پرسپوليس را 20ميليارد مي‌خرم هدايتي: خصوصي شدن ورزش سخت‌‏تر از پالايشگاه‌‏ها نيست

واضح آرشیو وب فارسی:دنياي اقتصاد: پرسپوليس را 20ميليارد مي‌خرم هدايتي: خصوصي شدن ورزش سخت‌‏تر از پالايشگاه‌‏ها نيست
عكس: رضا سعيدي‌پورمالك باشگاه استيل آذين و رييس هيات مديره باشگاه پرسپوليس پس از 21 ماه فعاليت در ورزش فوتبال كشور اعلام كرد دوست ندارد با اين وضعيت در فوتبال سرمايه‌‏گذاري كند و اگر كار بر همين منوال باشد، سرمايه خود را در جايي خارج از فوتبال هزينه خواهد كرد؛

اتفاقي كه پيش از اين نيز براي برخي از سرمايه‌‏گذاران علاقمند به فوتبال و يا به طور كلي ورزش در بخش خصوصي رخ داد و حالا باز هم شاهد تكرار آن براي يكي ديگر از اين افراد هستيم.
حسين هدايتي كه گفته مي‌‏شود از گزينه‌‏هاي مديرعاملي باشگاه پرسپوليس هم بوده، در گفت و گوي تفصيلي با ايلنا، در خصوص دلايل حضور خود در فوتبال، خصوصي‌سازي و ديگر مسائل موجود در ورزش صحبت كرد‌.
مصطفوي پاسخگوي خبرنگاران است
داريوش مصطفوي، به عنوان مديرعامل باشگاه همواره پاسخگوي سوالات خبرنگاران، راديو، تلويزيون،‌‏ روزنامه‌‏ها و خبرگزاري‌‏ها است و من بهتر مي‌دانم اعضاي هيات مديره صحبتي را نداشته باشند. البته آقاي آخوندي همواره در موضع سخنگوي سازمان تربيت بدني جوابگوي سوالات هست.
هزينه 20ميليارد توماني
من در گذشته اعلام كرده‌ام اگر سهام باشگاه پرسپوليس به من واگذار شود، 20‌ميليارد تومان هم براي اين باشگاه هزينه مي‌‏كنم. اين براي زماني بود كه بحث واگذاري سهام باشگاه مطرح بود حالا با منتفي شدن واگذاري سهام، اين مساله هم به خودي خود منتفي است. اي كاش كور بودم و خيلي از مسائل را در ورزش فوتبال نمي‌‏ديدم. واقعا خسته شدم از اينكه مي‌‏بينم مردم عزيز ما اينقدر شور و هيجان نسبت به ورزش و ورزشكاران و پهلوانانشان دارند اما متاسفانه از طرف مديران ورزشي كشور توجه ويژه‌‏اي به آنها نمي‌‏شود. در حالي كه بايد همه مديران، خبرنگاران و اهالي ورزش دست به دست هم بدهند و با يكدلي براي رشد و شكوفايي فوتبال كمك كنند. درحال حاضر وضعيت ابومسلم، پيام، ملوان و استقلال اهواز را ببينيد. اين چه تيمداري و باشگاه‌‏داري است كه همه گرفتار آن هستند. آيا يكي پيدا شده به آنها بگويد بياييد در تهران يك جلسه برگزار كنيم، تا بررسي كنيم مشكلات شما چيست؟ چه قدمي براي حل اين مشكلات برداشته شده است؟ يكي مثل من آمده از جيب خودش براي بزرگ‌‏ترين و پرطرفدارترين تيم كشور خرج مي‌‏كند اما همواره از من انتقاد مي‌‏كنند و در روزنامه‌‏ها عليه من مطالبي مي‌‏نويسند. فقط مي‌‏توانم بگويم پناه مي‌‏برم به خدا و از شما مي‌‏خواهم برايم دعا كنيد كه با آبرو از فوتبال اين كشور خارج شوم. در حالي كه بايد همه مديران ورزش كشور امثال ما را حمايت كنند تا ما الگو شويم كه ديگران هم كه شرايطي مثل ما دارند جرات كنند براي كمك به اعتلاي ورزش در عرصه حضور پيدا كنند اما هر روز به نوعي برايمان اشكال تراشي مي‌كنند. در اين مدتي كه من در ورزش فعاليت كرده‌‏ام، جز سوق دادن مردم به سمت ورزش چه سودي گير بخش خصوصي و من آمده است؟ واقعا‌‏ سرمايه‌‏گذاري در ورزش علي‌‏الخصوص در فوتبال براي خود من چه سودي داشته است؟ جز اينكه عذاب بكشم، آسايشم سلب شود و به حرفم هم گوش داده نشود؟ پس واقعا حضور من در ورزش چه معنايي دارد؟‌‏ اگر اين حضور پرمعنا و پربار باشد، ديگران هم تشويق مي‌‏شوند تا براي سرمايه‌‏گذاري در ورزش حضور پررنگي پيدا كنند. به طور مثال مگر در شهر بزرگي مانند مشهد يك تاجر يا يك كارخانه‌دار وجود ندارد تا به تيم‌‏هاي ابومسلم و پيام كمك كند؟ مطمئنا وجود دارد ولي بايد برنامه‌‏ريزي‌‏ها به گونه‌‏اي باشد كه افراد با ميل و اشتياق فراوان در عرصه ورزش حاضر شوند و سرمايه‌‏گذاري كنند.
