زبان بدن(بصورت فشرده)

واضح آرشیو وب فارسی:ایران ناز:

برای اینکه بتوانیم با آدم های دوروبرمان راحت تر ارتباط برقرار کنیم باید «زبان بدن» آنها را یاد بگیریم. متخصصان علم ارتباط می گویند تنها 7 درصد از پیام های ما از طریق واژه های مخاطب منتقل می شود و 33 درصد از طریق لحن و تن صدا و 60 درصد آن هم از طریق زبان بدن منتقل می شود. حالا این زبان بدن چیست که حتی از حرف های ما بیشتر اطلاعات منتقل می کند؟ به زبان علمی، پیام هایی که توسط اعضای بدن و حرکات صورت منتقل می شوند، زبان بدن را تشکیل می دهند. در این مقاله می خواهیم یک دوره فشرده یادگیری زبان بدن برایتان بگذاریم. فقط یادتان باشد که این نشانه ها همیشه هم معانی یکسان نمی دهند و ممکن است یک سری سوء تفاهم پیش بیاید! درس اول: حریم ها طرف مقابل شما چقدر از شما فاصله دارد؟ نه منظور ما معنای شاعرانه فاصله نیست. منظورمان دقیقا همان چیزی است که با سانتی متر و متر قابل اندازه گیری است. اولین چیزی که در زبان بدن باید یاد بگیرید، تحلیل همین فاصله هاست که به آن حریم می گویند:. 1- حریم صمیمی (خصوصی) یک دایره به شعاع 15 سانتی متر و یکی دیگر به شعاع نیم متر دور بدن خودتان بکشید. محیط پیراشکی شکلی (دایره بزرگ تر منهای دایره کوچک تر) می سازد که حریم خصوصی شماست. معمولا برای بیشتر آدم های دنیا این پیراشکی، منطقه ممنوعه حساب می شود. غیر از والدین، همسر، دوستان صمیمی و البته کودکانی که هنوز عقلشان به حریم خصوصی قد نمی دهد، کسی نمی تواند به این دایره با شعاع نیم متر وارد شود ، یعنی اگر کسی وارد شد، بدانید که معنای خاصی می دهد. این آدم یا می خواهد صمیمی شود، یا می خواهد شما را به قتل برساند(!) و یا هم اتوبوسی های محترم هل می دهند و نمی گذارند حریم خصوصی تان را رعایت کنید. یادتان باشد که ورود به شعاع 15 سانتی متری دیگر حتی در اماکن عمومی هم که ملت دارند به هم فشار می آورند قابل بخشش نیست. 2- حریم شخصی به دایره ای که از شعاع نیم متر تا شعاع یک متر دوروبر شما را تشکیل می دهد، می گویند حریم شخصی و همکاران، خویشاوندان و همکلاسی ها معمولا این حریم را رعایت می کنند. یعنی آدم هایی که نه خیلی صمیمی هستند و نه خیلی غریبه، این حریم را رعایت می کنند. 3- حریم اجتماعی هم یک دایره است که از یک متر تا 5/3 متر اطراف ما را فرا گرفته است. این حریم ویژه غریبه هاست و هر کسی می تواند در آن رفت و آمد کند. معمولا ما با فروشنده ها، تعمیرکارها و افرادی که دارند از خیابان رد می شوند این فاصله را حفظ می کنیم. 4- حریم عمومی حریم عمومی – دقیقا برخلاف حریم خصوصی – حسابی وسیع است. می گویند از 6 متر گرفته تا هر چه بشود این خط 6 متری را در کره زمین ادامه داد، حریم عمومی حساب می شود. وقتی می خواهیم بگوییم که ما به یک گروه مثلا معترض ربطی نداریم و فقط تماشاچی هستیم این فاصله را رعایت می کنیم.
ارتباط

