«شاه سلطان حسين» مصداق يا جريان؟

واضح آرشیو وب فارسی:فارس: «شاه سلطان حسين» مصداق يا جريان؟
رضا سراجپس از آنكه رهبر معظم انقلاب اسلامى در اجتماع دانشجويان دانشگاه علم و صنعت در خصوص شخصيت شاه سلطان حسين و تاثير آن بر روى جهت گيرى هاى حكومت و مردم مطالبى را بيان نمودند پيرامون چرائى و چيستى سخنان مقام معظم رهبرى برخوردهاى متفاوتى صورت گرفت. دسته اول كه البته عناصر معدود و معلوم الحال مى باشند مطابق معمول تلاش كردند كه با بهره گيرى از تكنيك ها و تاكتيك هاى جريان سازى و جنگ روانى از انعكاس بيانات حكيمانه ايشان و توجه افكار عمومى به عمق سخنان معظم له ممانعت به عمل آورند. اين دسته بعضاً از روش بايكوت و عدم انعكاس موضوع و يا تخفيف بيانات رهبر معظم انقلاب استفاده كردند و سخنان ايشان را طعنه و يا مطايبه براى مخاطبين پنداشتند. دسته دوم افرادى را شامل مى شود كه به صورت مصداقى با سخنان مقام معظم رهبرى برخورد و سعى كردند سخنان ايشان را منطبق با مصداق كرده و چرائى و چيستى آن را به زعم خود تبيين كنند. اما دسته سوم كه در حقيقت اكثريت وسيعى را نيز شامل مى گردد از سخنان رهبر معظم انقلاب اسلامى و چرائى و چيستى آن برداشتى عميق تر كردند. اين دسته مطالب ايشان را بيان يك رخداد عبرت آموز تاريخى فرض كردند كه در عين حال مرتبط با مسائل سياسى كشور مى باشد و از اين منظر سعى در تبيين مباحث معظم له نمودند. نگارنده خود بر اين باور است كه برداشت دسته سوم از سخنان رهبر معظم انقلاب اسلامى صحيح مى باشد و مى بايست ضمن پرهيز از انطباق بحث با مصداق از اين مطالب بسيار ارزشمند بهره گرفت و به جريان شناسى در فضاى سياسى و فرهنگى كشور پرداخت و مباحث را تبديل به گفتمان كرد و تنوير افكار عمومى را وجهه همت قرار داد. بنابراين چنانچه از اين منظر به مباحث مورد اشاره مقام معظم رهبرى توجه شود، چرائى و چيستى مطالب ايشان بهتر درك و فهم مى شود؛ از اين رو به نظر مى رسد رهبر معظم انقلاب اسلامى با بيان اين سخنان در دانشگاه به عنوان يكى از مهمترين محل هاى تضارب آرا و در جمع دانشجويان به عنوان مؤثرترين و بزرگترين گروه هاى مرجع اجتماعى، اين انتظار را داشتند كه از يك سو به مباحث جريان شناسى در دانشگاه ها بيش از پيش توجه شود و از سوى ديگر دانشجويان، مباحث مورد نظر ايشان را تبديل به گفتمان براى تنوير افكار عمومى كنند. در اين نوشته سعى بر آن است ضمن تشريح سرگذشت عبرت آموز شاه سلطان حسين، اعوان و امراى وى، به تبيين بيانات رهبر معظم انقلاب اسلامى و انطباق آن با مسائل سياسى كشور بپردازم. چگونگى به سلطنت رسيدن شاه سلطان حسين و فرجام آن شاه سلطان حسين، نهمين پادشاه سلسله صفويه بود. بنابر نقل مشهور، شاه سليمان پدر شاه سلطان حسين به درباريانش گفته بود اگر طالب آسايش هستند، بعد از وى پسرش حسين ميرزا را به سلطنت برگزينند و اگر جوياى نام و تعالى و افتخار مى باشند فرزند ديگرش ميرزا مرتضى را بر تخت بنشانند. پس از مرگ شاه سليمان، امراى مرعوب و مقهور، راحت طلب و منفعت جو پادشاه ضعيف و زبون را بر يك فرمانرواى كاردان و سلحشور ترجيح دادند، چرا كه حسين ميرزا را باب طبع خود مى ديدند و بر اين اساس وى را در سال ۱۱۰۵ هجرى قمرى به سلطنت برگزيدند. شاه سلطان حسين همچون ديگر شاهزادگان دست پرورده زنان حرمسرا و غلاما ن دربار بود و تا آن هنگام (بيست و شش سالگى) از حرمسراى شاهزادگان بيرون نيامده بود. وى پس از به سلطنت رسيدن، ميدان سياست و اداره كشور را به وزيران و امرا