تا چه زماني بايد دستمان در جيب بيت‌المال باشد
كاش عادل فردوسي پور در برنامه قبلي 90 نيم ساعت به من وقت مي‌‏داد و مي‌‏گفت شما كه اين قدر خوب حرف مي‌‏زني و نمونه بخش خصوصي در كشور هستي، در اين ارتباط صحبت كن. من مي‌‏ترسم پس از صحبت‌‏هاي من تازه يك موجي در كشور راه بيافتد و برخي بگويند اين حرف‌‏ها چيست كه هدايتي زده و باعث شده توقعات بالا برود.
من از شما مي‌‏خواهم از كساني كه در بخش خصوصي ورزش سرمايه‌‏گذاري مي‌‏كنند، حمايت كنيد. از كساني كه در مشهد، اهواز و تهران و هر كسي كه در ورزش اين كشور حتي دو ريال سرمايه‌‏گذاري كرده است.
اگر اين حمايت‌‏ها صورت بگيرد، افراد ديگر هم تشويق مي‌‏شوند تا در ورزش سرمايه‌گذاري كنند، مي‌پرسم تا چه زماني بايد دستمان در جيب بيت‌المال باشد. امسال دولت 200‌ميليارد تومان براي فوتبال كشور هزينه كرده است اين مبلغ كمي نيست اما اگر بخش خصوصي را وارد صحنه مي‌‏كرد چه بسا اين 200‌ميليارد تومان صرف امور عمراني كشور مي‌‏شد‌. همين مردم، صنايع كشور،‌‏ كارخانه‌‏دارها و تجار بازار اين هزينه را تامين مي‌‏كردند. به نظر شما نيستند افرادي كه اين هزينه را متقبل شوند. حتي اگر امتيازات اين باشگاه سهامي مي‌‏شد، پول خرد مردم هم مي‌‏توانست اين باشگاه‌‏ها را اداره كند. اميدوارم خبرنگاران هم روي اين مساله كار كنند. به خدا اينها خبرساز است. اين قبيل مسائل سوژه‌‏هاي مثبت براي رشد و شكوفايي ورزش است.
در حالي كه صحبت كردن در مورد مديرعامل پرسپوليس كه دردي را دوا نمي‌‏كند،‌‏ مصطفوي برود يكي ديگر بيايد، آيا واقعا مشكل پرسپوليس حل مي‌‏شود؟ مشكل پرسپوليس چيست؟ مشكل پرسپوليس اين است كه هوادار‌ميليوني‌‏اش دوست دارد تيمش نتيجه بگيرد، تيم هم براي اينكه بتواند نتيجه بگيرد،‌‏ امكانات، ابزار، مديريت قوي و يكدلي مي‌‏خواهد. اين درست كه يك مديرعامل بايد اين شرايط را مهيا كند و اگر نتواند بايد يك مدير قوي‌‏تر بياورند. حالا اگر پرسپوليس در شرايط ايده‌‏آل باشد و باشگاه‌‏هاي ديگر ضعيف باشند، وضعيت مناسب است؟ همه باشگاه‌ها بايد يكسان رشد كنند.
