واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاين: شكاف علم و تكنولوژي در ايران
انديشه - انجمن جامعهشناسي ايران نشست «شكاف علم و تكنولوژي در ايران» را با حضور علي پايا، محمدامين قانعيراد و يعقوب موسوي برگزار ميكند.
رابطه علم با تكنولوژي چيست؟ چرا برخي كشورهاي جهان با آنكه از سطح سواد علمي بالايي برخوردارند و دانشمندان و مخترعان و اهل علم در آن به تحقيق و پژوهش مشغولاند به لحاظ فناوري چندان پيشرفته نيستند؟ آيا ميتوان از شكافي ميان علم و تكنولوژي سخن گفت؟
علم و تكنولوژي جديد، در كنار و پابهپاي ظهور جهانبيني عصر روشنگري شكل گرفته است. در دوران ما علم و تكنولوژي جديد همواره از بدو تولد، مهمترين ابزارهاي تحقق آرمانهاي عصر روشنگري تلقي شده و ميشود. آزادي انسان از هرگونه اسارت و سعادت اينجهاني وي روي كره خاك از بزرگترين و مهمترين آرمانهاي عصر روشنگري بوده است. به تعبير سادهتر، قرار بود علم و تكنولوژي مدرن بشر را به سعادت و آزادي برساند اما حال اين پرسش به نحو بسيار جدي وجود دارد كه آيا علم و تكنولوژي جديد به راستي توانست آزادي و سعادت راستين را براي آدمي محقق سازد يا خود به ابزاري براي ظهور اشكال جديدي از اسارت و سلطه بر آدمي و ظهور دردها و رنج هاي تازهاي براي وي منتهي شده است.
نكته جالب توجه اين است كه در قرن بيستم فيلسوفان نيز به تبيين تكنولوژي از منظر خود پرداختند و مباحثي تحت عنوان فلسفه تكنولوژي را شكل دادند كه سرآمد آنها مارتين هايدگر فيلسوف آلماني بوده است. فلسفه تكنولوژي به تعبيري بسيار ساده و اجمالي، عبارت است از تامل و تفكر فلسفي در باب چيستي و حقيقت تكنولوژي. به بيان ديگر، فلسفه تكنولوژي خواهان انديشيدن و پاسخگويي به اين پرسش است كه تكنولوژي چيست و چه سرشتي دارد. در نگاه نخست و بسيار سادهانديشانه به نظر ميرسد تكنولوژي امري صرفاً علمي، فني و تكنيكي است. امري كه مستقيماً تنها به حوزه فعاليت مهندسان و صنعتگران و نيز به نحو غيرمستقيم به سرمايهداران و قدرتهاي سياسي، به منزله سرمايهگذاران، مديران و هدايتكنندگان فعاليتهاي صنعتي و تكنولوژيك مربوط ميشود اما آن دسته از متفكراني كه از فلسفه تكنولوژي سخن ميگويند در واقع به درستي خواهان بيان اين حقيقت هستند كه تكنولوژي موضوع تامل و تفكر فلسفي نيز هست.
تاملات در باب سرشت علم و تكنولوژي جديد و بررسي علل، عوامل و دلايلي كه منجر به شكست انسان دوره جديد در نيل به آزادي و سعادت شد و مطالعه و بررسي عوارض، تبعات و پيامدهاي مخرب و ويرانگر علم و تكنولوژي جديد، همچون ماشينيسم، اليناسيون يا از خودبيگانگي، كشتارهاي دسته جمعي، نسلكشيهاي متعدد، جنگهاي جهاني، ساخته شدن سلاحهاي هستهاي و شكلگيري انبارهاي عظيم تسليحات هستهاي و لذا رويارويي بشر با خطر انهدام كامل كره زمين، ساختهشدن انواع بمبهاي مختلف شيميايي و ميكروبي، فجايع عظيم هيروشيما و ناكازاكي، رشد بيسابقه و غيرقابل مهار صنعت و تكنولوژي، خطر نابودي لايه ازن، تخريب و از بين رفتن جنگلها، مراتع و محيط زيست طبيعي، برهم خوردن رابطه آدمي با طبيعت و تلاش بشر صرفاً به منظور بهرهبرداري اقتصادي از طبيعت و عدم درك طبيعت به منزله مادر و نگاهبان حيات آدمي، آلودگيهاي هوا و صوتي، ظهور بيماريهاي لاعلاج جديد و انواع بيماريهاي مهلك قلبي، عصبي و رواني و... همه و همه از جمله مسائلي است كه سبب ظهور برخي تاملات اساسي درباره تكنولوژي در غرب شده است.
گروه جامعهشناسي علم و معرفت انجمن جامعهشناسي ايران نشست «شكاف علم و تكنولوژي در ايران» را برگزار ميكند. در اين نشست علي پايا، محمدامين قانعيراد و سيديعقوب موسوي به اين موضوع ميپردازند. اين جلسه دوشنبه 16ديماه از ساعت 10 الي 12، در مركز تحقيقات سياست علمي كشور واقع در خيابان ملاصدرا، خيابان شيراز جنوبي، خيابان سهيل، پلاك 657، سالن اجتماعات برگزار ميشود.
Print چاپ مطلب
دوشنبه 16 دي 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاين]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 448]