گزارش خبري مهر /احترامي اگر رمان مي‌نوشت چخوف ايران مي‌شد

واضح آرشیو وب فارسی:مهر: گزارش خبري مهر /احترامي اگر رمان مي‌نوشت چخوف ايران مي‌شد
محمدرضا علومي طنزنويس و پژوهشگر عرصه ادبيات با مقايسه كتاب "جامع الحكايات" منوچهر احترامي با رمان "اتاق شماره شش" آنتوان چخوف گفت: به عقيده من اگر احترامي رمان مي‌نوشت، لقب چخوف ايران شايسته او مي‌بود.

به گزارش خبرنگار مهر، سي و يكمين و آخرين محفل ادبي شب شعر طنز "شكرخند" در سال 87 به بزرگداشت زنده‌ياد منوچهر احترامي اختصاص داشت كه با حضور شاعران و طنزپردازاني مانند يوسفعلي ميرشكاك، اسماعيل اميني، ابوالفضل زرويي نصرآباد، سعيد بيابانكي و ناصر فيض عصر ديروز در حوزه هنري برگزار شد.

سعيد بيابانكي كه اجراي اين برنامه را نيز بر عهده داشت، در سخناني كوتاه با اداي احترام به زنده ياد منوچهر احترامي، گفت: احترامي به هيچ وجه راضي نبود كه كسي در غم از دست رفتن‌اش گريه كند و ديديم كه مراسم تشييع او هم همانطور كه خودش مي‌خواست، متفاوت بود.

احترامي نويسنده‌اي جامع الشرايط بود

در ادامه محمدرضا علومي طنز نويس و پژوهشگر عرصه ادبيات هم در سخناني در اين نشست گفت: احترامي به واقع نويسنده‌اي جامع الشرايط بود و كارهاي او حتي در شهرهاي دورافتاده هم مخاطب داشت و آرزوي هر شاعر و نويسنده‌اي اين است كه اينگونه مردمي شود.

وي سپس با مقايسه كتاب "جامع الحكايات" احترامي با رمان "اتاق شماره شش" آنتوان چخوف، به شرايط خاص اجتماعي كه اين دو نويسنده در آن زيسته‌اند، اشاره كرد و افزود: دوره نگارش اين هر دو كتاب توسط احترامي و چخوف، دوره‌ گذار جوامع ايران (اوايل سلطنت پهلوي) و شوروي از ارباب رعيتي به صنعتي بود.

علومي اضافه كرد: آن زمان هنوز در ايران نهادهاي مدرن طنز جا نيفتاده بود و اساساً نگاه به جهان بنيادي نبود. در چنين شرايط بحراني و گذاري، بسياري از اتفاقات افتاد كه ناظر بر نوعي جنون بود؛ در رمان "اتاق شماره شش" چخوف تنها كساني فعال‌اند كه ديوانه‌اند. دكترها منفعل‌اند و كم كم آنها هم به جنون كشيده مي‌شوند.

اين پژوهشگر گفت: در داستان "جامع الحكايات" احترامي هم همين اتفاق مي‌افتد؛ در پايان داستان، پدر راوي مي‌آيد و از يك ديوانه پيروي مي‌كند. به عقيده من اگر احترامي رمان مي‌نوشت، لقب چخوف ايران شايسته او بود.

دريغ از اينكه طنزنويسان جامعه ايران نتوانستند آنچه را لازم بود از احترامي فرابگيرند

ابوالفضل زرويي نصرآباد طنزنويس هم در سخناني با ابراز دريغ و افسوس از اينكه "طنزنويسان جامعه ايران نتوانستند آنچه را لازم بود از احترامي فرابگيرند" گفت: پيشكسوتاني مانند احترامي كه در ميان ما بوده و هستند، اسناد شفاهي و نانوشته‌اي از تاريخ زمان خودشان هستند و شخصيت ادبي آنها بر سنديت اين اسناد صحه مي‌گذارد. آنها گنجينه‌اي هستند از اسنادي ارزشمند اما گويا با مرگ آنها، اسنادشان هم با آنها به زير خاك مي‌رود.

وي افزود: بودن كسي مثل احترامي به ما اين دلگرمي را مي‌داد كه اگر خطايي كرديم، باز هم طنز برپاي خود بايستد. حكم و داوري آنها درباره درست و نادرست بودن كاري كه ما مي‌كنيم، ملاك و معياري براي تشخيص سره از ناسره بود. احترامي از جمله نويسندگاني بود كه به راحتي براي نويسندگان جوانتر آغوش مي‌گشود و اگر كسي اندك استعدادي هم در زمينه طنز داشت، او را راهنمايي مي‌كرد.

بايد مانند احترامي به زباني بنويسيم كه گزمه‌ها نفهمند

يوسف علي ميرشكاك ديگر طنز نويس كشورمان نيز در اين مراسم، برخي طنزهاي زنده ياد احرامي را متاثر از رمان‌هاي كافكا دانست و گفت: او كمتر به فكاهه و خنداندن مردم توجه مي‌كرد و ديگر اينكه طنزهايش را معلق رها مي‌كرد و بسياري از مسائل را به حالت تعليق درمي آورد و آن را به فهم مخاطب موكول مي‌كرد.

وي افزود: مهمترين درسي كه از احترامي مي‌توانيم بياموزيم اين است كه به تعبير نيما "به زباني بنويسيم كه گزمه‌ها نفهمند" و به تعبير خود احترامي "روي خط قرمز بنشينيم و رنگي نشويم" و به تعبير من "طوري طنز بنويسيم كه كسي دستگير نشود".

در ادامه اين برنامه اسماعيل اميني شاعر در سخناني با انتقاد از فضاي ياس‌آور فعلي در پاره‌اي موضوعات، گفت: در زمانه‌اي عجيب قرار گرفته‌ايم و گويي اصلاً احساس نياز به اينكه چيزي ياد بگيريم، در ما وجود ندارد؛ برخي تفريحات واقعاً ناسالم كه اسم شعر طنز هم روي خود گذاشته‌اند، به سرعت نور منتشر مي شوند و انگار كتاب "حسني نگو يه دسته گل" (اثري از احترامي) و "كيم جونگ ايل نگو يه دسته گل!" (اثر جعلي منتسب به زنده ياد احترامي) هيچ تفاوتي با هم ندارند!

كساني مانند احترامي واقعاً جايگزين ندارند

وي افزود: در چنين شرايطي از دست دادن بزرگاني مانند احترامي دريغ بزرگي است چرا كه واقعاً جايگزين ندارند. ما به شرايطي رسيده‌ايم كه شكل گيري شخصيت‌هايي مانند منوچهر احترامي سخت شده است. ديگر تعداد بزرگاني مانند او كه نگران زبان فارسي، قصه، شعر، ادبيات و طنز باشند، واقعاً معدود شده است.

در اين مراسم تعدادي از شاعران و طنزپردازان كشور از جمله حاج حسن شعباني، همايون حسينيان، جواد زهتاب، مهدي استاد احمد، محمدرضا ستوده، رحيم رسولي و سيدعبدالجواد موسوي به طنزخواني پرداختند و همچنين كليپ‌هايي درباره زندگي و فعاليت‌هاي زنده ياد احترامي به نمايش درآمد كه با استقبال حاضران روبرو شد.

دوشنبه|ا|19|ا|اسفند|ا|1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: مهر]

[مشاهده در: www.mehrnews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 192]