خود شما اهالي قلم و كارشناسان بايد با تدابير لازم راهكارهاي درستي را پيدا كنيد تا بلكه تحولي در بخش مديريت ورزش كشور ايجاد شود. اميدوارم اين صحبت‌‏هاي من باعث جنجال و حاشيه براي فوتبال كشور نشود. هدف من از اين صحبت‌‏ها اين است كه بالاخره مديران ورزشي و در نهايت ورزش كشور تكاني به خود بدهند. پرداختن به اين مسائل مهم‌‏تر از اين است كه بخواهيم مديرعامل پرسپوليس زير سوال برود، اگر مديرعامل ما زير سوال برود، آيا دردي دوا مي‌‏شود؟
خصوصي شدن ورزش سخت‌‏تر از پالايشگاه‌‏ها نيست
وقتي مراكز مهم كشور از جمله نيروگاه‌‏ها، پالايشگاه‌‏ها و كارخانه‌‏هاي فولاد را به بخش خصوصي واگذار مي‌‏كنند، آيا خصوصي سازي ورزش سخت‌‏تر از آنها است؟ نمي دانم چرا حاضر نمي‌‏شوند براي رشد و شكوفايي ورزش كشور كه مي‌‏تواند قهرمان‌‏پروري و پهلوان‌‏سازي كند و در نهايت مي‌‏تواند پول‌‏ساز و درآمدزا باشد‌، آن را به بخش خصوصي واگذار كنند. بارها با آقاي علي‌‏آبادي، اعضاي دولت و نمايندگان مجلس جلساتي را برگزار كرده‌‏ايم اما مي‌‏دانيد شرايط را همين روزنامه‌‏ها و خبرنگاران خراب مي‌‏كنند.
اگر بنده يا هر فرد ديگر ايراني بيايد تيم‌‏هايي مانند استقلال و پرسپوليس يا ملوان را بخرد، با وجود اينكه مشهور هم شود اما اگر اين تيم‌‏ها نجات پيدا كنند، بد است؟ متاسفانه در مورد واگذاري سهام باشگاه پرسپوليس چه جنجال‌‏هايي به پا كردند. در حالي كه داشت اين واگذاري انجام مي‌‏شد. برخي عنوان كردند هدايتي دو سال است وارد ورزش شده، چرا پرسپوليس را به او بفروشند؟ پرسپوليس براي يك ملت است و از اين جار و جنجال‌ها. اين تيم براي سفر به همدان پول هتل نداشت. هيچ كس نمي‌‏آيد روي اين مسائل كار كند. بر اين فرض كه هدايتي يا امثال هدايتي با حضور در ورزش به شهرت هم رسيدند اما اگر در نهايت ورزش كشور پيشرفت كند، آيا اين بد خواهد بود؟
مديران قبلي پرسپوليس از كنار اين باشگاه به ثروت رسيدند
آقاي علي آبادي و دولت نهم در خصوص ساخت اماكن ورزشي چند برابر دولت‌‏هاي گذشته عمل كرده است و اين موضوع با مدرك قابل اثبات است، اما در زمينه مسابقات ليگ برتر و فدراسيون‌‏ها ما در حال عقبگرد هستيم. من حالا در مورد رشته‌‏هاي ديگر حرف نمي‌‏زنم تا آقايان نگويند به تو چه ربطي دارد؟ ولي درمورد فوتبال و باشگاه پرسپوليس كه مي‌‏توانم حرف بزنم. بسياري از اين مديران طي سال‌‏هايي كه مديريت تيم‌‏هاي بزرگ و فدراسيون‌‏ها را بر عهده گرفته‌‏اند، اغلب در فكر اين بودند كه به يك موقعيت اجتماعي برسند يا زمينه‌‏سازي كنند تا به مجلس يا در انتخابات شوراي شهر شركت كنند. در نهايت اين پست‌ها براي آقايان سكوي پرتابي براي رسيدن به يك پست سياسي بوده است. بنابراين شهرت طلب آنها هستند نه اينكه يك نفر مثل من كه آمده از جيب خودش خرج مي‌‏كند، آنهم در اين اوضاع و احوال اقتصادي كشور، اگر كسي شهامت اين را دارد كه از جيب خودش خرج كند، پيشقدم شود. در گذشته مديراني در همين پرسپوليس بودند كه از طريق اين باشگاه به ثروت‌‏هاي كلاني رسيدند. آن وقت من طي سه، چهار ماه بالغ بر
سه‌ميليارد تومان به خاطر مردم به يك باشگاه بزرگ كشور كمك مي‌‏كنم و در حالي كه هدفم خير است، اما با من اينطور رفتار مي‌‏كنند.
