غزه آخرين ميدان شكست اولمرت

واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاين: غزه آخرين ميدان شكست اولمرت

بين الملل > خاورميانه - نگاهي به كارنامه سياسي اولمرت

ايهود اولمرت نخست وزير مستعفي رژيم صهيونيستي با آغاز حمله اي ديگر به غزه براي نبرد با نيروهاي حماس از خود تصويري نه چندان معقول در ذهن و خاطر مردم جهان به جاي خواهد گذاشت. او كه در مدت زماني كمتر از سه سال دو جنگ خونين و بي حاصل را در كارنامه وزارت خود دارد نمودي واقعي از اسراييلي با پيكره اي ضعيف است. جنگ 33 روزه لبنان كه در نهايت به اعلام شكست اسراييلي ها منجر شد نه تنها نتوانست ايده نابودي حزب الله را تحقق بخشد بلكه عاملي شد تا اين گروه مبارز به قدرتي بسيار بالاتر از روزهاي ابتدايي دولت اولمرت دست يابد. در مورد نبرد غزه هم وضعيت به همين صورت خواهد بود. اسراييل كه به بهانه نابودي كامل حماس مردم غزه را به زير باران گلوله گرفته است اين روزها به اين واقعيت دست يافته كه با هر ضربه به غزه حماس بيش از پيش مقاوم تر مي شود. حماس اين روزها از هر زماني قدرتمند تر است.

اما ناگوارتر از همه اين ها اذعان و اعتراف ايهود اولمرت به شكست روياي تشكيل اسراييل كبير بود. هيچ يك از مقامات پيشين اسراييل هم هنگامي كه در مواجهه با سوريه، لبنان و مبارزان فلسطيني به استيصال مي رسيدند اين گونه كه اولمرت زبان به قبول شكست چرخاند كمر به قتل اسراييل نبستند. اولمرت از همان روزهاي ابتداي دولت خود رويه اي متفاوت با ساير رهبران اسراييلي در پيش گرفته بود. زماني كه در ژانويه 2006 آريل شارون ضعيف و ناتوان به بستر بيماري افتاد اولمرت در فرصتي مغتنم با كسب وزارت نخست اسراييل اعلام كرد به زودي به صورتي يك جانبه سربازان اسراييلي را ملزم به عقب نشيني و پروژه هاي شهرك سازي در كرانه باختري را متوقف مي كند.

البته جنگ 33 روزه لبنان و شكست اسراييل ديگر به اولمرت فرصت اقدامي در اين باره نداد چرا كه او در حركتي عجولانه راه گفت و گو با سران فلسطين از جمله محمود عباس رهبر تشكيلات خودگردان را در پيش گرفت. محور مذاكرات اين دو مبتني بر تشكيل دو كشور مستقل از هم بود. آغاز مذاكرات غير مستقيم با بشار اسد رييس جمهوري سوريه به رغم همه مخالفت ها و اعتراض مقامات كاخ سفيد حركت ديگري بود كه اولمرت را از عقبه اسراييليان متفاوت كرد.

البته اولمرت نيز مانند ديگر مقامات اسراييلي از تشكيل دو كشور مستقل يهود و مسلمان در كنار هم نگران و مضطرب است. اما او بر خلاف سايرين شكست هر روزه اسراييل را در اين مورد نه فقط باور بلكه در ميان كلام نيز بيان مي دارد. به زعم او اگر چه اسراييل مي تواند خود را در آينده اي نزديك از فلسطيني هاي كرانه باختري و غزه جدا كند اما اسراييل با اين كار همه آنچه را كه در تمامي اين سالها در سر داشت بايد به فراموشي بسپارد. روياي تشكيل دولت مستقل يهودي موضوعي نيست كه در خاطر اولمرت و ديگر سران اسراييل با حضور مسلمانان فلسطيني محقق شود.

غزه 1

راه حل دو كشور مستقل
آنچه كه اولمرت در نهايت با همه جنگ طلبي به آن دست يافت راهكاري در قالب قطعنامه 1850 شوراي امنيت بود كه بر لزوم تشكيل دو دولت مستقل بدون هيچ شرطي تاكيد داشت. اولمرت كه با اميد مذاكره با ابومازن و اسد قصد تحقق همه آرزوهاي قوم صهيون را داشت اسراييل را به نهايتي كه بايد نرساند. فقط سرزمين سوخته غزه با قدرت مقاومت حماس، لشكر قدرتمند حزب الله در لبنان و قدرت محدود اسراييليان در كرانه باختري است كه به عنوان ميراث اولمرت از او در خاورميانه به جاي مي ماند. اولمرت طي دو سال گذشته فقط با ادامه روند شهركسازي تا حد امكان روند صلح خاورميانه را به تعويق انداخت. صرف نظر از اين كه زندان و حبسي طولاني نيز به سبب فساد مالي انتظار او را مي كشد.

ناكامي هاي هميشه اولمرت همه فرصت هاي صلح خاورميانه را از ميان برداشت. اولمرت براي اوباما و اهالي جديد كاخ سفيد ميراثي از دو جنگ خونين در خاورميانه و دولتي ضعيف و ناكارآمد را به جا مي گذارد.

برگزاري انتخابات اسراييل در ماه فوريه نيز نمي تواند كار چنداني در ورطه صلح خاورميانه از پيش ببرد حتي تا جاي ممكن اوضاع را وخيم تر خواهد كرد. بنيامين نتانياهو نخستين نامزد انتخابات اسراييل با احتمال پيروزي بسيار مخالفت سرسخت تشكيل دولت فلسطيني است كه در صورت روي كار آمدن باراك اوباما را با مشكلي جدي در آينده روابط آمريكا و اسراييل روبه رو خواهد كرد.

پيش بيني ها و محاسبات غلط اولمرت در جنگ با حزب الله در سال 2006 ميلادي و همين طور اشتباه ديگر او در حمله به غزه كه اين بار به كشته شدن شمار فراواني از اهالي فلسطين منجر شد اسراييل را در نگاه جهانيان به عنوان ملتي خطرناك نشان داد كه بايد در تمامي مناسبات خود با آنها تجديد نظر داشت كه البته در اين ميان فقط اولمرت مقصر نيست. جرج بوش كه خود سال گذشته در آناپوليس به بهانه صلح خاورميانه ميزبان شماري از سران جهان بود هيچ گاه آن گونه كه بايد از روند مذاكرات اولمرت و عباس حمايت نكرد. حتي كاندوليزا رايس نيز كه خود طي 21 ماه 16 بار به خاورميانه سفر كرده همواره با دستاني خالي به واشنگتن بازگشته است. حتي اعراب نيز كه براي آغاز مذاكره با اسراييل بر لزوم تشكيل دو دولت مستقل تاكيد دارند تا به حال براي انجام ادعاهاي خود كاري از پيش نبرده اند.

ايهود اولمرت در حالي كاخ نخست وزيري تل آويو را ترك مي كند كه مانند ايهود باراك به جاي آزادي فلسطيني ها بمب و گلوله را براي آنها به ميراث مي گذارد. اولمرت مانند عقبه اسراييلي ها از اين پس در تاريخ با جنگ و خونريزي ياد مي شود.

ترجمه: ليدا هادي

Print چاپ مطلب
دوشنبه 16 دي 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خبر آنلاين]

[مشاهده در: www.khabaronline.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 98]