آمریکا در چهارگوشه جهان جنگ افروزی می‌کند

واضح آرشیو وب فارسی:ایران ویج: آمریکا در چهارگوشه جهان جنگ افروزی می‌کند

تاریخ همیشه آموزنده است؛ زیرا سرگذشت ملت ها را روایت می کند و سرگذشت ملت ها روندی خروشان و ابدی دارد. تاریخ درعین حال سرگذشت جنگ طلبی ها و سلطه جویی ابرقدرت هایی را روایت می کند که به دلیل قدرت و ثروت بادآورده ناگهان دست از آستین ستم بیرون آورده و بخش یا بخش هایی از جهان را درکام سوزان جنگی ویرانگر افکنده اند.
کارنامه سیاه آمریکا در یکصد سال گذشته نشان می دهد که چگونه مقامات عالی رتبه این کشور مرزهای آرام جهان را مخدوش کرده و به بهانه های مختلف به این سوی و آن سوی آن لشکر کشیده اند. حاصل این تهاجمات از یک سو چیزی جز کشتار مردمان بیگناه و سرنگونی رژیم های مخالف غرب و درراس آنها آمریکا نبوده است و از سوی دیگر سودهای کلانی را به اشکال گوناگون دردرجه نخست نصیب کارتل های نفتی سپس کارخانه های مهمات سازی غرب و درنهایت صاحبان قدرت و ثروت درآن سوی اقیانوس ها کرده است. گرچه این روند همچنان به اشکال پیچیده تری ادامه دارد، اما به نظر می رسد دیگراین معادله کارآیی خود را از دست داده باشد، زیرا دیگر مردم جهان بخوبی به ماهیت طرح های سلطه جویانه امپریالیست ها پی برده اند و جنبش های بهار عربی یک نمونه از خروش مردم محروم منطقه خاورمیانه است که روزگاری نه چندان دور عرصه ترکتازی ارتش های غربی به رهبری آمریکا بود. امروزه فریاد تظلم خواهی ملت ها از استعمارگران و در راس آنها آمریکا از شرق تا غرب جهان و حتی در خیابان های نیویورک و لندن نیزبه گوش می رسد. دیر نیست که بتواند پیوند شوم ثروت و قدرت را در قلب جهان سرمایه داری برهم ریزد؛ پیوندی که به دلیل فقدان معنویت حاصلی جز جنگ، توسعه طلبی و سلطه جویی نداشته است. آنچه را ملاحظه می کنید، نگاهی گذرا به کارنامه سیاه آمریکا در عرصه مداخلات نظامی و توسعه طلبی در چهارگوشه جهان است و نشان می دهد که مبارزه با استکبار نه یک شعار بلکه یک ضرورت حیاتی برای نجات جهان از سلطه جویی ابرقدرت هاست.
● جنگ کره
جنگ کره (۱۹۵۳ ـ ۱۹۵۰) با فجایع گسترده ای از سوی هر دو طرف درگیر در جنگ یعنی نیروهای کره شمالی و چین و همچنین سربازان کره جنوبی و ایالات متحده همراه بود. در این جنگ، نیروهای نظامی ایالات متحده با قتل عام وحشیانه آوارگان غیرنظامی، به این بهانه که ممکن است افرادی نفوذی در میان آنها باشند، کارنامه سیاهی از خود بر جای گذاشتند. از آن گذشته، هواپیماهای آمریکا با بمباران شهرهای مختلف کره شمالی و تهدید به استفاده از بمب هسته ای علیه مردم این کشور، باعث کشتار هزاران زن و مرد و کودک گردیدند. تخمین زده شد کل تلفات وارده به طرفین اعم از کشته ها، مجروحان و مفقودالاثرها بالغ بر ۳ میلیون نفر بوده است. تلفات وارده بر آمریکایی ها نزدیک ۳۶ هزار نفر بود.