اطمينان مي‌‏دهم نه مي‌‏خواهم به مجلس بروم نه شوراي شهر و نه اينكه مي‌‏خواهم جايي كانديدا شوم. من آدم سياسي نيستم و وابستگي سياسي هم به حزب خاصي ندارم؛ فقط سرباز ايرانم. سه‌ميليارد تومان هم براي پرسپوليس هزينه كردم و خداحافظ تا پايان فصل. حالا پس از من تجربه جديدي پشت سر بگذاريد تا نوبت به يك نفر ديگر برسد. فكر مي‌‏كنند هدايتي مي‌‏خواهد اين پرسپوليس را بخورد يا بگذارد داخل جيبش و از ايران برود. كجا مي‌‏توانم پرسپوليس را ببرم، پرسپوليس براي اين ملت است و تا اين ملت هستند پرسپوليس هم هست.
30 سال است براي اين مملكت خرج مي‌‏كنم
واقعا دلم پر است. دوست داشتم در جلسه‌‏اي كه با علي آبادي و سعيدلو داشتم، حرف‌‏هاي دلم را مي‌‏زدم و پس از آن مي‌‏گفتم: مردم خداحافظ. واقعا‌‏ نمي‌‏دانم چرا قدر نمي‌‏دانند و اين فرصتي را كه به وجودآمده از دست مي‌‏دهند. يك نفر آمده از جيب خودش براي ورزش هزينه مي‌‏كند. ما كاري كنيم اين يك نفر به دو نفر تبديل شود حتي اگر آن فرد به دنبال شهرت باشد. كما اينكه اگر كار براي خدا و شادي مردم باشد آن فرد محبوب خدا و مردم مي‌‏شود. محبوبيت با شهرت تفاوت دارد و اگر پول را جاي ديگر هم خرج كني، مشهور و معروف مي‌‏شوي. در اين ورزش خيلي‌‏ها هستند كه ده‌ميليون تومان خرج مي‌‏كنند و آن را در بوق و كرنا كرده و به همه اعلام مي‌‏كنند، اما آيا واقعا كسي مي‌‏داند من چقدر تا حالا پول هزينه كرده‌‏ام؟ ضمن اينكه مگر سال اولي است كه من در بخش خصوصي پول هزينه مي‌‏كنم. الان در حدود 30 سال است من براي اين مملكت پول خرج مي‌كنم و خدمت مي‌‏كنم اما كسي در 29 سال گذشته خبر نداشت. تازه دو سال است كه در ورزش كار مي‌‏كنم اينقدر صدا كرده است. پس حالا كه صدا كرده به فال نيك بگيريد تا ديگران هم تشويق شوند. آنها وقتي ببينند مردم و مسوولان از امثال هدايتي حمايت مي‌‏كنند، تشويق مي‌‏شوند. مگر من يك نفر فقط در كشور پولدار، تاجر و كارخانه‌‏دار هستم؟ هزاران نفر مثل من وجود دارد. كافي است 18 نفرشان بيايند اداره 18 تيم ليگ برتر را بر عهده بگيرند. پنج نفر را هم خودم معرفي مي‌‏كنم.
انصاري با مشورت من به استقلال رفت
آقاي انصاري، عضو هيات مديره استقلال تهران كه از افراد متمول هستند از دوستان من است. وقتي هم كه مي‌‏خواست به استقلال بيايد با من تماس گرفت، گفت نظرت چيست؟ گفتم بيا در ورزش و به باشگاه استقلال خدمت كن. الان هم دوستاني دارم كه حاضرند پيام، ابومسلم و پگاه را خريداري كنند. كساني كه امتياز تيم پگاه را خريداري كردند از دوستان من هستند. اگر حمايت شوند افراد ديگري هم مي‌‏آيند حتي در رشته‌‏هاي ديگر هم سرمايه‌‏گذاري كنند. البته در حال حاضر اوضاع چندان مناسب نيست. كساني كه بخواهند بيايند، مي‌‏گويند هدايتي كه اينقدر ارتباطات داشت و كمك كرد، در آخر رهايش كردند و ديگر انگيزه‌‏اي براي ورود افراد ديگر نمي‌‏ماند، در حالي كه بايد تمامي شرايط را مهيا كنند.
