فولادشهر، قلعه عقاب ها

واضح آرشیو وب فارسی:ابرار: فولادشهر، قلعه عقاب ها
نزديك به ۱۷ سال پيش كه ابرار ورزشى به صورت هفتگى منتشر مى شد روزنامه ابرار ۲ صفحه ورزشى روزانه داشت كه جذاب و پرخواننده بود. همان روزها تيم نساجى مازندران كه رحيم دست نشان برادر بزرگ نادر دست نشان مربى اش بود همه تيم ها را در قائم شهر شكست مى داد و آن تيمى كه نادر كاپيتانش بود به هيچ تيمى حتى استقلال و پرسپوليس باج نمى داد. روزنامه ابرار به قائم شهر، قلعه عقاب ها لقب داده بود كه گريبان هر تيمى را مى گرفت. حالا انگار باوجود ذوب آهن و سپاهان كه در فولادشهر بازى مى كنند و همه آنها را در مخمصه گرفتار مى كنند بايد به فولادشهر هم قلعه عقاب ها لقب بدهيم۲. هفته پى درپى ۲ تيم استقلال و پرسپوليس از فولادشهر دست خالى رفتند و جلوى چشم تماشاگران خود به سپاهان و ذوب آهن باختند. مى دانيم كه ورزشگاه فولادشهر مال ذوب آهن است و اين تيم با مربى بومى اش منصور ابراهيم زاده موجب هول و هراس ميهمانان شده است كه نمى دانند چگونه از باخت فرار كنند در حالى كه ذوب آهن به سوى قهرمانى مى تازد.
ورزشگاه نصف و نيمه
پيروزى هاى اخير ذوب آهن و تثبيت موقعيت اين تيم در صدر جدول موجب جذب تماشاگران بيشترى شده است. ۱۵ سال پيش كه ذوب آهن در ورزشگاه تختى بازى مى كرد تماشاگرانش با سپاهانى ها پهلو به پهلو مى زدند و در كنار جايگاه مى نشستند و جمعيت زيادى بودند. ديروز هم تقريباً تعداد تماشاگران ذوب آهن و پرسپوليس نصف و نيمه بودند و اين در حالى است كه پرسپوليس در اصفهان و فولادشهر طرفداران زيادى دارد و حالا با حضور كريم باقرى و على كريمى و عليرضا نيكبخت تقريباً همه آمده بودند. با اين حساب بايد بگوييم ذوب آهن در حالى كه به سوى قهرمانى ليگ مى تازد و شخصيت قهرمانى هم پيدا كرده تماشاگرانش را به ورزشگاه كشانده كه لازمه كسب مقام قهرمانى هستند.
آذرى و واقعيت ها
قبل از مسابقه سعيد آذرى در زمين چمن به ما مى گويد بايد به واقعيت ها توجه كنيم. بعد به تماشاگران ذوب آهن و پرسپوليس كه رو بروى جايگاه را به صورت مساوى تقسيم كرده اند اشاره مى كند و مى گويد درست است كه ۱۰ درصد گنجايش ورزشگاه مال تيم ميهمان است اما اگر ما آن روبرو را مى گرفتيم كه نمى توانستيم پر كنيم اما حالا همه چيز عادلانه تقسيم شده يا بهتر بگويم ما از حق خودمان گذشتيم تا مسابقه در كمال سلامت و امنيت برگزار شود. او همچنين نقشه ترميم جايگاه ويژه و جايگاه خبرنگاران را نشان مى دهد كه بسيار شيك و دقيق به نظر مى رسد و مى گويد از همين هفته كار شروع مى شود. در طول مسابقه آذرى به عنوان يك مدير مسئوليت شناس پشت تورهاى سيمى قدم مى زند و در حالى كه دل توى دلش نيست مسابقه را تماشا مى كند. در پايان كه تقريباً همه رفته اند او را در محوطه بيرون ورزشگاه مى بينم كه مى گويد من تا تيم ميهمان سوار اتوبوس شان نشود همين جا هستم. اگر مى خواهيد مقايسه كنيد بسيار آسان است، آن طرف تر خبرنگاران از خوردبين مى پرسند چرا مديرعامل و اعضاى هيأت مديره پرسپوليس همراه تيم نبودند و خوردبين مى گويد احتياجى نيست. با اين تفاصيل ببينيد ذوب آهن بايد ببرد يا پرسپوليس. معلوم است كه حق به حقدار مى رسد.