● جنگ ویتنام
آنچه ویتنامی ها از آن به عنوان جنگ آمریکایی و آمریکایی ها از آن تحت عنوان جنگ ویتنام یاد می کنند، نام مجموعه عملیات و درگیری های نظامی است که از سال ۱۹۵۰ تا ۱۹۷۵ بین نیروهای ویتنام شمالی و جبهه ملی آزادی بخش ویتنام جنوبی معروف به «ویت کنگ» از یک سو و نیروهای ویتنام جنوبی و متحدانش بویژه ایالات متحده آمریکا از سوی دیگر رخ داد. هدف ویتنام شمالی و ویت کنگ ها بیرون راندن نیروهای ایالات متحده آمریکا و متحدانش از ویتنام و سرنگون کردن حکومت ویتنام جنوبی و ایجاد یک کشور واحد بود.
با گذشت زمان وسعت و اندازه این جنگ بیشتر شد، زیرا نیروهای ویت کنگ و ویتنام شمالی مورد حمایت چین و شوروی قرار گرفتند و از طرفی نیز متحدان آمریکا از نیروهای ویتنام جنوبی حمایت کردند و به تدریج این درگیری ها به جنگی بزرگ در سراسر ویتنام و بعضی از نقاط هند و چین تبدیل شد. در سال ۱۹۶۸ نیروهای ویت کنگ و ویتنام شمالی همزمان با عید تت و آغاز سال ویتنامی، حمله های گسترده ای را در سراسر ویتنام جنوبی آغاز کردند که به حمله عید تت مشهور شد. اگر چه این حمله ها از نظر نظامی موفقیت زیادی نداشت، اما گسترده بودن و شدت آن و نیز پوشش خبری آن در سراسر جهان و بویژه در داخل آمریکا، افکار عمومی را بشدت بر ضد آمریکا بسیج کرد و تظاهرات ضدجنگ در آمریکا را به دنبال داشت. دولت آمریکا بتدریج مجبور شد تا نیروهای خود را از ویتنام فرا خواند و کار دفاع از حکومت ویتنام جنوبی را به خود آن حکومت بسپارد. در ۳۰ آوریل ۱۹۷۵ نیروهای ویت کنگ و ویتنام شمالی، سایگون (پایتخت آن زمان ویتنام جنوبی) را گرفتند و جنگ ویتنام به پایان رسید. کشته شدن ۶۰ هزار آمریکایی، ۲۵۰ هزار نظامی و شهروند ویتنام جنوبی و بیش از یک میلیون نفر از نظامیان و غیر نظامیان ویتنام شمالی تلفاتی بود که این جنگ به همراه داشت.
● جنگ افغانستان
جنگ افغانستان در ۷ اکتبر ۲۰۰۱ توسط نیروهای ایالات متحده آمریکا تحت نام رسمی عملیات بلندمدت آزادی در پی حمله القاعده به رهبری اسامه بن لادن به نیویورک و واشنگتن در ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ و هشدار جورج دبلیو بوش رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا به گروه طالبان مبنی بر اخراج گروه تروریستی القاعده از افغانستان و رد طالبان از این درخواست آغاز شد. هدف اصلی این جنگ مبارزه و از بین بردن القاعده، طالبان و حامیان آن بود. تقریبا یک ماه بعد رژیم طالبان سقوط کرد و با برگزاری کنفرانس بُن حامد کرزای به قدرت رسید و در انتخابات به مقام ریاست جمهوری افغانستان برگزیده شد.
تلفات این جنگ برای نیروهای آمریکایی و شهروندان افغان بسیار فاجعه بار بوده است. طبق آمار رسمی تاکنون ۱۶۴۸ سرباز آمریکایی طی این ۱۰ سال کشته شده اند. در این ۱۰ سال ۱۴۳۲ نظامی آمریکایی نیز مجروح و معلول شدند. در کنار تلفات جانی وارد شده به نظامیان آمریکایی، هزینه این جنگ برای مقامات کاخ سفید بسیار سرسام آور است. طبق گزارش های رسمی، تاکنون هزینه این جنگ برای آمریکا بیش از ۱۵ تریلیون دلار تخمین زده شده است.
