جبهه هاي جنگ افغانستان: شمال - فقر، جنوب - طالبان

واضح آرشیو وب فارسی:قدس: جبهه هاي جنگ افغانستان: شمال - فقر، جنوب - طالبان
ايسنا- رويترز: تصميم آمريكا براي اعزام هزار نيروي بيشتر به افغانستان براي مردم روستاي «سنگي خل» در شمال افغانستان هيچ فرقي نمي كند، زيرا آنها با طالبان نمي جنگند، بلكه طرف درگيري آنها گرسنگي است.
باراك اوباما رئيس جمهور آمريكا، دستور داد تا 17 هزار نيروي ديگر آمريكايي به افغانستان اعزام شوند تا شورشي گري تشديد شده در سراسر جنوب و شرق اين كشور آسيايي، سركوب شود؛ اما افغانهاي ساكن شمال اين كشور با درگيري نسبتاً متفاوت تري روبرو هستند. قحطي شديد و قيمتهاي سر به فلك كشيده موادغذايي باعث شده است صدها هزار تن روزانه براي جان سالم به در بردن از سرماي شديد زمستان با شرايط بد بجنگند.
كميته بين المللي صليب سرخ( ICRC ) اعلام كرده است كه در حدود 280 هزار افغان در شمال اين كشور از بدترين قحطي چند دهه اخير رنج مي برند و نمي توانند نيازهاي اساسي غذايي خود را تأمين كنند. اگرچه معمولاً اين كار وظيفه اين كميته نيست، اما اين نهاد به همراه هلال احمر افغانستان موادغذايي را در بعضي از مناطق كه تأثير قحطي بيشتر بوده، توزيع كرده اند كه اين نشان مي دهد مقياس اين بحران به چه اندازه بزرگ است. افزون بر اين، نبود كمك در اين بخش از كشور نيز به چشم مي آيد. عظيم نوراني، يك عضو كميته بين المللي صليب سرخ در شمال افغانستان مي گويد: « ICRC به دليل نياز شديد مردم وارد عمل شد. هزاران هزار تن از اين قضيه رنج مي برند».
اگرچه افغانستان يكي از فقيرترين كشورهاي جهان بشمار مي رود و سالانه به ميلياردها دلار كمك خارجي وابسته است، سطح فقر از منطقه به منطقه آن فرق مي كند به طوري كه بعضي از مناطق از لحاظ مالي خيلي از ديگران بهتر هستند.
بر اساس گزارش، سال 2008 سازمان ملل و بسياري از شاخصها، استان هلمند در جنوب افغانستان، محل توليد دو سوم از ترياك و پايگاه قوي شورشي گري، در ميان سه استان ثروتمند افغانستان است. نرخ مالكيت خودرو در اين استان در كل افغانستان زيادتر از جاهاي ديگر است.
اما استانهاي جنوبي مانند هلمند با وجود ثروتمندي تقريبي شان و نقش آنها بعنوان مركز تجارت سه ميليارد دلاري ترياك از بيشتر كمكها برخوردار مي شوند. آژانس توسعه بين المللي آمريكا ( USAID ) به مراتب بزرگترين اهداكننده كمك در افغانستان است و ميليونها دلار به هلمند تزريق كرده است. اگر هلمند يك كشور بود، پنجمين دريافت كننده بزرگ كمك مالي USAID مي شد.
به گفته آژانسهاي كمك رساني، بين سالهاي 2007 و 2008 وعده داده شده به هر فرد در استان هلمند 403 دلار كمك شود، در حالي كه در استان بلخ به هر تن 153 داده مي شود. علاوه بر اين، استانهاي همجوار «ساري پل» و «قندوز» وضعيت بسيار بدتري دارند؛ به گونه اي كه به ترتيب هر نفر در اين استانها 53 و 55 دلار دريافت مي كند. براي مردم ساكن سنگي خل و منطقه «چمتال» در استان بلخ، صدها مايل دورتر از هلمند در شمال، زندگي صدها سال است كه هيچ تغييري نكرده است. تماس با جهان خارج نادر و كمك نيز امري نادرتر است.
كميته بين المللي صليب سرخ به تقريباً 30 هزار تن در سراسر اين سه استان شمال افغانستان غذا توزيع مي كند كه سال پيش هيچ محصولي براي درو نداشتند.
افغانها سالهاست كه از قطحي و خشكسالي جان سالم به در برده اند، اما بدون يك توسعه بلندمدت، ميليونها افغان كه نخواهند توانست چرخه فقر را بشكنند، در برابر گروههاي شبه نظامي كه از افغانهاي فقير ناراضي بهره مي گيرند، آسيب پذير خواهند شد. مردم چمتال اما در دام يك چرخه باطل افتاده اند. نبود آب يعني نبود محصول و اين يعني نبود بذر براي كاشت در سالهاي آينده، بسياري از كشاورزان منطقه را ترك كرده اند تا به شهر رفته و كار پيدا كنند.

دوشنبه|ا|12|ا|اسفند|ا|1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: قدس]

[مشاهده در: www.qudsdaily.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 50]