درس دوم: حرکات چهره یکی از سینماگرها می گوید: «چهره آدمی سرزمینی است که می توان روزها در آن سیر و سیاحت کرد». این شما و این حرکات چهره: 1- چشم ها. چشم ها دریچه درون هستند. یادتان باشد اگر دارید با چند نفر حرف می زنید و خطابتان به همه آنهاست، تماس چشمی تان را بین همه آنها تقسیم کنید. بیش از حد پلک زدن می تواند نشانه اضطراب باشد. پلک نزدن هم می تواند نشانه ترس باشد. چشم ها موقع خندیدن حالت خاص خودشان را دارند و البته موقع اندوه هم به همین ترتیب. اگر دارید با چند نفر حرف می زنید و خطابتان به همه آنهاست، تماس چشمی تان را بین همه آنها تقسیم کنید. 2- چهره در نمای کلی یک پیشانی پر چین با ابروهای رو به پایین و لب های ورافتاده می تواند نشانه اندوه یک آدم باشد. چهره درهم کشیده هم یا نشان دهنده اضطراب است یا نشانه خشم. رنگ سرخ صورت، به نسبت موقعیت یا نشان دهنده از خشم است و یا نشانی از شرم. صورت زرد هم که ترس را نشان می دهد. البته احتمالات پزشکی را هم در نظر بگیرید!. 3- لب ها وقتی از چیزی هیجان زده می شویم، ناخودآگاه لب هایمان را به هم فشار می دهیم یا آنها را گاز می گیریم. اما اگر دیدید که یک نفر با لب هایش خیلی دارد بازی می کند، احتمالا می خواهد حرفی بزند اما نمی تواند یا دارد دل دل می کند. لب ها که بالاتر و پایین تر از حد معمول باشند، به نسبت حالتشان یا نشان از تعجب دارند یا خنده.
ارتباط

درس سوم : دست ها دست ها – به ویژه وقتی که با چهره در یک قاب قرار می گیرند – برای خودشان یک عالمه معنا منتقل می کنند: 1- حرکت دست ها بیشتر وقت ها ما از دست هایمان استفاده می کنیم تا حرف هایمان را تکمیل کنیم؛ مثلا وقتی می خواهیم بگوییم چیزی خیلی بزرگ است، دست هایمان را به نشانه بزرگی باز می کنیم یا وقتی که می خواهیم آدرس بدهیم، سمت چپ و راست را با دستمان نشان می دهیم. اما بعضی وقت ها حرکت از این هم پیچیده تر می شود؛ مثلا حرکت های نمادینی مثل مشت کردن انگشت ها که نشانه مقاومت یا زورمندی است یا ساختن حالت حرف v با انگشت جلوی دوربین که نشانه پیروزی و آزادی است. حرکت های دست خیلی به فرهنگ وابسته هستند. کلاً هر فرهنگی برای خودش یک مقدار نرمال حرکات دست تعریف کرده است که اگر کمتر از آن را به کار ببرید، یعنی خودتان هم علاقه ای به حرف هایتان ندارید و اگر بیشتر از آن، یعنی اینکه عصبی هستید و کنترل دست و پایتان را از دست داده اید. 2- حرارت دست ها معمولا دست هایی که خیلی داغ یا خیلی سرد هستند ، از یک مساله ناخوشایند ذهنی حکایت دارند. اگر دست ها سرد بودند، یعنی به اصطلاح طرف یخ کرده و احتمالا از چیزی می ترسد. دست های خیلی داغ هم احتمالا نشان از خشم یا استرس زیاد دارند. البته اینها به شرطی است که دست ها از بالای بخاری یا توی سرما مستقیم به دست های شما نخورده باشند. 3- اضطراب دست ها عرق کردن کف دست ها و مالیدن آنها به هم گاهی نشانه اضطراب است. یادتان باشد وقتی دارید می روید، مصاحبه شغلی، اضطرابتان را با مالیدن دست ها به همدیگر لو ندهید. اگر دست ها سرد بودند، یعنی به اصطلاح طرف یخ کرده و احتمالا از چیزی می ترسد. دست های خیلی داغ هم احتمالا نشان از خشم یا استرس زیاد دارند. درس چهارم : پاها پاها به خاطر قرار گرفتنشان در قسمت پایین آناتومی بدن معمولا شکل کلی بدن را تعیین می کنند؛ برای همین خیلی از حالت هایی که موقع ایستادن می گیریم، به پاها ربط دارد. 1- پا روی پا انداختن وقتی که یک نفر روی صندلی لم داده و پایش را روی پایش گذاشته، یعنی اینکه راحت است، آرام است و روی اوضاع تسلط دارد. البته یک معنای دیگر هم دارد و آن اینکه خیلی دوست ندارد موافقت و صمیمیتش را به شما اعلام کند. معمولا آدم های مشتقاق به صحبت های شما، بدنشان را جلو می آورند و به شما نزدیک تر می شوند. 2- راست قامت راه رفتن راست قامت راه رفتن نشانه اعتماد به نفس است و قوز کردن نشانه درماندگی. پس سرتان را بگیرید بالا و با قاطعیت راه بروید!. البته هیچ کدام از این نشانه ها قطعی نیست و لی شما می توانید با دقت در رفتار مردم و آن هایی که در اجتماع معقول تر و مقبول ترند ، زبان بدنی مناسب با فرهنگ خود را بیاموزید.

ارسال شده در ۰۰۰۰/۰۰/۰۰ ۰۰:۰۰:۰۰

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ایران ناز]

[مشاهده در: www.irannaz.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 242]