تحريف در فلسفه نهضت حسيني و عزاداري و مرثيه سرايي

واضح آرشیو وب فارسی:همشهری: تحريف در فلسفه نهضت حسيني و عزاداري و مرثيه سرايي
متفكر شهيد آيت الله مرتضي مطهري
آخرين قسمت
وظايف علماي امت و عامه مردم
وظايفي كه علماي امت دارند چيست وظايف عامه و توده مردم چيست
راجع به علماي امت يك سخن كلي را عرض مي كنم : عالم نقطه انحرافش در اينجاست كه هميشه خودش را در مقابل نقاط ضعف و عيبهاي مردم مي بيند. نقاط ضعف روحي و اخلاقي و اجتماعي در افراد يك نوع بيماري است . در بيماريهاي جسماني خود بيمار معمولا بيماري خودش را احساس مي كند و خودش دنبال معالجه مي رود. ولي در بيماريهاي روحي آنچه كه كار را مشكل مي كند اين است كه شخص بيمار است ولي خودش نمي فهمد كه بيمار است ! بلكه برعكس آن بيماري را به عنوان سلامت مي پذيرد! به بيماري خودش علاقه دارد! چنين نيست كه افراد نقاط ضعف خودشان را به عنوان نقطه ضعف بشناسند و قبول كنند بلكه آنها را نقطه قوت در خودشان مي دانند! اين عالم است كه مي فهمد نقاط ضعف اجتماعش چيست .
عالم كه در مقابل نقاط ضعف اجتماع قرار مي گيرد دو حالت دارد : 1 ـ با نقاط ضعف مردم مبارزه مي كند . اين را مصلح مي گويند مصلح يعني كسي كه با نقاط ضعف مردم مبارزه مي كند . غالبا مردم از او خوششان نمي آيد! 2 ـ مبارزه كردن با نقاط ضعف مردم را كار سخت و مشكلي مي بيند. مبارزه كردن با نقاط ضعف مردم نه تنها منفعت ندارد بلكه ضرر هم دارد; از نقاط ضعف مردم استفاده مي كند! اينجاست كه مصداق فقيه فاجر مي شود كه به فرموده پيغمبر اكرم يكي از آفات سه گانه دين است .
در ساير مسائل بحث نمي كنيم بلكه فقط در واقعه عاشورا بحث مي كنيم . عامه مردم دو نقطه ضعف در موضوع عزاداري امام حسين دارند يكي از آنها اين است كه معمولا موسس يا موسسين و صاحبان مجالس چه آنهايي كه در مساجد و چه آنهايي كه بالخصوص در منزلشان مجلسي برپا مي كنند در حدودي كه من تجربه دارم (استثنا ندارد) آن چيزي را كه مي خواهند ازدحام جمعيت است ! اگر جمعيت ازدحام كند راضي هستند اگر ازدحام نكند راضي نيستند! اين نقطه ضعف است . اين جلسات براي اين نيست كه جمعيت ازدحام كند. مگر ما مي خواهيم سان ببينيم مگر ما مي خواهيم رژه برويم ! هدف آشنا شدن با حقايق است مبارزه كردن با تحريفات است . اين يك نقطه ضعف است كه گوينده در مقابل آن قرار مي گيرد. آيا با اين نقطه ضعف مبارزه كند يا از اين نقطه ضعف مانند تاج نيشابوري استفاده كند! اگر بخواهد با اين نقطه ضعف مبارزه كند با هدف صاحب مجلس و هدف مستمعين كه از جمع شدن دور يكديگر و شلوغ شدن خوششان مي آيد ناسازگار است اگر هم بخواهد از اين نقطه ضعف استفاده كند فقط در فكر اين است كه چه كار كنم تا جمعيت بيشتر جمع شود. اينجاست كه يك عالم بر سر دو راهي قرار مي گيرد. حالا كه اينها احمق هستند چنين نقطه ضعفي دارند من از اين نقطه ضعف استفاده و بهره برداري كنم يا علي رغم وجود اين نقطه ضعف با آن مبارزه كنم و به دنبال حقيقت بروم
نقطه ضعف دومي كه در مجالس عزاداري هست و بيشتر از ناحيه عوام الناس است و خوشبختانه كمتر شده است ; مسئله « شور و واويلا » بپا شدن است . منبري در آخر منبرش حتما بايد ذكر مصيبت كند و در اين ذكر مصيبت هم نه تنها مردم اشك بريزند كه تنها اشك ريختن قبول نيست بايد مجلس از جا كنده شود و شور و واويلا بپا شود. من نمي گويم مجلس از جا كنده نشود من مي گويم اين نبايد هدف باشد. اگر در آن مسير صحيح با بيان حقايق و واقعيات بدون آنكه روضه دروغي خوانده شود بدون آنكه جعلي شود بدون آنكه تحريفي شود بدون آنكه براي امام حسين اصحابي بسازند كه در تاريخ نيست و خود امام حسين آنها را نمي شناسد چون وجود نداشته اند بدون آنكه براي امام حسين فرزنداني ذكر شود كه چنين فرزنداني در دنيا وجود نداشته اند بدون اينكه براي امام حسين دشمناني ذكر شود كه اصلا چنين كساني وجود نداشته اند اگر اشكي از روي صداقت و حقيقت ريخت شور و واويلا هم بپا شد مجلس هم كربلا شد بسيار خوب است . ولي وقتي كه حقيقت و صداقت نبود آيا بايد با امام حسين بجنگيم دشمني كنيم دروغ ببنديم دروغ بگوييم !