دوندگى و توپگيرى
تاكتيك اصلى ذوب آهن در مصاف پرسپوليس دوندگى و توپگيرى در همه جاى زمين بود. ابراهيم زاده كه مى دانست پرسپوليس در ميانه ميدان بازيكنان قدرتمند و تكنيكى را با هم دارد به بازيكنانش سفارش كرد كه كمبود قدرت و تكنيك را فقط با دوندگى بى امان مى توانيد خنثى كنيد و البته بازيكنان ذوب آهن چنين كردند. قدرت كريم باقرى و مازيار زارع و تكنيك على كريمى و پژمان نورى به اين ترتيب بى اثر شد. قاسم حدادى فر، شاهين خيرى، محمد منصورى و اشجارى ميانه ميدان را از پرسپوليس گرفتند و نگذاشتند كه تيم قرمز ميدان دار شود.
بهتر از استقلال و سپاهان
مسابقه جذاب و ديدنى از كار در آمد و پر از صحنه هاى ناب فوتبال بود و از اين لحاظ نسبت به بازى استقلال و سپاهان خيلى برترى داشت. پرسپوليس مثل تيم بيمارى به نظر مى رسيد كه دارد دوران نقاهت را طى مى كند و مقابل تيم ۱۰ نفره و حتى ۹ نفره ذوب آهن هم براى گل زدن عاجز بود. آنها حتى ۲ بار يك ضربه پنالتى را هم گل نكردند. مربيان روى نيمكت مسخ شده بودند و بازى از دستشان در رفته بود و نمى دانستند جواب تماشاگران را چه بدهند.
نمى خواهيم، نمى خواهيم
صداى تماشاگران طرفدار پرسپوليس كه استقبال خوبى از اين مسابقه كردند بعد از گل سوم ذوب آهن در آمد و البته حق هم داشتند و حتى شروع به ترك ورزشگاه كردند. آنها عليه مصطفوى شعار دادند و گفتند مدير استقلالى نمى خواهيم و افشين پيروانى را مورد شماتت قرار دادند و بازيكنان بى تعصب را هم از قلم نينداختند همچنين عنايت رئيس كميته داوران را بى نصيب نگذاشتند. در پايان آنها غرغركنان از ورزشگاه بيرون مى رفتند و مى گفتند با اين همه طرفدار اين بازى و اين باخت خجالت دارد. اينها دل ما را شكستند، با چه اميد و آرزويى به ورزشگاه آمديم. بعضى ها كه صورتشان را به رنگ قرمز كرده بودند گريه مى كردند و نااميدى از پرسپوليس در سيمايشان موج مى زد پرسپوليسى ها صبر كردند تا ورزشگاه حسابى خلوت شود شايد هم با اس ام اس بازى، وقت را در رختكن مى گذراندند. هنگام خروج در سيمايشان غم ديده مى شد و نه اندوه و سرد و يخى به نظر مى رسيده انگار كه هيچ اتفاقى نيفتاده است.
ابراهيم زاده و داور
در اواسط نيمه دوم منصور ابراهيم زاده به سمت كمك داور دوم رفت و از دور چنين استنباط مى شد كه بازيكنان مى خواستند او را آرام كنند. در فاصله اى كه پيروانى در كنفرانس مطبوعاتى صحبت مى كرد و ابراهيم زاده منتظر بود در كنارش نشستيم . آقا منصور گفت من جلو رفتم تا به بازيكنانم بگويم اعتراض نكنند چون مى ترسيدم اخطار بگيرند. من به قصد اعتراض جلو نرفتم مى خواستم بازيكنانم را آرام كنم. به او گفتيم كه شما مربى يك تيم بزرگ هستيد كه در كورس قهرمانى است و بايد با متانت روى نيمكت بنشينيد و اين شبهه را ايجاد نكنيد كه يك مربى معترضى هستيد. گفت قبول دارم و نبايد جلو مى رفتم و اطرافيان تيم بايد اين جور مسائل را رفع و رجوع مى كردند. او در كنفرانس گفت هم پنالتى درست بود و هم تكرار آن.هنگام خروج افشين پيروانى كه هر ۲ مربى با هم رو برو شدند صميمانه صورت همديگر را بوسيدند تا معلوم شود فوتبال غير از جار و جنجال هايش چيزهاى ديگرى هم دارد مثل دوستى و مهربانى كه كمتر امكان ظهور مى يابد.
دوشنبه 16 دي 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ابرار]

[مشاهده در: www.abrarnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 185]