سپرد. يعنى همانانى كه مطابق طبع خويش، وى را برگزيده و او را بر برادر كاردانش ارجح دانسته بودند. انتخاب حسين ميرزاى ضعيف النفس و جلوس او بر تخت شاهى و احاطه وى توسط مشاوران، وزيران و امراى بى كفايت و مقهور باعث به هم ريختگى اوضاع داخلى كشور شد و ايران در هرج و مرج فرو رفت؛ به صورتى كه «ازبكان» و «ابدالى هاى افغان» از خراسان و كرمان سر در آوردند و «لزگى ها» پايتخت شيروان را تصرف كردند. جابه جايى قدرت در ايران و انتصاب شاهى بى كفايت و مرعوب، از يك سو و به هم ريختگى اوضاع داخلى ايران از سوى ديگر، بيگانگان را از نابسامانى كشور و ضعف سلسله صفوى آگاه ساخت و امپراتورى روسيه به رهبرى «پطر كبير» در شمال، «سلطان محمد عثمانى» در غرب و كشورهاى استعمارگر اروپايى از جمله انگليس را در جنوب به طمع وا داشت. روس ها در زمان شاه سلطان حسين بر امور قفقاز مداخله كرده و حتى سواحل درياى خزر تا گرگان فعلى را به تصرف خود در آوردند. در ميان شورش هاى داخلى، طغيان «محمود افغان»، خانمان برانداز شد. وى كه با پادشاه و امرايى بى اراده، مقهور و سست عنصر روبرو بود پس از فتح كرمان با يست و پنج هزار جنگجوى افغان، به سوى اصفهان حركت كرد. شاه سلطان حسين ابتدا خواست او را با پانزده هزار تومان منصرف كند، اما محمود افغان پيشنهاد شاه مفلوك را نپذيرفت. هنگامى كه لشكريان محمود افغان تا «گلون آباد»، دو فرسخى اصفهان، پيشروى كردند، شاه سلطان حسين لشكرى مشتمل بر پنجاه هزار جنگجو و بيست عراده توپ به مقابله با افغان ها فرستاد. لشكر شاه سلطان حسين با لباس هاى فاخر، اسب هاى لجام طلا و ركاب هاى زرين، در مقابل سربازان گرسنه و برهنه افغان كارى از پيش نبردند و به تاسى از امرا و وزيران مقهور و بى كفايت دربار، شكست را پذيرا شدند.محمود پس از تسخير «فرح آباد» و «جلفا»، اصفهان را محاصره كرد. مردم اصفهانبه رغم اينكه دچار قحطى و مرگ و مير شده بودند گروهى از قشون افغان را كشتند و شاه و درباره را نيز به جنگ ترغيب و تحريك كردند. اما امرا و وزيران خود فروخته كه وعده مقام و منصب دريافت كرده بودند مانع از مقابله با قشون افغان ها شدند و حتى يكى از امرا كه از خود رشادت نشان داده بود را نيز مسموم كردند. سرانجام و در حالى كه هفت ماه از محاصره اصفهان مى گذشت شاه سلطان حسين ذليلانه به اردوى محمود افغان رفت و وى را به عنوان فرزند خود خطاب كرد و سپس با دست خود تاج سلطنت را از سر برداشت و بر سر محمود افغان نهاد. فرداى آن روز محمود با قشون خود وارد اصفهان شد و شهر را به تصرف در آورد و بر اريكه سلطنت صفوى جلوس كرد و بدين سان شاه سلطان حسين و امراى او انحطاطى كه از مدتها پيش به منصه ظهور رسيده بود را به انقراض واقعى اين خاندان مبدل ساختند. تبيين چرايى و چيستى موضوع شاه سلطان حسين پيرامون اشاره رهبر معظم انقلاب اسلامى به موضوع شاه سلطان حسين و چرائى و چيستى آن، نكات ظريف و البته بسيار مهمى وجود دارد. يكى از اين نكات مهم چگونگى فرآيند انتخاب و انتصاب شاه سلطان حسين مى باشد. پس از مرگ شاه سليمان، خواص از سر حب جاه و مقام و همچنين راحت طلبى، از بين گزينه عدم پايدارى و انفعال و گزينه تعالى و افتخار، حسين ميرزا را به عنوان نماد گزينه اول انتخاب كردند و با انتصاب وى به عنوان نهمين پادشاه صفوى، مسير تاريخ را به سوى انقراض سلسله صفوى هرج و مرج در كشور و از دست رفتن منافع ملى سوق دادند؛ بنابراين بايد علاوه بر بى كفايتى شاه سلطان حسين به فرآيند انتخاب وى و نقش خواص