● مداخله نظامی در لبنان
در پی ترور بشیر جمیل، رهبر حزب فالانژ مسیحی در سال ۱۹۸۲ که بتازگی رئیس جمهور لبنان شده بود اوضاع به کلی دگرگون شد. یک روز پس از وقوع این حادثه، ارتش اسرائیل در ۱۵ سپتامبر بخش غربی مسلمان نشین بیروت را اشغال کرد. ۲ روز بعد، شبه نظامیان مسیحی حزب فالانژ در محدوده تحت کنترل نیروهای اسرائیلی وارد ۲ اردوگاه پناهندگان فلسطینی شدند و به کشتاری خونین که به «قتل عام صبرا و شتیلا» معروف شد، دست زدند. آنان در این حادثه حدود ۸۰۰ مرد و زن و کودک فلسطینی را کشتند.
بلافاصله پس از آن، نیروهای چند ملیتی مرکب از تنفگداران دریایی آمریکا، فرانسه و ایتالیا به منظور میانجیگری در جنگ اسرائیل و نیروهای ساف وارد بیروت شدند. این برای نخستین بار پس از مداخله نظامی آمریکا در لبنان در سال ۱۹۵۸ بود که ایالات متحده نیروهایی را به این کشور می فرستاد. در ابتدا، اکثر گروه های لبنانی از این نیروی چند ملیتی، به عنوان یک نیروی پاسدار صلح، استقبال کردند. اما طولی نکشید که با مخالفت مسلمانان شیعه و سوری ها که آنها نیز نیروهایی در لبنان داشتند روبه رو شدند. در ۱۸ آوریل ۱۹۸۳ بمبی در نزدیکی سفارت آمریکا در بیروت منفجر و باعث کشته شدن ۱۷ آمریکایی شد. در پاییز همان سال تفنگداران دریایی آمریکا مواضع تندروها را گلوله باران کردند. در ساعات اولیه روز یکشنبه ۲۳ اکتبر ۱۹۸۳ انفجاری در نزدیکی پادگان تفنگداران دریایی آمریکا در بیروت صورت گرفت. تعداد ۲۴۱نفر از تفنگداران و پرسنل نیروی دریایی آمریکا بر اثر این انفجار کشته شدند. همراه با ویران شدن پادگان مزبور، سیاست آمریکا در لبنان نیز ویران شد، اما ریگان در گزارش سالانه خود به کنگره، پافشاری کرد که نیروهای اعزامی آمریکا به لبنان، باید در بیروت بمانند. با سپری شدن ۲ هفته، حکومت شکننده لبنان سقوط کرد. پس از این اتفاقات یک نظرسنجی عمومی در آوریل ۱۹۸۵ نشان داد که مردم آمریکا، دخالت دولت ریگان در لبنان در فاصله سال های ۱۹۸۲ تا ۱۹۸۴ را بزرگ ترین شکست تاریخ سیاست خارجی آمریکا قلمداد می کنند. پس از خروج نیروهای ایالات متحده در ۱۹۸۵، لبنان دیگر شاهد حضور نیروهای آمریکا در این کشور حتی در قالب نیروهای پاسدار صلح نبوده است.
● جنگ عراق
جنگ آمریکا علیه عراق که سال ۲۰۰۳ آغاز شد و با اشغال این کشور ادامه یافت، ۲ هدف عمده داشت. جورج بوش، رئیس جمهور وقت آمریکا دلایل این جنگ را این گونه اعلام کرد: رابطه صدام حسین با القاعده و دیگری نابودکردن سلاح های کشتار جمعی عراق بنابر توافق نامه ۱۹۹۱. این جنگ با خروج آخرین تیپ رزمی آمریکایی در ۱۹ آگوست ۲۰۱۰ به طور رسمی خاتمه یافت. البته هنوز حدود ۵۰ هزار نیروی آمریکایی برای آموزش نیروهای عراقی، در این کشور باقی مانده اند که زمان خروج این نیروها هم با توافق ۲ کشور تا پایان سال ۲۰۱۱ اعلام شده است.
