يك نويسنده بحريني : ايران دشمن كشورهاي عربي منطقه نيست اورانيوم غني شده در ايران تحت نظارت آژانس و مناسب توليد سلاح هسته‌يي نيست

واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: يك نويسنده بحريني : ايران دشمن كشورهاي عربي منطقه نيست اورانيوم غني شده در ايران تحت نظارت آژانس و مناسب توليد سلاح هسته‌يي نيست
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: سياسي خارجي

يك نويسنده بحريني در مقاله‌اي كه روز يكشنبه هفته جاري در روزنامه الاوسط به چاپ رسيد به بي عدالتي‌ها در برخورد با مسايل جهان اسلام، ناديده گرفتن حقوق مشروع مردم فلسطين در دفاع از خود و تشكيل دولت فلسطين در سرزمين آبا واجدادي‌شان، سرپوش گذاشتن بر جنايات رژيم صهيونيستي در اجلاس شرم الشيخ، ادعاهاي مكرر رژيم صهيونيستي درخصوص رويكرد نظامي انرژي هسته‌يي ايران به رغم اين‌كه فعاليت‌هاي ايران زير نظر آژانس بين‌المللي انرژي اتمي قرار دارد و نيز رويكرد اعراب در اجلاس اخير وزراي خارجه اتحاديه عرب در دشمن اول قلمداد كردن ايران به جاي رژيم صهيونيستي پرداخته است.

به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) متن كامل مقاله عبدالمنعم الشيراوي نويسنده بحريني در زير مي‌آيد:

"ديگر نمي‌توانيم وضعيت بين‌المللي، منطقه‌يي و به طور دقيق‌تر كشورهاي عربي و آثار و تبعات اين وضعيت و منطق انحرافي را كه غرب (اروپا و آمريكا) و هم‌پيمانان منطقه‌اي وكشورهاي عرب آن را مي خواهند در قاموس واژه‌هاي جديد خود به ثبت برسانند و آن را در فرهنگ انسان عرب و واژه‌هاي آن گسترش دهند، درك كنيم.

از طرفي دادگاه بين‌المللي لاهه حكم خود مبني بر توقيف عمر البشير«رئيس جمهور سودان» را صادر مي‌كند و برخي از كساني كه خود را نئوليبرال مي‌خوانند، ظاهر شده و مي‌گويند بايد عدالت، مسير خود را طي كند، اما مشكل آن‌ها و نظام جهاني كه شبانه روز از آن دم مي‌زنند اين است كه مفهوم عدالت و حقوق بشر نزد آن‌ها به گونه‌اي بي‌ارزش و پوشالي اعمال مي‌شود و با مقياس‌هاي مختلفي (معيارهاي چندگانه) قابل قياس است و اگر دادگاه‌هاي اين جامعه «جهاني» حق دارد كه البشير را محاسبه و محاكمه كند، بهتر بود كساني را كه عليه ملت‌هاي خود انواع ظلم و ستم و سركوب و استبداد را اعمال مي‌كنند و براي دفاع از خود و مقابله با آن‌ها حتي يك قطعه سلاح در اختيار ندارند را محاكمه مي‌كردند و آن‌ها را مجرم مي‌شمردند، درست مثل كساني كه غرب و ايالات متحده آمريكا با پول و اسلحه براي جدا كردن پيكره سودان و كشورهاي عربي و آسيايي آن‌ها را مورد حمايت و پشتيباني قرار مي‌دهد تا آن‌ها را تضعيف كرده و با ايجاد دولت‌هاي مزدور بتوانند بر ثروت‌ها و منابع اين كشورها سلطه خود را تداوم بخشند و از اقدامات غيرانساني و نقض حقوق بشر و آزادي بيان و تمامي واژه‌هاي ديگري كه شبانه روز بر زبان‌ جاري مي‌سازند، از سوي آن‌ها ناديده گرفته مي‌شود."

اين نويسنده بحريني مي‌افزايد: "اي كاش تناقض‌هاي اوضاع بين‌المللي در همين حد متوقف مي‌شد، اما رييس‌جمهور سابق آمريكا با اتكا بر اطلاعات غلط در جنگ عليه عراق و تفكيك و تجزيه دولت اين كشور وملت آن و قتل و كشتار ميليون‌ها تن از مردم اين كشور از هرگونه دادگاه و بازخواست قانوني در قبال آن‌چه كه ماشين نظامي جنايتكار آن اعمال كرده است و حتي رهبران رژيم صهيونيستي كه شنيع‌ترين جنايات را در كشتار مردم فلسطين و اشغال اراضي آن‌ها و نيز اشغال اراضي لبنان مرتكب شدند، كاملا به دور است. كساني كه در حق مردم مصر قرباني‌هاي زيادي را گرفتند و با كمال خونسردي افسران و سربازان مصري را طبق اعتراف خود پس از جنگ سال 1967 اعدام كردند، از هرگونه محاكمه و بازخواست قانوني به دور و در امان هستند."

در ادامه اين مطلب آمده است: "دادستان كل بين‌الملل تاكنون احكام زيادي را مبني بر توقيف صادر كرده است، اما چنانچه با تعمق به آنها بنگريم ملاحظه خواهيم كرد كه اين احكام تنها عليه كشورها، افراد وگروه‌هايي از كشورهاي جهان سوم صادر شده است كه اكثر آن‌ها با غرب و اقدامات استعمارگرانه آن خصوميت و دشمني داشته‌اند.

