پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
تعداد کل بازدیدها :
1848453646
عبدالرضا اكبري :مردي كه سارقين تهران امانش نميدهند!
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک:
عبدالرضا اكبري از بازيگراني است كه در تئاتر، تلويزيون و سينما نقش‌آفريني كرده است. وي متولد 1332 و داراي مدرك ديپلم در رشته تجربي است. شروع فعاليت اكبري در تئاتر سال 1347 بوده‌است. وي كار خود را در نمايش‌هاي تلويزيوني از سال 1359 شروع كرد و در سال 1363 با بازي در فيلم سينمايي «دوله تو» ساخته رحيم رحيمي‌پور، به عالم سينما قدم گذاشت. وي يكي از بازيگران نقش اصلي در فيلم فرزند صبح است كه هنوز به مرحله پخش نرسيده. او مي‌گويد: درست سالي 3 بار دزدهاي تهران ماشين‌ام را مي‌زنند. اغراق نمي‌كنم. آخرين بار 3 ماه پيش بود.... خانه‌ام در جنت‌آباد است، آخر شب رسيدم خانه، خسته بودم و كلافه، برق ماشين خراب شد و كلي از وقت آن روزم را هدر داد... خواستم وارد پاركينگ شوم كه ديدم يكي از همسايه‌ها ماشين‌اش را جاي ماشين من گذاشته، تصميم گرفتم ماشينم را تنبيه كنم و آن را در خيابان پارك كردم.... نمي‌دانستم صبح خودم تاوانش را مي‌بينم. اكبري ادامه داد: صبح زود از پنجره نگاهي به ماشينم كردم... سر جايش بود و به ظاهر سالم، لبخندي زدم و با خيال راحت صبحانه‌ام را خوردم... بايد مي‌رفتم پي كار، از ساختمان خارج شدم و به ماشين رسيدم، كليد را توي قفل چرخاندم، باز شد، سوار شدم، هيچ وقت شيشه جلوي ماشينم اين قدر تميز نبود... به خودم آفرين گفتم... داشبورد را باز كردم تا پنل ضبط را سرجايش بگذارم، نبود! دست كردم زير صندلي مداركم را بردارم، نبود! به شيشه جلوي ماشين دست زدم، نبود! رفتم سراغ صندوق عقب و زاپاس را بردارم، نبود! آقاي دزد، شب گذشته، علاوه بر سرقت تمام وسايل، شيشه جلوي ماشين را هم با خودش برده بود.... هنوز هم نفهميدم شيشه جلوي ماشين من به چه درد دزدها خورده است! جام جم
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
-