اما واقعیت حضور نظامیان آمریکایی در عراق از سال ۲۰۰۳ تاکنون، برجای ماندن میلیون ها قربانی و نابودی اقتصاد این کشور به همراه تاراج منابع سرشار مالی آن است. آمارهای منتشر شده از سوی دفتر فدرال بودجه آمریکا نشان می دهد هزینه تجهیزات جنگی و خسارات وارد آمده به ارتش این کشور در جنگ عراق از مرز ۱ / ۹ تریلیون دلار گذشته که معادل ۶ هزار و ۳۰۰ دلار برای هر شهروند آمریکایی است. همچنین بررسی آمارهای منتشر شده در خصوص جنگ عراق نشان می دهد طی این مدت ۴ هزار و ۴۸۲ نظامی آمریکایی در این کشور کشته و حدود ۳۲ هزار نفر از نیروهای آمریکایی در این جنگ زخمی شده اند. از سوی دیگر تاکنون یک میلیون و ۵۹۰ هزار عراقی براثر این جنگ جان خود را از دست داده اند که اکثر آنان از شهروندان غیرنظامی بودند. حمله آمریکا به عراق بیش از ۴ میلیون و ۷۰۰ هزار عراقی بی خانمان هم بر جای گذاشته است. خسارت وارد آمده به زیرساخت های شهری در عراق، فرار سرمایه گذاران از این کشور و بهره برداری مخفی از ذخایر نفتی آن باعث شد عراق در میان ۱۸۳ کشور حاضر در رتبه بندی اقتصاد جهانی، در ردیف ۱۷۴ قرار بگیرد. با این اوصاف می توان گفت هزینه های جنگ عراق بعد از خروج نیروهای آمریکایی از این کشور به پایان نخواهد رسید.
● جنگ بوسنی
با اوج گیری مساله خودمختاری و استقلال طلبی میان مردم کوزوو، دولت یوگسلاوی فشارهای خود را بر مردم این منطقه بشدت افزایش داد و آنها را با شدیدترین تحرکات استبدادی و امنیتی محدود کرد تا آنجا که عرصه بر مردم چنان تنگ شد که مجبور به مهاجرت به کشورهای اطراف شدند. قوم گرایی در شبه جزیره بالکان که از بحران بوسنی هرزگوین آغاز شده بود و سال ها جنگ میان صرب ها و کروات ها با مسلمانان را به دنبال داشت، به کوزوو نیز سرایت کرد. استدلال دولت یوگسلاوی این بود که کوزوو بخشی از سرزمین یوگسلاوی و صربستان است و به هیچ وجه حاضر به تجزیه این بخش از خاک خود نبود.
مردم مسلمان کوزوو نیز نمی خواستند تحت حاکمیت صرب ها قرار داشته باشند. فشار یوگسلاوی بر مردم کوزوو و آواره شدن آنها زمینه را برای دخالت کشورهای عضو اتحادیه اروپا فراهم آورد، اما در میان این کشورها وحدت نظر وجود نداشت. از سوی دیگر، یوگسلاوی متحد سنتی روسیه بود و اتحادیه اروپا نمی خواست مستقیما رودرروی روسیه بایستد. در این مقطع زمانی عملیات نظامی ناتو با محوریت آمریکا در مارس ۱۹۹۹ به منظور ممانعت از کشتار نژادی در منطقه کوزوو و اعتبار بخشی به ناتو صورت گرفت. سرانجام یوگسلاوی پس از تحمل ضربات سنگین تسلیم گردید و از کوزوو عقب نشینی کرد.
