بهترین کارگردان تاریخ سینمای ایتالیا انتخاب شد

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق:

«ميكلانجلو آنتونيوني»، كارگردان نام.دار سينماي جهان به.عنوان بهترين فيلم.ساز تاريخ سينماي ايتاليا انتخاب شد.
آكادمي فيلم و تلويزيون ايتاليا با نظرسنجي از اهالي سينما و منتقين فيلم، اقدام به انتخاب بهترين كارگردانان تاريخ سينماي اين كشور كرد كه «ميكلانجلو آنتونيوني» در رتبه اول ايستاده است.
«پير پائولو پازوليني»، «روبرتو روسليني» و «فدريكو فليني» ديگر كارگردانان نام.دار ايتاليايي هستند كه در رتبه.هاي بعدي قرار دارند. در ذيل نگاهي كوتاه به زندگي و كارنامه اين كارگردانان برجسته سينماي ايتاليا مي.اندازيم:
«ميكلانجلو آنتونيوني» بنيان.گذار سينماي مدرن ايتاليا و خالق تعدادي از ماندگارترين آثار سينمايي جهان محسوب مي.شود كه اولين فيلم بلندش را در سال 1950 با عنوان «دروغ.هاي عشق» به.تصوير كشيد. او سپس فيلم «شكست.خورده» را در سال 1952 ساخت كه در سه كشور فرانسه، ايتاليا و انگليس فيلم.برداري شد. «زني بدون كامليا» (1953)، و «گريه» (1957) از فيلم.هاي بعدي «آنتونيوني» بودند كه هريك از آنها به مباحث اجتماعي طبقه. كارگر پرداخته.اند.
اولين موفقيت بين.المللي اين كارگردان بزرگ در سال 1960 با فيلم «ماجرا» رقم خورد كه در جشنواره. فيلم كن با استقبال همراه شد. او موفقيت.هاي جهاني.اش را با «شب» (1961) و «كسوف» (1962) ادامه داد. اين سه.فيلم با توجه به شباهت در سبك و موضوع كه هرسه به نگراني.هاي بشر امروز پرداخته.اند، عموما به سه.گانه.هاي «آنتونيوني» معروف هستند.
اولين فيلم رنگي بنيان.گذار سينماي مدرن ايتاليا در سال 1964 با نام «صحراي سرخ» ساخته شد كه اين فيلم نيز بعضا ادامه. اين سه.گانه محسوب مي.شود. آنتونيوني يك سال بعد از ساخت «صحراي سرخ»، با امضاي قرارداد همكاري با يك تهيه.كننده انگليسي، ساخت سه. فيلم انگليسي.زبان براي استوديو MGM را برعهده گرفت. اولين اين فيلم.ها، «آگرانديسمان» بود كه در سال 1966 ساخته شد و موفقيت زيادي كسب كرد.
دومين آن «نقطه زابريسكي» در سال 1970 بود كه اولين فيلم «آنتونيوني» بود كه در آمريكا ساخته مي.شد كه البته در مقايسه با «آگرانديسمان» درخشش كمتري داشت. سومين فيلم «آنتونيوني» در اين توافق.نامه «مسافر» بود كه در سال 1975 با حضور «جك نيكلسون» ساخته شد و مورد پسند منتقدين قرار گرفت.
آنتونيوني در سال 1980 فيلم «راز اوبروالد» و دو سال پس از آن «شناسايي يك زن» را در ايتاليا ساخت. وي در سال 1985 دچار عارضه. سكته مغزي شد، اما با وجود فلج نسبي و مشكل تكلم، همچنان به فيلم.سازي ادامه مي.داد. «فراسوي ابرها» در سال 1995 اولين فيلم «آنتونيوني» پس از اين عارضه بود كه «ويم وندرس»، كارگردان آلماني چند صحنه از آن را كارگرداني كرد كه نتيجه. آن كسب جايزه. فدراسيون جهاني منتقدين فيلم از جشنواره. فيلم ونيز بود.
آنتونيوني در سال 1996 جايزه. يك عمر دستاورد شغلي را از آكادمي اسكار از دستان «جك نيلكسون» دريافت كرد، اما چندماه بعد از آن دزدان اين تنديس را به سرقت بردند. اين كارگردان فقيد آخرين فيلم خود را در سال 2004 با نام «اروس» ساخت.