و جريان مقهور و واداده طرفدار او و تصميم سازى آنان نيز توجه بيشترى مبذول كرد. در انطباق اين رخداد تاريخى بامسائل سياسى كشور بايد اذعان داشت كه در نظام جمهورى اسلامى ايران انتخاب مسئولان اجرايى و تقنينى كشور از سوى مردم صورت مى پذيرد، از اين رو به نظر مى رسد در نگاه اول فرمايشات رهبر معظم انقلاب اسلامى در دانشگاه علم و صنعت از يك سو بر اهميت موضوع انتخابات به عنوان مهمترين و سرنوشت سازترين رخداد سياسى كشور تاكيد دارد و از سويى ديگر ناظر بر اهميت كيفيت انتخاب مى باشد.همچنين در نگاه دوم به نظر مى رسد ايشان نقش جريان هاى سياسى و رسالت تاريخى و انقلابى خواص را گوشزد كرده اند، چراكه آنها نقش تعيين كننده اى در موضوع انتخابات و جهت گيرى افكار عمومى (كيفيت انتخابات) ايفا مى كنند. بر اساس توضيحات مذكور فرازى از بيانات مقام معظم رهبرى را مورد توجه قرار مى دهيم. ايشان فرمودند:« اگر روزى در ميان مسئولان كشور مسئولان بى جرات و ضعيفى همچون شاه سلطان حسين پيدا شوند، حتى اگر در ميان مردم نيز شجاعت و آمادگى وجود داشته باشد، كار مملكت و جمهورى اسلامى تمام است، چرا كه مسئولان ترسو و مقهور ملت هاى شجاع را نيز به ملت هاى ضعيف تبديل مى كنند.» مانيفست جريان شناسى و شناخت شاه سلطان حسين ها بيانات بسيار حكيمانه و روشنگرايانه رهبر معظم انقلاب اسلامى در جمع دانشجويان دانشگاه علم و صنعت را بايد مانيفست جريان شناسى دانست، چرا كه با بهره گيرى از منويات ايشان و شاخص هاى ذكر شده در اين سخنرانى، مى توان شاه سلطان حسين ها را شناسايى كرد و آگاهانه و به صورت فعال نه منفعل به استقبال مهمترين رخداد سياسى كشور يعنى انتخابات رياست جمهورى رفت. مقام معظم رهبرى در بخشى از سخنانشان به هويت حقيقى نظام اسلامى اشاره و تاكيد كردند كه هويت حقيقى نظام در حكم روح، معنا و مضمون نظام است كه حفظ ساخت حقوقى جمهورى اسلامى(اركان و دستگاه هاى نظام) بدون حفظ ساخت اين هويت حقيقى فايده اى ندارد. مقام معظم رهبرى در بخش ديگرى از سخنان خود در دانشگاه علم و صنعت به موضوع نفى ها و اثبات هاى جمهورى اسلامى اشاره كردند كه اين بخش از بيانات ايشان نيز شامل شاخص هاى بسيار مهمى براى جريان شناسى و شناخت شاه سلطان حسين ها مى باشد. معظم له در اين خصوص فرمودند:« جمهورى اسلامى ايران نفى ها و اثبات هايى دارد كه دليل اصلى دشمنى ها نيز همين نفى ها و اثبات ها است.» ايشان در بيان نفى هاى جمهورى اسلامى به شش مولفه اشاره نمودند و تاكيد كردند: «نفى استثمار، نفى سلطه پذيرى، نفى تحقير ملت ها از جانب قدرت هاى سياسى دنيا، نفى وابستگى سياسى، نفى نفوذ و دخالت قدرت هاى مسلط و نفى سكولاريسم اخلاقى و اباحى گرى، نفى هاى قطعى جمهورى اسلامى ايران هستند.» رهبر فرزانه انقلاب اسلامى همچنين« در بيان اثبات هاى نظام اسلامى خاطر نشان كردند: «اثبات هويت ملى و ايرانى، ارزش هاى اسلامى، دفاع از مظلومان جهان و تلاش براى فتح قله هاى علم و دانش، اثبات هاى جمهورى اسلامى ايران است كه بر اين اثبات ها پا فشارى نيز مى شود.» بدين ترتيب، به راحتى مى توان با توجه به معيارهاى تبيين شده از سوى ايشان، پيرامون هويت نظام و همچنين نفى ها و اثبات هاى جمهورى اسلامى، مصاديق شاه سلطان حسين ها را مورد شناسايى قرار داد. ضرورت بازشناسى شاه سلطان حسين ها رهبر معظم انقلاب اسلامى در بخشى از بياناتشان در دانشگاه علم و صنعت به تلاش سى ساله دشمنان به ويژه در دو دهه پس از رحلت امام خمينى(ره) براى تهى كردن نظام