طبق آمار رسمی تعداد کشته های نظامی و غیرنظامی در این جنگ از ۱۵۰ هزار تا ۲۶۰ هزار نفر تخمین زده می شود. شمار مفقودان نیز ۱۷ هزار و ۶۸۹ نفر اعلام شده است. شمار کودکان به قتل رسیده اعم از صرب، مسلمان و کروات ۱۷ هزار نفر ذکر می شود. خسارت مالی بوسنی ۲۹ میلیارد دلار برآورد شده است.
● حملات نظامی به سودان
در پی وقوع انفجار در سفارتخانه های آمریکا در کنیا و تانزانیا ۶ آگوست ۱۹۹۸ مقام های آمریکایی اعلام کردند که از هیچ تلاشی برای شناسایی و مجازات عاملان بمبگذاری در این سفارتخانه فروگذار نخواهند کرد. در انفجار کنیا، حدود ۷۵ نفر کشته شدند و بیش از هزار نفر زخمی گردیدند. در انفجار تانزانیا نیز ۷ نفر کشته و حدود ۷۰ نفر مجروح شدند. در مجموع ۲ انفجار ۸ آمریکایی کشته و ۷ نفر نیز مفقودالاثر گردیدند.
چندی بعد مقام های امنیتی آمریکا اعلام کردند که گروه اسامه بن لادن مسوول بمبگذاری در سفارتخانه های آمریکا در کنیا و تانزانیا بوده است. متعاقب آن با موشک های دوربرد کروز و تام هاوک چند منطقه در افغانستان و سودان را مورد تهاجم نظامی قرار دادند که بر اثر آنها صدها غیرنظامی کشته و مجروح شدند.
آمریکا در حمله به سودان یک کارخانه داروسازی را به کلی منهدم و اعلام کرد این کارخانه متعلق به بن لادن بوده و به تولید سلاح های شیمیایی اشتغال داشته است.
اسامه بن لادن هرگونه دخالت در انفجارهای کنیا و تانزانیا را بشدت تکذیب نمود و سودان نیز ارتباط کارخانه داروسازی را با بن لادن تکذیب کرد. به عقیده تحلیلگران حمله به سودان در جهت تضعیف کشورهای اسلامی و در راستای فشار بر دولت برای تعدیل مواضع این کشور صورت گرفت. نکته جالب این که حمله نظامی آمریکا به سودان بدون مجوز شورای امنیت سازمان ملل صورت گرفت.
● جنگ لیبی
با آغاز ناآرامی های داخلی در این کشور فوریه ۲۰۱۱، به دلیل برنتابیدن حکومت قذافی نسبت به مطالبات عمومی، زودی لیبی درگیر یک جنگ داخلی فرسایشی شد. شدت برخوردهای سرکوبگرانه دولت سبب ساز مداخله شورای امنیت سازمان ملل و تصویب قطعنامه ای به منظور اقدام نظامی ناتو در این کشور شد.
از منظر دولت آمریکا، مداخله این کشور در لیبی، براساس تعهد واشنگتن برای دفاع از حقوق بشر و گسترش دموکراسی شکل گرفته است. از این رو جنگ لیبی از منظر آمریکایی ها یک «مداخله بشردوستانه» محسوب می شود. در عملیات هوایی ناتو به لیبی که با حمایت آمریکا صورت گرفت، بیشتر هواپیماهای انگلیسی و فرانسوی شرکت داشتند. این عملیات ۱۱ روز پس از قتل معمر قذافی طبق مصوبه شورای امنیت سازمان ملل و به رغم نارضایتی آمریکا و ناتو، روز دوشنبه گذشته ۳۱ اکتبر به طور رسمی پایان یافت. گفته می شود در جریان عملیات و بمباران های هوایی ناتو، علاوه بر ویرانی شهرها و تاسیسات لیبی، هزاران لیبیایی نیز کشته یا مجروح شده اند.
