نويسنده:ميلاد محبي نقش دنياطلبي خواص در پيدايش حادثه عاشورا

واضح آرشیو وب فارسی:فارس: نويسنده:ميلاد محبي نقش دنياطلبي خواص در پيدايش حادثه عاشورا
خبرگزاري فارس:با مطالعه بر روي اسامي افرادي كه از كوفه به امام حسين(ع) نامه نوشته مي توان نتيجه گرفت بسياري از اين افراد جزو طبقه خواص بودند. اما با دقت بر لحن موجود در اين نامه ها معلوم مي گردد بسياري از اين افراد به هيچ وجه دنياي خود را فداي دين و آرمانهاي الهي ننموده بودند.

از بنيادي ترين عوامل شكل گيري حادثه خونبار عاشورا و شهادت اهل بيت پيامبر(ص) رفاه زدگي و دنيا گرايي خواص مسلمين و به تبع ايشان عوام مي باشد.

خواص به دو دسته اند: طرفدار حق و طرفدار باطل. خواص طرفدار حق، نيز به دو دسته مي شوند: دسته اول افرادي كه در مقابله با خواهش هاي نفساني به سوي مقام، شهوت، پول، شهرت و... موفق هستند و عنان نفس در دست دارند.دسته دوم در بزنگاه هاي مختلف، وادادگي خويش به سمت رفاه را نمايان مي سازند. اين دسته خواصي هستند كه در برابر متاع و بهره هاي زندگي به حدي مجذوب هستند كه در جايگاه هايي كه تكاليف سخت و امتحان هاي صعب به ميان مي آيد پا پس نهاده و مردود مي شوند.

اگر در جامعه اي قسم اول خواص طرفدار حق شيوع بيشتري داشتند هيچگاه شاهد دنيازدگي و رفاه طلبي خواص و به تبع آنها عوام نبوده و بروز وقايعي چون حادثه عاشورا امري قريب به محال خواهد بود. اما در صورتي كه شاهد قسم پول پرست، جاه طلب و5 از خواص باشيم آنگاه چنين خواصي، از ترس جان و از دست دادن مال و مقام از عمق جان حاضر مي گردند كه حاكميت باطل را قبول كرده و از حق طرفداري ننمايند. اينان به هيچ وجه حاضر به چشم پوشي از ماديات به هدف دفاع از معنويت و حقيقت نمي باشند. در چنين جامعه اي وقوع حادثه عاشورا امري عادي و طبيعي خواهد بود.

وضعيت اقتصادي مسلمانان در دوران پيامبر اكرم با دوران خلفاي سه گانه و معاويه و يزيد قابل مقايسه نمي باشد. در زمان پيامبر اكرم عده اي از مهاجرين با نام اصحاب صفه، بر اثر كمبود مسكن و امكانات با وضع رقت باري در مسجد اقامت مي كردند. حضرت روزانه به ايشان خرما مي داد كه روزي در پي اعتراض يكي از اين افراد، حضرت بديشان فرمودند: «هركدام از شما كه بعد از من زنده بماند چنان به ناز و نعمت مي رسد كه صاحب انواع غذاها شود؛ صبح در يك لباس گران و شب در لباسي ديگر، خانه هاي خود را زينت مي كنيد همچنان كه كعبه زينت مي شود. دوران فعلي شما بهتر از آن دوران است، شما اگر شكمهايتان را از حلال پر كنيد، به پر كردن از حرام نزديك مي شويد».(سفينه البحار، ج.1)

با دقت در تعبير حكيمانه پيامبر، فهميده مي شود كه ملتي كه به رفاه روي آورد ديگر دفاع از ارزش هاي الهي و اخلاقي براي او كمرنگ مي شود، آن جامعه ديگر در برابر انحرافات معنوي حساسيت نشان نمي دهد، بلكه بر عكس در مقابل هرچه كه منافع مادي او را به خطر اندازد مي ايستد، خصوصا زماني كه منافع مادي با ارزش هاي معنوي در تضاد باشد.

اما وضعيت مالي در زمان خلفا به سرعت دستخوش تحولات اساسي گرديد. مدينه شاهد انواع و اقسام غنائم جنگي، نعمت هاي مادي، مالياتهايي بود كه بدان شهر سرازير شده و چهره جامعه اسلامي را كاملا دگرگون مي كرد. به عنوان مثال زماني كه مدائن، در زمان خليفه دوم سقوط كرد، آن ميزان از جواهرات و اشياء قيمتي پادشاهان ملوك ديگر و... به دست آمد كه قابل شمارش نبود. بگونه اي كه وقتي سعد بن ابي وقاص غنائم جنگي را تخميس كرد و يك پنجم آنرا به مدينه فرستاد و چهار پنجم را تقسيم نمود، سهم هر سرباز 60 هزار شد، اين غير از زمين ها و خانه ها و امور غير منقول بود.

