بوش فرياد مي‌زند مرا از دست طالبان نجات دهيد

واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: / تحليل - المحيط / "بوش فرياد مي‌زند مرا از دست طالبان نجات دهيد"

خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: بين‌الملل - منطقه‌يي

سال 2001 آمريكا به بهانه‌ي حملات 11 سپتامبر و جنگ عليه تروريسم به افغانستان حمله كرد و ضمن سرنگون كردن حكومت طالبان، خاك اين كشور را تحت اشغال درآورد. در آن زمان جورج بوش و ديگر رهبران آمريكايي از فروپاشي كامل حكومت طالبان و ريشه كني اين گروه در افغانستان سخن مي‌گفتند و از اين موضوع به عنوان دستاورد حمله به اين كشور ياد مي‌كردند. امروز در سال 2008 شاهد نفوذ گسترده و بازگشت مجدد طالبان به افغانستان هستيم تا جايي كه دولتمردان افغانستان را به مذاكره با اين گروه جهت پايان دادن به بحران اين كشور واداشته است.

به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) سايت اينترنتي المحيط در تحليلي به قلم جهان مصطفي، تحليل‌گر اين سايت تحت عنوان "بوش فرياد مي‌زند مرا از دست طالبان نجات دهيد" به ارزيابي تحولات افغانستان از زمان فروپاشي حكومت طالبان تا امروز پرداخته است.

در اين تحليل آمده است: هنگامي كه نيروهاي آمريكايي، افغانستان را تحت اشغال در آوردند، مقام‌هاي مسوول آمريكايي و در راس آنها جورج بوش، رييس جمهور اين كشور و دونالد رامسفلد، وزير دفاع وقت آمريكا تاكيد كردند كه دوره‌ي حكومت طالبان پايان يافته است و بازگشت اين گروه به افغانستان غيرممكن است، اما با گذشت 7 سال از حمله‌ي آمريكا به افغانستان و ادعا‌هاي سابق مسوولان آمريكايي شاهد هستيم كه فعاليت گروه طالبان نه تنها ادامه يافته بلكه قدرت آن نيز نسبت به گذشته افزايش يافته است تا جايي كه بسياري از كشورهاي جهان به اين گروه به عنوان بخشي جدايي‌ناپذير از افغانستان معترف شده‌اند و طالبان را در آن واحد كليد بحران و راه‌حل آن مي‌پندارند.

در ادامه‌ي اين تحليل آمده است: درخواست‌هاي برجسته‌ترين هم پيمانان آمريكا از جمله حامد كرزاي، رييس جمهور افغانستان و دس براون، وزير دفاع سابق انگليس مبني بر انجام مذاكرات با طالبان و اعلام برگزاري قريب الوقوع كنفرانس بين‌المللي در خصوص افغانستان توسط فرانسه از يك سو و اعترافات مقام‌هاي سعودي مبني بر درخواست كرزاي از آنها جهت ميانجي‌گري بين دولت كابل و گروه طالبان براي انجام مذاكرات از سوي ديگر از جمله مسايلي است كه اعتراف بين‌المللي به گروه طالبان را كه تاكنون غرب آن را يك گروه تروريستي مي‌خواند، آشكار مي‌سازد. اين مسايل هم‌چنين نشان از افزايش قدرت طالبان و خسارت‌هاي آشكار نيروهاي خارجي مستقر در افغانستان و نيروهاي افغان دارد.

