز» هم از او دعوت به همكاري كردند و با وي براي بازي در اين فيلم قرارداد بستند. اما در آستانه حضور حنان ترك براي ايفاي نقش خود در اين فيلم، دولت وقت مصر (به حاكميت جمال مبارك) مانع او شد.
از نكات جالب درباره فيلم «33روز» همكاري مردم آن ناحيه براي ساخته شدن فيلم بود. به طوري كه مردم جنوب لبنان و روستاهايي كه فيلم در آن ها ساخته شد در تهيه تجهيزات و ابزارها به دست اندركاران فيلم كمك مي كردند. البته حساسيت مردم آن منطقه به پرچم اسرائيل هم براي فيلم دردسرهايي را پديد آورد. به طوري كه بالا رفتن پرچم رژيم صهيونيستي در دبيرستان «برج رحال» واقع در جنوب لبنان براي فيلمبرداري از محيط فرضي يك پادگان اسرائيلي در فيلم «33روز» باعث شد كه تعدادي از جوانان منطقه اين امر را تحمل نكرده و با ورود به داخل اين دبيرستان، پرچم رژيم صهيونيستي را پاره كردند! اين اتفاق موجب شد نيروهاي حافظ صلح بين الملل(يونيفيل) براي تحقيق در اين زمينه وارد ماجرا شوند و يك بالگرد پليس لبنان نيز بر فراز مكان فيلمبرداري براي مراقبت از وضعيت فيلمبرداري به پرواز درآمد. پس از اين حادثه، گروه فيلمبرداري با نصب پلاكارد بزرگي بر سر در دبيرستان به اهالي اعلام كردند كه اين صحنه سازي فقط درحد فيلمبرداري بوده و از اهالي خواستند تا هنگام هجوم نيروهاي مقاومت در اين فيلم به پاسگاه فرضي نظامي رژيم اسراييل و نابود كردن آن چند روز صبر كنند. همچنين هواپيماهاي رژيم صهيونيستي نيز ساخت فيلم را زيرنظر داشتند.
باتوجه به صحنه هاي جنگي سنگين و سهمگين فيلم، تعدادي از عوامل ساخت اين فيلم مجروح شده و به مقام جانبازي نائل شدند.
نظرات بازيگران و عوامل فيلم
نقش آفرينان فيلم «33روز» همگي لبناني هستند. اين بازيگران و نقش هاي آن ها در اين فيلم عبارت است از: پير داغر(اوي)، باسم مغنيه(محمد)، يوسف الخال(يوسف)، كارمن لبوس(ام عباس)، نسرين طافش(حنان)، كنيدا علوش(نسرين)، دارين حمزه(هانا).
پير داغر(بازيگر): گمان مي كنم شخصيت خوبي را توانستم در اين فيلم بسازم. از آقاي شورجه تشكر مي كنم كه اين نقش را به من دادند. ايشان انسان بسياربسيار خوبي هستند. شخصيت فيلم خيلي سخت بود، چراكه زبان عبري داشتم و من هم به اين زبان آشنا نبودم. چيزي كه براي من مشكل بود، سخن گفتن به زباني بود كه آن را اصلاً نمي شناختم، ولي خود كاراكتر برايم روشن بود. مردم ايران خيلي خوب هستند و من شما را دوست دارم!
حنان ترك (بازيگر- به دليل ممانعت دولت جمال مبارك نتوانست در فيلم حضور يابد): من دوست داشتم در فيلم «33روز» حضور پيدا كنم، چراكه مطمئنم هنر و سينمايي كه توسط ايراني ها ارايه مي شود، هنري شايسته و قابل احترام است، ولي به دليل شرايط سياسي و اختلافات ميان دو كشور، رژيم مبارك از حضور من در آن فيلم جلوگيري كرد و اين مسئله مرا بسيار عصباني نمود. اگر باز هم براي بازي دريك فيلم از طرف ايران دعوت شوم، حتما خواهم پذيرفت. چرا كه به نظر من شرايط ديروز تغيير كرده و ديگر برنمي گردد.
دارين حمزه (بازيگر): من به عنوان يك بازيگر حرفه اي به نقش هايي كه در فيلم هاي ايراني ايفا كرده ام افتخار مي كنم و به آنها (ايراني ها) كاملا احترام مي گذارم. چرا كه تجربه من ازسينما را توسعه بخشيدند. سينماي ايران در بازيگري بسيار به من كمك كرد. از هنگامي كه در برابر دوربين سينماي ايران ايستادم توانستم در فيلم هاي ديگر بهتر حاضر شوم.
مهدي همايون فر (تهيه كننده): ساخت تانك «مركاوا» از تجربه هاي نو در فيلم «33 روز» بود. مشكل اوليه اين پروژه، هنگامي بود كه ما يك فضاي گسترده اي لازم داشتيم كه در سطح وسيعي تخريب كنيم؛ چرا كه رخدادهاي جنگ 33 روزه آن قدر گسترده است كه نمي شود با يك فيلم درباره آن سخن گفت و اين حوادث را به نمايش گذاشت. همه ما مي دانيم كه در بحث فيلم، معمولا با ساخت دكور اين كار صورت عملي به خود مي گيرد، ولي مشكلي كه ما داشتيم اين بود كه نمي توانستيم خانه مردم را تخريب و ويران كنيم؛ بنابر اين، راهكار پيشنهادي جمال شورجه اين بود كه يك روستايي بازسازي شود و ما هم آن روستا را ساختيم.
علي دادرس (بازنويس فيلمنامه): به طور طبيعي، هر فيلمنامه اي در مرحله تبديل شدن به فيلم دچار تغييراتي مي شود كه اين تغييرات يا ناشي از اختلاف سليقه است و يا مشكلات توليد كه درباره فيلم «33 روز» گزينه دوم اتفاق افتاد. هسته اصلي، شروع، ميانه و پايان فيلمنامه در فيلم هيچ تغييري نكرده است. تنها تغيير اين بوده كه فيلمنامه نوشته شده توسط بنده خشن تر بود، اما آقاي شورجه درمرحله توليد، كمي آن را تلطيف كرد. به طور كلي تغييرات بسيار معقول بود.
حسن ايوبي (تدوين گر): اين فيلم درعين حال كه جنگي است، اما داراي گرايش ملودرام و عاطفي هم هست. به همين دليل بزرگ ترين دشواري تدوين آن، تلفيق صحنه هاي انساني و عاطفي با صحنه هاي جنگي بود.
اميررضا معتمدي (مديرجلوه هاي ويژه): در فيلم «33 روز» 297 پلان، برابر با 17دقيقه جلوه هاي بصري وجود داشت. هدف اين بود كه اين جلوه ها تا جاي ممكن نامحسوس و هماهنگ با بدنه اصلي فيلم باشد و تفاوتي درتصاوير اتفاق نيافتد.
¤ عنوان مطلب، برگرفته از نام كتابي است نوشته مرحوم ابوالحسن علوي طباطبايي.

شنبه|ا|17|ا|دي|ا|1390

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: کيهان]

[مشاهده در: www.kayhannews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 139]