سهام پرسپوليس را به من بدهند، به سازمان تربيت بدني هم كمك مي‌‏كنم
من پيشنهاد 20‌ميلياردي كه براي اداره پرسپوليس درگذشته ارائه كرده بودم را الان نيز اعلام مي‌‏كنم و حتي حاضرم مبلغي بالاتر از اين را براي پرسپوليس هزينه كنم اما مي‌‏گويم سهام اين باشگاه مردمي را به من بدهيد. البته نه 100‌درصد سهام را. اولا 30-20‌درصد در اختيار دولت باشد كه وظيفه نظارت را انجام دهد، بخشي از آن را به ما و بخش ديگري را هم به مردم واگذار كنند، اما سهام مديريت‌‏اش را به ما بدهيد. خود مردم هيات مديره را انتخاب مي‌‏كنند و بعد ارزيابي كنيد ما موفق بوديم يا نه. از محل درآمدش اين باشگاه را حرفه‌‏اي مي‌‏كنيم و رشته‌‏هاي مختلف راه‌‏اندازي خواهيم كرد. حتي از درآمدش به سازمان ورزش هم كمك مي‌‏كنيم. حاضريم تضمين بانكي هم بدهيم، اما چرا اين كار را نمي‌‏كنيد؟ طبق اساسنامه فيفا‌، بايد تا سال آينده اين كار را انجام دهيد و باشگاه‌‏ها خصوصي شوند.حالا كه هستيم استقبال كنيد، وقتي ما خسته شديم و رفتيم آن وقت التماس مي‌‏كنيد كه مردم بياييد‌، شايد آن وقت كسي نيامد. شما يك نفر را پيدا كنيد كه سال گذشته هفت‌ميليارد تومان براي استيل آذين خرج كرده باشد. امسال هم تاكنون سه‌ميليارد تومان براي پرسپوليس و 5/1‌ميليارد تومان هم براي استيل آذين كه روي هم رفته 5/11‌ميليارد تومان در 21 ماه در ورزش هزينه كرده باشد. آيا كسي در ورزش هست كه اين همه هزينه كند؟ حتي برادران شفيع زاده هم در طول هشت سال حضورشان در استقلال اهواز اينقدر هزينه نكرده‌‏اند. مي‌‏توانيد از خودشان سوال كنيد. حالا كه ما داريم هزينه مي‌‏كنيم، كمك كنيد انگيزه و شوق ما بيشتر شود. در نهايت اينكه شرايط نبايد طوري شود كه ما خسته شويم و برويم دنبال كارمان، البته نه اينكه بگويم با من بدرفتاري شده، با من خيلي هم از نظر رفتار و گفتاري خوب عمل شده است اما به هر حال بايد تكليف مشخص شود، اگر به من سهام نمي‌‏دهيد چرا بيش از اين براي پرسپوليس هزينه كنم؟ در نهايت هم به خاطر اينكه به هواداران ياعلي گفتم و رفيق نيمه راه نشوم تا پايان فصل كمك مي‌‏كنم، اما آخر فصل مي‌‏گويم خدا نگهدار. مي‌‏روم سراغ استيل آذين. مردم تيم‌‏هاي بزرگ مانند پرسپوليس و استقلال را دوست دارند. بايد براي شاد كردن اين مردم هزينه كرد. پس بيايند يك بخش از سهام آن را به مردم واگذار كنند من هم جزئي از مردم. يك بخش از آن را مي‌‏خرم برايش خرج مي‌‏كنم و در اوج نگه مي‌‏دارم، اين مساله به نفع مديران،نظام و كشور است اما متاسفانه يك گوش شنوا نيست كه اين حرف‌‏هاي من را بشنود. اميدوارم شما به شكلي آن را منعكس كنيد تا مسوولان توجه داشته باشند. به هر حال يا به ما مي‌‏گويند زياد حرف نزن و آب پاكي را روي دستمان مي‌‏ريزند يا اينكه استقبال مي‌‏كنند.