اين تحليل گر عرب مي‌افزايد: در 18 اوت گذشته نيروهاي فرانسه در افغانستان با حمله‌اي شديد از سوي طالبان در 44 كيلومتري شرق كابل روبه‌رو شدند كه ضربه‌اي بزرگ بر پيكر نيروهاي اين كشور در افغانستان وارد كرد و طي آن 10 سرباز فرانسوي كشته و 21 تن ديگر مجروح شدند. همان زمان يك مجله فرانسوي تصاويري از شبه نظاميان طالبان و فاروقي فرمانده‌ نظامي اين گروه منتشر كرد كه لباس سربازان كشته شده‌ي فرانسوي را بر تن كرده و تفنگ‌هاي آنها را در دست گرفته بودند و اين موضوع موجب خشم و انزجار مردم فرانسه شد كه با برپايي تظاهراتي گسترده خروج هر چه سريع‌تر نيروهايشان از افغانستان را خواستار شدند. علاوه بر آن ميزان خسارت‌هاي نيروهاي ائتلاف تحت فرماندهي آمريكا از آغاز سال 2008 تا ماه سپتامبر، 221 سرباز بوده است كه موجب شد اين سال از سال 2001 تاكنون به عنوان خونبارترين سال براي سربازان ائتلاف در افغانستان به شمار رود.

در ادامه‌ي اين تحليل آمده است: در گزارش 27 ژوييه وزارت دفاع آمريكا (پنتاگون) نيز به كنگره‌ي اين كشور نسبت به احتمال افزايش حملات طالبان در ماه‌هاي باقي مانده از سال 2008 هشدار داده شد همانطور كه 31 اوت نيز روزنامه‌ي انگليسي ديلي تلگراف از افزايش محسوس حملات طالبان عليه نيروهاي خارجي خبر داد و به نقل از مقامات محلي افغان اعلام كرد كه حملات گسترده‌ي طالبان عليه نيروهاي سازمان پيمان آتلانتيك شمالي (ناتو) موجب افزايش خسارت‌ها به اين نيروها شده است. ديلي تلگراف هم چنين تاكتيك‌هاي طالبان را به تاكتيك‌هاي نيروهاي مقاومت افغانستان عليه انگليسي‌ها در سال 1841 و هم چنين عليه روس‌ها نزديك دانسته و تاكيد كرده بود كه گروه طالبان در حال حاضر بر مناطق نزديك به جنوب غرب كابل سيطره يافته‌ است و حدود 20 مايلي جنوب غرب كابل را تحت كنترل خود دارد. اين روزنامه هم‌چنين نسبت به احتمال افزايش خسارت‌ها بين نيروهاي ناتو و آمريكا و ضربه‌ي مهلك به ناتو نه تنها در افغانستان بلكه در اروپا هشدار داد.

جهان مصطفي در ادامه‌ي تحليلش مي‌افزايد: هانس لوتار دومروزه ژنرال آلماني و رييس ستاد مشترك نيروهاي امنيتي بين‌المللي (ايساف) نيز اذعان كرد كه گروه طالبان طي 8 ماه اول سال 2008 حدود 1200 بمب جاده‌يي در راه‌ها و جاده‌هاي افغانستان و مسير گشتي‌هاي نيروهاي بين‌المللي كار گذاشته است و توانمندي‌هاي فني و تاكتيكي اين گروه نيز افزايش قابل توجهي داشته است. علاوه بر آن گزارش‌هاي متعدد كارشناسان، فرماندهان و حتي نيروهاي شركت كننده در جنگ افغانستان نيز از نفوذ رو به رشد طالبان در اين كشور و توانايي آن در سيطره بر تمامي استان‌هاي اطراف كابل و سيطره‌ بر مناطق نزديك به پايتخت افغانستان حكايت دارد تا جايي كه 23 سپتامبر گزارش استراتژيك مركز پژوهش‌هاي استراتژيك و بين‌المللي واشنگتن از شكست ناتو و آمريكا در جنگ عليه افغانستان و تبديل تحولات پر فراز و نشيب اين كشور به بحران خبر داد و تاكيد كرد كه رييس جمهور آينده‌ي آمريكا به دليل اين جنگ كه خسارتي گسترده در عرصه سياسي و استراتژيكي براي آمريكا ايجاد كرد با تهديدي جدي روبه‌رو خواهد شد.