محتواي فيلم.هاي «آنتونيوني» را اغلب اضطراب، ترديد و نگراني.هاي بشر امروز و عدم توانايي او در برقراري ارتباط معنوي با ديگران تشكيل مي.دهند. نكته. بارز در فيلم.هاي او، سكوت.ها و خلاء.هاي فراوان است.
وي در طول شش دهه فعاليت سينمايي موفق به كسب عناوين و جوايز سينمايي فراواني شد كه مهم.ترين آنها عبارتند از: جايزه افتخاري آكادمي اسكار براي يك عمر دستاورد شغلي در سال 1995؛ جايزه خرس طلاي جشنواره. برلين براي فيلم «شب» در سال 1961؛ جايزه سي.وپنجمين سالگرد جشنواره. كن براي «شناسايي يك زن» در سال 1982؛ جايزه نخل طلاي جشنواره كن براي «آگرانديسمان» در سال 1967؛ جايزه. ويژه هيات داوران جشنواره كن براي «كسوف» در سال 1962؛ جايزه هيات داوران جشنواره كن براي «ماجرا» در سال 1960؛ جايزه ربان نقره.اي بهترين كارگردان فيلم خارجي براي «آگرانديسمان» در سال 1968؛ جايزه. يوزپلنگ طلايي جشنواره. فيلم لوكارنو براي «گريه» درسال 1957؛ جايزه فدراسيون جهاني منتقدين فيلم از جشنواره. ونيز براي «فراسوي ابرها» در سال 1995.
«پير پائولو پازوليني» شاعر، نويسنده و كارگردان نام.دار ايتاليايي از فيلم.سازان نسل دوم سينماي ايتاليا بعد از جنگ جهاني بود كه در كنار فيلم.سازي، نگارش رمان و شعر را با جديت انجام مي.داد. به.همين جهت در ساخته.هاي سينمايي.اش مي.توان نشاني از شعر، استعاره و اسطوره.شناسي را پيدا كرد.
اولين حركت پازوليني به سمت سينما با نگارش فيلم.نامه «شب.هاي كابريا» براي «فدريكو فليني»، فيلم.ساز افسانه.اي ايتاليا رقم خورد. از ويژگي.هاي بارز اين كارگردان، علاقه.ي او به اقتباس سينمايي از آثار برجسته كلاسيك ادبيات جهان بود كه مي.توان به «حكايت.هاي كانتربوري» (1972)، «دكامرون» و «داستان.هاي عشقي هزار و يك شب»(1974) اشاره كرد.
فيلم «انجيل به روايت سنت ماتيو» (1964) او را بهترين اقتباس سينمايي از زندگي عيسي مسيح مي.دانند. «پازوليني» آخرين فيلم خود را «قبل از مرگ» در سال 1975 با نام «120 روز سودوم» ساخت و در آن فساد اخلاقي فاشيسم ايتاليا را به.تصوير كشيد.
وي در روز دوم نوامبر 1975 در ساحل شهر «اوستيا» نزديك رم به دست جواني به.نام «جوزپه پلوسي» كشته شد كه برخي اختلاف سياسي را علت اصلي قتل او مي.دانند. پازوليني در بيش از يك دهه فعاليت سينمايي، جوايز سينمايي معتبري را كسب كرد كه مهم.ترين آنها عبارتند از: خرس طلايي جشنواره برلين در سال 1972 براي مستند «حكايت.هاي كانتربوري»؛ خرس نقره.اي جشنواره برلين در سال 1971 براي فيلم «دكامرون»؛ جايزه بزرگ جشنواره كن در سال 1974 براي «داستان.هاي عشقي هزار و يك شب»؛ جايزه ويژه هيأت.داوران جشنواره ونيز در سال 1964 براي «انجيل به روايت سنت ماتيو»؛ سه جايزه ربان نقره.اي بهترين فيلم از انجمن روزنامه.نگاران فيلم ايتاليا.
