واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق:
رجعت به معناى بازگشت است. و مقصود از آن در اصطلاح علماى شیعه، بازگشت عدهاى از اموات به دنیا، پس از ظهور امام زمان (عج) و قبل از فرا رسیدن روز قیامت است. در این جا توجه به چند مطلب لازم است.
الف) امكان رجعت: زنده شدن برخى از اموات، (رجعت) در امتهاى پیشین واقع شده است و آیات قرآن و روایات بر آن دلالت دارد:
1. رجعت عدهاى از بنى اسرائیل: «و اذ قلتم یا موسى لن نؤمن لك حتى نرى الله جهره فاخذتكم الصاعقه و انتم تنظرون ثم بعثناكم من بعد موتكم لعلّكم تشكرون» و [یاد كنید] هنگامى را كه گفتید اى موسى هرگز به تو ایمان نمىآوریم مگر آنكه خدا را آشكارا ببینیم پس صاعقه شما را فراگرفت در حالى كه مىنگریستید سپس شما را پس از مردنتان برانگیختیم، شاید سپاسگزارى كنید»،( بقره/ 55 و 56)
2. رجعت هزاران نفرى كه از شهر خود بیرون آمدند: «المتر الى الذین خرجوا من دیارهم و هم الوف حذر الموت فقال لهم الله موتوا ثم احیاهم ان الله لذو فضل على الناس و لكن اكثر الناس لا یشكرون» آیا به كسانى كه براى گریز از مرگ از شهر خود بیرون آمدند در حالى كه هزاران نفر بودند، ننگریستى. پس خدا به آنان گفت بمیرید سپس آنها را زنده ساخت. بىتردید خداوند بر مردم بخشش فراوانى دارد و لكن بیشتر آنان سپاسگزارى نمىكنند»،( بقره/ 243)
3. رجعت و زنده شدن مردگان به دست عیسى (ع): «و رسولا الى بنى اسرائیل أنّى قد جنتكم بآیه من ربكم و احى الموتى باذن الله» و [او را] فرستادهاى به سوى بنى اسرائیل [قرار داد كه مىگفت] من از طرف پروردگارتان نشانهاى براى شما آوردهام و مردگان را به اذن خدا زنده مىكنم»،( آل عمران/ 49)
آیات بسیارى كه حاكى از رجعت در امتهاى گذشته است، (رجوع كنید به كتاب شیعه و رجعت، سید محمد میرشاه ولد، و رجعت علامه مجلسى).
ب) اصل رجعت به این معنى، مطلبى مسلّم و ضرورى نزد شیعه است، هر چند جزو اصول عقاید شمرده نمىشود و آیات و روایات بر آن صحه مى گذارند. براى نمونه به این آیات توجه كنید:
1- «و یوم نحشر من كل امه فوجا روزى كه از هر امتى گروهى را محشور كنیم»( نمل، آیه 83) واضح است كه در قیامت همه مردم مبعوث مى شوند اما آیه دلالت دارد كه پیش از قیامت، روزى است كه از هر امتى، گروهى محشور مى شوند و این همان رجعت است.
2- «و حرام على قریه اهلكنها انهم لا یرجعون و بر هر قریه اى كه آنها را نابود ساختیم، حرام است و آنها باز نمى گردند»( انبیاء، آیه 95) این آیه نیز به رجعت بر مى گردد، زیرا روشن است كه در قیامت همه مردم باز مى گردند. پس در رجعت است كه این گروه درمانده مى شوند و بازگشتى ندارند.
مرحوم علامه طباطبایى در ذیل آیه 210 سوره مباركه بقره،( المیزان، ج 2، ص 106) به تفصیل درباره رجعت بحث كرده اند. همچنین آقاى على سعادت پرور در كتاب ظهور نور، ترجمه: سید محمدجواد وزیرى فرد، روایات باب را به تفصیل آورده اند، صص 219- 257.
ج) مباحث مربوط به كیفیات رجعت امرى مسلم و ضرورى نیست لكن برخى مطالب از روایات رجعت استفاده مىشود مثل این كه كسانى كه در زمان حضرت مهدى رجعت مىكنند دو دستهاند یك دسته مؤمنان بسیار خالص به تعبیر روایات ممحّض در ایمانند،( بحارالانوار، ج 53، ص 39، حدیث 1) و یك دسته بدكاران بسیار بد به تعبیر روایات ممحّض در شرك، مؤمنان خالص براى دیدن دولت كریمه اهل بیت و رسیدن به ثواب نصرت و یارى امام زمان و طاغیان بسیار شرور براى عقوبت و انتقام گرفتن از آنان. در برخى روایات، اصحاب كهف و سلمان و ابوذر و مقداد و مالك اشتر جزو یاران رجعت یافته حضرت مهدى (عج) شمرده شده است،( رجعت، علامه مجلسى) و در برخى روایات از رجعت پیامبران الهى به ویژه پیامبر اكرم (ص) و حضرت على (ع) و امام حسین (ع) سخن به میان آمده است،( بحارالانوار، ج 53، ص 39، باب الرجعه)
در روایات، رجعت ائمه اطهار (ع) از مسلمات است اما چگونگى و جزئیات آن ذكر نشده است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فان پاتوق]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 241]