واضح آرشیو وب فارسی:سياست روز: خصوصي سازي از زبان مردي كه از پول خرج كردن خسته شدهورزش مي خواهد دستش در جيب خودش باشد
مالك باشگاه استيل آذين و رئيس هيئت مديره باشگاه پيروزي پس از 21 ماه فعاليت در ورزش فوتبال كشور اعلام كرد دوست ندارد با اين وضعيت در فوتبال سرمايهگذاري كند و اگر كار بر همين منوال باشد سرمايه خود را در جايي خارج از فوتبال هزينه خواهد كرد. اتفاقي كه پيش از نيز براي برخي از سرمايهگذاران علاقمند به فوتبال و يا به طور كلي ورزش در بخش خصوصي رخ داد و حالا باز هم شاهد تكرار آن براي يكي ديگر از اين افراد هستيم.
حسين هدايتي كه گفته ميشود از گزينههاي مديرعاملي باشگاه پيروزي هم بوده در گفت و گوبا ايلنا، در خصوص دلايل حضور خود در فوتبال، خصوصي سازي و ديگر مسائل موجود در ورزش صحبت كرد.
هزينه 20 ميليارد توماني
من در گذشته اعلام كرده ام اگر سهام باشگاه پيروزي به من واگذار شود 20 ميليارد تومان هم براي اين باشگاه هزينه ميكنم. اين براي زماني بود كه بحث واگذاري سهام باشگاه مطرح بود حالا با منتفي شدن واگذاري سهام، اين مسئله هم به خودي خود منتفي است.
من پيشنهاد 20 ميلياردي كه براي اداره پيروزي درگذشته ارائه كرده بودم را الان نيز اعلام ميكنم و حتي حاضرم مبلغي بالاتر از اين را براي پيروزي هزينه كنم اما ميگويم سهام اين باشگاه مردمي را به من بدهيد. البته نه 100 درصد سهام را اولا 30-20 درصد در اختيار دولت باشد كه وظيفه نظارت را انجام دهد، بخشي از آن را به ما و بخش ديگري را هم به مردم واگذار كنند اما سهام مديريتاش را به ما بدهيد. خود مردم هيئت مديره را انتخاب ميكنند و بعد ارزيابي كنيد ما موفق بوديم يا نه. از محل درآمدش اين باشگاه را حرفهاي ميكنيم و رشتههاي مختلف راهاندازي خواهيم كرد. حتي از درآمدش به سازمان ورزش هم كمك ميكنيم. حاضريم تضمين بانكي هم بدهيم اما چرا اين كار را نميكنيد؟ طبق اساسنامه فيفا، بايد تا سال آينده اين كار را انجام دهيد و باشگاهها خصوصي شوند.حالا كه هستيم استقبال كنيد، وقتي ما خسته شديم و رفتيم آن وقت التماس ميكنيد كه مردم بياييد.، شايد آن وقت كسي نيامد.
در اين مدتي كه من در ورزش فعاليت كردهام چه سودي گير بخش خصوصي و من آمده است؟ جز اينكه عذاب بكشم، آسايشم سلب شود و به حرفم هم گوش داده نشود؟ پس واقعاً حضور من در ورزش چه معنايي دارد؟ اگر اين حضور پرمعنا و پربار باشد ديگران هم تشويق ميشوند تا براي سرمايهگذاري در ورزش حضور پررنگي پيدا كنند. به طور مثال مگر در شهر بزرگي مانند مشهد يك تاجر و يا يك كارخانه دار وجود ندارد تا به تيمهاي ابومسلم و پيام كمك كند؟ مطمئناًوجود دارد ولي بايد برنامهريزيها به گونهاي باشد كه افراد با ميل و اشتياق فراوان در عرصه ورزش حاضر شوند و سرمايهگذاري كنند. در اين بين مديران بايد با برگزاري جلسات و سمينارهاي مختلف از بازاريها، تاجرين، اقتصاددانان و كارخانهدارها دعوت كنند و به آنها اعلام كنند شما همگي صاحب يك تيم شويد. در عين حال امتيازاتي براي آنها در نظر گرفته شود تا آنها تشويق شوند.
تا چه زماني بايد دستمان در جيب بيت المال باشد
تا چه زماني بايد دستمان در جيب بيت المال باشد. امسال دولت 200 ميليارد تومان براي فوتبال كشور هزينه كرده است اين مبلغ كمي نيست اما اگر بخش خصوصي را وارد صحنه ميكرد چه بسا اين 200 ميليارد تومان صرف امور عمراني كشور ميشد. همين مردم،صنايع كشور،كارخانهدارها و تجار بازار اين هزينه را تامين ميكردند. به نظر شما نيستند افرادي كه اين هزينه را متقبل شوند. حتي اگر امتيازات اين باشگاه سهامي ميشد پول خرد مردم هم ميتوانست اين باشگاهها را اداره كند.
