محققان: نگهداري از حيوانات، ‌جاي بچه‌داري را گرفته است

واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاين: محققان: نگهداري از حيوانات، ‌جاي بچه‌داري را گرفته است

جامعه > سلامت - تازه‌ترين مطالعات نشان مي‌دهد تغييرات هورموني در افرادي كه از حيوانات خانگي نگهداري مي‌كنند، مشابه تغييراتي است كه در هنگام مراقبت از فرزند در مادر اتفاق مي‌افتد

فرنوش صفوي‌فر: «در دنياي غرب، نگهداري از حيوانات جاي بچه‌داري و روابط فاميلي را گرفته.» اين جمله را بارها از زبان افراد گوناگون شنيده‌ايم، ‌اما اين بار نتايج يك مطالعه، اين جمله را مستند كرده است. به گزارش پايگاه اينترنتي «نيوساينتيست» محققان ژاپني در دانشگاه آزوبا دريافته‌اند كه در افرادي كه سگ نگه مي‌دارند و با او با توجه و علاقه فراوان بازي مي‌كنند، هورموني ترشح مي‌شود كه به نام «هورمون عشق» معروف شده است؛ «اكسي‌توسين»، همان هورموني كه آغازگر فرايند زايمان است و همزمان موجب ترشح شير در مادر و به وجود آمدن عواطف مادرانه در او مي‌شود و به اين ترتيب او را براي مراقبت از فرزندش و مهر ورزيدن به او، آماده مي‌كند.

در اين مطالعه، 2 گروه از افرادي كه سگ داشتند، انتخاب شدند. يك گروه از خيره شدن به سگ‌هاي‌شان در طول آزمايش منع شدند و به گروه ديگر اجازه داده شد در زمين بازي با سگ‌شان بازي كنند و به چشم‌هاي او خيره شوند و با او ارتباط چشمي برقرار كنند. قبل و بعد از آزمايش، از هر دو گروه نمونه ادراري گرفته شد و ميزان اكسي‌توسين آن اندازه‌گيري شد.

بررسي‌ها نشان داد كه ميزان اكسي‌توسين ترشح‌شده در بدن افراد گروه دوم، تا 20 درصد افزايش يافت و اين در حالي بود كه در گروه اول، اندكي كاهش هم پيدا كرده بود. نتايج اين مطالعه در نشريه «رفتار و هورمون» منتشر شده است.

هورمون عشق چيست؟
بررسي‌هاي قبلي، در مورد هورمون اكسي‌توسين، نقش اين هورمون را در دل‌بستگي انسان و برخي پستانداران به جفت‌هاي‌شان نشان داده بود. همچنين مطالعات نشان مي‌داد كه اين هورمون مي‌تواند حافظه اجتماعي ايجاد كند.

يك مطالعه جالب انجام‌شده در اين مورد نشان مي‌دهد كه وقتي افراد از اين هورمون استفاده كنند، وقتي عكس چهره افراد به آنها نشان داده مي‌شود،‌ بيشتر از سايرين، به چشم‌هاي چهره در عكس خيره مي‌شوند و اين نگاه هم طولاني‌تر از بقيه است. گويي اين هورمون، سبب مي‌شود كه ارتباط افراد با يكديگر عميق‌تر و واقعي‌تر شود.

همچنين بررسي‌ها نشان داده است كه افزايش اين هورمون، نقش مهمي در كاهش ميزان افسردگي و اضطراب دارد.

با اين حال، از حق نمي‌توان گذشت كه صرف افزايش هورمون، نمي‌تواند توجيه‌كننده جاي‌گزيني ارتباط انسان بين انسان‌ها، با ارتباط بين انسان‌ها و حيوانات باشد. شايد اگر افرادي كه تنهايي خود رابا حيوانات خانگي و دوستي با آنها پر مي‌كنند، از نتيجه اين مطالعات علمي مطلع شوند، به جاي دلبستگي بيشتر به حيوانات‌شان، به نيازهاي رواني و عاطفي واقعي خود بيشتر توجه مي‌كردند و سعي مي‌كردند از طريق مناسب‌تري به اين نيازها پاسخ دهند.

Print چاپ مطلب
دوشنبه 30 دي 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خبر آنلاين]

[مشاهده در: www.khabaronline.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 121]