در زمان خليفه اول به عراق و شام، در زمان خليفه دوم به دمشق لشگركشي شد و از سال چهاردهم به بعد حمله به ايران و تسخير تدريجي شهر هاي آن آغاز شد و همينطور در سالهاي پانزدهم و شانزدهم هجري تا سال بيستم كه مصر فتح شد. در اين لشگركشي ها مضافا به انبوه غنائم جنگي كه نصيب مجاهدين مي شد، اهل مدينه و ديگر مسلمانان از سهم خمس، بهره وافري مي بردند.

دوران لغزيدن خواص طرفدار حق از همين ايام يعني حدود هفت سال بعد از رحلت پيامبر(ص) آغاز گرديد. سرآغاز اين سير نزولي نيز در رسوخ تفكراتي چون لزوم عدم برابري سابقه دارهاي اسلام و صحابه و ياران پيغمبر با ديگران در تمامي امتيازات اجتماعي و اقتصادي بود. پس از اعطاء امتيازاتي اقتصادي از بيت المال، حركتهاي انحرافي آغاز گشته و بتدريج سرعت گرفت. اين انحرافات تداوم چنين حالت دنيازده اي در ميان خواص و سپس عوام، منجر به پشت نمودن و حتي رويارويي بسياري از آنها با اميرالمومنين گرديد؛ چراكه ايشان در همان ابتداي خلافت عنوان داشتند كه تمامي ريخت و پاشهاي غير مشروع را به خزانه ملت بازخواهد گرداند و با اجراي عدالت هركس را به جايگاه شايسته و بايسته خويش عودت خواهد داد، و اين وعده را به دقت عملي نمودند. اما اكثر خواص دوران ايشان، خواص طرفدار حقي بودند كه دنيا را بر آخرت ترجيح مي دادند.

اميرالمومنين(ع) به دليل انحطاط شديد جامعه اسلامي و عدم تحمل عدالت وي به دست همين خواص به شهادت رسيد. در چنين وضعيت منحط فرهنگي بود كه امام حسن(ع) از سوي خواص طرفدار حق، تنهاي تنها گذارده شد و لاجرم به دليل صيانت از اسلام و به هدر ندادن خون خويش در برابر معاويه اقدام به صلح با وي نمود.

در زمان حضرت اباعبدالله(ع) نيز انحراف ديني اين خواص و به دنبال ايشان عوام طرفدار حق، به اعلا درجه خود رسيد. چراكه در اين زمان مردم دوران پادشاهي معاويه مكار را درك كرده و اثرات ناهنجاريهاي برجاي مانده از سياست هاي خصمانه و دنياطلبانه اموي بر پيكر جامعه خودنمايي مي نمود. معاويه اي كه اقدامات بسيار گسترده اي در راستاي تخريب بنيانهاي ديني جامعه نموده، مردم را بيش از گذشته غرق در ماديات و تمتعات دنيوي كرده و بسياري از خواص طرفدار حق را با پول، ثروت، قدرت و پست و مقام به تبعيت از خويش واداشته بود.

امام حسين(ع) از شخصيت و قدرت روحي مثال زدني برخوردار بوده و حتي دشمنان نيز از وي به عظمت ياد مي كردند. بسياري از افراد با خطاب «جع لت ف داك، جانم فداي تو باد» با وي سخن مي گفتند، و حكومت در مدينه و مكه جرات هتك حرمت وي را نداشت. اما در عين حال پس از قيام ايشان، بسياري از خواص به جهت عافيت طلبي خويش و مواجهه با شدت عمل دستگاه حاكم، و احتمال بالاي به خطر افتادن سلامتي، مقام و پولشان، حاضر به حمايت از حضرت اباعبدالله نبوده و نهايت ايثارشان در راه حق، همانا بذل مالي همچون اسب يا پول در راه قيام بوده است!

با مطالعه بر روي اسامي افرادي كه از كوفه به امام حسين(ع) نامه نوشته و خواهان بيعت با وي شدند مي توان نتيجه گرفت بسياري از اين افراد جزو طبقه خواص و زبدگان و برجستگان بودند. اما با دقت بر لحن موجود در اين نامه ها معلوم مي گردد كه بسياري از اين نگارندگان از دسته خواصي هستند كه به هيچ وجه دنياي خود را فداي دين و آرمانهاي الهي ننموده دين را به مسلخ دنيا مي برند. نتيجه چنين كثرتي شهادت مسلم بن عقيل در كوفه و جنايت روز عاشورا در كربلا مي باشد.
..............................................................................
انتهاي پيام/
چهارشنبه 11 دي 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فارس]

[مشاهده در: www.farsnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 64]