شگفتي من از اين است كه مگر جهانيان تصاوير و صحنه‌هاي زنده نقض‌هاي مكرر حقوق بشر و توافقنامه‌هاي بين‌المللي از سوي دشمن صهيونيستي در جنگ عليه غزه را مشاهده نكردند؟ جنگ اين رژيم اساسا عليه مقاومت و جنبش حماس نبوده، بلكه جنگي عليه انتخاب راه دمكراسي ومردم سالاري كه همه از آن دم مي‌زنند بوده است و مردم فلسطين آن‌را براي خود برگزيده‌اند."

اين نويسنده بحريني ادامه داد: "براي تكميل ابعاد صحنه جهاني، منطقه‌اي و بين‌المللي نبايد همايش شرم الشيخ را كه با عنوان بازسازي غزه برگزار شد، فراموش كرد، همايشي كه بايد دشمن صهيونيستي را به خاطر ويراني‌ها و قتل عام مردم مجرم معرفي مي‌كرد و آن را به پرداخت خسارت به اهالي غزه وا‌مي داشت، اما همايش با شركت كشورهاي عربي براي سازش مردم فلسطيني بر سر حقوق آن‌ها و مشروط كردن پذيرش تنها 6 درصد از اراضي فلسطين برگزار شد تا دولت نابهمگوني را در اين قطعه زمين بنا كند و 94 درصد از اراضي و حقوق تاريخي خود را ناديده بگيرد و حق خود را در مقاومت در برابر اشغالگر كه تمامي قوانين و مقررات بين‌المللي به آن اعتراف دارند در مقابل دريافت 5 ميليارد دلار آمريكا به فراموشي سپارد. آيا جنايت و جوسازي بدتر و زشت تر از اين وجود دارد؟

علاوه برآن، مدعيان وحدت گروه‌ها و نيروهاي فلسطيني كجايند؟ چرا كميته‌اي از اين گروه‌ها و نيروها براي حضور در اجلاس شرم‌الشيخ و رساندن صداي آشكار فلسطيني‌ها بدون هيچ‌گونه ابهام و جعل و تزوير تشكيل نشد؟ كاري كه مسولان اجلاس‌هاي "اسلو" در اين همايش انجام دادند و جنبش تاريخي و شريف فتح بايد خود را از آن‌ها مبري كند؟ و از طرف ديگر، اين چه گفت‌وگو و روند صلحي است كه مردم فلسطين و نيروهاي مقاومت را به آن دعوت مي كنند؟ انتخابات اخير اسراييل بيانگر وضعيت موجود صهيونيست‌ها و نگرش گروه‌هاي متفرقه شهرك نشينان صهيونيستي است. آن‌ها خواهان صلح نيستند و حتي در جهت برپائي دولت كوچك فلسطيني نيستند، بلكه در جهت اخراج فلسطيني‌ها، نه تنها از كرانه باختري و قدس بلكه اخراج كساني كه در داخل خط سبز مقاومت و پايداري كرده‌اند نيز است.

وي اضافه كرد: "فاجعه بزرگتر، برگزاري اجلاس وزراي خارجه عرب است كه ايران، آري ايران كشور مسلمان و نه دولت دشمن صهيونيستي، به دشمن اصلي كشورهاي عربي ما تبديل مي‌شود.

آهنگي را كه نتانياهو به طور شبانه روز در خصوص برنامه هسته‌يي ايران تكرار مي كند و هميشه آن را به جهان عرب گوشزد مي‌كند، باز تكرار مي‌شود. با اين وجود همه به طور قطع و يقين مي‌دانند كه اورانيوم غني شده در ايران و با نسبت غناي آن كه تحت نظارت آژانس بين‌المللي انرژي اتمي انجام مي‌شود، مناسب توليد سلاح هسته‌يي نيست.

اين همه در حالي صورت مي‌گيرد كه همه جهانيان حتي تعداد كلاهك‌هاي هسته‌يي را كه صهيونيست‌ها از آن برخوردار هستند، مي‌دانند كه ايران معاهده منع گسترش سلاح هسته‌يي را امضا كرده است در حالي كه رژيم صهيونيستي تاكنون با امضاي آن مخالفت كرده است.

و بالاخره بين دو طرح سياسي متضاد با يكديگر از لحاظ نتايج و محتوا، چه مصالحه و آشتي مي‌تواند صورت گيرد! چه اينكه اين مصالحه و آشتي بين رژيم‌هاي عرب يا بين نيروها و جريان‌هاي مردمي در جهان عرب و يا در داخل فلسطين باشد. هرچه باشد در اصل و ساس آن نمي‌تواند از مصافحه و دست دادن و روبوسي فراتر رود تا اين‌كه دور بعدي آغاز شود. انتخابات لبنان و حجم اندوه اموال سياسي به كار گرفته شده براي آن، بهترين دليل بر اين مدعاست."

انتهاي پيام

سه|ا|شنبه|ا|20|ا|اسفند|ا|1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايسنا]

[مشاهده در: www.isna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 139]