با این حال، ظاهرا نه دولت اوباما و نه افکار عمومی آمریکا، تمایلی به آغاز جنگی تازه نداشتند. در واقع دولت اوباما تصور می کرد که جنگ لیبی در مدت زمانی اندک به نتایج مورد نظر منتج خواهد شد، اما با ادامه بحران در این کشور و رد طرح آتش بس ارائه شده توسط اتحادیه آفریقا از سوی انقلابیون لیبی، سیاست خارجی واشنگتن به نوعی تحت فشار قرار گرفت.
مشارکت ایالات متحده در عملیات نظامی ناتو در لیبی، موجب گسترش دامنه اختلافات در درون هیات حاکمه این کشور شد که البته به نظر می رسد بخش عمده ای از این اختلافات، ناشی از رقابت های سیاسی میان ۲ حزب دموکرات و جمهوریخواه در آستانه انتخابات میان دوره ای کنگره و ریاست جمهوری در سال ۲۰۱۲ باشد.
● فاجعه در خلیج خوک ها
مبارزه فیدل کاسترو با سیاست امپریالیستی آمریکا و ملی کردن همه کمپانی های آمریکایی که پیش از انقلاب کوبا (اول ژانویه ۱۹۵۹) صاحبان واقعی کوبا بودند، خشم محافل سیاسی و پولی آمریکا را برانگیخت. سحرگاه ۱۷ آوریل ۱۹۶۱ با چراغ سبز جان کندی رئیس جمهوری آمریکا ۱۶۰۰ نفر مهاجر کوبایی مقیم فلوریدا که از مخالفان بنام فیدل کاسترو بودند درصدد واژگون کردن حکومت و کشتن رهبر انقلاب کوبا در منطقه «خلیج خوک ها» درصدد پیاده شدن در سواحل کوبا برآمدند.
همه حمله کنندگان مدت ها تعلیمات نظامی در آمریکا دیده بودند. کوبایی های مهاجر از کمک های لجستیکی نیروی دریایی آمریکا و تفنگداران ارتش آمریکا بهره مند بودند. هدف این بود که با پیاده شدن در خاک کوبا مردم را با خود همراه کرده و با شورش همگانی و همصدا مخالفان مسلح کاسترو را که هنوز در کوهستان ها وجود داشتند با خود همراه سازند. یکی از هدف های نخستین، کشتن فیدل کاسترو بود. با این حال حمله به کوبا در خلیج خوک ها با شکست کامل روبه رو شد.
نتیجه این حمله از نظر دیپلماتیک برای سیاست دولت کندی فاجعه آمیز بود. ۲۴ آوریل ۱۹۶۱ جان کندی رئیس جمهوری آمریکا رسماً اعلام کرد که مسوولیت شکست در خلیج خوک ها به عهده اوست. جنگ خلیج خوک ها در ۱۷ آوریل به پایان رسید در حالی که ۳۰۰ کشته و ۱۱۱۳ اسیر برای مهاجمان در برداشت.
این جنگ هرچند کوتاه و کوچک به حساب می آمد اما بی تردید اثر سیاسی آن بسیار زیاد بود. هنوز پس از نیم قرن از آن تاریخ، کوبا در «زیردماغ» ایالات متحده به رهبری فیدل کاسترو و برادرش رائول ماهیت ضدآمریکایی خود را حفظ کرده و آماده است تا هر تهاجمی را پاسخ دهد.
کوبا در روزگاران گذشته برای تمام انقلابیون جهان یک «سمبل» بود و اگر آمریکا می توانست در نبرد خلیج خوک ها، کاسترو را سرنگون کند این امر ضربه ای سنگین به تمام جنبش های استقلال طلبانه و ضدامپریالیستی تلقی می شد و بخصوص می توانست برجنبش های چپگرایانه در نیکاراگوئه، شیلی و السالوادور تاثیری منفی بگذارد. کشور کوچک کوبا در تمام دوران جنگ سرد خاری در چشم آمریکا بود و این نبرد به لحاظ تاریخی جایگاه خاصی در مناسبات جنگ سرد یافت.

۱۲ آبان ۱۳۹۰

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ایران ویج]

[مشاهده در: www.iranvij.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 556]