اين تحليل مي‌افزايد: اعترافات مذكور، كتمان حقايق مربوط به تحولات افغانستان را غيرممكن ساخت لذا مقامات ناتو و آمريكا نيز آشكارا به مشكلات و بحران افغانستان معترف شدند و مارك كارلتون، فرمانده نيروهاي انگليسي در افغانستان درخواست مذاكرات ضروري با طالبان را مطرح كرد. هفت اكتبر نيز ريچارد بلانشت، سخنگوي ناتو اذعان كرد كه راه‌كار نظامي براي حل بحران افغانستان بي‌فايده است و در همين راستا از مذاكره بين دولت كابل و گروه طالبان استقبال كرد. علاوه بر آن فرستاده‌ي ويژه سازمان ملل متحد به افغانستان نيز تاكيد كرد كه روند امور در افغانستان بايد از طريق سياسي دنبال شود.

در ادامه‌ي اين تحليل مي‌خوانيم: مايك مولن، رييس ستاد مشترك ارتش آمريكا و رابرت گيتس، وزير دفاع اين كشور نيز به ترتيب به عدم موفقيت آمريكا در جنگ افغانستان و ضرورت بازنگري در استراتژي آمريكا در افغانستان اعتراف كردند و جورج بوش نيز اعلام كرد تا اوايل سال آينده‌ي ميلادي 8 هزار سرباز به افغانستان اعزام خواهد كرد. او هم چنين از ناتو خواست تا با توجه به افزايش خطر طالبان تعداد نيروهايش را در افغانستان افزايش دهد. اكنون با توجه به حضور حدود 33 هزار سرباز آمريكايي در افغانستان به همراه نيروهاي ناتو سوالي كه ذهن‌ها را به خود مشغول ساخته اين است كه دليل شكست اين تعداد نيروي خارجي در سركوب طالبان چيست؟

در ادامه‌ي اين تحليل مي‌خوانيم: در ماه اوت گذشته حدود 90 غير نظامي كه بيشتر آنها نيز زن و كودك بودند در حمله هوايي آمريكا به منطقه شينداند در جنوب شرق افغانستان كشته شدند و از سال 2008 تا ماه سپتامبر نيز بيش از هزار غير نظامي افغان در حملات نيروهاي ناتو و آمريكا جان باختند. گزارش پژوهشگران آمريكايي نيز از كشته شدن حدود 3200 غير نظامي افغان از سال 2005 تاكنون حكايت دارد. از ديگر مسايلي كه موجب شكست ماموريت ناتو و نيروهاي آمريكايي در افغانستان شد، پيشرفت تاكتيك‌هاي جنگي طالبان بنا به اعتراف مسوولان افغانستان و دستيابي اين گروه به سلاح‌هاي پيشرفته‌ي چيني است كه موجب شد اعتماد طالبان به توانمند‌ي‌هايش جهت شكست ناتو و آمريكا افزايش يابد لذا اين گروه درخصوص درخواست‌هاي مكرر براي انجام مذاكرات با دولت كابل، محافظه‌كارانه عمل كرد و موافقت با اين درخواست‌ها را مشروط به عقب نشيني نيروهاي آمريكايي از افغانستان دانست. اقدامي كه كارشناسان از آن به عنوان هوش سياسي طالبان ياد كرده‌اند زيرا مسلما مذاكرات در شرايط كنوني جز به بوش و كرزاي به كس ديگري كمك نخواهد كرد.

در پايان اين تحليل آمده است: خلاصه اين كه طالبان هم چنان به دنبال حفظ دستاورد‌هايش و بهره‌وري از اعترافات سياسي رسمي و بين‌المللي نسبت به اين موضوع است كه اين گروه به عنوان يك طرف اصلي در هر گونه طرح براي حل و فصل بحران مطرح است و به همين دليل نه تنها هرگز به دشمنانش در يك سيني طلايي خدمات مجاني ارايه نمي‌دهد بلكه ترجيح مي‌دهد پيش از خروج بوش از كاخ سفيد ضربه‌ي مهلكي به او وارد كند.

انتهاي پيام
جمعه 15 آذر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايسنا]

[مشاهده در: www.isna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 101]