اين نقطه ضعف مردم عوام است . با اين نقطه ضعف چه بايد كرد آيا بايد از اين نقطه ضعف مردم استفاده كرد بايد بهره برداري كرد و سوارشان شد بايد مانند تاج نيشابوري گفت كه چون اينها احمقند من از حماقتشان استفاده مي كنم ! نه بزرگترين رسالت و بزرگترين وظيفه علما مبارزه با نقاط ضعف اجتماع است . اين است كه پيغمبر اكرم فرمود : « اذا ظهرت البدع في امتي فليظهر العالم علمه والا فعليه لعنه الله » آنجا كه بدعتها و دروغها ظاهر مي شود آنجا كه چيزهايي ظاهر مي شود كه در دين نيست مسائلي پيدا مي شود كه من نگفته ام برعهده دانايان است كه حقايق را بگويند ولو مردم خوششان نيايد. آن كسي كه حقايق را كتمان مي كند لعنت خدا بر او باد. بالاتر از اين را خود قرآن كريم فرموده است : « ان الذين يكتمون ما انزلنا من البينات والهدي من بعد ما بيناه للناس في الكتاب اولئك يلعنهم الله و يلعنهم اللاعنون . » (سوره بقره آيه 159 )
آن داناياني كه حقايقي را كه ما گفته ايم مي دانند ولي كتمان مي كنند مي پوشانند اظهار نمي كنند لعنت خدا و لعنت هر لعنت كننده اي بر آنها باد. وظيفه علما در دوره ختم نبوت مبارزه با تحريف است . خوشبختانه ابزار اين كار در دست است و در ميان علما بوده و هستند افرادي كه با اين نقاط ضعف مبارزه كرده و مي كنند. كتاب لولو و مرجان كه در همين موضوع حادثه عاشورا نوشته شده و در سه شب گذشته از آن نام بردم از مرحوم حاجي نوري (رضوان الله عليه ) است كه درست همان قيام و وظيفه بسيار بسيار مقدسي است كه اين مرد بزرگ انجام داده است و مصداق قسمت آن حديث است : اذا ظهرت البدع في امتي فليظهر العالم علمه .
وظيفه علماست كه در اين موارد حقايق را بدون پرده به مردم بگويند ولو مردم خوششان نيايد. وظيفه علماست كه با اكاذيب مبارزه كنند وظيفه علماست كه مشت دروغ گويان را باز كنند. فقها در باب غيبت مطلبي دارند مي گويند غيبت مواردي دارد كه استثنا شده است . يكي از موارد استثناي غيبت كه همه علماي بزرگ مرتكب اين غيبت شده اند و آن را لازم و بلكه احيانا واجب مي دانند جرح راوي است . يعني چه يعني : شخصي حديث روايت مي كند از پيغمبر حديث روايت مي كند از امام حديث روايت مي كند آيا شما فورا بايد قبول كنيد نه بايد تحقيق كنيد كه او چگونه آدمي است آيا راستگو است يا دروغگو اگر در زندگي اين آدم نقطه ضعفي را كشف كرديد اگر عيبي نقصي دروغي فسقي را كشف كرديد اينجا بر شما نه تنها جايز است بلكه لازم است كه در متن كتابها اين آدم را رسوا كنيد. اين اسمش جرح است . با اينكه غيبت است با اينكه بدگويي است و غيبت و بدگويي نه از مرده جائز است و نه از زنده ولي در اينجا كه تحريف حقايق است قلب حقايق است بايد او را رسوا كنيد. دروغگو را بايد رسوا كرد.
يکشنبه 15 دي 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: همشهری]

[مشاهده در: www.hamshahrionline.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 230]