هزينه‌‏هاي كره و ژاپن
كره، ژاپن و كشورهاي عربي با وجود اينكه نه استعداد و نه هواداران بي‌‏شماري مثل كشور ما دارند، اما چندين برابر ما خرج فوتبال مي‌‏كنند. به خاطر اينكه همه باشگاه‌‏هايشان خصوصي است اما در ايران همه تيم‌‏ها دولتي هستند. فقط چهار، پنج باشگاه خصوصي هستند كه آنها هم وضعيت مالي مناسبي ندارند چون حمايت نمي‌‏شوند و انگيزه‌‏اي ندارند.من وقتي به انزلي مي‌‏روم، لذت مي‌‏برم كه مردم تا اين حد به تيم شهرشان علاقه دارند و تشويق مي‌‏كنند، اما بازيكنانشان هنوز پولي نگرفته‌اند. ورزشگاه ثامن الائمه مشهد نيز پر از هواداران خراساني است كه براي حمايت تيم‌‏هاي پيام و ابومسلم آمده‌‏اند اما مي‌‏بينيم اين باشگاه‌ها پول ندارند و گرفتار هستند. ما به دولت نمي‌‏گوييم پول‌‏ بلاعوض بدهند، بلكه بيايند بسترسازي كنند تا همين باشگاه‌‏هاي خصوصي يك مقدار درآمدزايي كنند.
فدراسيون در قهرماني نوجوانان نقشي نداشت
تو را به خدا به اين مسائل توجه كنيد. اينكه مي‌‏گوييد مديرعامل شما استقلالي است، مصطفوي مي‌‏رود، هدايتي مي‌‏آيد، اينها هيچ كدام اثر‌‏گذار نيست. همه ما ايراني هستيم و براي آبرو و عزت اين كشور بايد تلاش كنيم تا وقتي مي‌‏رويم المپيك ناكام نباشيم. اين براي ما بد است. چند وقت ديگر بازي‌‏هاي آسيايي و مقدماتي جام جهاني را پيش رو داريم. باز هم مي‌رويم جام جهاني در مرحله مقدماتي با سه باخت به كشور برمي‌‏گرديم. ما چه كاري براي اعتلاي مسابقات ليگ برتر انجام مي‌‏دهيم كه حالا توقع داريم در جام جهاني موفق باشيم.
واقعا متاسف هستم وقتي مي‌‏شنويم فدراسيون فوتبال كشورمان به عنوان بهترين فدراسيون سال 2008 آسيا انتخاب شده است، اين انتخاب بر اساس چه معياري بوده است؟ اين ليگ برتر است كه ما داريم؟ در مسابقات دسته اول شركت مي‌‏كنيم بازي نيم ساعت تاخير دارد. وقتي علت را جويا مي‌‏شويم، مي‌‏گويند نيروي انتظامي نيامده است يا برق نداريم.
به هر استاني كه مي‌‏رويم در مسابقات دسته اول و ليگ برتر با مشكلاتي روبه رو هستيم حالا چون تيم ملي نوجوانان ما در آسيا قهرمان شده به عنوان بهترين فدراسيون آسيا انتخاب شديم؟ قهرماني تيم نوجوانان در آسيا با لطف خدا و تلاش كادر فني و بازيكنان بود و فدراسيون نقشي نداشت. البته نمي‌‏خواهم آنها را نقد كنم، چرا كه آنها نيز زحمات خود را مي‌‏كشند و اگر پاي درد دلشان بنشينيم، شايد حرف‌هايشان بيشتر از ما باشد.
راه نجات ورزش
راه نجات ورزش كشور همدلي‌، وحدت، تلاش و خصوصي سازي است. در غير اين صورت هيچ رشد و پيشرفتي نخواهيم داشت و روز به روز هم از دنيا عقب مي‌‏افتيم. حتي از كشورهاي عربي هم عقب مي‌‏افتيم. شما نگاه كنيد! حتي كشورهايي مانند بحرين و عربستان در المپيك چند مدال كسب كرده‌‏اند بعد ما چه عملكردي داشتيم؟ اگر همين يك مدال طلا را هم هادي ساعي نمي‌‏گرفت، نمي‌دانم چه اتفاقي رخ مي‌‏داد.
دوشنبه 25 آذر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: دنياي اقتصاد]

[مشاهده در: www.donya-e-eqtesad.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 167]