اسلامى از روح و هويت واقعى آن (استحاله و فروپاشى جمهورى اسلامى) اشاره كردند و فرمودند: «بايد بسيار مراقب بود تا اين روح و سيرت نظام اسلام از دست نرود، به ويژه با توجه به اينكه تغيير سيرت و هويت واقعى، تدريجى و آرام است و توجه خيلى ها به آن جلب نمى شود و ممكن است افراد موقعى به خود بيايند كه كار از كار گذشته باشد.» عناصر مرعوب، واداده و مقهور دشمن (شاه سلطان حسين ها) به دليل اينكه همواره در زمين تعيين شده از سوى دشمن بازى مى كنند در حقيقت به عنوان دنباله دشمن محسوب مى شوند و كامل كننده پازل آنان مى باشند. بدين ترتيب، شاه سلطان حسين ها با تحميل اراده دشمن به افكار عمومى و كشور، در واقع به بازيگران بسيار مهمى براى دشمن تبديل مى شوند. از اين رو بازشناسى و مقابله با آنان، يك ضرورت اجتناب ناپذير است. در اين راستا مى توان به نامه سر گشاده ۱۲۰ نفر از نمايندگان مجلس ششم به رهبر معظم انقلاب اسلامى در آستانه حمله آمريكا به عراق اشاره كرد. در آن نامه نويسندگان با خطرناك معرفى كردن اوضاع منطقه و تهديدات نظامى عليه جمهورى اسلامى ايران، خواستار تغيير سياست هاى نظام در قبال آمريكا شدند و تصريح كردند: چنانچه نظام، سياست هاى خود را تغيير ندهد، ايران همانند جنگ هاى اول و دوم جهانى اشغال خواهد شد و جمهورى اسلامى ساقط مى شود. شاه سلطان حسين ها پيش تر از اين هم در زمانى كه آمريكا مى خواست به افغانستان لشكركشى و براى تصرف و اشغال كابل از سمت جنوب افغانستان با موانع جدى مواجه بود، اصرار مى كردند ما بايد تسليم خواسته آمريكا شويم و اجازه دهيم آمريكا از مرزهاى شرقى كشورمان براى تصرف هرات و كابل استفاده كند. شاه سلطان حسين ها كسانى هستند كه در سال ۱۳۷۸ معتقد بودند كه نظام در حال فروپاشى است و بايد خود را از زير آوار آن خارج كنيم. به همين دليل سعى كردند در نقش يلتسين ظاهر شوند. شاه سلطان حسين ها كسانى هستند كه خواهان مداخله اتحاديه اروپا در انتخابات هفتمين دوره انتخابات مجلس شوراى اسلامى شدند و حتى مذاكراتى را نيز با سولانا انجام دادند. شاه سلطان حسين ها افرادى هستند كه در آستانه هشتمين دوره انتخابات مجلس شوراى اسلامى، از دشمنان و بيگانگان درخواست كردند تا قطعنامه سوم عليه جمهورى اسلامى ايران را صادر كنند تا زمينه رويگردانى افكار عمومى از گفتمان انقلاب اسلامى، امام(ره) و رهبرى فراهم شود. شاه سلطان حسين ها عناصر و جريان هايى هستند كه همواره مرعوب تهديدات دشمن شده و با بزرگ نمايى و خطرناك جلوه دادن تهديدات و فوق العاده خواندن وضعيت كشور، سعى در مرعوب ساختن مردم و مسئولان دارند. آنها با اينگونه اقدامات خود، عدم پايبندى خود را به هويت حقيقى نظام و مؤلفه هاى آن و نفى ها و اثبات هاى جمهورى اسلامى به وضوح به اثبات مى رسانند و تلاش هايشان را مى توان در راستاى خدشه وارد كردن به اصول فوق ارزيابى كرد. موارد مذكور تنها مشتى از نمونه خروار اقدامات مرعوبانه شاه سلطان حسين ها بوده تا ضرورت بازشناسى جريان مرعوب، واداده و مقهوردشمن اثبات شود. در خاتمه بار ديگر بخشى از فرمايشات رهبر معظم انقلاب اسلامى را مورد توجه قرار مى دهيم آنجا كه ايشان فرمودند: «اگر روزى در ميان مسئولان كشور ... شاه سلطان حسين ها پيدا شوند ... كار مملكت و جمهورى اسلامى تمام است.» *رئيس سازمان بسيج دانشجويى
شنبه 7 دي 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فارس]

[مشاهده در: www.farsnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 157]