از ديگر ساخته.هاي معروف اين كارگردان بزرگ سينماي ايتاليا مي.توان از «ماما روما» (1961)، «پنير بي.نمک»، (1962)، «خشم» (1963)،. «اديپ شاه» (1967)،. «تئورما» (1968)،. «مده.آ» (1969) و «ديوارهاي صنعا» در سال 1973 اشاره كرد.
«فدريكو فليني»، كارگردان صاحب.نام سينماي جهان و از تاثير.گذارترين فيلم.سازان قرن بيستم بود كه با فيلم.هاي «جاده»، «هشت.ونيم» و «زندگي شيرين» به اوج شهرت جهاني رسيد.
فليني در ادامه به نوشتن سناريوهاي راديويي پرداخت و طولي نكشيد كه اولين فعاليت سينمايي.اش را به.عنوان يك كمدي.نويس در فيلم «روياي يك دزد دريايي» اثر ماريو ماتوله تجربه كرد.
شهرت و استعداد فليني در فيلم.نامه.نويسي وي را با «روبرتو روسليني»، كارگردان بزرگ ايتاليايي آشنا كرد تا فيلم.نامه. اثر معروف او «رم، شهر بي.دفاع» را بنويسد كه براي آن تا آستانه. كسب جايزه. اسكار 1947 نيز پيش رفت. وي يك.بار ديگر براي فيلم «پاييزا» روسليني نامزد جايزه.ي اسكار بهترين فيلم.نامه شد.
فليني نخستين.بار در سال 1951 براي فيلم «شيخ سفيد» پشت صندلي كارگرداني نشست و فيلم.نامه. آن را نيز خودش نوشت. اين فيلم در جشنواره.هاي كن و ونيز به نمايش درآمد. اين كارگردان نامدار در سال 1952 اثر معروف خود «جاده» را ساخت كه قسمتي از فيلم.نامه. آن را خودش نوشت كه نامزد جايزه. اسكار بهترين فيلم.نامه شد.
در آغاز دهه.ي 60 فليني دو شاهکار سينمايي خود «زندگي شيرين» و «هشت.ونيم» را خلق كرد. «زندگي شيرين»محصول 1960 نامزدي اسكار بهترين فيلم.نامه و كارگرداني را براي فليني به.همراه آورد و در جشنواره كن موفق به دريافت جايزه نخل طلا شد. اين فيلم سه ساعته چشم.انداز وسيعي از زندگي جامعه ايتاليايي را از ديد يک روزنامه.نگار نشان مي.دهد..
شاهکار ارزنده و تحسين.برانگيز فليني در سال 1963 به سينماي جهان معرفي شد. «هشت.ونيم» كه نامزد جايزه اسكار بهترين كارگرداني و بهترين فيلم.نامه شد، شاخص.ترين اثر كارنامه سينمايي فليني محسوب مي.شود.
در ميان تمامي كارگرداناني كه كسب اسكار را تجربه كرده.اند، «فدريكو فليني» توانست چهاربار جايزه اسكار بهترين فيلم غيرانگليسي را كسب كند و از اين حيث همچنان ركورددار است. فليني در سال.هاي 1956 براي «جاده»، 1957 براي «شب.هاي كابيريا»، 1963 براي «هشت.ونيم» و در سال 1974 براي «آماركورد» چهار اسكار بهترين فيلم غيرانگليسي را براي سينماي ايتاليا به.همراه آورد.
فليني در سال 1993 جايزه افتخاري اسكار را به پاس يك عمر دستاورد سينمايي كسب كرد و دوبار در سال.هاي 1953 و 1954 جايزه شير نقره.اي جشنواره ونيز را دريافت كرد و در سال 1985 شير طلاي افتخاري اين جشنواره به وي اعطا شد.
وي در سال 1985 اولين كارگردان غيرآمريكايي نام گرفت كه به.پاس يك عمر دستاورد سينمايي ازسوي انجمن فيلم لينكولن مورد تقدير قرار گرفت. فليني كه روز 31 اكتبر 1993 درگذشت، امروزه الهام.بخش كارگردانان بزرگ سيننماي جهان چون «امير كاستاريكا»، «ديويد لينچ»، «وودي آلن»، «پدرو آلمادوار»، «تيم برتون»، «مارتين اسكورسيزي» و «ديويد كراننبرگ» شده است.
---------------------------------------------------
منبع : ایسنا

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 297]