كل بودجه سازمان تربيت بدني 50 ميليارد تومان است. اگر ده ميليارد تومان به پيروزي و ده ميليارد تومان هم به استقلال بدهد، 30 ميليارد تومان ميماند براي بقيه باشگاهها و كل ورزش كشور. آيا به نظر شما چنين چيزي ممكن است رخ بدهد؟ بر اين فرض كه هدايتي يا امثال هدايتي با حضور در ورزش به شهرت هم رسيدند اما اگر در نهايت ورزش كشور پيشرفت كند آيا اين بد خواهد بود؟
مديران قبلي از كنار اين باشگاه به ثروت رسيدند
آقاي علي آبادي و دولت نهم درخصوص ساخت اماكن ورزشي چند برابر دولتهاي گذشته عمل كرده است و اين موضوع با مدرك قابل اثبات است اما در زمينه مسابقات ليگ برتر و فدراسيونها ما در حال عقب گرد هستيم. من حالا در مورد رشتههاي ديگر حرف نميزنم تا آقايان نگويند به تو چه ربطي دارد؟ ولي درمورد فوتبال و باشگاه پيروزي كه ميتوانم حرف بزنم. بسياري از اين مديران طي سالهايي كه مديريت تيمهاي بزرگ و فدراسيونها را بر عهده گرفتهاند، اغلب در فكر اين بودند كه به يك موقعيت اجتماعي برسند يا زمينهسازي كنند تا به مجلس يا در انتخابات شوراي شهر شركت كنند در نهايت اين پستها براي آقايان سكوي پرتابي براي رسيدن به يك پست سياسي بوده است. بنابراين شهرت طلب آنها هستند نه اينكه يك نفر مثل من كه آمده از جيب خودش خرج ميكند، آنهم در اين اوضاع و احوال اقتصادي كشور.اگر كسي شهامت اين را دارد كه از جيب خودش خرج كند، پيشقدم شود. من طي سه، چهار ماه بالغ بر سه ميليارد تومان به خاطر مردم به يك باشگاه بزرگ كشور كمك كردم. اطمينان ميدهم نه ميخواهم به مجلس بروم نه شوراي شهر و نه اينكه ميخواهم جايي كانديدا شوم. فكر ميكنند هدايتي ميخواهد اين پيروزي را بخورد يا بگذارد داخل جيبش و از ايران برود. كجا ميتوانم پيروزي را ببريم، پيروزي براي اين ملت است و تا اين ملت هستند پيروزي هم هست.
درآمد منچستر و آرسنال
باشگاههاي بزرگي مانند منچستر يونايتد، آرسنال و چلسي در سال 2006، 250 ميليون پوند درآمد داشتهاند. من نميگويم باشگاههاي استقلال و پيروزي ميتوانند 250 ميليارد تومان درآمد داشته باشند اما حداقل ميتوانند 25 ميليارد تومان درآمد داشته باشند حداقل ديگر محتاج ديگران نخواهند بود. ده ميليارد را هزينه فوتبال ميكند. 15 ميليارد تومان هم هزينه ساير رشتهها از جمله كشتي، واليبال، بسكتبال و غيره ميشود. در نهايت خواهيد ديد چه تحول بزرگي در ورزش كشور رخ ميدهد.
واگذاري تيمها به شهرستانها
يكي از كارهاي خوب دولت نهم اين بود كه بيشتر تيمها را از تهران خارج كرد. به طور مثال وقتي تيم كوثر به لرستان واگذار شد اين هفته براي تماشاي بازي اين تيم در دسته يك، 25 هزار هوادار لرستاني به ورزشگاه رفتهاند. اين مسئله وقتي قشنگتر ميشود كه هواداران لرستاني بينند كه اين روند رو به رشد تيمشان ادامه دارد و تيم با انجام بازيهاي قابل قبول به ليگ برتر صعود كند اما واقعاًاين ليگ برتر است كه ما داريم؟ الان دو تيم پيام و ملوان به دليل مشكلات مالي خواستار لغو مسابقهشان شدهاند. من صحبتهاي آقاي احمدزاده، سرمربي ملوان را در تلويزيون شنيدم كه در خصوص مشكلات مالي اين باشگاه صحبت ميكرد و گفت: بازيكنان ما حتي يك ريال دريافت نكردهاند. من به مديران ملوان گفتم امتيازش را به من بفروشيد تا وضعيت آن را سر و سامان بدهم اما گفتند نيروي دريايي اجازه نميدهد،خوب اگر نميفروشيد پس پول تزريق كنيد. به تازگي هم كه با وجود اينكه سهام اين باشگاه به منطقه آزاد انزلي واگذار شده هنوز پولي به اين باشگاه واريز نشده است. البته نميتواند پولي بدهند چرا كه رديف بودجه ندارند و اگر پول بدهند متخلف شناخته شده و سازمان بازرسي كل كشور ايراد خواهد گرفت.
راه نجات ورزش
راه نجات ورزش كشور همدلي، وحدت، تلاش و خصوصي سازي است. در غير اين صورت هيچ رشد و پيشرفتي نخواهيم داشت و روز به روز هم از دنيا عقب ميافتيم. حتي از كشورهاي عربي هم عقب ميافتيم. شما نگاه كنيد حتي كشورهايي مانند بحرين و عربستان در المپيك چند مدال كسب كردهاند بعد ما چه عملكردي داشتيم؟ اگر همين يك مدال طلا را همهادي ساعي نميگرفت، نميدانم چه اتفاقي رخ ميداد.
يکشنبه 24 آذر 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سياست روز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 106]