بیوگرافی عادل فردوسی پور

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: راستش از محله.ای در غرب تهران شروع شد؛ شهرآرا. مهرماه سال ۱۳۵۳ بود که عادل به دنیا آمد …
در خانواده.ای که پدرش مهندس برق بود و یک خواهر و یک برادر داشت. فضای خانه مسلما فضای فوتبالی نبود و او به دلیل علاقه.اش به فوتبال، بچه سر به راه خانه محسوب نمی.شد. دبستان را در مدرسه ذوقی، راهنمایی را در مدرسه طالقانی و دبیرستان را… البرز. بچه درس.خوانی بود؛ آن.قدر درس.خوان که با معدل بالای ۱۸ دیپلم گرفت اما فوتبال هیچ.وقت از سرش نیفتاد. شاید به همین خاطر هم بود که پدر با او کاری نداشت. بعد هم در دانشگاه صنعتی شریف در رشته مهندسی صنایع قبول شد و تا پایان فوق لیسانس ادامه داد.
اغلب کارهای ترجمه.ای را خودش انجام می.دهد. زبانش آنقدر خوب بود که در دوره.ای در دانشگاه تدریس می.کرد و البته در کلاس.های زبان. باورتان می.شود عادل فردوسی.پور معلم زبان.تان باشد؟ اما اگر دوست داشته باشید بدانید کلاس.های زبان عادل چگونه می.گذرد، یک نفر برای.تان زحمتش را کشیده: “تا حالا سر کلاس.های عادل فردوسی.پور رفتید یا نه؟ خوب اگر نرفتید، هیچ اشکالی نداره و چیز خاصی رو از دست ندادید؛ به جز یک سری اطلاعات فوتبالی.”
از اول جلسه که پسرا می.پرسن استاد از فوتبال چه خبر و همین سوال کافیه که عادل.خان شروع کنه به سخنرانی و یک مدت مدیدی پشت سر این بازیکن و اون تیم و اینا بگه و اطلاعات رو کنه. خلاصه بعد از همه این حوادث، جناب عادل.خان شروع می.کنن به انگلیسی.صحبت.کردن و درس.دادن که خب صد البته طرز حرف زدنش اصلا به انگلیسی حرف زدن نمی.خوره ولی جدا از اینها، آدم ذاتا مهربونیه؛ مثلا بعد از کلاس با دقت می.شینه به همه سوالا جواب می.ده…».
خودش هم در مورد کلاس.های زبانش می.گوید: «بالطبع حرف.هایی پیش می.یاد ولی اصولا از یک ساعت و نیم زمان کلاس فقط ده تا پانزده دقیقه!».
سال سوم دانشگاه تصمیم گرفت به علاقه.مندی.اش یعنی کار خبری بیشتر بپردازد. به دفتر روزنامه ابرار ورزشی رفت: «من علاقه دارم کار کنم؛ مطلب بنویسم». اردشیر لارودی سردبیر آن.وقت ابرار ورزشی از او در مورد حیطه کاری.اش پرسید: «ترجمه»! یک متن داد دستش و خداحافظی کرد؛ «فردا صبح اول وقت رفتم دفتر روزنامه. کارم رو تحویل دادم و بعد از چند روز کارم رو شروع کردم».
سال ۱۳۷۲ بود. او کارش را شروع کرد. اما بی.شک بزرگ.ترین علاقه.مندی.اش حضــــــــور در صداوسیما بود. او به قول خودش «n»دفعه تست داد و در نهایت قبول شد؛ «اوایل هم مثبت بود اما می.گفتن صدات جوونه؛ پخته نیست. آخرین باری که تست دادم، اواخر سال.۱۳۷۳ بود». او در تست قبول شد و کار روزنامه را رها کرد و رفت. رفت که رفت…گرچه که الان هنوز هم هر از گاهی کار مطبوعاتی را انجام می دهد…همانطور که بازدیدکنندگان پارس فوتبال هر چند وقت یک بار مطالب جادویی او را روی خروجی اولین پایگاه تخصصی فوتبال ایران می خوانند.
رفت؛ هیچ.وقت پشت سرش رو هم نگاه نکرد. یکی از دوستانش در روزنامه ابرار ورزشی، هنوز هم ناامید نشده و هرازچندگاهی با شماره همراه او تماس می.گیرد.
اتفاق جدیدی نمی.افتد، منتهی او دیگر تلفن.های روزنامه ابرار را جواب نمی.دهد. کسی نمی.داند چه بین او و روزنامه.ای که فعالیتش را در آن آغاز کرد گذشت اما او حالا دیگر جواب نمی.دهد.
عادل فردوسی.پور اما هیچ.وقت نمی.تواند «۹۰» را دوست نداشته باشد؛ برنامه.ای که از ذهن او متولد شد و تا آنجا پیش رفت که کمتر علاقه.مندی در فوتبال وجود دارد که ترجیح دهد دوشنبه شب را در خواب باشد تا جلوی صفحه تلویزیون. او از برنامه.اش لذت می.برد؛ شاید بیش از گزارش.کردن یک بازی؛ «آره! ترسناک.بودنش هم جالبه. همین که یک چیزی بگیم که دعوا بشه، یک چالشی ایجاد می.کنه که جالبه. به نظرم، این یک ترس لذتبخشه».
کمی هم کمتر، به گزارش.کردن روی خوش نشان می.دهد: «وقتی بازی.ها خوب باشند، گزارش می.چسبه. برای من باشگاه.های انگلیس از همه لذتبخش.تره. از این کارم لذتی می.برم که مطمئنم تو رشته.ای که درسش رو خوندم، نمی.تونستم این لذت رو ببرم».
من قرمزم یا آبی؟او گزارشگر بی.طرفی است؟ بسیاری از پرسپولیسی.ها می.گویند او استقلالی است. استقلالی.ها هم بر عکس. هر کدام هم برای خودشان دلیل دارند.
اگرچه به نظر می.رسد او در دوره.ای که در دانشگاه شریف درس می.خوانده پرسپولیسی بوده و آنها که از نزدیک می شناسندش می دانند که زمانی پرسپولیسی تیری بوده است ولی امروز اصلا حاضر نیست به طرف خاصی متمایل شود؛ «واقعا اینجا فضا این.قدر باز نیست که یه گزارشگر بگه من قلبا طرفدار کدوم تیم هستم. اینجا فوتبال دوقطبی است. بگی قرمزم یا آبی، نصف مملکت با تو بد می.شن. البته الان دیگه اصلا برام فرقی نمی.کنه. الان واقعا بی.طرفم. گزارشگر، یه ذره به یک تیم گرایش داشته باشه، تو کارش تاثیر می.ذاره».

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 264]